Alle inzendingen over opluchting OR geluk OR ontmoeting

Op het pad van hartstocht en geluk als een ontembaar erfstuk in een duurzaam handvat. Adem tekent zich af in de heldere buitenlucht. Harten versnellen, zonder een zucht De ontmoeting geen straf. Individuen smelten ineen Warmte, straling en gevoelens Woorden zijn schaars Duurzaamheid als een edelsteen.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

na elke aanval probeert ze met een glimlach haar mondhoeken uit symmetrie stelt gerust laat de grimas verdwijnen een gemeende lach gaat leven zweemt naar haar ogen parallel in opluchting…

na elke aanval probeert ze met een glimlach haar mondhoeken uit symmetrie stelt gerust laat de grimas verdwijnen een gemeende lach gaat leven zweemt naar haar ogen parallel in opluchting…

Wanneer we pure gelukzaligheid tentoon spreiden is dat dan vanwege puur geluk, of is het maar schijn?…

ik wil helemaal opnieuw beginnen een eigen wereld van de grond af opbouwen mijn krachten vrijmaken mijn zicht veranderen de ruimte anders ervaren weerstand ontmoeten ik ben Sisyphus de man die een steen tegen de heuvel op blijft duwen ik ben een werkwoord alles wat ik doe is absurd maar ik vind er geluk in…

Dat geluk bestaat in liefde tot elk ander die je wil helpen. Dat liefde tot en van, jou eeuwig gelukkig doet zijn.…

Was het toeval of voorzien, Was het toen lust of liefde? Op afstand keken wij elkaar plotseling in d'ogen Een heel mooie tijd van nazomeren onderweg naar Binnenkort in de maand mei, leggen verliefde vogels in meervoud hun ei Ook al was het toen eerder op afstand Het maakte mij blij…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Mij toegeworpen redt een verdriet zich uit golven van loshangend waaien in een lawaai van vers gewassen wit buiten adem maak ik een sprong in de uitgeputte diepte van een opluchting -------------------------------- uit: 'Het liegend Konijn' 2012.…

opluchting was een mening uit je lijden toen bevrijd veel te vroeg dat je heenging het gemis is nu een feit dat het zolang ging duren kon niemand jou verklaren seconden minuten uren weken maanden jaren plots was daar de pijn je ging je leven hier verruilen maar als ik zo opgelucht moet zijn waarom moet ik dan steeds huilen…

aarzelend stap ik binnen op zoek naar kracht vertrokken door onmacht ontsteken van een klein licht verwarmd alvast mijn blik beklemming in de borst verdriet dat er uit wil zittend sluit ik mijn ogen water van zout vloeit rijkelijk over mijn wangen ik heb weer moed om op te staan ongemerkt heeft het me deugd gedaan…

Vloeibaarder gevoel meestert zich reeds verdringt droge lucht die adem beneemt adem water in woestijn weer uit heel langzaam lost het op…

ik sprong in het gat tussen toppen van bomen en toen was er lucht…

Schrale frisse wind een lucht vol wolkenschilderijen boven de bomen met vage groene waas. Op dor hout alleen forsythia of azalea molles. Verder geen uitbundige bloei of bloemenpracht. Is dit lente? Jáááá……!!! Nog maar begin april.…

De Hollandse regering kan wel roepen Van dat haar houding stoer en strijdbaar is Nu oorlog welhaast onvermijdbaar is Maar toch stuurt men geen Nederlandse troepen (Tot opluchting van ene S. Hoessein Die anders vast zijn land ontvlucht zou zijn)…

Bidden kan opluchten óók zonder woorden door gewoon even stil te zijn voor God.…

Een opluchting; ik vind het toch wel fijn Dat ik geen piekbelaster blijk te zijn…

Nu de bladeren weer losgelaten zijn, De kleur van rood en geel zijn intree doet Lijkt ook mijn zomergeluk te zijn gevallen Op de straat waar ik het rood ontmoet Ook op mijn wangen trouwens Maar dan van kou en wind Niet van geluk, mij eens verhitte Als de winter wordt geboren Hoop ik te zijn als sneeuw Mooi en wit en zuiver Wanneer ongetreden…

op de rand van schaduw wuif ik licht een warm welkom toe zonder bezit stap ik over voel me vrijer dan met gewicht ik ga doe en ontmoet niet gehinderd door hebben en houden winst en verlies kennen zij niet in de groep die er is zoals ik ben jezelf zijn blijkt genoeg om te leven geven en delen lijkt het volmaakte geluk…

ontmoeting ik wil ik gil ik tril ik beef ik geef ik streef ik schreef om met je te vertoeven ik leef om ’t opperste geluk te proeven je smaak je geur je stem en de kleur van je ogen gun me het moment van vrouw en vent van stralen en verdwalen en van bloemen en van planten en van bloedverwanten breng…

heb de sneeuw geproefd in smeltend zachte handen je tanden glansden licht ogen ruimden winters wit liepen zonder paden je evade in eerste voetafdruk ik adamde als gade in ons paradijselijk geluk zijn de wereld rond geweest beleefden daar ons eigen feest niemand die ons groette in ons elkaar nog ongerept ontmoeten…

mag ik je ontmoeten vanavond samen eindelijk het kind begroeten dat onze samenleving heeft gebaard winkels zijn gesloten alleen de noodhulp is nog open de rest stalt thuis in echtelijk geluk maar het is koud en mistig buiten zo stil alsof de mensen iets verwachten ik zag een ster maar dat was even over achten…

mama! mama! gaan we achteruit? neen, mijn jongen mama gaat naar achter maar jij, jij gaat naar voren…

Er was in ons huis een wereld van verlangen, geluk, pijn en verdriet gegroeid, in hun kamers waarin ze verzamelden wat ze mee zouden nemen, hun herinneringen. Nu ze weg zijn kijk ik uit hun ramen en zie precies dat zelfde uitzicht, precies die zelfde wereld van twintig jaar her, toen ik hier kwam wonen.…

P rettige R ozengeur O mhuift herinneringen F ijne gesprekken I ntiem en eerlijk C oncentreren I ntens : A mour T oujours…

nee, ik sla niet op mijn borst dat ik niet vloek maar het geeft bevrijding rotte tijding vraagt erom rond en krachtig allemachtig hoor ik wat ik zeg ik pak denkbeeldig in afzien van geveinsde vroom wals mooie woorden plat terug wil ik realiteit onderweg blijf ik toch waarschijnlijk moedwillig steken bij mensen die mij lief zijn…