Alle inzendingen over passievolle OR bloed OR handen

ik danste met ritmische kracht op de passievolle ademgolven waarin jij je dromen ruimte gaf in lange rollers huisde een verborgen melodie waarvan de brekers het schuim van succes kopten waar ooit het zilte nat van zee voor vrijheid stond openden jouw beelden de oneindigheid van horizon zo vleugelden wij door de heldere…

Het bloed had aan je lichaam een metaalachtige geur gegeven krachtig, ijzer Als een barometer stemde mijn lichaam erop af Vier dagen liggen we afgedopt in bed aan elkaar te ruiken Zelfs het zweet dat ik uit je hals lik heeft de smaak van roest…

bedeesd voor een te grote toevoer blijf ik een blokje snoepgoed van eerst harde, dan taaie en zoetige substantie, veelal in een papiertje gewikkeld zoals een vlinderbloemige plant met de hand gewogen wordt is de beslissende vraag wat iemand doet ofwel men voost ofwel men vreet lieveling van een oogspiegelonderzoek…

Wij hebben hetzelfde bloed misschien dat je het daarom zo goed onder mijn nagels vandaan weet te krijgen…

Het gaat toch goed Met mijn bloed. Bij onderzoek bleek onlangs pas, Toen men de kleur aflas, Dat het niet rood maar blauw was. Ik neem u niet bij de neus, Want ik ben bloed serieus.…

1. Dit kutleven heeft haar weer zover; ze moet broeden op een poëem om boven haar leed uit te stijgen. Er werden grappen gemaakt toen ze vertelde over het geweld en de bruuske grensoverschrijding. 2. Zoals dat niet om te lachen was, zo was dit niet om te delen, maar hij deed het wel. En ze glommen om haar naaktheid waar die bedekking…

de grens van waan metselt dagen in beelden van uitstel om jou te zijn en te zien hoe het begon waar geboorte zich opdrong met bloed in de hand ook wind kan wuiven wanneer ik word niemand kan voelen niet voelen niemand in bloed lijn…

gevoel geeft gedachten tijd en steeds meer beweeg ik met de natuurlijke deins en ambieer ik zoete verdwijning pijnlijk prettig perfect passend weerspiegeling van het lot en verzet tegen het verleden strijkt de tijd elk gebaar liefdevol terzijde maakt roekeloos tevreden en Nirvana doemt op als perfecte herinnering aan de ongerepte passievolle…

zonder zonden wierp je de eerste steen het bloed dat aan je hand kleeft maakt je schuldig maar verzet was nodig niet je eigen heiligheid…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Passievolle melancholie bij volle maan. Waar de dierbare souvenirs voortbestaan.…

onschuldig vergoten bloed mijn bloed voel stromen ineen krimp bij de zweepslagen op mijn beide heupen in handen ontoerekenbaar…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

als boezemvrienden proefden ze van dag tot dag meer van 't zelfde bloed. ****************** trouwer dan velen droegen ze elkaar steeds op handen en in 't hart. .................…

Is het mogelijk dat een man, aan wiens handen zoveel bloed en leed kleeft, ´s morgens in de spiegel kijken kan En gewoon verder leeft?…

Er is een nieuwe jongen in onze straat Onhandig in hinkelen en knikkers moet hij lenen Vandaag heeft hij iets, een bloedknikker Volgens hem is het echt bloed maar niet van mensen De knikker rolt in zijn hand Het is zwaar bloed, zegt hij je weet wel, net als zwaar water Er bestaan gemuteerde dieren die beter overleven…

Wij doen ons tegoed aan 't werk dat zijn hand begon. Hij werkt op de aarde tot aan zijn dood. Zijn lichaam, zijn bloed wordt ons wijn en ons brood.…

wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te zijn wie ik ben zonder enig fingeren of zonder te menen moeten acteren daar is op zijn minst een theatraal kantje aan maar als altijd komt dat ook van twee kanten zoals een mens is ben ik soms halfrond op de koppen van het bollen daar draait men de hand…

Het bloed van een onschuldig lam dat in de toekomst nog zou komen, bevrijdde hen die nacht. Hetzelfde bloed dat is gegeven, omdat hij stierf, zodat wij zullen leven.…

over ruwe huid glijdt de hand, ontdaan van gevoel, naar nieuwe vragen een woord dat stuit op koppig verstand in een vieze poel van dode dagen zoeken naar licht in donker verlangen maar alles blijft koud en leven hoeft niet alweer een gedicht door ogen gevangen verre van eenvoud van knagend verdriet tijd om te laten wat weg…

Eén schaduw teveel In gebroken verlangen Eén droom teveel In een leven lang Vier woorden Goed bewaard In beslag genomen Jou gevraagd Verradend beminnen Zwervend in gevoel In woorden gebladerd Onzegbaar verkoeld Donker verdriet Steeds weer herhaald Een hart van morgen Begraven vandaag Hand zonder hand Eén schaduw te weinig…

Jouw hand zoekt mijn hand, streelt zacht mijn grove huid, Verkent het eelt op de kussentjes, omvat dan mijn warme hand. Mijn hand vind jouw zoekende hand streelt teder jouw zachte huid, Voelt jouw kleine kussentjes, omvat dan jouw warme hand.…

Mijn hand is er voor jou Je leerde er aan lopen De deuren van mijn hart Staan altijd voor je open En als tranen komen Door zorgen groot of klein Dan zal mijn uitgestoken hand Er altijd voor je zijn…

Ze vouwen om te bidden. Ze strelen bij beminnen. Ze wijzen de weg. Ze helpen bij pech. Ze wuiven om te groeten. Ze schudden bij ontmoeten. Ze schrijven hoe het gaat. Ze wrijven bij smaad. Ze tasten in het duister. Ze klappen bij luister. Ze verdienen ons brood. Ze rusten in de dood.…

Hij praat en ik luister Maar hoor niet Wat hij zegt Dan pak ik zijn hand En streel de dichte snee De vele kleine wondjes Sommige ontstoken Of met een pleister beplakt Om het bloeden te stoppen Weer een gesprek met een einde Waarom gaan we niet wandelen…

Voorzichtig is wat telt En als leiders spreken Is het gevaar gelee De handen zijn beschadigd Zij hebben er vrede mee Met de dialoog weer verder De agenda is barstensvol Het verzet uit duizenden kelen Vraag wederom hun tol Als straks onverlaat goed gekend Zijn gruwel opnieuw vertoont Start men weer het praten Handen in onschuld…

Zulke zachte handen kan een man helemaal niet hebben, zo breed, groot, sterk, gekloofd, dat kan niet. Maar toch, nu nog, ik weet: Die zo lang vergane pracht, tuinen die hebben bestaan, het waren zijn handen, zijdezacht, die al dat werk hebben gedaan.…

wezenloos beeld bedelaar bevroren handen versteend trage man zijn ogen smekend om een aalmoes grijpend zoek ik zijn beefhanden…

De hersens geboden zijn handen om de jongen in elkaar te rammen. Het slachtoffer bezweek en niemand weet waarom de hersens de handen opdracht gaven. De dader wast zijn handen in onschuld!…

Jouw handen liggen op mijn schoot vroeger vond ik ze ontzettend groot twee oude handen wat zijn ze mooi met hun rimpels en een plooi bergen werk hebben ze verstouwd zakken kolen naar de mensen gesjouwd jouw handen zijn nu klein en nietig en soms ben je wel eens verdrietig omdat je niet meer kan doen wat je zelf wil en eigenlijk staat niemand…