14452 resultaten.
Het straatje
gedicht
3.0 met 14 stemmen 10.376 Wanneer je het straatje nog weet,
ga dan eens terug naar die middag
in het slapende hart van een zomer.
Je zult zien, er is heel weinig
veranderd, omlijst als het blijft
door die ene altijddurende tel.
Bijna niets. Onweer verstopt in
de lucht. Blad slap en donker.
Geen wiekslag. Geen klokslag.
Ongemerkt vertakt zich de tijd
tot vandaag…
Een ding gestand doen is
gedicht
3.0 met 10 stemmen 8.340 Van een pop, een beeld,
een torso luidt de saaie waarheid dat
ze dood zijn. Al wat meer lijkt
is verguldsel uit de smidse
van je ogen en verfraaiing door je
geest vol kinderleugens. Maar soms -
het duurt niet lang, je moet jezelf
verschalken - maak je geen onderscheid
meer tussen schijngestalten en
het ware beeld.…
Raam
gedicht
2.0 met 44 stemmen 10.916 Meer dan 't gebeurde telt wat kon gebeuren
en niet gebeurd nog steeds gebeuren kan.
Je loopt een huis langs en herkent daarvan
de grammofoonmuziek, de braadvleesgeuren.
Is dit jouw huis - of woont een andere man
met vrouw en kinderen binnen deze muren?
Vitrage voor de vensters, dicht de deur en
geen pad waarlangs je achterom kunt gaan.…
1935/1987
gedicht
2.0 met 42 stemmen 29.158 Met een blik van stilstaand water
zit grootmoeder tussen haar
nageslacht en is zo oud
als zij altijd was
Een afbeelding van pais en vree
van lachende fantomen maar keer
de foto om en zie de misverstanden
al geloofden we hardnekkig in
familiebanden met grootmoeder
als aanbeden as
Hoe zou het zijn verlopen
had de steen ons niet uiteengespat…
Biografie (hij)
gedicht
3.0 met 12 stemmen 11.236 De slaapwagen was de einder. Een gunst van de nacht.
Tot en met de tekening in het fluweel
had Gropius bedacht. Leder, geslepen spiegels
en de luxe hierin een zinsnede te verbeelden.
Hij hoort zich nog zeggen: Daarna reizen wij af
naar Virginia of Californië. Tijd genoeg. Zolang straten
en pleinen de namen van schilders en schrijvers dragen.…
Welluidende gewaden
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 61 jij hebt stilte van
haar stof ontdaan
woorden laten
opstaan uit hun
welluidende gewaden
pas later kwamen
ook de kleurnuances
die stemming en
emoties bepaalden als
herboren naar boven
waar tijd ooit
sleetsheid van het
vroegere liet zien
geven nu rust en balans
herinneringen alle kans
behoedzaam gaan
je vingers langs
breuklijnen…
In de zon
gedicht
3.0 met 38 stemmen 8.227 In een vorig leven
zat ik als ik even tijd had
op de drempel in de zon.
Af en toe waaide een wolkje stof
op van de weg.
En als Rachels raam openstond
kon je haar horen piano spelen.
Op een dag werden wij allemaal vermoord.
We hebben toen verschrikkelijk geleden.
Weet wel, je dood vergeet je niet gemakkelijk.
--------------------------…
Zoals een vrouw
gedicht
2.0 met 236 stemmen 52.018 Zoals een vrouw, die overloopt van melk en liefde,
haar linkerhand naar een kussen brengt,
in die gedachte wil ik afscheid nemen.
overschouwend, nog één enkele keer, uitsluitend
zachte gewassen.
niet het lichaam, de asse.
----------------------------
uit: 'Tirade', 419, 2007.…
A la recherche du temps perdu *)
gedicht
2.0 met 16 stemmen 6.000 De wind heeft haar naar de tuin verwezen,
de tijd in haar handen te slapen gelegd.
