Alle inzendingen over regen OR kil OR lied

De ganse dag heeft het gegoten ofwel geregend, net wat je wilt. De hele dag was afwachten of je nat zou worden, of gegrild. Verzuipen dat deden er veel zwemmen op straat eveneens. Dakpannen vlogen door de lucht er werd eveneens heel wat gezucht. Maar dan ineens, breekt de zon door de buien zijn achter de rug Wat komt is warme dagen, geheid…

De briefkaart vergeelt al zo lang Geen contact Ik heb geen adres om er iets aan te doen Bovendien, in gedachten gezegd slibben mijn woorden dicht met voorzichtigheid Wij delen alleen de wind die ons bedekt met zand uit Zuid pollen uit Oost, regen uit West en uit Noord komt de kou Dan trek ik een trui over mijn hart, strijk met…

Mager, handen ruwe huid een schorre groet met gaten tussen mijn zandknarsende tanden: iemand om van te schrikken Ik ben overal want nergens mag ik zijn, geef me schoenen: zolang ik loop leef ik Noem me Job, ik geloof niet dat God me zal redden uit de onderwereld waar het 's winters warm is tot midden in de nacht de deuren sluiten…

Jij, omdat jij er bent je mij dus kent help me Zie je, heel de dag ben ik van slag van alles klopt er niet Ik heb geen fut, geen zin ik heb haren op mijn kin en vlekken op mijn bloes Er is geroezemoes het maakt me zo moe ik ben er slecht aan toe Ik droom fragmenten ik heb geen overzicht help me…

Eenzaamheid, dat gemis had ik niet goed begrepen: het is geen gevoel maar een neiging die ik misschien heb ondanks mijn goede leven Het is zo ongrijpbaar hoe belangrijk ik ben voor de lieve mensen die belangrijk zijn voor mij maar hun eigen leven levend afwezig zijn voor mij in de avond, de nacht en wanneer de dag begint en ik…

Eenzame mensen lopen tussen de mensen -- stil te verlangen.…

Wat werd er geroepen, alsook geklaagd de afgelopen dagen, of waren het weken, een ieder die je hoorde had het over: de regen die smakeloos naar beneden viel! Wat werd er gemopperd en ook wel gevloekt als er opnieuw een bui omlaag kwam de zoveelste al deze keer, jemig: wanneer stopt het eens een keer?…

Daar sta ik dan, door regen en door wind, Met tegenzin het Koningslied te zingen, De melodie is slap, de woorden wringen, Is dit het lied dat mensen samenbindt? Ik dacht dat men nog wel iets beters kende, Maar ja, het móet van koning Van den Ende.…

aan de wandel droop de hemel alles duister verwaaide luister zong stil verdriet een droevig lied onophoudlijk in coupletten soms hield ik stil dan hield het even op het was te kil om te blijven staan pas na een sanitaire stop een poep een scheet te Petten met in de hand een bakkie pleur kreeg het bestaan weer kleur in het voorbijgaan…

de zware vliespoten plat afgezet in het grafiet van de grot de lange smalle bek jaagt laag door de diepte hij ligt miljoenen jaren op ons voor onzeker is zijn dood in het wandelend licht van de zaklantaarn schiet hij door de wervelingen van stenen water met een nijdige klap van de staart verdwijnt hij in de donkere kolk van een…

Toen duisternis mij in het hart gleed zong de nacht mij naarstig zijn lied De eenzaamheid voelde kil en wreed en in mijn hart schreide het verdriet Wijl ‘t stille mij de keel dichtkneep zat ‘t duister vol van met onbekend Van de nacht gloeide de wurggreep waaraan ’t verlaten mens nooit went Waar klokgeluid het stille verbrak restte mij…

woord fluit mij een vogel zing mij een lied maar verlaat mij niet.…

Wind regen en het is kil in huis De deur blijft gesloten ik ben thuis Wachtend op dat bekende op de trap Dat belletje die herkenbare voetstap Doch het blijft stil en mijn eenzaamheid duurt Toen weigerde ik dom trots en was verbolgen Die paar simpele woorden sorry ik heb spijt Niet beseffend de verschrikkelijke gevolgen En als ik mij spiegel…

kil waait de wind schrijft onleesbare tekens in plassen vol regen mistroostig hangt nat na het langdurige bad aan de boom te versterven hol klinkt de ziel van de gloedvolle herfst in het zompig bederf zo lang dagen nog korten zal overvloed rotten naar een vruchtbaar begin dat zal groeien als winters vorstige tekens in ijs en sneeuw…

Je liet me staan Daar in de regen Uren wachten Op dat plein Ik dacht nog wel Er zit iets tegen Wat tegenviel Bleek ik te zijn Ik was gek genoeg Om te vertrouwen Vreemd genoeg Bleek dat een fout Wat wederzijds Had moeten wezen Bleek achteraf Zo kil en koud Je liet me staan Daar vele uren Verzopen, nat En nagestaard Wat jij toen…

dat het begint met verbazen er iets weerklinkt alsof je met een paraplu de regen tegenhoudt ja die van boven maar je voeten soppen in de lekke schoenen de plassen zijn zo diep verlangen naar warmte droge kleren en een stem die zingt en hoort haar lied in het hart…

De grijze wolken zien er onheilspellend uit. Dan een regenbui.…

De tijd heelt alle wonden, het gemis blijft al is het stil klinkt het triest als regen op een glazen koepel. Een vroege vogel fluit zijn vrolijk lied, de winters gaan voorbij. het gemis blijft zielig zinderen.…

Ik spreek de woorden niet, het zingt in mij, een weemoedig lied als het ruisen van regen. Ik hoor de klanken niet, het zucht in mij, als wuivend riet langs diepe waterwegen. Ik zie de kleuren niet, grijs stroomt uit mijn ogen, als zacht vedriet in stil bewegen.…

dingen Ik kijk, sta aan de kant En krijg een kil gevoel Ik kan niet vrolijk met ze zingen wat mij mogelijk nog wel zou kunnen dwingen is ‘t Oranje mensgevoel?…

De nacht is grauw en kil en vult zich met regen.…

aarden wil ik in dit jonge land van koeien en klei de rode regen vergeten stollend op koude kinderlijven leer mij spreken met uw tong talen naar nieuwe klanken lees mijn droeve lied en de poëzie van K’naan maar snijd, nee snijd mij niet…

Zijn eindjes knoopten mijn avondzang vast, regen het lied van de arend.…

Donker is deze nacht, Stil zijn je woorden Het fluisteren van regen Het fluiten van de wind Alles maakt het zo zoet Hier zit ik, in dit bos En kijk ik je aan Zo mooi, zo droef En ogen, zo blauw Zing voor mij mooie nachtegaal Draag je lied voor me op Wees niet beschaamd Ik zal er zijn Ook in je hart…

van ruimte berooid onder een donkere stolp het loden landschap hoe beschrijf je licht tinten van de dageraad wolken wind water ondoordringbaar dof de tonen van de regen het gemis van lucht en toch was het hier dat we konden ademhalen toen jij een lied zong…

afstand te doen; het melancholisch lied van regen en wind vond weerklank in mijn ziel…

Je bent Hier steeds Stil aanwezig Zo de lucht Die ik adem Steeds aanwezig is De zon straalt Jouw warmte De wind verzucht Jouw naam De regen fluistert Jouw lied Eenzaam Ben ik niet Hoe kan het dan Dat ik jou Soms desondanks Zo verschrikkelijk mis?…

schilderachtig mooi is nu mijn oude huis s' avonds in het licht van de maan en vooral met die blauwe regen zo struis mag van mij... de gehele wereld vergaan!…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…