2444 resultaten.
Ruis
gedicht
2.0 met 139 stemmen 34.268 Jij die zo luchtig was,
je bent bekleed, bekleed met gezag,
je schrijfsels, je spreeksel
hebben je ver gebracht,
tot de zoveelste macht,
je lopen een ritus
je spraakkunst ruis
ze hebben je ver gebracht,
ver van huis,
de uitoefening van je lach
is onbedaarlijk in orde,
je bent vanzelfsprekend geworden.
--------------------------
uit…
Er is te veel ruis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 97 waarom dansen wij
niet meer voluit
voel jij mijn hand amper
als ik je warm begeleid
waar zijn de rozen in
jouw haar omkranst met
een lach uit de mooiste
mond op het westelijk halfrond
ik heb ze vergeten
er is te veel ruis door het
moeten weten van alledag
we keren terug naar hoe alles was
waar verbazing en schoonheid
de triggers…
ruisen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 170 een golvend graanveld
ruist na in de avondwind
voor de rode zon…
Ruis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 375 Zittend in mijn tuin
Ervaar ik een moment van
Stilte
In het Pi-bestaan
Wind, zon, gras
In deze nieuwe Herfst
Een moment ook van Ruis
Geluid van auto’s en gedachten
Die afbrokkelen in mijn hersenpan
Schizofrenie blijft en is altijd aanwezig
Nu alweer moe en nog weinig gedaan
Maar ik en de zon blijven toch bestaan
En zullen altijd weer…
Ruis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 163 Tussen ruis en zand
de handen in het haar verloren
en de weg, met alle mensen kwijt.
Droge ogen, natte wangen.
Daar schreeuwt een vogel,
op brokstukken gezeten
dat wij het niet weten willen.
Zo verzwijgen wij vol spijt
van een wereld stil en doods,
zingend van een engel
die tussen beer en eend
ongeschonden bleef.…
ruis
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 251 Waarom nog blijven
op dit strand zonder zand
alleen ogen blijven blind
oren horen
dit kind
is op weg
onderweg
alleen zomaar tot ziens
dit gevoel is niet van wederzien
Blijven nog om wat
geen zand zonder op dit strand
blind van woorden in je ogen te zijn
hoor ruis oor
kind dit is gevoel
onderweg zijn
is nooit op tijd gericht
en…
Ruis
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 364 Wij zijn nu niet meer
dan dat wat verdween
een laatste kus
van zout op steen
Mijn voeten vinden
weer vaste grond
toch hoor ik soms
het heimwee ruisen
in het hart van een schelp
die jij voor mij vond
dan spreekt de tijd
zo licht als vlinders
keren woorden terug
naar hun fluistertaal
vertel mij nog één keer
een oud verhaal
van…
ruisen
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 92 buiten ruist regen
mijn binnengevoel warmer
kaarsen scheppen sfeer
waar ik zachte woorden zing
vertellen ogen liefde…
Ruis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 416 Ruisend hart
In bruisend verdriet
Woede en angst
Om voorrang vechtend
Ruis op mijn eigen
Lijn waardoor ik
Er niet meer wil zijn…
wat ruis voor mij
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 109 Wat ruis voor mij
Op een muurtje ben ik gaan zitten
Op de grens van tuin naar plavuis
Alleen, voor mijn huis en schuif
De gordijnen van de dag opzij
De zwangere lucht staart mij aan
Vlijtige liesjes zwaaien per abuis
De klimop staat moederziel alleen
De schaduw staat met handen in de zij
Het geluid om mij heen is verdwenen
Ik wil de wind…
Het ruisen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 66 Ik word zo blij van het ruisen mijn kind
de geur van de lente die ons zo bemint
je voelt de wind over de smalle paden gaan
de gaven van liefde komen dan stilaan.
Ik word blij van het ruisen ook van de zee
ze brengt steeds nieuwe rollende golven mee.…
Ruis
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 187 De geur van frikandel en varkenssmoor
kruipt door de heg en claimt mijn open serre.
Door buitenboxen hoor ik Bauer blèren
tot aan een buurtfeestdecibelrecord.
Een schicht, een klap – dan is er niemand meer.
En met de regen keert de vrede weer.…
Ruis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Leeg de vergaderzaal
Stoelen weer in het gelid
Het scherm in de hoek spuit nog
de laatste nieuwsberichten
Ik ga op de ronde tafel liggen
rek me uit en geef me over
aan welbehagen, gestreelde
loomheid, oh, nu niet
aan jouw handen denken
niet aan genomen besluiten
plannen en actiepunten en
niet aan de ruis van buiten
het rimpelen van…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Zomerweide.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 275 Warm vlakt de vaart daar 't groene riet langs spicht,
Golf deint en spoelt, trekt zijn geglinsterd spoor
Stoomboot in stroom en stuurt de schomling door
Die 't riet doet ruise' en glinstren elke schicht.
