Alle inzendingen over ren

zo broos nabij en jij alléén de koude winter trotseert denk dan nog eens aan mij Als de zon zo zalig zacht de zomer zingt de kind'ren kraaien doet van pret - zo innig blij - en diep in jouw hart geluk gemis verdringt denk dan nog eens aan mij…

Zie, daar nad'ren mannen Met een ijz'ren wil. Aan de zoom dier poelen Staan zij peinzend stil. Broeders op ten strijde, Op, de band geslaakt, Die de schatten kluistert Door 't moeras bewaakt. Ja zij hebben moedig D' eed'le strijd volbracht En een schat verworven Voor het nageslacht.…

Heb je straks een titeltje in handen Van Disney´s film-op-dvd vermaak En ren je juichend door de uitleenzaak Dan blijkt 't schijfje bijna te ontbranden De synthese van gemak en copyright... Maar wat nooit vergaat, dat is van Barry White…

We juichen opgelucht en vieren feest zien uit naar koningskind'ren en victorie Haken nu alvast naar voetbalglorie Om dat te vieren in de ware geest Want dan betekent zo’n gelegenheid Dat Driek van Wissen extra vreugd verspreidt…

De kind'ren lopen niet, ze huppelen en springen, doen twee-tot driemaal toe de weg die wij zo haastig doen, maar helemaal niet blij; die kinderen, zij tillen niet zo aan de dingen; Daarom zijn zij tot voorbeeld ons gesteld, wij die zo angstig zijn en vol geweld.…

René is altijd vrolijk en de seks: Geweldig! Maar hij lijkt niet op mijn ex.…

Als de jaren verstrijken en het besef gaat groeien dat je vaak op valse meningen had vertrouwd omdat het moest zal je later tot je schrik bekennen hoe twijfelachtig alles kan zijn wat jij daarop hebt gebouwd vertrouw dus niet alles maar toets In de geest van René Descartes…

. ---------- Van de reëne in de soepe reëne, reëne, reëne, 't es zuû triestig zie nekieër oe dat die bleuzende tomatten schriemen in de groenselhof de beuntjes schurken teën mekoar zoeken truûst onder 't deurbuiënd blad de saloa stoa mee eur voeten in 't nat kost ze moar eur krullen schudden dan vloën druppels in 't ronde ik soppe…

Op ’n plein – ’n Fris wijd-open Plein, - waar kinders stoeien En om hun spel verheugd zijn En waar blije meisjes voorbij komen Met knappe stap, - Daar staat een boom die immer bloeien Zal, door Winter en door wind: De sterke, hoge boom Van onze vriendschap, Groot en vroom. Door de tijden van onze primula-veris, Als d’eerste bloesems bloeiden…

vanmorgen op de weegschaal (84.9 kg) ontdekte ik ik weeg dus ik besta…

We ontkomen er niet aan, beste kijkers, #metoo en Talpa, dat is geen goed huwelijk. Ging eerst the Voice onderuit na vrouwelijke beschuldigingen van verregaand mannelijk machtsmisbruik in de vorm van vrouwbeledigend intiem-iderend gedrag, thans wordt de beerput van Talpa nog verder geopend. Heel de Gooise matras wordt binnenstebuiten gekeerd. Meer…

zoek contact en ik paai wie mij helpen kan Jou lok ik dichterbij, jou leid ik naar kieren die ik glad maak met boterhoning, langzaam trek ik jou erdoorheen jouw hemd tegen mij aan om te voelen dat je er bent Je wilt wel, maar ook weer niet je krijgt het heet en trekt het hemd van bovenaf uit (ik neem altijd de onderkant) Halfnaakt ren…

Ik ren de stilte hard vooruit Ik dans, ik zoek, ik vind De nacht is als een spiegelruit Verlangen dat verblindt Maar 's morgens als de stilte wacht Ingehaald door 't ochtendlicht Ben ik bedrogen door de nacht En zie enkel jouw gezicht…

Gravend naar een herinnering Zoek ik in ieders hoofd Het verhaal dat zoek is In gedachten gedoofd Schreeuwend om aandacht Hoor ik je adem tegen mij aan Onontkoombaar Te dicht bij mij vandaan Onwetend van wat komen zal Sluip ik van je af Ren ik naar je toe Stilstaand bij je graf…

Dus het verdiende loon van René Froger Wordt dit jaar nog weer vijftig euro hoger.…

