11998 resultaten.
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Uit mijn leven
gedicht
4.0 met 3 stemmen 4.757 Een vrouw van Duitse afkomst
die in Friesland schreeuwen heeft geleerd,
is tegen het begraven met het oog op schijndood.
Zij wil mij een boek in drie delen lenen
waarin staat hoe alles ontstaan is.
In verre droom verschijnt mij snachts
de Glorievolle Maagd,
die ik beloof ter bedevaart te gaan naar Lourdes.…
Als twee ogen
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 874 ,
zacht op haar wang,
begraven ze
de liefde, een eeuwigheid lang…
Hemelse humor
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 494 Z'n vrouw gaf de geest en ze is er nu een,
dus z'n schat is een engel gebleven.
Hij voelt zich voortdurend een geestelijk wrak,
want hij mist d'r bijzondere gave.
Hij maakt voor z'n schatje een engelenbak
en ze wordt in de schatkist begraven.
Ze maakt nu d'r grappen voor hemelse lui
en die houden hun plassen niet tegen
van 't lachen.…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Mortu tombu Miyi *)
gedicht
4.0 met 5 stemmen 3.292 waarom de ene wel
de dans ontspringt
de ander niet?
een antwoord is
er niet
er ís geen reden
alleen het Lot
dat het heelal bestiert
volgens de wetten
van de willekeur
met een hand die nu
eens streelt en
daarna slaat
om zo de weg
te wijzen in de chaos.
--------------------------
uit: ' Vuurproef', 2014.…
Stenen bladzijden
netgedicht
2.0 met 30 stemmen 3.543 Ze voelt de kou van de dood, klemt zich
vast aan man en zoon, die weerzien beloven
in nog dezelfde knipoog van de tijd
De man hertrouwt, wordt twintig jaar later
naast zijn tweede vrouw begraven
dicht bij de tombe waarin z'n vrouw wacht
Geweten gekweld door vaders 'verraad'
verdraagt de zoon 't leven niet; sterft en
op vaders plek in moeders…
Ook nog waar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 81 Opgelucht
ja uitbundig
dartelen meesjes
na de regen
opwaarts
neerwaarts
uitgelaten
door de lucht
er lopen nog
twee rozen uit
zegt mijn vrouw
't is nooit te laat
om te bloeien
zeg ik haar…
ik ga maar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 674 in dit licht gedicht
hoort men alleen
de zwakke echo
van gedoofde klokken
lopend over grind,
dat hoort bij rouwen,
graaf ik het graf
van vertrouwen
ik kwam
zag
en verloor
ik ga maar,
stilaan,
weer
op mijzelf
bouwen…
Strijdbijl begraven
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 3.282 Laten we de strijdbijl maar begraven
ook al zullen we nooit vrienden zijn
graaf een gat en gooi die bijl erin
de opluchting daarna is fijn
'k weet niet eens meer hoe het gekomen is
want zelfs vrienden waren we niet
toch vlogen we elkaar steeds in de haren
en juist dat geeft toch verdriet
en al zullen we nooit vrienden worden
wat natuurlijk…
TOT UND MIT
snelsonnet
4.0 met 27 stemmen 1.303 Begraven of cremeren is vrij duur
dus deze noodsprong kan ik wel begrijpen.
Alleen die vuilcontainer vind ik zwak.
Waarom niet netjes in de gróene bak ?…
Het wit van talloze rozen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 187 pas op de zomerdag
is de laatste sneeuw
rond zijn hart
langzaam gesmolten
heeft zijn ziel
vrijheid gekozen
uit een lichaam gedragen
door het wit van talloze rozen
volwassen zwart
naast het speelse licht
dat de kinderen dragen
als hij wordt begraven
pas later komen
het besef en de vragen
als zijn ogen en lach
weer leven in hun…
boven het graf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 ik graaf een
graf voor het
wegstervende woord
de doorgestreepte zin
een graf voor
schots en scheve
verlangens en de
tranen met tuiten
voor het gebrek
aan lucide dromen
aan taal en het teveel
aan menselijk tekort
boven het graf
laten moed en
hoop zich
onvermoeibaar horen…
Zo gaat de wereld
poëzie
2.0 met 13 stemmen 1.847 Een jaar verliep, en nu –
O wis die traan, die
In de ogen perelt –
Mint hij een andere vrouw,
En zweert haar eeuwige trouw…
Zo gaat de wereld!…
zeker weten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 530 je had geen vrouw geen kind bijna geen cent
maar gelukkig bleek één duurzame relatie genoeg:
de kastelein die jou herhaaldelijk naar buiten sloeg
wie je kende vond jou een vervelende vent
en naamloos begraven in een simpel stukje grond
heeft men helemaal niks meer aan een grote mond
raas .. tier .. vloek jij .. ontvang nu ieders zegen
geen…
Regen, regen en regen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 454 Aanvankelijk zag ik
alleen maar saaie regen
maar nu zie ik ook zilveren pijpestelen.
