5709 resultaten.
Mist
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 126 Hij kapselt in
geluidloos
hij heeft er meer
dan aanleg voor…
Wanneer de mist.....
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.372 Wanneer de mist is opgetrokken
zie ik de contouren van jouw gezicht
dan lijk je steeds wat dichterbij
en leef ik weer in helder licht
Wanneer de mist is opgetrokken
en ik mijn eenzaamheid weer overwin
dan leef ik naar het daglicht toe en
daar geef jij mijn leven nieuwe zin
Wanneer de mist is opgetrokken
dan voel ik mij zo dicht bij jou…
Een mistige dag uit het leven van..
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 137 Wanneer zij nog half slaperig haar bed uit stapt en
met verwarde haren in peignoir en pantoffels kruipt
bibbert zij.
Zoals vroeger voelt het,
toen op de dijk de vochtige wind haar huid aan flarden scheurde
en ganzen haar bij de punten van de rok
naar de einder voerden.
Nu staat zij in de dampende badkamer van haar flat
met aan de andere kant…
berijpte grassen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 196 de ,,vorst" is aan de grond gekomen
hij kust de groene grassen
zij worden wit berijpt, en liggen
als een stijf gesteven sprei
flarden grijze mist hangen laag
over koude velden, die zwijgend
als dood, het leven verbergen
voor nevelgeesten die zwerven
in zilverglans breekt de zon
de nacht, zij kijkt verbaasd
over de rand van donkerte, naar…
zinloos grijs
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 388 tot de tegenwind
eindelijk weer waait
lijkt alles dichtbij
maar toch afwezig
de rest van de wereld
verhult zich tijdelijk
in zinloos grijs
maar of je echt veel mist
blijft in nevelen gehuld…
mist
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 137 M I S T
De
l
e
e
g
t
e
van
m i s t
i
s
volmaakt
heeft alles
wat elke
andere
l e e g t e
m
i
s
t…
Stilte
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 228 Mystiek heerser is in
deze vreemde nacht
mist zich als een sluier
om me heen vleit.
Dan is er ook de rust
die mij omringt.
Stiller dan stil is de
vrede in mijn hart.…
Mist
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 136 Mijn voeten zijn onzichtbaar
de bomen ritselen
de hond snuffelt
voetstappen komen dichterbij
het lijkt een enge film.
De overkant is niet te zien
net zomin als de zon
ik schuifel langs een voorheen
bekende heg, verlangend naar
de beschutting van mijn huis.
Ik haat zo'n kleine wereld!…
De mist is opgetrokken, toch?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 De mist
is opgetrokken
De mist in
mijn hoofd
is nog steeds
aanwezig,
Dus vliegen
mijn gedachten
met een noodgang
over de rails
van
mijn leven…
mist
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 182 Waar mist hangt
Is het gevaarlijk beangstigend.
De droom van helder licht
is weggekwijnd door hartenpijn.
De tranen zijn als regendruppels,
maar de onzichtbaarheid blijft.
De mist streelt mijn weemoed,
gaat hard tekeer in mijn lijf.
De realiteit van de waarheid zijn
beklemmende, vochtige oorden.…
mist
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 228 Wat is er allemaal
geschreven over mist?
Maak een inventarisatie
en je zult je verbazen.
Maar als ik in dichte mist
op de pont sta over het IJ
zie ik alleen deze mist
en ben ik een beetje bang.
Want er zou zomaar een schip
kunnen opdoemen die elke poezie
vernietigt, maar gelukkig
is de stuurman wel wat gewend.…
MIST
poëzie
4.0 met 1 stemmen 458 Zie nu 't vorm-slorpend grijs fantoom van mist
Zich vlijend om 't gebied van stad en land;
De lichten schijnen met een matte brand,
Gehuld in damp'ge waâ van amethyst.
't Lijkt àl verwazigd wat ik helder wist
Gezien door dof-beslagen, glazen wand,
Waarboven zich de grauwe hemel spant,
In nevelzee, half zichtbaar, half gegist.…
Rinsma Franeker Transport
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 91 Mist regeert in het hoofd
Hersens die maar moeilijk
Reageren op prikkels die
Zinloos uitgaan en in
Het volstrekte niets
Lijken aan te komen
Schakeling tussen cellen
Uitgeschakeld voor nu
Tot opeens Rinsma opdoemt,
Vervoerder uit Franeker,
Holland, en ik met zachte
Drang word teruggeleid
Naar de wereld waaruit ik
Afkomstig was…
Vanuit mist...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 302 Al wat ik jou wens zijn rozen
in vele kleuren
dat alles mag gebeuren
zoals jij in stilte wenst
en ik, blijf
afstand, mist
onze kans eens samen,
gemist..…
Mist
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 214 Waar mist hangt
Is het gevaarlijk beangstigend.
