248 resultaten.
Ode aan de dichter
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 274 je laat mij wonen in je woorden
als ik ontheemd
mijn plek niet vind
me thuisloos waan en
in de wereld sta als vreemdeling
de ochtend neem als sprakeloos
de avond als voorgoed verdaan
als blinde in het licht moet kijken
dan geef je rust met al je zinnen
beland ik in een veilig nest
de duivel en mijn zieledeuk
voor even weg…
ontvangen
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 472 kus me dan
nog voor november kleuren
dempt
je hart voorgoed gesloten wordt
beloof me
om te ontwaken
nog voor winter koude namen schrijft
en stille kinderen slapeloos dwalen
in woorden
van ontheemde dichters
rond en rond
een volle maan
-geen mens bestaat in deze waan-
verzamel me
dan
nog voor ik wenen mag…
Zij
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 598 heb haar in de armen
ze is nog vreemd
probeer een blik te vangen
ik ben een schim
ze is wat van de eeuwigheid
ontheemd
ik draag enkel, voel
weet niet wat
en denk, wat is ze ver
zo onbewust
kan ik al mijn stem
laten horen
zal zij mij nog kennen,
als het ooit later is
ben ik er dan om te verwennen
op het pad naar zonnegloren…
Plaats van de roos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 55 Zodat ooit een tengere stengel
zich verheft boven ontheemde laagte,
zich ontfermt over een zucht van aards treuren.…
kopstukken 15.07.2007
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 731 de Avenida Corrientes slaapt nooit
stap in dit schilderij van
werkers en wachtenden
een explosieve combinatie
in de magie van het moment
een valstrik verhuld
in een dun, wit verenpak
papieren verbeelding
van de brug die niet wordt gebouwd
ontheemd tussen heden en verleden
en de dreiging van de zwarte zwanen
een man struikelt het struikgewas…
Herfstluchten
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 337 regenwolken die traag over drijven
vertellen van grijsheid en
niet goed weten wat en hoe
terwijl mensen zich vragen stellen
en heimwee hervinden naar
blauwe luchten en warmte
als een deken om je schouders
licht wordt gezocht
maar is spoorloos en nergens
laat geen schaduw vallen
omdat de vruchten er triestig
van zouden worden, ontheemd…
Vreemde ouders
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 307 Vader volgt rivieren
donkere schaduwen van zijn land
hij leeft zonder toekomstdromen
eerzucht verlaten in zijn hand
moeder, binnen gebleven
kan niet meer lopen zonder pijn
het zat haar tegen in het leven
geluk zal nooit meer bij haar zijn
mijn ouders zijn nu vreemden
in geen jaren, dat ik ze ergens zag
we zijn allemaal ontheemden
zo triest…
Poetinisme
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 het holle bolle gijs gevoel
de grote zucht naar meer
dat is wat ik zeggen wil
zó geef ik het weer
minder is een vaag begrip
vrede is hem vreemd
hij zal niet eerder rusten
tot er volken zijn ontheemd
wie stopt de bruut de rasPOETIN
wie trekt er aan de bel
of zijn we allen murw gebeukt
en geloven wij het wel...…
Vriend van mijn ziel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 335 Jij transformeerde mijn ziel
in onverwachte gedaantes
er bloeide vaak liefde
tussen het onkruid van mijn hart
met niets tot vriendschap geworden
in alles wat leeg
en zonder zonde was
om mijn bloesem te stimuleren
bezocht jij de zotheid
van mijn ontheemde dromen
ik hechtte mij
aan jouw diepste wortels
en herkende geen afstand
tussen…
Bekleurenswaardige herfst
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 175 Tijdens lange nachten
vergleden de dagen,
tijd verzadigde de aarde
volmaakte stilte
wakkerde haar in nevelen
gehulde bladeren aan
tot rust, kleur en aanvaarding
van ontheemde zaken,
de herfst begint te dagen
vervlogen tijd
zij is niet meer in te halen,
wel dweepzuchtig genoeg
om haar voldaan bestaan
in woorden te bewaren.…
