Alle inzendingen over nevel OR begin OR roman

De oever van het denken lost alles in het niet Een nevel van gevoelens in het hart De sluier om de ogen een donker zwart Wat het leven heeft te schenken is alles wat het ziet De diepte van verlangen slaat op het hart als angst Bewust zijn van komen en gaan Voor altijd de reden van bestaan Maar wat vrij wordt ontvangen bezit gevoel het langst…

Ragfijne werelden elke druppel huilt in zeeën van beloften alles is beschreven uit liefde van de stof gedachten anders gevormd gebundelde ziele rust om in te schuilen watervleugels uit nevels onvoltooide verhalen soms hoopvol soms ontluisterend fantasie onwrikbaar, alleen verleid door zwaartekracht, transparante mantels om…

ontwaken in slowmotion onder een wollen deken van zeven tinten grijs pikzwart wordt langzaam lichter een dikke mist verdwijnt waar Avalon verschijnt gerechtigheid wint altijd waar ridders rond een tafel Godinnen eren en begeren vergeten lijkt de tijd…

In de nevelige vroege morgen Nestel ik mij in warm nat gras En staar ik naar de zon die ras De resten van de nacht doet worgen In de verte zie ik contouren Van mijn oude stad, het doet deugd Zij herbergt mijn begin en jeugd Wat heeft mij toch kunnen ontvoeren Ik zal later haar schoot betreden De wijken waar ik ben groot gebracht Rouw…

Vroeger schreef ik aan een zwaar bureau Lichtzinnige gedichten; Nu, met een plankje op mijn knie, Een lijvige roman. Ben ik vooruitgegaan? Wie Kan mij zeggen, of ik het ben Dan wel de materie Die ten slotte moest zwichten?…

Hoewel ik nog nooit proza heb geschreven Ben ik het voor de toekomst wel van plan: Wie weet schrijf ik een prachtige roman Die als het meezit ook wordt uitgegeven. En voor mijn aanstaand literair talent Is mij reeds de Nobelprijs toegekend.…

Vroeger schreef ik aan een zwaar bureau Lichtzinnige gedichten; Nu, met een plankje op mijn knie, Een lijvige roman. Ben ik vooruitgegaan? Wie Kan mij zeggen, of ik het ben Dan wel de materie Die ten slotte moest zwichten?…

het begin in het zeewier is verdronken en vlinders zonder vleugels als trage slakken de tijd passeren…

ik heb de herfst gezien in parachuutjes van het dalen het gele stuifmeel voor de zaden maakt alles weer compleet nog voelt de middag heet maar in het ochtendkrieken zie je nevels langzamer vervliegen in de morgenstond de grote mond van zon is niet zo spraakzaam meer zij dicht haar stralen in tot een wat winterser begin de zomer…

Op taalgebied een van de zwaargewichten De canon van de verskunst kwam van hem En net zo buitenissig als zijn stem Schreef hij romans, kritieken en gedichten Helaas, in Gerrits literair palet Ontbreekt – en ja dat schrijnt - het snelsonnet…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Je ben nu echt weg, Zo ver dat ik blind Geworden ben voor al Het moois in de mens. G-d had mij de ogen Mogen ontnemen bij Het onwaken uit Het niet-Zijn Zodat ik nooit meer Reden had gemis te kennen En ik uit kon kijken Naar het wederkeren Van het niet-Zijn,…

Baudet’s roman, die net is uitgebracht, beschrijft een exemplaar dat inspireert. Ik klink op Thierry's held en zijn baguette als ik mijn broodmes in het stokbrood zet.…

Nu als aspiratie in de nacht in diep zwijgend verlangen naar jouw stoere schoonheid zoek ik de vitale betekenis van onze prille vriendschap onbeschreven zodat we samen verder kunnen schrijven over liefde het leven en de oorlog een ruwe diamant nog ongeslepen is jouw spiegelbeeld in de rivier Irtysj.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Mijn hand strekt zich in smeken uit voor hij vertwijfeld naast me zinkt mijn blik wordt troebel en verdrinkt moedeloos als ik mijn ogen sluit Het is te laat, je drijft de nevel in nog eenmaal kijk je treurig om woorden steken en ik staar stom vanaf mijn einde naar jouw begin dan slaat de duisternis me blind en zoek ik spartelend…

en links het ochtendgloren… in flarden nacht verscheen -voorzichtig al- wat licht; ’t werd roze en de nacht verdween zijn hoogtepunt droeg niets dan blauw met vogels her en der en nevels, boven grauw en bloedend kwam de zon haar schuilplaats openbreken onderweg op snelbewogen preken rolde tijd diens voortgang in een goed begin…

Ik kan je ook verpletteren, met een roman of krant, jou knisperend vermorzelen tegen raam of wand. Iets houdt mij tegen, zwarte vlieg, want ik ben jaloers, zo jaloers op je vrijheid en je sterke vleugels.…

liefde die er nog is Als dan plots tot jou doordringt dat ook dit moment zichzelf vervaagd Dan weet je dat de zon altijd weer zal doorbreken om jou te laten zien Dan weet je dat jou hart zichzelf telkens weer zal openen om jou te laten voelen Dan besef je dat de wereld immer ronddraait, en rond voor telkens een nieuw een ander begin…

wachten op sneeuw die ook nu weer niet komt lampjes die branden en mijn dromen kleuren hetzelfde geschreeuw maar ik lijk wel verstomd soms rillen de handen maar ik wil niet zeuren ik heb brieven te schrijven en wensen te doen de toekomst die wenkt wacht, ik kom er aan ik kan hier niet blijven vaarwel het fatsoen door verleden doordrenkt…

Vandaag is 't begin, van de rest van mijn leven. Gisteren was de laatste dag van 't oude. Morgen ben ik met 't begin gestart. Potverdorie, wat gaat het hard!…

zonnestralen boren diepe gaten donkere wolken verlaten mijn aangezicht ik open mijn ogen verwonder bewonder ontelbare regenbogen de watervallen en de zilveren stromen de bergen oneindig en de bomen de aarde danst in pracht en toont aan mij haar schatten, duizenderlei ze lacht ik aanschouw haar goddelijk gezicht vertrouw en begin…

Uit het niets geboren alles zien proeven ruiken voelen beleven leven met elkaar soms zo simpel soms zo raar onverklaarbaar soms zo alleen soms tegen je aan tegen beter weten in niets is het einde niks is een begin laten we samen varen tegen al de golfkes in.…

en stad deuren gaan open open zelf het raam voor hun die al eeuwen dichten zingen zij zijn herboren in de realiteit en verbeelding sla het op neem met mee leer te leven de nacht en de dagen we stellen geen vragen meer alles is duidelijk ieder mens is het licht hier is mijn bericht vrede voor iedereen op weg naar een mooi nieuw begin…

word je opnieuw geboren en begint een nieuw begin.…

Lach eens naar de mensen laat je blijheid zien vertel dat je gisteren de zon hebt gezien. Kijk maar eens naar boven en niet naar benéé dan merk je dat de zon schijnt en zit het leven mee.…

door te durven dromen weten we te ontkomen aan die mallemolen nemen we klaar afscheid van eerder bestaan…