4902 resultaten.
Waar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 293 Zou zo graag zo veel van
je dichten totdat
de doodsban
je loslaat in je bad
Naar je vliegen
Tot die sferen
Zonder liegen
Mijn leven is nog steeds te deren
In m'n dromen
Doe je het bed
Kreuken, de douche stromen
Maar blijf je verlaten, ongered
Achter elke hoek zie ik je net niet
Waar ben je lief?…
Onze-Lieve-Vrouwenkathedraal, notre dame
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Al eeuwen liggen drie noem relikwieën,
noem ze de tijdloze klokkenluiders
van Christus bewaard onder andere
dat ene attribuut hier, de doornenkroon.
Noem ze iconen, de tijdloze klokkenluiders,
een stuk uit het kruis en een van de nagels
waarmee Christus gekruisigd zou zijn.
Keert tijd het getij ook onze lieve vrouwe om.
Staan mensen versteend…
niet
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 11.246 Leg de bergen
die er niet zijn
maar in de schuur
die er niet staat
zodat ze het landschap
dat er niet is
niet storen.
En ook dit huis
dat nog niet is gebouwd
wordt nauwelijks bewoond.
Enkel de geur
van mijn handen
hangt hier even
in het rond.…
Boek me niet
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 447 ~~~
laat me dicht
ik ben geen deler
van eigen aard
ook geen noemer
die breuken aanwijst
waar explosieven
mogen barsten
geef me wat ruimte
mijn regels te lezen
en boek me niet
voor ik vertrek
~~~…
lange handen
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 397 hij was heel stil
en dacht niet veel
zijn hoofd open gewaaid
zijn tastorganen kruipend
een zoeker in de tere lucht
een poëet die in de ruimte ziet
zoals een man die op
de verschansing hangt
en naar de zee ziet
zoet glijdend het middelpunt zoekend
daar waar het licht breekt
en schrijft met lange handen…
The whereabouts of love (2)
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 848 The whereabouts of love
Neem een zebrapad,
Loop erover en daar
Kan het gebeuren,
Of (tijdje niets)
Bij het oversteken
Van een plein
Oversteken dus
Zoals in mijn geval
De ruimte en
Mijn beweging in
Die ruimte
Met jou
Om me heen…
Ruimtezonde
snelsonnet
2.0 met 15 stemmen 1.098 Ik zal er zelf als alfa niet om liegen:
Da’s fout, maar iedereen maakt wel eens fouten
Net als die ene arme astronaute
Die haar gereedschapskist heeft laten vliegen
Veel slechter kon die beta dat niet plannen
Want er was dus geen Gamma te bekennen…
eiland
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 351 De aarde is een eiland
die drijft in de zee van materie
zij drijft
cirkel rond mysterie
in de oceaan van dit geheel
heelal zee van het bestaan
binnenzee de melkweg
en wij liften mee
als stokers op zee
de eeuwige rivier
zwem of verzuip
het is een oneindig
oud gebruik…
Träumerei
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 419 Träumerei vult mijn ruimte in;
een verleden rijk in vierhoekig steen
waar spel tussen toets en snaar
soms tegendraads doch vaker gemeen
op Schumann’s geschreven noten vaart
zo nu en dan licht kabbelend
op een oceaan van kwetsbare stilte
waaraan klanken gewend lijken
en harten zich langzaam ontdoen van kilte
de melancholie in het dragend…
Over ruimte voor de rivier.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 151 Dit plaatje laat ons zien
Waar ze ruimte geven
Een overloop creëren
Om zo te overleven.