Zoveel tijd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 166 Terwijl nevel
de zon verleidt,
de vorst
met de voeten vrijt
en de wind bladeren,
ooit groen als gras,
als ieder jaar
ontheemd
over de grond
verspreid
en de nacht,
veel donkerder nog
dan gisteren,
opnieuw
een dag in glijdt,
verstrijken de jaren.…
Schrijversziel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 223 De meeste mensen, mij bekend
geven niets om mijn zielenroerselen
zij lezen mijn gedichten niet
het zijn vreemdelingen
die het met mijn woorden doen
ontheemde lezers in het duister
en bij dageraad, de neus gesnoten
sluit ik soms mijn ogen in een droom
om ieder woord te conserveren
men hoort mijn stemgeluid niet
de mens die mijn…
in onmin en euforie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 159 publiek, schraal is mijn oogst
ontheemd dien ik u van repliek
want mijn verzen zijn vervreemd
van bezigheden die een mens
van goede doen niet kan bevatten
mijn ingetogen wereld is groter
dan de buiging voor trots, het behoud
van inborst adelt mijn bloed naar
alle kleuren, het land van de wereld
ligt aan mijn gedragen voeten
wat u zegt…
Geluk in een gebruikte kan
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 125 De oude avond kan niet wachten
om mij het licht van de dag te ontnemen
ik leef hier in den vreemde
zonder liefde van ontheemden
mijn ziel heeft een grijze huid
mijn verstand beeft in eenzame stilte
oudheid heeft in mij een kan gevonden
ik kan niet leven, ik kan niet rusten
zonder het bemoedigende vooruitzicht
naar hemelse hereniging met…
Zoveel tijd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 257 Terwijl nevel de zon verleidt,
de vorst met de voeten vrijt
en de wind de losse bladeren,
ooit groen als gras, ontheemd
over de grond verspreidt
en de nacht, veel donkerder
nog dan gisteren, opnieuw
een dag in glijdt, verstrijken
de jaren.…
Nauw van Calais
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 Er komen hoge muren
Te staan richting Kanaal
Ontheemd en illegaal
Krijg je het te verduren
Je vlucht zal je bezuren
Je vindt het een schandaal
Er komen hoge muren
Te staan richting Kanaal
Men tracht nu bij te sturen
Wat misging allemaal
Men spreekt zelfs klare taal
Weg met versperringsvuren
Er komen hoge muren…
vlakken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 543 wolken hoog gestapeld
tegen de blauwe koepel
daaronder het weidse land
mondriaans vervlakt
spiegeling in strakke vaarten
met statige roze zwanebloemen
siddering in de zomerwind
hooi in groen plastic gehuld
ontheemde koeien vergroten de stilte
in een levensgrote schildering
zijn de vissende kinderen
in de strakke natuur
die ons nog rest…
LUSTEN EN LASTEN
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 596 Het Telegraaf-alarm bleek weer eens loos:
Het vastgezette criminele gajes
Zit niet vol drank te feesten in de bajes,
Doch voelt zich slechts ontheemd en lusteloos.…
Vrij
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 337 zijn loodgrijze ogen
verhalen niet van rauw geslagen nagels
in ontheemde handen
kinderkopjes, verdwenen onder ‘t zand
het uitgeholde huis krimpt
ineen zakken de muren
scherend langs de lijn tussen doods en dood
kunnen eb en vloed noch eerste kwartier
zijn verlangen keren
een laatste stap nog en hij is
vrij…
het dode stuk van de rivier
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 125 vreemd is het gelaat
van de nacht
en als losgeraakte touwen
stromen twee rivieren
regen is wat er liggen blijft
lakens alleen gelaten, in de nabijheid
van morgen
ik herken ze niet
en de stappen die ik zet
ter hoogte van jouw ademhalen
sterven bij leven
ontheemd tot op het laatste woord
wie zal nog de oevers zien
uit dode rivierarmen…
Wat is het
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 193 Wat is het dat de vluchteling kan doen
om het tij bij tijds te keren
waar zijn de woorden van fatsoen
