Alle inzendingen over rots OR steenrots OR god

Maak dood die valse God. Verbied misplaatste trots. Bied moed als hoogste bod. Leer liefhebben, geef genot. Laat me branden als een rots.…

ik streelde bergwanden en mijn handen voelden weer jouw ziel je gebeente was versteend, alleen de graven kenden nog je tekening het was de rekening die je ons schreef toen jij hier in de rots verbleef ze hadden alles uitgemoord je dagelijkse bede voor bestaan werd door de goden niet verhoord de muren bloeden door de beelden van…

Nu onze dagen zijn geteld in het bittere vooruitzicht blijft alles wat je hebt verteld verstenen in het tijdsgewricht zielsbesef in krijt gehouwen uit steile wanden van de rots teken van fossiel vertrouwen gebeiteld met genade Gods wat wij in het leven zochten verglijdt van bergen in een stroom eeuwig met elkaar vervlochten in oude wortels…

If root strong, fruit good Het fruit aan de boom heeft zijn vruchten te danken aan sterke wortels. Na de laatste slok De fles heeft een hals een buik en een bodem maar ze heeft geen borsten. Saxophone Sam Op zijn saxofoon spelend blaast hij zijn tonen door de eenzame nacht.…

Op die amberkleurige rots zonder enig respijt beschreef ik er met krijt mijn pasverworven trots Verwacht maar 't kwam toch plots ik die nu m'n eigen leven leid heb me nu bevrijd van haar zogenaamde gave Gods Nu slapen w'in aparte bedden omwille van die relatie maar je kan er om wedden Dat ik zelfs zonder je gratie mezelf wel weet…

ik zal voor jou de godvergeten bloem weer laten bloeien op een kale rots verzamel de verhalen die in fijnmazig splijten uit het gesteente zullen wijken teruggaand in de tijd zullen zij in vorm en kleur hun basis weer herkrijgen waar eens uit scheppers handen bloemen het paradijs konden beroemen zo zal jouw knop uit gods vergetelheid…

Dank Heer, voor Uw grote liefde en zorg Dat U voor ons een toekomst hebt bereid Waar wij U mogen prijzen in eeuwigheid Want U bent voor ons de vaste rots en borg.…

Toch geeft God mij kracht Om door te kunnen gaan Hij is het die op mij wacht En naast mij gaat staan. Ik mis hem zo, mijn God Maar ik weet U blijft bij mij Ook al voel ik mij soms rot U blijft mij steeds weer nabij.…

ontloken is mijn ziel gebroken is mijn hart het beest getemd tot aan de schouders, door god verketterd en gestenigd door de in dit leven bezochte graven – er is niet meer dan de lengte van mijn adem, het geruis kermt en kronkelt door het rot van herfst bruinrood is de stilte terwijl de laatste schemer krast aan het licht wie draagt die verzwaart…

Het verschil tussen de goden en de mensen is op de vingers van een linkerhand te tellen mensen doe niet groter dan je bent de nietigheid valt niet te vieren de natuur heeft geen geheugen voor verdriet het zandpad leidt uiteindelijk naar een moeras waar het rotten de gassen van weemoed verspreiden alles alleen zonder erkenning, het uiteindelijke…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

die naar God horen Hem steeds willen volgen.…

Gebed: Dank U Heer voor alle goede gaven Alles wat nodig was hebt U gegeven U bent mijn vaste rots in mijn leven De bron, waaraan ik mij kan laven. Trouwe God, blijf bij mij in alle dingen Bij moeilijkheden, verdriet en pijn Wilt U ook dan dicht bij mij zijn En mij met Uw grote trouw omringen. Amen…

ik ben jouw rots in de branding zeg jij zo vaak maar bij wie kan ik schuilen bij wie kan ik huilen als een kind dat het volwassen zijn soms zo moeilijk vindt en toch ik ben jouw rots in de branding je fluistert en je droogt mijn tranen…