Rots in De branding Wil ik zijn Wie ik ben Inzet tomeloos Met energie gesmeten Tot op de bodem Gaan van wat ik In me heb geven Eerst aan naasten En aan and'ren En pas daarna aan mezelf En dan te ontdekken Dat om zo ver te kunnen gaan Ik slechts zacht mee kan buigen Met het graan…

stralen in de nacht; je ogen hebzucht, verdacht, macht ik ren naar de gracht; je ogen duister, honds, doordacht geen hoek meer om te huilen ik schreeuw zonder kracht; je ogen veracht, ontoelaatbaar, niet zacht dan trek je mij de diepte in met waterige ogen…

er ligt een landhuis aan de stroom, verlaten met donk're luiken staart het blind, en laat de stroom, die voortglijdt, praten en luistert niet naar 't fluist'ren van de wind maar vroeger, toen hoogmogenden der staten, daar in de zomer poosden van't bewind en staat en krijg, voor huis en vree vergaten en kind'ren stoeiden over 't melkwit…

Er ligt een landhuis aan de stroom, verlaten; Verbleekt, met donkre luiken, staart het blind, En laat de stroom, die eenzaam voortglijdt, praten En luistert niet naar 't fluist'ren van de wind.…

Hoe goed doet dit bewond'ren, Hoe fijn dat ik bewond'ren mag. Aarzelend verschijnen dan de blaadjes, Als willen ze ons tonen: "Hoe mooi is toch die blauwe pracht". Hun dunne vingers omsluiten Het tere blauw heel zacht. De ranken steken hun lange vingers uit... Naar een houvast.…

mijn schaduw volgt je tussen bomen struikel ik sneller dan ik ooit zal kunnen lopen, ren je ik weet niet waarheen ik wil een schaduw volgt me tussen bomen doodstil wachten tot je roept mijn schaduw mengt zich met jouw duister tussen bomen struikel ik…

Het warme bloed in al mijn ad'ren stolde toen ik de koppen zag in ’t ochtendblad en ik totaal perplex begrepen had: de Griekse schuld ten dele kwijtgescholden De bank de klos, ellende op míjn bord Mijn bonus wordt met 2% gekort!…

Nu ren ik achteruit tegen de draaiing in, op een dag stijg ik op en versla de tijd.…

Der vaad'ren deugd ging naar de maan, Der vaad'ren dichtkunst van de baan Voor vreemde zwadder-boeken! Ach! Helmers dood! En Poot niet groot! Is 't niet om bij te huilen? Dit jong geslacht zou, als het kon, De blanken, marm'ren pantalon Van Tollens zelf bevuilen!…

een droom waarin het licht in het midden is je rent vol hoop om te krijgen wat je zoekt het lijkt alsof je niet verder komt dan dit alles is groter, hoger dan jij je kijkt omhoog dan weer naar het licht in het midden van de ronde vol vuur ren je door, de hoop van alles is daar…

als in 'n glazen doolhof ren ik als geen ander opzoek naar antwoorden die door middel van een immense stilte uitblijven almaar kleiner wordend lijkt de zin des levens te vervagen ondanks de transparantie krabbel ik overeind en vervolg de weg die ik gaan moet…

soms ren ik een eindje met ze mee doch mijn galop lijkt nergens op. ik zwerf mezelf eenzaam in de verste kamers van het huis. op jouw vraag van is daar iemand ben ik helaas weer heel erg niemand.…

Gespannen wacht ik op het sein dat ik mag gaan En ren er dan als eerste supersnel vandoor Ik voer de meute aan, maar sta plots naast de baan omdat ik hijgend als een hinde hier verloor? Nee, ik word niet genoemd op dat Olympisch feest Mijn naam is Haas, maar ik ben er dus wel geweest…

Klier vonden ze mij Blij hoe ik ben Vrij net zoals wij Herken je mij nog van vroeger Ren je nog steeds weg Weg van alles wat er is gebeurd Pech was er te vaak Snel was je alweer weg Vaarwel is wat wij toen zeiden…

Vijand'ge, grauwborst'lige huiv'ringvlek Schiet toe, om met kwaadaard'ge schaduwbek 'T fanatisch fonkelende feest te storen: Matzilv'ren klokjes dobb'ren overal, Een gouden-regen drijft op 't blauw kristal; En 't bloemperk danst, gedruischloos, als te voren.…