Zij verraden het Mysterie
en ik voel geluk van binnen.
Ik denk daarbij aan wolken
met zilveren randen
met een achtergrond
van Stilte, stilte en stilte.…
decembermaand
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 319 de maand van herfst en stille winter,
regen en koud, wie weet gaat het nog sneeuwen.
een tijd van donker en wat hinder,
december laat gapen maar ook geeuwen.
oude kerstbomen en houten tafels
mooi aangekleed, zo elegant en struis.
de geur van taart en warme wafels,
kleurig lichtjesfeest op straat en thuis.…
Nog tikje troebel
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 60 wij gaan geen
herinneringen
begraven die nog
nauwelijks werkelijkheid
hebben gedragen
ja warmte en liefde
in het leven van nu
zonder te beseffen dat
je ook drijfnat wordt
van regen zonder plu
vitaal in het
dansend nemen
van kleine drempels
die hun stempels
niet onopgemerkt
op ons achterlaten
maar die in spanning
en vernieuwing…
Begraven schat
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 27 Een kist vol munten, ontelbaar
teveel om er iets mee te doen
We gooien ze netjes weg
door ze voor later te bewaren
op een veilige plek, begraven
onder de es midden in onze stad
We hebben genoeg aan het vee
de pannen en de vrouwen
die we buitmaken over de grens
De mannen ruilen we
voor sieraden en zilver
dan zijn we van hen af
zonder…
De scheiding
poëzie
2.0 met 30 stemmen 4.481 Deze was een verouderde vrouwe,
Die steun zocht aan de wand.
En gene een jeugdige beeltnis,
Geschilderd door meesterhand.
Hoe spraken die zoete trekken
Nog tot haar zusterhert!
"'t Is heden zestig jaren,
Dat zij begraven werd!”…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
GESPREK OP HET GRAF VAN WIJLEN DE HERE JOHAN VAN OLDENBARNEVELT
poëzie
3.0 met 26 stemmen 4.356 Vreemdeling
Kerkgalm
Vr. Wie luistren om de vraag eens vreemdelings te horen?
K. Oren.
Vr. Wie stopt ‘s Lands Voorspraak hier de mond met deze steen?
K. Eén.
Vr. Mauritius? Wat kon de Landvoogd dus verstoren?
K. Toren.
Vr. Zo heeft hij om verraad hem ‘t leven afgesneên?
K. Neen.
Vr. Was ‘t om de vrijheid dan met kracht…
Grafschrift
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 624 Ik ben niet begraven
maar gecremeerd.…
Allochtoon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 Allochtoon
Niet meer
Voor altijd verzwegen
Wordt nooit nog gezegd
Begraven…
Bejaard
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 403 Zijn vrouw al lang begraven.
Zijn huis verkocht, 't was zelf gebouwd.
Hij had zo vele gaven.
De uren gaan, de zon staat hoog.
Zijn hoofd hangt op zijn borst
en in zijn zachte slaap
heeft hij een traan gemorst.…
bleef hangen voor een ogenblik
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.895 en pijn
begraven is er niets
fundamenten zijn geaard
zijn adem streek er langs
bleef hangen voor een ogenblik
verloste toen het laatste ik…
Pasen - De opstanding
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 230 Hoewel de aarde mij bedekt
is er geen graf dat mij kan begraven
Ik ben vrijheid
En er is geen graf dat mij kan begraven
Ik ben liefde in de meest pure vorm
Geen graf kan mij begraven
Ik ben leven over de dood heen.
Ik ben het leven zelf.
Voor mij is er geen graf.
Ik breng je thuis.
Ik kom je tegemoet.…
De mist pakt de polder in
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 voor Jocha
De mist pakt de polder in,
hult elk gehucht in een gewaad
en ook de slee- en meidoornhaag,
sloten, kreken, bruggen, putten, hutten,
een school, de danszaal en een kerk,
de mist is als een verlegen regen,
ze leekt weemoedig op je neer
tot traag de voorhang opengaat
en de zon doorbreekt.…
Regen regen
gedicht
3.0 met 9 stemmen 6.141 Regen regen
allerwegen
rechte stralen
water water
langs de muren
langs de palen
vallen vallen
langs de bomen
natte auto's
gaan en komen
loodrecht op de
druppelzegen
Overal is regen regen
-----------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 2006.…
Regen, regen...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Het regent al de hele dag, terwijl de bloesems wenken.
Ze vrezen vocht en kunnen ons niet schenken
wat ons doet juichen om het licht en om de klaterlach
van ‘t kind dat buiten speelt en droomt.
Maar lente komt, ze kan niet blijven wachten
maar is geduldig en getrouw met onze aarde
die kreunt onder ‘t gewicht van ons getreuzel
en ons traag beminnen…