1294 resultaten.
Overpeinzing
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 339 Als ik dadelijk tegen jou
fluister dat je weg moet gaan
zeg jij misschien waarom
mijn lief, ik hou van jou
Moet ik dan zeggen
dat ik niet meer leven kan
met jouw liefde voor de pijn
en dat mijn eenzaamheid
steeds groter wordt
Maar
als ik dan weer naar je kijk
en je smal gezicht omvat
ben ik blij
dat ik gezwegen heb...…
Overpeinzingen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 194 Hoe kabbelend dit leven
als het donkere water
steeds weer anders.
Wat is liefde eigenlijk
dan kijken en gelukkig zijn
ondanks de verschillen.
Waar zijn goed en kwaad geboren
en wat komt te vroeg
wat komt te laat?
Hoe kunnen kinderen groeien
al krijgen ze soms
alleen maar klappen?
Waar schuilt de lente
wanneer de regen valt
en de…
Overpeinzing.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 392 Soms denk ik weleens bij mezelf:
Waarom draag ik al die lasten met me mee,
alsof ik een rugzak draag
met dikke keien, stenen......
Ik zou een keuze kunnen maken:
zo doorgaan of mezelf ontlasten
bijvoorbeeld bij de waterkant,
eerst de keien in het water gooien
tja, die zinken wel heel snel...
daarna misschien de stenen
of die éne steen nog…
Overpeinzen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 143 Het gegeven
Dat mijn leven
Kostbaar is
En kort
Doet mij denken
Aandacht schenken
Voert mijn pad
Naar waar het hoort
Maakt het blij
Brengt het zelfs mij
Uiteindelijk naar het licht
Met dien verstande
Hou ik voorhanden
Dat ik mij focus
En ook richt
Op grote lijnen
Negeer het kleine
Inzicht krijg als mens
Doet het verzengen
En verschroeien…
Overpeinzingen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 101 Zo graag laat ik mijn gedachten
De vrije loop - niet piekeren,
Niet tobben, maar liever
De goede kant uitdenken,
Overpeinzingen die alleen
in gedachten nog tranen met
Met zich meebrengen, die ook
In mijn denken niet zout zijn,
En ook niet zilt;
En het oordeel over mijzelf
Over alles dat ik gedaan of
Nagelaten heb is niet langer…
Overpeinzingen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 194 Hoe kabbelend dit leven
als het donkere water
steeds weer anders.
Wat is liefde eigenlijk:
kijken en gelukkig zijn
ondanks de verschillen.
Waar zijn goed en kwaad geboren
en wat komt te vroeg
wat komt te laat?
Hoe kunnen kinderen groeien
al krijgen ze soms
alleen maar klappen?
Waar schuilt de lente
wanneer de regen valt
en de zon…
overpeinzing
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 136 de ene voet
voor de andere
het ene pad na het andere
éen gedachte,
meerdere volgen
een mens
zet zichzelf
in beweging
volgt zijn geest?
naar daar
waar nog ie
niet eerder was geweest?
af en toe
stilstaan
kijken naar alles
om je heen
bewustworden
je bent niet…
Overpeinzing
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 218 Er zijn in deze wereld vreemde machten
niet in de kerk, niet in de politiek
niet in de banken, niet in de gedachten
maar daar voorbij, daarachter, haast mystiek
Het zijn de legers, legioenen, tronen
van oude heersers uit een temps passé
toen primitieve strijders, als demonen
te voorschijn kropen uit de wereldzee
Cyclopen en giganten, reuzen…
Overpeinzing
gedicht
4.0 met 4 stemmen 2.160 Vanmorgen was ik nog een spelend kind
in een tuin vol beelden, vanmiddag een
jongleur met toverballen op een marktplein,
in de schemering een hemellichaam aan een
trapeze zonder net, maar met de avond viel
ik uit mijn luchtig leven in het vlees terug
van een schouwer, zijn twee handen om mijn
kop gevouwen, overdenkend hoe het kind
dat…
overpeinzing
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 260 wanneer men
mij straks op
de hielen zit
en anderen rijden
in mijn spoor
dan heb ik altijd
nog één troost
ik ging ze
net iets voor…
overpeinzing
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 248 de jaren gaan voorbij
zoektocht naar iets ongrijpbaars
buiten is binnen
binnen is buiten
in de spiegel zoeken we het zelf
dat allesomvattend blijkt te zijn
geen ontsnappen aan
waarheen je ook gaat
je gaat altijd met jezelf mee
naar binnen
naar buiten
naar het zelf dat de ander is
naar de ander dat het zelf is
naar de verbinding tussen…
overpeinzing
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 178 (een zelfportret)
zoals de ernst
van het leven
je soms zomaar
te pakken kan nemen
en het bewijs levert
voor later…
Overpeinzing
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 128 Zweef tussen nu en het verleden,
toekomst en tijd zijn één.
Ik heb mijn hand aan velen gegeven,
maar ook velen kregen er geen.
Steeds weer is daar het afscheid,
echter ook steeds weer een nieuw begin.