De droom van helder licht
is weggekwijnd door hartenpijn.
De tranen zijn als regendruppels,
maar de onzichtbaarheid blijft.
De mist streelt mijn weemoed,
gaat hard tekeer in mijn lijf.
De realiteit van de waarheid zijn
beklemmende, vochtige oorden.…
De mist
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 112 De mist lijkt in stilte
langzaam
te verdwijnen.…
Mist uit zee
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 101 De zee is grijs en vlak
Slechts een streepje stroom
glinstert bij het hoofd
Dan wordt het licht gedoofd
en schuift een witte muur
geruisloos en obscuur
over strand en stad
Ze maakt m’n huid nat
strijkt de dag plat
gumt lijnen uit
maakt beelden buit
Ik ga naar huis
Sluit de gordijnen
om ook te verdwijnen…
De landingsbaan gemist
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 20 In de
mist heeft
hij het
paspoort
van een
ander
weggegrist
en toen de
landingsbaan
gemist…
Een hert dwaalt door de mist.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 200 Het landschap waar ik door reed was mistig,
de koeien en de weilanden tuurden me mistroostig aan.
Dit land is haar land zoals de gedichten
die ze zelden leest de mijne zijn.
Nu de nevel is opgetrokken
en het licht op rood springt
zie ik haar voor me, een verschrikt hert
met grote lieve ogen.
Ik schakel naar tweede en prevel zacht;
wees…
Mist
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 99 Een mist bevangt mij
zijn waas neemt mijn adem in.
mysterie nabij.…
drupt parels van de bomen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 579 ik zie geen onderscheid
kan best dat je mij
je schaduw slijt
in dichte mist
het zicht wit alles
wat voorhanden is
geluid wordt
unaniem gedicht
de deken van gezelligheid
drupt parels van de bomen
in het zachte plenzen
verdroomt het licht in wensen
vervreemding ademt
in het traag bewegen
ogen draaien wit en zien
de binnenkant van…
Onverwachts
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Een plotse mist
hult elke hoek in een gewaad
pakt ook de zon in…
Heldere mist
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 36 Laagje voor laagje
een mist bedekt stad en land
gehuld in stilte
Wanneer mijn breekbare-en-kwetsbare
verdrinkt in een mist van dichtheid en uitgestrektheid
waar haar silhouet wordt gemetamorfoseerd in vage contouren en on-
duidelijke vormen terwijl toppen lijken te zweven boven deze ongeziene luchtlaag.…
Zeeuws
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.300 de Schelde
trekt zilverklotsend richting kust
dampend trillen de horizonten
terwijl de ploert hardnekkig brandt
sleepboten trekken mastodonten
huizenhoog boven ’t Zeeuwse land
in polders tussen sas en sluis
vierde het smokkelwerk hoogtij
de botermeisjes, braaf en kuis,
lachten zich gul door gaard en wei
van Saeftinghe tot in het Zwin…
Ochtendgloren
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 1.249 We huilen gaten in de dag,
en storten tranen in het Zwin.
Gedeelde woorden brengen troost.
En morgen, na een zware nacht,
breekt tóch de zon weer door.
Je hebt gelééfd, meer dan een ander.
Terwijl de zee de duinen kust,
wacht jou een nieuw begin -
een onbekende einder.…
De vlindertuin
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 311 Ik luister naar het uitwuiven
van de meeuwen boven het Zwin.…
Doka
gedicht
2.0 met 10 stemmen 3.420 Het zand in haar navel, een ijsje in haar hand.
Smelt het, dan zand erover. Strand vlakt uit.
Ze noemt de wind een val, blaast hem aan
bovenhuids. Uit de zee doemt mist die haar
inkuilt in een glazen kist. IJsbloem in de zomer.
Loodzwaar achter een raam met leeftocht staan.
Het licht doorwaden in een lens. Tintelingen
in een glasfiguur.…
zand
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 411 voorzichtig geopende handen
los zand
de zeebries neemt het mee
niet sterk genoeg
de zorgen blijven kleven…
Zand
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 448 Het zand waait over de vlakte
Verstopt zich onder een struik
Nestelt zich alsof het daar kan blijven
Droog en dor is de struik
Hij kan het niet vasthouden
Daar vliegt het zand weer door de ruimte
Ik wil hier blijven roept het zand
Niemand hoort het in de eenzaamheid
Plotseling verdwijnt de zon achter donkere wolken
Het begint te waaien en…
Zand
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 429 Hij pakt de krant
en boert
bloed, in kleur
hij zucht
pagina drie
en leest
zon, sterren
hij gaapt
niet zo veel
kneedt zijn kruis
als zandkorrels op aarde
krabt zijn navel
wellicht meer
pakt zijn bril
net - zo - veel
hij kreunt
zijn vrouw
hij staart
ze kijkt
hij beeft
ze komt
hij pakt
haar hand…