23568 resultaten.
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 81 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…
Sermoen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 De zon kwam uit het duister opdagen
Haar prille stralen voelden soeverijn
En luisterrijk klonk het ochtendrefrein
Van vogels die het licht weer zagen
Altijd zo dartel als hen wilde ik zijn
En net zo gul als bloesemende bloemen
Mij op niets dan mijn…
Het beeld schudt en schuift en straalt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet
om het een of ander de plek verander je niet zomaar,
ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar.
Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet.
Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen.
Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien,
waar ik uit voortkwam bovendien.
Ja…
de zonnebloem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 191 och, ranke stengel
omringt door
groene schilden
je groeit en bloeit
zo recht omhoog.
zoekend naar licht
wijst je bloem
met gele kroon,
bereidwillig
naar het oosten.
een hart van goud
met duizend draden,
gesponnen echt ragfijn,
kunstwerk van jewelste,
je mag er best wel zijn.
zelfs krom gebekte vogels
maken ruzie om je vruchten…
sterven op zwart gruis
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 129 veel lichter als veder
dwarrelend in blauwe lucht
een losgekomen pluisje
geniet van zweven
speurt naar goede aarde
op zijn eenzame vlucht
door speelse wind
wat verder afgedreven...
strandt op rotsgrond
in de luwte
het voelt meteen,
dit is niet mijn thuis
beseft zijn lot,
maakt een kruis
mijn leven is sterven
op het zwarte gruis...!…
de zandkorrel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 215 een klein fijn korreltje van zand
verloor zijn hechte band
toen de wind hem even meenam
en hij zo in woelige zee terecht kwam…
verzwolgen door klotsend water,
aangezogen met veel kracht,
naar bodemloze diepte gebracht,
waar een schelp zich wel ontfermde
over het verloop van zijn verdere lot…
de oester besefte waarde, gaf al zijn liefde…
herboren mens
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 173 gezicht
de zachte helende warmte
van een vroege lentezon
ik luister naar het lied
van een naarstige leeuwerik
die volop druk bezig is
met het bouwen van een nest
ik laat me even meenemen
met de richting van de stroom
het stille kabbelende water
versterkt hierdoor mijn droom
ik vergeet voor één moment
alle uren en de tijd
vaar dan weg…
de bloemetjes en de bij
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 147 opgesloten… vind ik niets voor mij
dus laat me los, maak me vrij
ik wil stoeien op de groene wei
met mijn soortgenootjes: de honingbij
ik ruik de planten en de bloemen
maar zit gevangen in mijn korf
mijn vriendjes hoor ik heerlijk zoemen
och, wat vind ik dit ellendig grof
want alle bloemen wil ik kussen
ik wil vliegen, ik wil brommen
zie…
een moederhart
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 74 de regen en de wind
konden haar niet deren
ze rende naar haar kind
door 't gejank en luidop schreeuwen
het moederhart op hol geslagen
de leeuwin op volle toeren nu
een groep hyena's aan 't belagen
haar kleine welp, het was zo cru
ze was te laat, het was gebeurd
de dierenhemel berust haar kind
haar tranen wrang, natuur die treurt
de…
Weerspiegeling
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 394 ergens op een plaats
tussen bomen en wat struiken
spant een brug de oevers droog en
laat de zon iets moois ontluiken
spiegelingen op het water
tonen de dingen in realiteit
geen foutje te bespeuren
tot wind speelt met die werkelijkheid
de lijnen deinen verder open,
verdwijnen in onzichtbaarheid...
rimpelend, verlaat het beeld zijn vorm…
Winterpret
snelsonnet
3.0 met 48 stemmen 3.560 Wanneer je op de volle Duitse wegen
Op weg naar de begeerde wintersport
Reeds door de winter overvallen wordt
Beschouw je dat natuurlijk als een zegen:
Dat je per auto door de sneeuw mag ploegen
Doet echte wintersporters vast genoegen.…
De weg
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 2.152 Op weg zijn wij
allen naar een moment.
In de tussentijd
denkend wie jou kent.
Wie zal er zijn
op de grote dag
en wenen
omdat je daar zo lag.
De enige vraag
die zo lang smacht.
Wie zal er zijn,
hoe word je herdacht?…
Weg van elkaar
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 812 En ik ze je schaduw
Voor de laatste keer
En terwijl ik je aanschouw
Weet ik dat nooit meer
Jij en ik zou zijn
Nooit meer ons en wij
Weg van elkaar
Alleen nog samen vrij…
De weg ...
hartenkreet
1.0 met 10 stemmen 822 Ik zie je gaan
in de verte
herken je tred
voel 'n traan
Dichterbij
'k wil sneller lopen
nog even voelen
eens hoorde je bij mij
't Verleden komt terug
waarom zoek ik 't op
de toekomst ligt open
loop ik nu té vlug
't Verleden is geleefd
vooruitkijken
'n nieuwe start
wie vindt de weg naar mijn hart ?…
een rode ballon
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.856 lieve opa
ik stuur je een brief aan een rode ballon
je bent nu zo ver
ik kijk naar de sterren
en wou dat ik je bereiken kon
misschien ben je nu wel heel dicht bij de zon
zal de wind voor je waaien
mag je zwieren en zwaaien
en drijven net als mijn ballon
zonder geluid komt hij nu naar je toe
als zit ik van binnen
je naam uit te schreeuwen…
Weg Van Mij
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.447 zit ze
mijn moeder
schouder aan schouder
geluidloos
scheef gezakt
in de huiskamer
van het tehuis
haar handen
in houvast
om haar tas geklemd
stilzwijgend
schuif ik naast haar
streel haar wang
een glimlach
opent haar gesloten lippen
als haar hoofd
zich langzaam heft
dan ... is het moment voorbij
nemen medicijnen
haar mee
weg…
Weg
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 2.003 Je bent al weg, ik had het kunnen weten.
