Netgedichten

netgedicht (nr. 52.290):

het dode stuk van de rivier

vreemd is het gelaat
van de nacht
en als losgeraakte touwen
stromen twee rivieren

regen is wat er liggen blijft
lakens alleen gelaten, in de nabijheid
van morgen

ik herken ze niet

en de stappen die ik zet
ter hoogte van jouw ademhalen
sterven bij leven

ontheemd tot op het laatste woord

wie zal nog de oevers zien
uit dode rivierarmen knopen maken

Zie ook: http://www.youtube.com/wa...v=V9o7LYvpC8Q&feature=youtu.be

Schrijver: kerima ellouise, 3 juli 2014

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

het dode stuk van de

3.0 met 6 stemmen

125

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Katty
Datum:: 17 juli 2014; Meanderend uitdeinen in wat ooit het leven was.... Lees je graag.

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 7 juli 2014; Ontroerend mooi Kerima.

Naam:: Bert Weggemans
Datum:: 3 juli 2014; Dit gedicht ontroert mij - hoe wonderschoon beeldend beschreven. Klasse, Kerima!

Naam:: .w.w.
Datum:: 3 juli 2014; toonzwaar, sfeerzwaar. maar herkenbaar door jouw kronkelende rivierbeelden.

Geef je reactie op deze inzending: