14087 resultaten.
bijlagen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 500 die een hoge positie bekleed bij een bank
getrouwd is en twee prachtige kinderen heeft
een goed mens is. ik realiseer me dat deze soort
van bijlagen me weer een knauw hebben gegeven
juist omdat de mensen van wie ze komen zich
als “heilig“ gedragen.…
De waterlelie
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 523 Geworteld in de zwarte grond
Mag er in al z'n schoonheid zijn
In de stille morgenstond
Dansend in de zonneschijn -
Zie de lelie op het water...…
Papa
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 5.013 dansend, twee mannen
in de morgenstond…
Marteling
snelsonnet
3.0 met 19 stemmen 1.791 Met keiharde muziek en lelijk licht
Hield men mij wakker tot de morgenstond.
Toen wist ik niet meer waar ik mij bevond
En kreeg een flinke plens in mijn gezicht.
Wie zoals ik het leuk vindt uit te gaan
Heeft dus reeds menig marteling doorstaan.…
Leeuwerik
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 53 Daar boven klinkt
hoog in de lucht
het vrolijke geluid
van de lustige leeuwerik
vanaf de morgenstond
Ach kon ik zo zingen
tussen hemel en aarde
bleef ook hele dagen zweven
en hield niet meer mijn mond…
Niet in staat tot morgenstond
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 1.070 ~~~
mag het donker blijven vannacht
en mag het duren tot de avond
van de volgende dag
zodat het licht niet kan verraden
dat ik eigenlijk te bang ben
om morgen onder ogen te zien
laat de dag voor één keer
aan mijn neus voorbij gaan
zonder verblind te worden
door valse schijn
~~~…
morgenstond (haiku)
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 390 *** *** ***
hoog in de lucht zweeft
een vuurrode toverbal
die zeeën kleur geeft
*** *** ***…
Fluisterwind en morgenstond
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 231 Fluisterwind
brengt zwaargewichten
waar zonnewarmte
mee jongleert
terwijl maanlicht
bijna bezwijkt
onder loden last
van gevallen sterren
Breng de horizon
maar dichterbij
wellicht valt het tij
nog te keren
als oude angsten
weer verwaaien
in de frisse wind
van verse morgenstond…
Gouden morgenstond
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 44 al
bezig stukjes
van de dag
te maken
nog heeft tijd
niet dringend
op de deur
geklopt want
alle duister is
nog niet verstopt
waar licht al
jouw contouren
schuint vallen
kleuren op hun
plaats en praat de
klok wat luider
je kunt niet
meer verdwijnen
weg van de realiteit
die uit je handen komt
in deze schitterend
gouden morgenstond…
reislust
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 3.390 ginds wordt de morgenstond
al opgehangen…
De Zwemmer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 Met goud in de mond
En ferme, krachtige slagen
Zwemt tweeslachtig brons
Vrij in de koude morgenstond
Poogt een vliegtuig in te halen
Wedijverend in 't luchtruim
Van weleer de zoete Zuiderzee
Zwevend op zilv'ren zonnestralen…
pluk de dag
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.086 Ik schrok maar dacht terstond:
“Morgenstond heeft goud in de mond”.…
In weer en wind
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 22 duisternis waait over
de witte huizen
tezamen verbonden
met één hemelzaal
spreekt ze tot het volk
in ‘t suizen
van de wind
dalend en rijzend
naar de blauw zilveren
morgenstond
het zonnegoud
van de Koningszaal
waarvan de zon op
en ondergaat…
geef ons nog wat tijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 598 als de zon opkomt dan omarm
ik mijn dromen, innig…
dankbaar (geef ons nog wat tijd)
het verleden en sommige mensen
heb ik reeds achter me gelaten
ik ben nog niet klaar
wij genieten van de zon, van elkaar
van de natuur, en wederom
van elkaar
de herinneringen die gemaakt zijn
vastgelegd
ik ben nog niet klaar
en ook zo bang…
Kom, kom
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.074 De vis in de kom had een kater.
Aan z'n komgenoot vroeg-ie: 'Bestaat 'r
een god?' - En z'n maat
zei: 'Als God niet bestaat,
wie ververst er dan altijd ons water?'…
de loutering van lente
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 169 zoals de voorjaarstinten
kleur geven aan het aards bestaan
de morgenstond het prille licht
strooit over het leven
de eerste zonnestralen al
iets van warmte geven
zó moet de lente zijn
als bij het nemen
van een heerlijk bad
ter bevestiging van
je weet wel wat...…
Een gat in de dag
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 913 Ik heb de dageraad verspeeld
het woordenboek gepakt
en opgezocht wat ik verspeeld had
ik heb de dageraad verspeeld
het goud laten ontglippen
een dag gepakt
die al was uitgepakt
terwijl ik ooit de beker wilde
ruim gevuld met lichtend dauw
toen hoopte ik daaruit te nippen…
De ziel spreekt
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.949 Na de klare avondluister
Van uw ogen en uw mond
Wachten door hetzelfde duister
Wij dezelfde morgenstond.
