Alle inzendingen over meeuw OR duin OR schoon

De kust omsloten door duinen een rustpunt in mijn bestaan als ik kijk naar de meeuwen die vliegen boven de golven. Hier liep ik ook als kind zo gelukkig en tevreden waar zijn al die dromen in de tijd verloren gegaan.…

Aan de rand van de duinen, voorbij het eeuwige water, keten ik mijn handen aan de horizon, verbonden met een uitgeputte achtergrond. Het zand blijft aan mijn tranen kleven, ik wil de afstand niet weten tussen de leegte en het leven. Hoog in de lucht, blijft een laatste meeuw om een gouden wolk smeken.…

van een gebedsloze schelp. ongegroeid zoals de meeuw die zich verloren waande mij achterliet tussen de dunne vellen van mijn droom en de helderheid van witte waanzin…

we zijn nog meer dan de zon en maan of de duinen voor mij laat mij hier leven of sterven laat ons door de wijde ramen stilzitten aan zee…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De luie dag is weer gekomen, mijn blik op de tijd is weids, ik peddel fietsend huiswaarts om verder uit te dromen, neem afscheid van het korzelig zand, het duin en horizon zijn beknopt, de lucht gefopt door wolken bijeen gedreven schapen.…

Schoonheid en brute kracht: twee handen op één "duin". Dit pennen de meeuwen in zweverige letters.…

Ooit in bepaalde kringen niet 'bon ton' Omdat hij slechts een zaal wou amuseren Is bijna iedereen hem gaan waarderen Met exposities en een Edison Dan werd hij ook nog 65 jaar Het is zoals men zegt: ' dik voor mekaar!'…

Die ekster-ogen heeft, al treedt hij schoon wat zacht 't Is teken, dat hij is een man van groter macht. Want hij mag zeggen ('t welk wij ook bekennen moeten) Dat hij zijn vijanden heeft onder zijne voeten. ------------------------------------------------------- uit: Over-Ysselsche Sangen en Dichten (1630)…

Ze staan er te schoon om niet bij elkaar te zijn vier boerenpaarden…

Hoe geladen ook en hoe buitengewoon schoon dit lied zonder woord…

onder het licht van een zwakke lamp trachtend de roes van liefde te ervaren vlindert je adem licht onder de drang naar vertederingen talmend traag streel ik de muren weg het ebbend licht drijft op je waterige stem onstilbare bronnen ontspringen uit onpeilbare diepten van verwildering bevrijdt milderen je zuchten waarna we slapen in elkaar…

ik vergelijk je met de zomer maar jij bent zonniger en milder en nooit in glans voorbijgaand ik bemin je in het stofgoud van de zon het is mooi om je aan te raken het is zoals het voelt, het is liefde harten op drift volmaakt in een schoon licht…

springen over golven hete voeten van het strand spetters koelen de verbranding schonen ook het plakkend zand borsten bruinen tepels donker lokkend naar de zon gericht warmte zindert langs de duinen zeewind koestert het verhit gezicht mensen staan te juichen de branding is het zomerfeest zij zijn winnaars in het schuim voor even weer…

Vlieland kende gure tijden Die van wind, water en vuur Die van drenckeldood, natuur Die van pure armoe lijden Die van schuimbekkende baren Die een kwetsbaar dorp verslonden Likkebaardend naar de blonde Duinen loerden, een strak staren Als een roofdier naar zijn prooi Naaldbos, helmgras en fazanten Meeuwen, ganzen, vis en vee Maken Vlie…

van donkerte zeelucht of wat er morgen komt en waar ik hem slechts kan bewonderen, de poëet met zijn moegestreden hart 'kantel het raam, mijn dichtvriend en breng de meeuwen naar het open strand'…

De dijk, de duinen en de zee, rustig deinend water, kabbelend in avondlicht van ondergaande zon. De dijk, de duinen en de zee. De dijk, de duinen en de zee, aan de horizon een schip, silhouet in avondlicht van ondergaande zon. De dijk, de duinen en de zee.…

In 't gloeiend zand Der hoge duinen Geplant, Kwijnt ge... verdorrend op haar kruinen, Aan 't eenzaam strand. Schoon 't koele nat Uw dorre sprieten Omspat; Moogt gij geen laafnis toch genieten, Verschrompeld blad! Vaak sterven wij In hooploos smachten, Als Gij: - En 't doel van hopen en van trachten Lag zo nabij!…

nooit heb ik later die geur nog geroken de warmte gevoeld m'n dorst zo gelest als van de dennen het door de zon verhitte zand en de koele gepasteuriseerde melk de langhalsfles ingegraven onder de schaduw van de duindoorn…

de schittering van het gebroken schelpenpad dwingt mij af en toe een oogje toe te knijpen maar statige koningskaarsen weten mij tijdens mijn zoektocht naar het vurig slangenkruid feilloos langs de alom aanwezige duindoorn te leiden zonder daarbij te worden afgeleid door de lonkende en zwaar geparfumeerde duinrozen die het tot nu toe moesten…

zachtjes waaien klanken over duinen vang ik woorden in jouw voetsporen kleuren treden donker waar stemmen praten schep ik water in de nacht wijl zee mijn enkels drinkt huilen vissen het verdriet in het rode licht van de toren schaduwen flessen op 't zand rond mijn middel kiemen algen laatste stukjes huid reizen af de ochtend vecht…

door duinen omschorst; Wat u belaag' op de vloed of op 't land, Zwichte als de golven voor 't schuttende zand. ------------------------- uit: De Gids (1839)…

Als duin zou het in ons huizen. En al vielen meeuwen vaak uit wolken, het was er, naderde en naderde. Zoveel wisten wij. Het pad, zeker, we tekenden het. Zo zou het zijn. Alles was in kaart gebracht en dan zouden we gaan. Veters gestrikt. Fiets mee. Naar zee, naar zee waar alles begint. Zoveel wisten wij.…

Kom, duik met me onder Duik met me mee Proef de blauwe schoonheid Luister naar de diepte Luister naar de liefde De liefde van de zee Lopen over het strand Loop met me mee De duinen stuiven, worden steiler Meeuwen aaien de morgenzon, Duikspelend met de wind Een schip met witte zeilen Scheefhangend in de ochtendstond Als een ongehoorzaam…

liefste vijand het is tijd om los te laten vergeven en vergeef mee meet de lengtes in gelijke zeemijlen wee glimlach dan zacht langs getijden die weemoedig zijn krijt de rots met een schreeuw tot een witte muur een meeuw droomt het uur ruim boven het duin drift op rivieren langs ondergelopen stranden de tranen zijn niet minder en zie…

wijdte van de wereld zien zodat ik kan zoeken, in waarheid en eenvoud tussen twee duinen hebben wolken de horizon opgehangen ze verspreiden vreemde dromen…

het is kouder dan de vlucht van duizend meeuwen, de tocht die het voorjaar inblaast lijkt met het oudejaar te zijn verdwenen het gerecht van tochtige koeien en praatgrage knoppen blijken zich te hebben verschanst achter duinen van traag zand ook de luchten lijken voller van adem, een wolk draagt de massa die eens ons aarde werd genoemd…

hoe krijsende meeuwen elkaar bevechten om elk stukje brood hoe ze lijken op mensen die nooit van delen hebben gehoord…