als de mens maar niet wil leren
de wereld is van iedereen
niemand kiest voor waar geboren
soms kan waarheid nergens heen
dan dwaalt de ziel in hel verloren
wat is het om de ontheemde te zien
verdronken in zijn eigen tranen
een toevluchtsoord…
ken je ook
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 317 kunnen knippen,
dat het blijkt
niet meer te zijn
dan een farce,
iets dat was
mijn handen lijken
dan te trillen
alles, ja alles wil als zand
door mijn vingers slippen
zo voelt ook soms
de liefde dralend aan
haast stuurloos en vervreemd
het lijkt of ze de eigen weg
is gegaan
ken jij dat ook
ja, dan voel ik me
pas echt ontheemd…
Laatste boodschap
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 142 Niet veel maskers te verbergen
om in het alleen zijn te ontpoppen
als een vlinder die ooit rups was
ook geen daden van roem of faam
alleen met een onbekende naam
gevleugeld op weg naar de zon
laatste boodschap aan de ontheemden
we zijn tenslotte allemaal vreemden
stille getuigen van zwijgend water
in een verleden van verloren tijden…
na jou
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.902 voor jac van someren
na jou
zo rauw
heel koud
de rouw
voel me zo ontheemd
van mezelf vervreemd
niets is hetzelfde
ik ben niet dezelfde
die jouw leven deelde
nu voel ik die weelde
van met jou te zijn
gedachtes doen pijn
zal verder gaan
zal anders in
’t leven staan
dan voor jou
na jou
voel ik nog
steeds heel veel
van jou…
nieuw huis
netgedicht
2.0 met 63 stemmen 4.879 koel en kaal
kamers zonder verhaal
muren die me omsluiten
nog naakt en nieuw
onbeschreven door het leven
ramen kijken
met geschrokken ogen
naar beladen dragers
levens verpakt
in kartonnen dozen
onwennig en ontheemd
kamer na kamer
ga ik begroeten
kamer voor kamer
trek ik aan
plant behoedzaam
de eerste sporen
en begin eraan…
Uitgebloeid
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 90 Donderdag 17 juli
Gitzwart
De dag gegrifd in het geheugen
Met levenslange inkt
De pluche beer die ontheemd
Zijn eigenaar zoekt
Maar zijn roep is als een holle klank,
Een echo der vergetelheid
Wat echter nooit daarin zal geraken
Is het gemis dat als
Een verwelke roos
In een verder onaantastbaar veld
De onberispelijkheid tenietdoet
Nu en…
Vandaag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 151 herdenken wij
hoe mensen werden
ontmenselijkt
toen
van huid en haard
verdreven
toen
in kampen
opgesloten
toen
de wereld met
lede ogen toekeek
toen
nu worden mensen
nog altijd ontmenselijkt
vandaag
zijn miljoenen mensen
ontheemd
vandaag
worden ze opgevangen
in vluchtelingenkampen
vandaag
spelen zij die heersen
monopoly met…
Zonder behang met thuis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 100 ik ga mijn gang
in een huis
zonder behang met thuis
in dat niemandsland
geef ik iedereen als
vreemde mijn hand
ontheemden van de
overkant completeren
dit traumatiserende decor
ik kan slechts rusten
in de wereld van hiernaast
die mij dieper raakt
waar warmte en
compassie samenkomen
uit mijn dagelijkse dromen
lijk lichtelijk…
Een nacht die wacht.
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 34 De aarde vraagt niets
aan ontheemden waar
de werkelijke wortels
liggen om daar van te
vervreemden, als voor een
ieder de klinkers net iets
anders zijn geplaveid,
uitgeslepen, verloochend
voor een hoger doel, een
levensverwachting als de stelen
van snijbloemen waarvan
een stukje is weggesneden
zodat de levensduur langer
wordt…
Nachtvlindervriend
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 144 momenten van lust
dat ik me afvroeg
waarom je niet was gebleven
in het bed van de nacht
nachtvlindervriend
stille dromer van genot
en nu er niets anders
dan droeve stilte is
tussen onze ontmoeting
en het naderende heden
voel ik de tranen van mijn intieme hartstocht
dwalen naar de door de mens verlaten rivieren
tussen de bacteriën en ontheemde…