Het breed gewelf, door rosse gloed beschenen Is ruig van stugge pegels, grauw en goor, Die wenen, wenen, duizend eeuwen door En tot het eind van duizend eeuwen wenen. En 't kromt zich over warrelrotsen henen Waar elke traan, die viel, een traan verkoor Om tot albast te worden en te schoor Aan nieuwe smart, die kegels wordt en stenen. En…

Je verlangt naar je moederland je herinnert je niets dan goeds Het blijft steeds aan je trekken terug te willen naar je "roots" Pas dan zul je gelukkig zijn houd je jezelf steeds voor Geloof me echt lieve meid ik gun je niets liever hoor Maar ik denk diep van binnen dat je meer mist dan alleen dat En als je daar straks bent val je,…

Ik vraag niet langer om muren, zal mij ook zonder weten door wind afdoende omwand. Waar marmer niet is sta ik, waar water niet staat loop ik, en voel aan de duur van mijn verlangen hoe ik hoor, hier aan deze rivier waar ik midden in mist, in schotsen wandel. Het is niet vreemd dat in deze kou mijn adem komt: want ik kom om de wind…

Ik fluister zwoele voorjaarswoorden. Die ik buiten niet zou zeggen, in de regen en felle zomerwind. Maar die hier bij de kachel klinken als een houtblok op de hete vuren van wat ik nu zou willen. Zwiepende takken en krakend hagelraam klepperende brievenbussen buiten, en in mij woedt windkracht negen.…

Hoi, daar ben ik weer ik kwam niet zomaar even langs ik hoop dat je nog weet welke dag het vandaag is ja zaterdag ! hallo, ik bedoel de datum kijk even op de steen dan bij de eerste datum nee niet de tweede daar was je namelijk even de weg kwijt we hebben je daarna nooit meer terug gezien achterom kijken kon je ineens niet meer…

Wanneer je genoeg uitgemaakt bent voor rotte vis, ga je de katten vanzelf ontlopen!…

Ik voel me rot. Kan er niet over praten. Durf niet naar je toe te komen. Weet niet hoe je reageren zou. Misschien word je kwaad. Wil met je praten, lachen, huilen. Alles delen maar durf niet. Wat niet weet wat niet breekt. Zal hier zelf overheen moeten komen.…

De wanden zijn van papier je scheurt ze zo kapot de mensen zijn van karton kijk maar goed, ze zijn al bijna verrot beschimmeld door het vocht dat door de muren komt of gewoon door de tocht kijk, ze kruipen omhoog langs het behang nee, ze hebben niet meer zo lang.…

Wij ouderen kennen allemaal nog het programma " ren je rot" ooit gepresenteerd door Martin Brosius en een goed bekeken programma, wie had ooit kunnen bedenken dat wij ouderen van NU nog eens terug zouden denken aan die tijd ook nog eens de titel van het programma door de straten zouden horen loeien? Niemand toch?…

believen omgeleid haar linkerboezem ten bate voor de handel de penningmeester, haar rechter boezem ten bate voor de afgronddiepe commercie, één twee, iedereen deed mee, uitzonderingen daar gelaten ze vocht als een koningsleeuw; voedde zich met zijn honing ademde de adem van een witte duif huppelde als een ree, zong met één rechter long, de hoge rots…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Maar ook “hoge bomen” zullen vergaan Staat geschreven in het woord van God En alle mensen treffen eens hetzelfde lot Wanneer we voor Gods troon zullen staan Iedereen zal dan erkennen “Hij is de HEER” Die het waard is om te worden geprezen God de Heer heeft ons Zijn liefde bewezen Wij buigen ons in alle eerbied voor Hem neer.…

nu wil ik meer, maar lippen muiten, berispen mij: Niet eeuwig god!…

klem god, wat een power heeft dat wijf.…

Mijn hulp en sterkte komt van God Hij is mijn rots waarop ik kan bouwen Op Hem stel ik mijn volste vertrouwen Hij, die altijd begaan is met mijn lot.…

Liever dan zee te zijn, werd ik een God, God maakt zonnen, manen en de sterren, Met zijn hand raakt hij de einder aan. Liever dan God te zijn, werd ik een mens, Ik zou de mensheid maken tot een God Van alle goden, zonnen en planeten.…