12653 resultaten.
VERGANKELIJKHEID
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 185 en dan valt zacht
de adem van de nacht
als een deken om je heen
terwijl je tracht
de splinters van je ziel
weer aan elkaar te lijmen
smacht elke vezel
in je vege lijf
naar een vleug erkentelijkheid
teken van herinnering
aan een ver vervlogen
en te vlug verdampt
roemrijk verleden
nog sta je triomfantelijk
kantelen
van je vervallen slot…
Vergankelijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 124 evenals gisteren
liggen ze daar
onaangeraakt
naakt
heel zachtjes
dwarrelt er stof
overheen, al doet
dat niet vergeten
waar die sleutels
eens voor stonden
een vriendschap
die eindig bleek…
Alles is vergankelijk
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 296 Alles is vergankelijk
zo ook een gedicht
schijnt het zonnelicht
lang op het papier
dan verdwijnen de letters
één voor één
niemand weet waarheen
jij bent de woorden kwijt
en het gedicht is verleden tijd.…
Het vergankelijke...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 203 Stel geen vragen over duurzaamheid
daar het vergankelijke
zich nog maar eens
glorieus bewezen heeft.
Woorden worden dan als een
donker dreigend kleurpalet
dat een plagerig spel vormt van emoties
gegoten in een keurslijf van sterfelijkheid.
Uit het gebroken dood gaan
worden we weer heel geboren !…
vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 212 de vergankelijkheid van woorden
geschreven op het natte strand
liefdes fantasieën in mijn dromen
bij het ontwaken wreed verbrand
magische gedachten onbeschreven
plots uit mijn hoofd verdreven
ik verwacht ook de glorieuze dag
dat mijn weten ontwaken mag
in de liefdevolle lichtheid van het heelal
slechts een trilling in de ruimte bovenal…
Vergankelijkheid
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 96 Er staat een Conifeer in onze tuin
Uit zaad ontkiemd en groeiend zonder zorgen
Jaar in jaar uit, van d’ ochtend tot de morgen
Op fiere stam, geen centimeter schuin
Er staat een Conifeer in onze tuin
Ooit aangewaaid, een eigen plek verworven
In zwarte aarde, nooit door gif bedorven
Goed negen meter hoog van grond tot kruin
Er stond een Conifeer…
Vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 200 ’t Zal vijftig jaar geleden zijn toen ‘k aan het Groetse strand
een schoonheid van een meisje zag met een fles zonnebrand.
Maar ja het arme kind zat toch een beetje om het hand
Want hoe ze zich ook rekte, zij kwam niet aan d’ achterkant.
En ik zag haar geworstel van gepaste afstand aan
maar ben uiteindelijk toch naar het meisje toegegaan
en…
Vergankelijkheid
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 188 Wie zal over een eeuw er nog om malen
Het leven trekt gewoon zijn eigen plan
Corona? Wie weet daar dan nog iets van
Dat kon je toch bij de Chinees afhalen
Covidius waer bestu bleven
Du coors die doot du liets mi tleven…
De verganklijkheid
poëzie
4.0 met 2 stemmen 939 Het boompje laat zijn blaadjes vallen,
Aan 't Einde van de zoete tijd,
Gedurig enige van allen,
Zo raakt hij ook het laatste kwijt.
Dat doet verhevene gedachten,
(Terwijl haar naaste daalt in 't graf)
Ook deze zelve gang verwachten,
Want Adams blaad'ren vallen af.
De Wereld kan haar lievelingen,
Die met haar herts genegenheid,
Wel…
vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 161 O werelds leven
niets zo wraakroepend de dood
mee met de baring…
Vergankelijk.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 Stof stuift door mijn kop
zinvolle gedachten vervlogen
in mijn denkruimte van zijn
waar is de verloren vraag
verdwenen in het niets alom
een ons onbekend terrein
sporen zweven er volop
vruchtvolle zaden bewogen
in een natuurlijk vertoon
waar blijven de vruchten
vergankelijk is het verdorde
oer onmetelijk fantoom
meteen begint het…
Vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 73 Vergankelijkheid spelt weer de herfst
en langzaam leer ik lezen,
van zomerlicht genezen: de uren zijn geteld.
De zon viert nog, maar heel bedaard
verguldt ze de eikenbladeren.
