Alle inzendingen over ouder OR herfst OR leven

de lente aan mijn steeds ouder wordende bast…

Nog is mijn kruin van herfst is het laatste blad niet naast m'n stam gevallen Mijn figuur krijgt dan dat zotte, malle de scherts van winter Een kaalheid...…

de herfst verkleurt de wereld van zomertijd naar wintertijd alle tinten zijn aanwezig kleurig van uitbundigheid. maar de herfst van jouw leven is alleen een "schijn"-palet een warboel van indrukken samen op een schilderij gezet.…

verleden Verloren ondeugd in zacht grijze ogen, stiltes eeuwig vermeden Voorzichtige glimlach vertelt wie zij was, beminde vriendelijkheid De waas in haar weten is nog maar pas, herinneringen raken kwijt Sproetjes van tijd op sierlijke handen, ooit een passende ring Haar twijfelend hart, slechts kloppend op liefde die zij van het leven…

Jenny heeft mij op onze eerste ontmoeting gekust, toen ze opsprong uit de leunstoel waarin ze zat. Diefachtige tijd, die nooit en te nimmer rust mij te beroven van de fijne uurtjes die ik ooit had. Besef dat ik daardoor vaak moe en verdrietig ben en dat de meeste levensvreugd in mij al is geblust. Grote dief, pak nu op mijn oude dag andermaal…

Als kind in de wieg, geborgen in de wetenschap, dat ouders je zullen koesteren, liefhebben zorgen dat je opgroeit in liefde. De jeugd vliegt voorbij vleugels worden uitgeslagen de tijd breekt aan dat je zelf als ouder in het leven staat, de geschiedenis zich herhaalt.…

Lente doet me goed, de zomer laat me leven, herfst en winter niet.…

versterving vooraf nieuw leven groeit in kernen de nazorg van herfst…

wanneer de nevel zal verdwijnen en de zon piept door de bomen dan is de tijd gekomen dat herfstkleuren zullen verschijnen het bos wordt stilaan kaal de vele bladeren op de grond kleuren schilderachtig in het rond in een tafereel van pracht en praal voor de dieren wordt het even wennen aan een omgeving zonder lover ze moeten oppassen voor…

Ik zie je door dikke druppels op de ramen, mijn engel van lijn 8. Jouw profiel zo afgetekend en toch zo zacht, slechts de spiegel en het donker brengt ons samen. Ik staar naar natte stadse straten, naar mijn buitenwereld, spiegelend vervormd. Een regenspoor dat mijn beeld misvormt laat ongemoeid het gezicht dat ik niet los kan laten. Neonlichten…

Zij die niet meer ouder worden leven voort in tijdloze nachten het leven lijkt dan soms een dagdroom…

zo wat van die dagen loop je gewoon door het bos en je denkt het is nu herfst en al bijna winter morgen loop je daar misschien weer maar op een dag ben je er opeens niet meer en daar denk je dan aan terwijl je daar nog loopt in die mooie herfst zou ook zomer kunnen zijn zo in leven als je steeds bent…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Mijn ouders lijken net zoals ik in de war – hoe je moet leven.…

In de herfst van je leven zullen de blaadjes altijd vallen al zullen het bij de kerels wel eens groene kunnen zijn!…

vroeger vond ik de herfst een droevig seizoen en liep ik vaak moe en eenzaam door regen of nevel te druilen. En soms was ik weemoedig om ik weet niet wat.…

gekras langzij de woudzoom september kraait herfstvogels kelen luids de grond ontbindt het gele gras daar, wat kinderen zich niet bewust van de onbestendigheid der dingen trekken zich los van de ouders tussen rode bomen in hun herfst nog zeg ik niets verpest niet hun onwetendheid lach en zeg: fijne dag tussen rode bomen…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Is dit lente of misschien herfst: druppels grijsheid en treurnis, vlugge mensen. De avond sluit al vroeg de luiken want de regen willen we niet. Lente of herfst? Toch is water leven, begin en bron; Regen is echter triestig als het lente is.…

Het leven is als de seizoenen: Ontluikend als de lente Frivool als de zomer Kleurrijk als de herfst En ingetogen als de winter…

Het was herfst in mijn droom en ook buiten bewegen zich dorre blaren door de lucht, en over de ruiten. ----------------------------------------------------------- uit: 'In Amerika' van Leo Vroman (Gouda, 1915)…

Dit is het jaargetij van snottebellen, verstopte neusgaten en kriebelhoest, onstoken keel, geschraap, gesnuit, geproest. Mijn eigen niesbuien zijn niet te tellen! Daardoor rijm ik met weinig fantasie: helaas, wat opkomt is alleen “hatsjie”!…

De zonnehoedjes zijn gegaan - Ik had niet eens gemerkt Dat ze gekomen waren, Dood die eerder in het Oog valt dan het leven Dat eraan vooraf ging - Drie seizoenen zijn voorbij, En ik merk dat mijn adem Louter heeft stilgestaan, Ze stokte daar waar Het leven om mij heen Onmerkbaar is verder gegaan…

Jawel, de herfst heeft de natuur gevangen - En toch staar ik afgunstig naar mijn tuin. De herfst komt immers alle jaren weer, Maar in ons leven komt hij maar één keer.…

Nu de zomer is verdrongen, en de herfst is binnen gedrongen. Zal de winter gauw verschijnen, en al het groen doen verdwijnen. Deze zomer heb ik jouw liefde verdrongen, en in de herfst ben ik naar binnen gedrongen. In de winter zal ik niet meer verschijnen, Zoals het groen zal ook ik uit je leven verdwijnen. Vaarwel mijn liefste, zomer.…

Jawel, de herfst heeft de natuur gevangen - En toch staar ik afgunstig naar mijn tuin. De herfst komt immers alle jaren weer, Maar in ons leven komt hij maar één keer.…

Aan die bekende geuren van ook het natte mos het gras als de eerste stralen haar beschenen heeft, dan denk ik weer aan oudere bossen en dat ene bos waar bramen groeien en kamperfoelie en van alles leeft. Waar reeën en egels en nog ringslangen wonen bij het pad vele eksters leven, eekhoorntjes in de herfst nootjes rapen.…