De kronkelende weg naar de oneindigheid,
geeft op deze manier het leven toch zijn zin.…
Loflied
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 400 Het loflied van
Liefde wil ik zingen
Nadat ik bijna ten
Onderging aan
Ellenlange overpeinzingen.…
De dichter is een koe
gedicht
4.0 met 64 stemmen 17.437 Gras... en voorbij het grazen
lig ik bij mijn vier poten
mijn ogen te verbazen,
omdat ik nu weer evengrote
monden vol eet zonder te lopen,
terwijl ik straks nog liep te eten,
ik ben het zeker weer vergeten
wat voor een dier ik ben - de sloten
kaatsen mijn beeld wanneer ik drink,
dan kijk ik naar mijn kop, en denk:
hoe komt…
Zum Brocken
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 978 moment van overpeinzing
op een steen ruim
1100 meter hoog...
hier is alles stilte
zoniet verstilling
dit schuldig landschap
met op het oog
een eeuwige rust
heeft na verloop
van jaren
dan eindelijk zijn
vrijheid herkregen…
Ranzige kwartiermaker
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 750 Het is een warme dag
en geen plaats vrij op
mijn favoriet terras
Ik bel neefje Windy die
terrasgasten verrast met
zijn meurende geuren
Vuisten balt tegen zijn
zelf verzonnen bron
'een mest uitrijdende boer'
Hij waait het terras leeg
rent als de ‘onschuld’ met
vluchtende gasten mee
Dan zit deze egoist al op
z’n terras…
Eiland
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 791 De ochtend vindt de boschplaat wit en blank,
Een vroege fietser rijdt de longway
Af, het eiland krijgt een held're klank.
Zo is Terschelling in zijn dwarsdoorsnee.…
Voorstel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 561 Diep over zichzelve heengebogen
Zodat zij mij niet binnenkomen zag,
Verhief zij uit de nacht haar donk're ogen
En dromen sloten een geheim verdrag
Met alles wat men wakend moet gedogen.
Zwijgend betaalde zij het hard gelag
Een mens te zijn, die telkens wordt bedrogen,
Godin met gekortwiekte vleugelslag.
Eenzaam keerde zij terug naar het…
Eilandgedichten
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 2.091 Vrouwen van dit eiland
verkenning in kracht
voelbaar in ongelijke strijd
herkenning in geleden tijd.
Moeders van dit eiland
gevecht tegen macht
vrouwen van elke kleur
afkomst zonder willekeur.…
Mijn eiland
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 1.404 Mijn eigen onbewoonde eiland
heel ver hiervandaan
palmboompjes en mooi wit zand
daar wil ik zo graag heengaan
snachts in mijn dromen
dan ben ik daar
even alleen om bij te komen
voor niemand meer bereikbaar
daar op dat plekje kom ik tot rust
met alleen mezelf en mijn gedachten
geniet ik even...heel bewust
en kom ik weer even helemaal op krachten…
het eiland
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 642 Ik draag het eiland altijd op m’n rug.
In nood is het een plek om naar te vluchten,
waar luide leugens dempen tot geruchten.
Ik open achter mij de ophaalbrug.
Er staat een oude hut om in te schuilen.
Verborgen tussen luchtig wuivend riet
ontdooien m’n gevoelens. Onbespied
betast ik daar m’n schrammen en m’n builen.…
Eilanden
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.035 Als eilanden zijn jullie geboren.
Door golven van geluk en pijn
Als er bruggen waren geslagen
Die jullie met mekaar zou verbinden
Zouden jullie nog zo eenzaam zijn?…
het verre eiland
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 271 zó het landschap willen beschrijven
dat het dorre droog en stekelig
verhard is door de tijd
met verweerde bewoners
als verkromde olijfbomen
er middenin staan
óf hoe het land zich kussen laat
door de kalme zee, Aphrodite
naar haar hand laat dingen
de geheimen nog niet prijsgegeven
alle raadsels komen laten
zoekend verdwalen tussen de…
naar de overkant
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 586 dit strakke land
met akkers stug en stevig
en sloten als een streep
tot aan de horizon
vermoedt het kabbelende water
waar schapen wollig
grazen aan de dijk
zachtmoedig en onwetend
van deze volgepakte veerboot
die 't wolkend eiland meer
en meer in zicht brengt
op de vaart van wind…
Eilanden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 285 nog zie ik je gaan
in een droevige boot
aarzelend
met je roeispaan
net zo verdrietig als ik
kijkend naar de rode vlag
die langzaamaan
gerafeld wegwaait
in een duistere wind
hoe moet ik nog geloven
in een rozensprookje
en wie betwijfeld dat
als er niets meer is
dat ons nog bindt
dan slechts een vlag halfstok
en voor ieder weer
een eiland…
Gedroomde dagen
netgedicht
4.0 met 42 stemmen 445 Eiland van zon,zomerse bron,
koffers vol luidruchtig vertier
reizigers meren af en aan
in vrijheid...om weer weg te gaan
maar jij zei
de winter is hier
een oase van rust
en stilte....voor de storm
wanneer een boot soms niet uitvaart
of opdoemt uit een mist van verlangen
naar vrienden van vroeger
om samen te lachen, te praten
later…
waar we nu zijn
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 278 langs koude kust
verwaait de wind
het vast stramien
verrafelt meer en meer
de rand van waar
en hoe we moeten
kunnen we
besloten
nog morsen met de tijd
op deze plek
ergens…
Eiland
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 279 Om aan te komen
Varen van de kant
Naar de overkant.
Om er te komen
Op het brede strand,
Voeten in het zand.
Om er te komen
Liggen op je rug
En niet meer terug
Om aan te komen
Op het vasteland
Aan de overkant.…
Eiland
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.357 zand geschreven
Mooie woorden die vergingen, door de golven weggedreven
Opgenomen in de tijd, verdronken in een zeemanslied
Hier besta je om wat is geweest, met wat de zee je liet
Zoveel schepen laat jij zingen weer, op golven die bestaan
Waar het licht van mij jouw zee verlicht, zo zal jij blijven gaan
Hier besta je tussen eb en vloed, als eiland…