Zij spreekt over stukgewaaide ramen,
een dak dat eeuwig lekt, de schoorsteen
die niet trekken wil, over hem en haar,
en hoe het uur haar slaap niet raakt.
en hoe de nacht versteend tot liggend naakt
dat zij onwennig tracht te strelen.
Achter zich weet…
Een onbewaakt ogenblik
gedicht
3.0 met 37 stemmen 7.234 Ik herinner me haar
zoals een dier de smaak van water,
opwinding of geluk.
Een resonantie in zenuwen of spieren,
een licht natrillen van een draad,
een afdruk van een hand op een lichaam.
----------------------
uit: 'Toendra', 2006.…
Binnenbrand
gedicht
3.0 met 11 stemmen 4.923 Beelden, beelden, zo helder en geheim
dat ik op slag verstijfde - elke boom,
het hele bos keek mee. Ik schrok niet eens,
ik viel meteen twee dijen in toen ik
het vond. Pas later kreeg het een verhaal.
Zoals vandaag. Wie graaft mijn glimlach op?
Wie engelt me het bed in?…
Notitie
gedicht
3.0 met 8 stemmen 8.293 was
zodat ik nu twee versies van hetzelfde heb
die ik vandaag nog over elkaar kan leggen
maar waarvan morgen als ik weg ben
alleen de woorden resten
die aan iets herinneren
waar geen oog meer weet van heeft.
--------------------------------------
uit: ' Nieuwe herinneringen', 2007.…
Onder de sterren geslapen
gedicht
4.0 met 1 stemmen 4.833 Onder de sterren geslapen. Lang in de tijd
liggen kijken, in de ijlende, krijsende ruimte,
de vreemde vreugde die dat ondenkbare schept.
Ik zag een foto die iemand vanuit een kuil had genomen.
'Uitzicht vanuit een graf stond eronder. je zag
een stuk van de hemel en de dunne kruinen van bene.
Ik denk aan mijn vader, heel ver van huis, niet…
Vrede
gedicht
2.0 met 3 stemmen 12.752 Wakker geworden is er alleen maar de stilte na de herinnering en
voor het vergeten; oorverdovend.
-------------------------------
uit: 'Verschrijvingen', 1985.…
Mijn broer vraagt naar een herinnering
gedicht
3.0 met 2 stemmen 20.842 Mijn broer vraagt naar een herinnering,
hij kan hem steeds slechter zien.
Wacht tot het voorjaar, zeg ik,
sluit je ogen, tel tot tien en haal dan
onverschrokken de jonge vogels
uit de goot, hun nesten.
In de berm.…
Magneet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 241 Denkbeeldige herinneringen.
Ogen schitterden fotografisch.
Het wegzwijmelen duurde kort.
Maar je ogen blijven magnetisch.
De rand om jouw pupil weerkaatst.
Zoals de zon mij kan verblinden.
Tegen mijn euforisch droombeeld.
Kon het magneet ons maar binden!…
Voltooid gedachte
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 60 Afwezig
geïnspireerd
mijmerend
betoverd
dromerig
leven
beeldend
herinnerd
belangstellend
bonzend
gekleurd
teder
terug naar jou…
Zittend
gedicht
4.0 met 2 stemmen 12.113 Onder mijn biezen stoel praten ze
de vriendinnen uit het verleden.
Ik zit rechtop, mijn rug gesteund
mijn arm op een leuning
bij de schoorsteen, waarop de klok
en spiegel: ik kijk voor me uit
in mijn rechterhand een kelkje.
Het is drie minuten over tien.
het glaasje is al leeg
de gaskachel brandt zachtjes.
De stemmen suizen onder mijn stoel…
"Photo"
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.745 "Photo"
beeld
moment
levenstijd
fractie licht
In archief
voor eeuwigheid
vastgelegde
sluitertijd
door en in
herinnering
subjectief vergroot
naar oneindigheid.…
zeehonden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 967 Mijn moeder ziet zeehonden
bij laag water
op de plaat.
ik vind dat een mooie
gedachte, mijn moeder
zo kijken naar die zeehonden
en dan wolken op
de achtergrond.