Toch ben ik weer gekomen, de zwakke schakel in jouw keten.
Hoe kan ik jou vergeten?
Je frisse lach, met werkelijk gevoel
en altijd wetend wat ik nou echt bedoel.
Na jaren van verdraagzaamheid en medelijden
ben je niet hier. Je stappen zijn gezet.…
Bestemming!!
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 529 Stil loop ik door de
nacht over hard
bevroren sneeuw
de weg even kwijt
de maan verlicht mijn
levenspad en helpt me
zoeken naar de
gulden middenweg…
Constatering!!!
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 770 Je leerde me te leven
op eigen benen te gaan staan
mijn weg te bewandelen
die vrijheid kon ik aan
ook was er veel vertrouwen
het leven leek een feest
nu moet ik constateren
dat dit een farce is geweest
mijn levensweg gaat verder
niet langer meer die pijn
de liefde zal me leren
dat het ook anders nog kan zijn…
Op de weg naar morgen
netgedicht
1.0 met 11 stemmen 936 Op de weg naar morgen
zijn wij de reizigers van vandaag,
zoekenden in het diepe duister
naar het licht van de nieuwe dag.
Alleen, slechts op eigen kracht,
overlevenden van de lange nacht.…
Weg
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.615 Weg wil ik,
weg van jou,
weg van de persoon waar ik zoveel van hou.
Weg van de pijn,
weg van het verdiet,
voordat jij het ziet.
Als dat alles weg is kan ik weer normaal leven,
en jou opnieuw mijn glimlach en vriendschap geven.…
Over wegen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 462 Dan loop ik met jou over wegen.
Praten zachtjes, hand in hand
over liefde, over leven
tot de maan de zon vervangt.…
op mijn weg
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 296 er hing een merkwaardig
vuil licht over het verveloze
kruis
alsof het ingegroeid was, vastgebonden
zonder inscriptie
ieder dag liep ik er langs
raakte het verweerde hout net niet aan
doodsbang
om met de doden
tikkertje te moeten spelen
vandaag, jaren later
zag ik het kruis weer
het viel uit het dunne schrift
waarin ik een memoriam…
de weg
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.422 met jou verdwaal ik niet
al lopend door het leven
ik raak de weg niet kwijt
hooguit voor heel even
sta soms heel even stil
of loop een beetje om
hol dan weer snel vooruit
of keer een keertje om
ik zie wel hoe en wat
weet soms niet hoe 't moet
maar wat er ook gebeurd
het komt allemaal wel goed…
Weg.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 335 Je kijkt me aan
en tussen ons is niets
dan verwachting,
één blik, staal
van begrip, een eeuw
is ervoor te kort.
Ik stort neer
en op het moment
dat ik je lippen raak
voel ik me totaal
in je verdwijnen.…
Weg.
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 1.309 Ontmoedigd en ontdaan
staat hij aan de kant.
Moet haar laten gaan.
Ontredderd kijkt hij haar na,
zijn armen langs zijn lijf.
Zijn kin rust op zijn borst.
Ontluisterd door het gemak
waarbij zij hem verlaat.
Zijn ontmaskering is een feit.
Ongelukkig en in een klap jaren
ouder te zijn geworden,
draait hij zich om, en verdwijnt
achter…
Deze weg
hartenkreet
5.0 met 11 stemmen 865 Ik verdwaal op alle wegen
die ze mij willen opdringen.
Er is één weg waar ik niet verdwaal
dat is op de weg naar mijn Schepper.
Deze weg loopt niet in bochten
en hier loop je ook geen gevaar.
Hier hebben de normen nog waarde
die je node mist op een andere weg.
Als een rode draad loopt de weg
door mijn hele aardse leven heen.…
weg
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 808 weg
weg van hier
weg van alles
weg van mijn gedachten
weg van het heden
weg van toen
kun je dat?
..alles verlaten
iedereen achterlaten
alles waar je van houdt
begin je dan opnieuw
met de cirkel?…
De weg kwijt
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.233 alsof het zweeft in mij
en leeft in duizendvoud
kriebelend langs wegen
die eerder waren afgesloten
voor doorgaand verkeer
raakvlakken kenteren
door gemiste afslagen
alleen die ene snelweg
lijkt nog berijdbaar
maar het is
alsof het zweeft in mij
en zelfs het rechte pad
mijn zicht verlaat
in het kwadraat…
De weg van....
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 901 De weg van
de minste weerstand
is de weg
die het meest gelopen
wordt,
zij is altijd
het gladst en
synchroon,
tevens zo heerlijk
kort.…