Behoedzaam voel ik naderen
wat node wordt gemeld:
dat vuur gedoofd wordt, niets gehoord
meer waar de zangen klonken.…
de uittocht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 148 dit lijf
een hoopje nog van maag en darm
van vlees en been en brein
een arm gebroken in nog warmend gelig gras
een buik gespietst op groenbemoste hoogterotsen
dit lijf
vol pijn
dat wacht
duldend en alleen
als de dieren
op de uittocht…
Laat ik nu leggen lichte dingen
poëzie
3.0 met 21 stemmen 1.730 Laat ik nu leggen lichte dingen
op haren lijf en gauw verganke-
lijke, laat het zijn rozeranken
en bloemen andere en trosseringen
en wiekevlokken van grote bleke
vlinders en blanke dauw geregen
aan herfstrag, alles wat van de vege
lente nog is, die gauw verstreken;
en iets van zonlicht, nu ik het kuis
en koel…
De wind
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 592 De wind blaast hard
tegen mijn lijf
blijft mij belagen
er is geen reden voor
wind heeft alleen te
maken met warme en
koude lucht
drukverschil in lagen
ik word gezocht door
de wind
geselt mijn lijf
je moet beschikbaar zijn
fluistert de wind
ook al voel je pijn.…
Bestemming onbekend.
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 3.225 Onbereikbaar zijn de lippen
tot vergankelijkheid geplakt
de dood lijkt nu pas echt te leven
in tastbaar wit satijn verpakt
poedertjes hielpen gisteren niet
ze kleuren vandaag het gelaat
tot een vredig slapend gezicht
dat pijn en verdriet achterlaat
een laatste blik op de scheiding
gelegd door andermans`hand
vaarweltranen gedrenkt in linten…
verre liefde.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.812 Verlos me van alle pijn in de verte,
door jou, door de liefde die vergankelijk bleek.…
Vergankelijkheid ( Haiku )
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 456 Het gevallen blad
vertelt ons het verhaal van
Vergankelijkheid…
SENRYU/ Meedogenloos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 264 het leven als feit:
sexueel overdraagbare
vergankelijkheid…
verandering
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 103 vergankelijkheid
voortdurend verandering
stroom van het bestaan…
Gebonden
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.382 De pijnen worden heviger,
naarmate de dag verstrijkt.
Een helse zoektocht naar de persoon,
die jou met het nodige verrijkt.
Al die pijnen vloeien dan uiteen,
weg uit je verkrampte lijf.
Je kan je weer voortbewegen,
zolang de Heroine in werking blijft.…
Spiegelbeeld
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 441 Vergankelijk broos
Waterlichte verbeelding
In rimpels weerkaatst…
broos geluk
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 85 Geluk is zo broos
kwetsbaar en vergankelijk
merelmoeder in tranen…
In herhaling vallen
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 502 Als alles veranderlijk is
en vergankelijk in de tijd
Is in herhaling vallen
een onmogelijkheid…
Wintertroost.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 116 Perfecte vergankelijkheid.…
Liefdesverdriet
hartenkreet
5.0 met 20 stemmen 198 Iedereen kent het waardeloze gevoel
Zoveel pijn met wat voor doel.
Ooit sprongen de vonken er vanaf
En nu voelt het doods als een graf.
Maar deze eerste liefde vergeet je nooit
En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…
Bitter mooi
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 214 en stil te staan
Leegte kent de schoonheid
maar proeft haar niet
Is noch puur en noch onrein
Is niet
Laat los wat je verwacht
‘Nu’
vindt zijn constante
in vergankelijkheid
pretendeert niet meer te zijn
dan de werkelijkheid
van schijn:
pijn en schoonheid…
Over de schijf.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 395 Ik had problemen in het lijf
Met een tussenwervelschijf.
Het is als de “maffia”,
Veroorzaakt door een hernia,
Terwijl ik de pijn verdrijf.
Terwijl ik dit schrijf,
Doe ik wel de schijf van vijf.…
onteigend
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 378 haar lijf haar lief haar leden
haar stem, gebaar, haar schreden,
haar vreugde, pijn en spijt
haar naakte eigenheid
onteigend
In 't verloop
der tijd…
Je lijf
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.334 Je hoofd, je nek, schouders en armen
zijn de bovenkant van je lijf.
Met dat gedeelte kun
je knuffelen en omarmen.
Dan komt je borstkas, buik en billen,
je kunt er op zitten en zou soms willen,
dat 't een ander maatje had?
Dan komen je benen, met eraan vast,
voeten en meestal ook tenen.
Da's 't eindpunt van je lijf.…