Ergens blaft een dove hond
Schuld en dank
vallen weg
in dat beeld.…
Haar laatste woning
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.120 (verhuisbericht van een oude moeder)
ik wil zo graag vertellen
maar wou dat ik het wist
ik krijg het niet meer helder
mijn geest verdwijnt - steeds vaker -
in dikke, grijze mist
de beelden van herinnering
en beelden van het heden
lopen in wirwar door elkaar
ik ben op reis in het verleden
en blijf steeds vaker daar
toch, soms ben…
rite de passage
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 132 het verdriet is niet
te stelpen soms
ze haalt het deksel
van het verleden af
ze reist terug naar
zoekgeraakte mensen
ze zweeft van herinnering
naar herinnering
beelden van geliefden
varen stil voorbij
een vage kinderstem
op de achtergrond
haar rite de passage
brengt haar thuis…
Herinnering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 108 De herinnering is de ultieme duiding
dat iets niet meer terugkomt,
het in het verleden huist
hoe ik ook tuur, wat ik ook schrijf
men is overleden
gebeurtenissen van het verleden
zijn nog slechts beelden
in mijn verdrietige hoofd…
Mijn lief
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 593 Ik wist er van de liefde niet,
toen ik jou vond, mijn lief.
Ik in jouw ogen werd gevangen
met rozen op mijn wangen.
Ik wist er van het leven niet,
toen ik schuilde in jouw armen.
Mijn hart tot berstens toe gevuld
met vreugd en groot verlangen.
Ik wist er van de liefde niet,
toen ik jou trouw beloofde.
En jij mij meenam op een reis,
die…
Fluiten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 876 Ik had een broer,
hij floot altijd.
Niet omdat hij vrolijk was,
oh, nee, integendeel...
maar omdat hij bang in 't donker was.
Door altijd te fluiten,
als hij 's avonds onder stergeflonker,
van zijn meisje kwam...
voelde hij zich niet meer zo alleen,
met al die schaduwen om zich heen.
Ja, hij heeft wat afgefloten,
zijn hele leven lang…
sporen van een heilige (slot)
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 707 thuisreis
was het een
droom of
verwaaide
herinnering
door mensen
gekneed tot
een heilig
beeld
toch wandel
ik bewogen
naar huis
mijn rugzak
vol kruimels
en sporen van
bemoediging…
Beelden
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.019 konden nare beelden maar vervagen
ze staan voor eeuwig op het netvlies gebrand
levenslang en haarscherp geprojecteerd
herinneringen op de lopende band
(dichtvorm: knotvers)…
Verstorven boeken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 107 zorgvuldig heringepakte herinneringen
dralen door gangen die lang onbelicht
bleven op 't randje van vergetelheid
toch zijn de beelden zo weer daar
als herlezen woorden zachtjes aan
terugvoeren naar toen
een duidelijk omlijnd beeld was er niet
bleken scherven onlijmbaar, verstorven
boeken wachten stoffig op de komende reis…
MOEDER, DE LIEFSTE IN ONS LEVEN
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 638 levenslang werd zij door de liefde gedreven
blijft zij ons voorbeeld dat nimmer vergaat
moeder, - de liefste in ons leven
stond altijd voor haar kinderen paraat
Moeder, die wij u nu moeten afgeven…
een groot verdriet dat aan ons knaagt,-
een levensboek vol herinneringen opslaat
Moge zij, hierboven ook hoog worden verheven!…
Voorzichtig woelt de advent
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 2.302 De kerstboom afgetakeld van de zijden rozen,
die we, lonkend naar de voorjaarsvelden,
weemoedig, nu al, opbergen in oude dozen
met de herinneringen die ons vergezelden.…