------------------------------------
uit: Vergeten liedjes (1923)…
CARPE DIEM
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 215 de roodkoperen zon
boven het landschap
geeft iets van verwantschap
want ook ik
maak nog wel eens
een schijnbweging
Lejo van Kuijeren…
ochtendgloren
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 386 Zou het de zon
van de zomer zijn
of je lieve lach,
die me doet luisteren
naar de muziek
van bloeiende violen
en dansende koeien
in een weide- bed
van klavertjes vier?
De ochtendmist
versluierend als een burka
de benevelde schoonheid buiten
en de wind licht
de sluimer- sluier op
om de zon
het land te laten kussen.
De vogels zetten…
blaffen in het traandal
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 264 terwijl de dauwdruppels
zijn vertrapt onder laarzen
van vervlogen uren
branden er tranen
in oogkassen
van de morgenstond
in dit aardse dal
zal na overloop van tijd
het water tot de lippen stijgen
maar vooralsnog blaffen wij
quasie opgeruimd tegen
het alledaagse leven
en juichen uit volle borst
'lang leve het bestaan'…
KARREKIET
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 167 Meer dan fris, 't is huivrig koud.
't Mantelkleed maar dicht geslagen!
Doch het vangt al aan te dagen;
'k Zie al enkle vonken goud.
Hadden zorgen, droeve dromen,
Mij het zoet der rust benomen,
En gezweept naar 't open land,
Aan de stille waterkant,
Groeten mij luidruchte galmen
Uit de nat bedauwde halmen,
Helder klinkt in 't jonggroen…
Gulden mêlee
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 78 Ver na de allerlaatste kleine uurtjes
Heerst doodse stilte in engelenbak
Gespeend van hemelrijk en merelzang
Nog voor het vroegste krieken van de dag
Nog voor de allereerste zonnestralen
Reik ik hals uit naar goud der dageraad
En doe ik kond in 't uur der morgenstond
Van 't rijk der chaos die mij zal belagen
En mijn gemoed zal kwellen…
Tweeslachtig
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 142 Vervloekt onomwonden de schrijnende
onrust in de vruchtloze morgenstonden
of bij de schater van een ironische maan, als
wat geen vorm of toon had gevonden, z’n
eigen weg zal zoeken, ver bij hem vandaan,
komen beide seksen, dicht bij hem te staan,
dan wordt geluk hem niet ontnomen, dat
is de ware poëzie uit één stuk.…
Tweeslachtig?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 138 Vervloekt onomwonden onrust in de
baarmoeder van de morgenstonden of bij
de schater van een ironische maan, als
geen vorm of toon kon vinden, een ander
pad moest zoeken, ver bij zichzelf
vandaan, dan komen beide seksen dichter
bij hem staan,wordt geluk hem niet
ontnomen, dat is poëzie uit één stuk.…
Causaal effect ?
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 133 Gevlijd in morgenstond
van legersteden, in een
opgeschoren hooimijt.
Achter oogleden,
schenen klare schaduwen
met een herboren gezicht .
Waar je op verlaat,
verlicht de harten als
mededogen het zelf benadert.
Causaal verband die
je bent, werkelijke vrijheid
die bindingen kent.…
Zonnebloem.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 280 Maar kijk in de morgenstond
als het al weer licht wordt
en de zon opkomt is zij
reeds in de wolken.
En haar vreugde is dan met
geen woorden te vertolken.…
Afscheid van een zomerdag
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 155 Gouden zon
schildert wolken en horizon
in parelmoeren kleur
dan gaat ze langzaam onder
en sluit haar hemeldeur
wind laat het lover zwijgen
alle geluid verstomd
en in stille omarming
verglijdt de nacht
tot de morgenstond
weer op ons wacht…
Zuidwaarts
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 161 We gaan naar het zuiden op vakantie
omdat daar de morgenstond uit een
koe gemolken wordt, in het zuiden
laaft het paard zich aan dichte mist,
gaat de giervalk van hand tot hand,
verhelen de vlinders zich in rupsen,
steekt de tijd zich in het boerenland,
heeft geluk zich in de aarde verstopt…
Schilder, mag het wit ?
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 140 Tevens mag het winter zijn
met schaduw blauwen over wit satijn
zoals Voerman wist dat het bestond
een voetstap in zijn sneeuw
werd een complete morgenstond
hij laat alle kleuren rijpen
tot vorm naar mijn betekenis
ik probeer nooit iets te begrijpen
wat al vanzelfsprekend is.…