De middagstilte is in mijn brein en warm
Voel ik mijn leên gezwoll'n en strek mij gaarn
Bij wat'r en wei die lijklijk luide zijn.…
Lentegevoel.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 706 het gevoel van
de lente komt
de winter gaat
het felle licht
over het water
de stroming schittert
kabbelende vogels
schreeuwende meeuwen
jengelende kinderen
prachtig die contrasten
ik loop en ik denk
ik kijk en ik voel
ik zie en ik ruik
ik hoor en luister
en bundel de energie
het ruisen van het riet
meerkoeten hobbelen
als drijvende…
Door andere ogen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 918 op ongeschoren velden wuift het riet
langs poldersloten en koeienogen
levenslust gonst door gans het gebied
dat groen ziet van haar tiervermogen
papavers bloeien wild en vurig rood
twee kontjes hoog is het golvend gras
jij en ik vrijen de zevende hemel bloot
woorden ruisen ongehoord door het gewas
ik voel jouw adem op mijn verhitte lijf…
Wie dacht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 410 kwam steeds van een koude kermis thuis
Die heeft zijn hoofd al vaker hard gestoten
Want op zijn lijn was regelmatig ruis
En door de feiten werd hij teruggefloten.…
LAIS CCLXVII
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 “Schlaf und Tod, die düstern Adler / Umrauschen nachtlang dieses Haupt”
Georg Trakl, Klage
Slaap en dood, uw zwarte zeilen ruisen
en vermalen worden 's nachts in het hoofd
woorden tot korrels, letters tot gruis en
buiten stormt het Niets, stom als beloofd:
koud en stil wordt het leven weg geroofd.
…
Wintersouvenir in sepia
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 421 Het krakend riet rondom de plas
draagt z'n dik berijpte kragen.
De lucht gevuld met ijl gekras.
‘k Hoor de ijzers ritmisch klagen.
Oude vrouwen sprokkelen hout.
Takkenbossen krommen hun rug
en baaien rokken bollen stout.
De dwarrelwind is vliegensvlug.
Nu ik Van Ruisdaels winter zie,
herleeft het prentje in m'n handen.…
In andermans schaduw
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 2.508 Je moet niet klagen
dat je het koud krijgt
als je zelf
in de schaduw
van 'n ander
bent gaan staan
Je moet niet klagen
dat je niet kunt groeien
omdat je te weinig licht krijgt
onder de boom
waar je zelf bent gaan staan
Je moet niet klagen
dat je verdort
omdat de regen
jouw wortels
niet haalt
Ik moet niet klagen
dat ik
koud…
Moederhart
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 2.827 Er is geen berg zo hoog
Er is geen zee zo diep
Als een moederhart
Dat tot je riep
door het leven ben je geslagen
En was je vaak alleen
Toch houd ik altijd van jou
Door alle jaren heen
Hoe moeilijk het soms ook is
En ben je ver van thuis
Er is altijd iemand bij je
Die je kracht geeft naar kruis…
ORGAANDONOR.
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.254 Ik las het op diverse borden,
om orgaandonor te worden.
Ik ging eens voor de spiegel staan,
daar zat nog best wat bruikbaars aan.
Al was ik in de tachtig jaar,
de dokter zei:"nou komt U maar".
Veel onderzoek was er vereist,
plus foto's en een vragenlijst.
"Bent U de kluts nogal eens kwijt?"
"Dokter dat is verleden tijd.
'k Heb hem…
Dageraad
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 135 Goede morgen dageraad
Ook weer in het land
Je bent ook deze morgen
Iets aan de vroege kant
Dat kan geen kwaad
Het is juist goed
Dan gaan we weer een stukje
De lente tegemoet
Dus laat de tijd van vandaag
Je in en uiterlijke wonden helen
En de liefde van een ieder
Je gedachten strelen
Zodat ook aan een stoere boom
Die van aarde naar hemel…
blijven ademen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 77 Blijven ademen
Ze zijn gemiddeld boven de tachtig jaar,
mensen die verblijven
in onze woonzorgcentrum.
Sommigen zijn nog redelijk
te been en goed bij hun verstand,
zoals ze dat zelf zeggen,
maar de meesten zijn zwaar
hulpbehoevend en in hun
hoofd doemt de mist op.
Het is hun laatste rechte lijn
waarin het gemis groter is
dan het genot…
Al wat leeft
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 258 Dwalend in gedachten
gaan mijn ogen voort
naar al wat leeft.
En wat mij toelachte
op de helling
van pijn en vrees.
Ergens in een hoekje
waar ik een boek lees.
De stilte overheerst
mijn hartslag lijkt monotoon.
Is af en toe van slag
van immer wonderschoon.…
Verwantschap
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 134 Jouw lichaam beeft
in een glanzend spectrum
verlangend naar het mijne
zoals dat bij jou leeft.
Je ogen stralen,
je gezicht kleurt
een glimlach verschijnt.
Dromen over jou,
vurig verlangen,
samen in verrukking.
Gedachten groeien
naar ongekende hoogte,
ongelijkheid verdween.…
HERSENLABYRINT
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 152 Muziek doorkruist
m’n hoofd
stuitend
op een doolhof
van oneffenheden
In een wirwar
van onzekerheden
Op zoek naar
een helder zicht
met minder rafels
en een beetje
meer licht.…
Natuur in beweging
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 135 Passie en liefde
Bitterheid en tranen
Milde geuren achter de wind
Zonneschijn versus regen
Een bewogen hemeldek
Gevormd door wolkenpartijen
Gelijkend op een olievlek
Een warm gevoel
Ontwaakt in mij
In de schaduw van de nacht
Wachtend op een ander getij.…