Maar als je inhoudelijk kijkt
Mis je de rivier de Maas
Kan die dan niet overstromen
Of is men die rivier wel de baas.…
inzingen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 86 hoe zou het klinken
als zij de ruimte in zingt
wordt zij ontvangen?…
wandelruimte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 45 we hebben ruimte nodig
om te kunnen wandelen
oude gedachten op te graven
ze in kleine stukken scheuren
met zachte handen herplanten
en nieuw jong leven in te blazen
we hebben wandelruimte nodig
om in onze hoofden opnieuw
ergens heen te kunnen gaan…
Dromen aan zee
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 133 Golven rollen als branding over het strand
En spoelen wieren, schelpen en wrakhout aan
Wissen sporen van verleden uit het zand
Maar de deinende zee blijft altijd zelf bestaan
Vanaf d’ horizon rollen golven af en aan
En peinzend op ‘t duin over verre watervlak
Zie ik tot ver blinkend witte vogels gaan
Zwevend op thermiek met onvoorstelbaar…
kier
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 een zuchtje
lucht perst zich
door de kieren
een straaltje
licht vindt de
weg naar buiten
een korrel zand
schuift traag
naar de duinen
alles blijft
open niets
wordt gedicht…
openbare ruimte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 ik loop alvast vooruit en herzie
mijn beweeglijkheid, misschien
ben ik blijven steken in
falend beleid, in ontbrekende
witregels als lucht tussen
beschreven adem
eenmaal buiten voelt deze plek
aan als aanwezigheid waar ik
niet ben, een stilstaande ster
in vallende ruimte, elke
stap dichter bij afleggende verte
achter het oog…
Geef me de ruimte
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 107 Geef me de ruimte
Ik krijg geen lucht
Al die verwachtingen
Al die verlangens
Die constante zucht
Geef me de ruimte
Ik krijg het benauwd
Het ongeduld
De schuld
Het laat me niet koud
Geef me de ruimte
Doe een stapje terug
Laat het even zijn
Laat mij even zijn
Ga van mijn rug
Geef me de ruimte
Om te bouwen
Dan bouwen we een brug…
Potdicht (5)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 138 van ruimte
+++++++++++++++++++++++++++++
In pastiche gedicht (nr. 4039) “Binnen”van Gerrit Kouwenaar…
Verbitterd Verlies
hartenkreet
1.0 met 10 stemmen 1.762 Het verlies
van iemand
die dierbaar was
is niet in woorden uit te drukken
Voor het verlies
van iemand
die dit niet was
maar wel had moeten zijn
is er slechts een woord:
bitterheid...…
Hier en nu
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 163 Elke seconde
Tik je
Onverbiddelijk
verder weg
Van mij
Elke minuut
Denk ik
Zwijgend
Aan jou
Elk uur
Is gevuld
Met herinneringen
Met beelden
Elke dag
Ben je
Bij mij
Maar niet meer
Fysiek
Hier en nu
Is niet meer
Het is verdwenen
Tijd betekent
Niks meer,
Jij, des te meer…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Verkwisting
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 932 Ik praat niet met je
Wat kinderachtig
Zeg jij en doet wat laconiek
Maar ondertussen
Vind je dit prachtig
En ik, ik voel me ziek
Je bent er niet om mij te steunen
Ik ben er om voor jou te zijn
Ik gaf je ruimte om te leunen
Waar kan ik terecht met pijn?…
ruimte en vertrouwen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 256 in de schaduw van het licht
verscheen een vaag gezicht
gevangen door bramen en doornen
onduidelijk daar doorheen te komen
er was geen ruimte, geen plaats
enkel wat zwak maanlicht weerkaatste
die enge beelden geheel onverwacht
in het diepst van een zwarte nacht
zo speelden weerwolven en demonen
een kat-en- muisspel met mijn dromen
ik was…
afscheid
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.444 het verlies waarvan ik niet kan spreken
halsstarrig en zwijgend houdt het wacht
maakt het hoofd gesloten, het hart te zacht
verlies als dreunend, dreigend teken.
voor altijd in verlies verbonden
en toch voorgoed, voorgoed voorbij
ik heb gezocht maar niet gevonden
het verlorene, lieve kind, dat ben jij…
Klauw
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.039 Verfrommeld als een vod, zonder kans op herstel
In een vlaag van dood en verlies.
Ik grijp de slijmmond tussen dijen van room.
Schroom lijkt niet gezond.
Zij snoeit mijn tak in de vloeiende ruimte.…
Kruipruimte in Wallonië
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 420 Zuchtend dragen zware balken het plankier
waaronder een halfduister oplicht
muizen ritselen hun dag bijeen, een mier
heeft het dagelijks wonder weer verricht
Verpoederd stuift het vale zand
een kier verwelkomt een laatste bries
innig wikkelt de spin een hand
in draden van voorgoed verlies
Vond het maar ruimte om te kruipen
bedompt en verstomd…
Woorden op een dun papier
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 323 wil met jou zacht fluisteren
zal altijd naar je luisteren
jij hebt mijn ziel
mijn geest heb ik nu leeg
de ruimte wil ik vullen met plezier
woorden op een dun papier
jouw vleugels zijn een blijde veeg…
Woorden op een dun papier
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 380 wil met jou zacht fluisteren
zal altijd naar je luisteren
jij hebt mijn ziel
mijn geest heb ik nu leeg
de ruimte wil ik vullen met plezier
geen woorden op een dun papier
maar vleugels als een blijde veeg…
gemis
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 225 Wat een gemis....wat een pijn.
Kan er niet bij, waarom het zo moest zijn.
Elke dag wakker worden met een brok in de keel.
Dacht dat hoe langer het duurt, tijd alles heelt.
Het besef wordt sterker en de pijn steeds meer.
Het gegrief, waarom het zo moest zijn komt terug.....keer op keer.…
Een handvol zand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Een handvol zand:
Met een hand vol zand begon haar pad van leven,
onwetend wat ze zou beleven.
Met haar hand vol zand bouwde ze luchtkastelen,
dromen brachten haar een verre toekomst zonder verleden.
Haar ogen konden glinsteren als sterren in de nacht,
ze straalden hoop, liefde en pracht.
Ze danste op de tonen van het lied,
dat vreugde…