10247 resultaten.
GROEIENDE EINDER
netgedicht
2.8 met 12 stemmen 1.181 Traag verzinkt het lied uit de smidse, wenkt
de baas, die steeds voortloopt door schemerbos,
verder komt dan ooit, aan de zee staat, en denkt:
't Wijde ruisen vol zwervende purperblos,
dat hetgeen mijn hand baart overal brengt,
houdt mij honkvast als een oude ploegos.…
het lied der helden
netgedicht
2.8 met 9 stemmen 544 waar witte anjers
zich langzaam sluiten
de merel zijn lied
als ode schenkt
aan het veld der doden
waar eens de helden
moegestreden
nu in rust
verzuchten in schaduw
van de ondergaande zon
als laatste groet
van weer één dag
waar het gekerm
van menige strijd
vergaat in het ruisen
der fluisterende wind…
Meditatie aan zee
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 315 Aan zee in luwte van de duinen
raak ik in vervoering door 't
ruisen der branding, tijdloze
dans der golven in ritme van
de zee en het oneindige zicht.
Ik stel mij open, ga op in 't
geheel van blauw en wit en
als de zon in zee verzinkt in
vele tinten oranje-licht.…
als de zee stil ligt
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 317 Als de zee stil ligt
en de zeebreker rust
bij gebrek aan baren,
dan wandelt het water
weer zachtjes zeewaarts.
Op de gulzige golven
van mijn geheugen,
geboeid door overvloed,
stranden mijn gedachten
in deinende duinen.
In een wereld van water
hoor ik in een schelp
het ruisen in de oertaal
van een zee-gedicht.…
Diep strand
hartenkreet
3.9 met 17 stemmen 2.426 ik denk tegen de wind in
het ruisen van de zee
het geluid, de muziek
een cliché
in mijn oren
achterstevoren
terug... denk ik
terug... naar toen
als de zee spoelde
de liefde over mijn dam
toen zij kwam
zij, een onopvallend glasgordijn
een muur van troebel water
onzichtbaar
onder de waterlijn
sommige stuurlui staan aan wal
omdat ze…
Lage branding
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 169 In de luwte
van laagte
lijkt de zee
uit te steken
boven mijn kruin,
of zou het komen
door de hoogte
van het duin?
Langs mijn eigen hijgen
hoor ik palmen ruisen,
ondanks dit blindzwijgen
zie ik de zee immer bruisen.…
Gedicht voor allen
hartenkreet
2.4 met 40 stemmen 5.838 Ik zend je een gedachte
van genegenheid geweven
gedragen door de wind
een gedachte
die baadt in zonnegloed
in het stille hart geboren
Ik zend je
een klank
een lied
van woorden geweven
een lied
van licht en geluk
en zoete tranen
van maanlicht
zacht schijnend op het water
en de dans van de zee
Ik wens
dat al je dagen en nachten…
Salinitas
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 81 het strand geeft eenzaam blijk
van een vloedverlaten zee,
zijn korrels zo talrijk
uit het zicht der eeuwigheid
is de zeevlinder onsterfelijk,
het tere lichaam ten spijt
kom, laten we gaan,
ergens wacht het ruisen
van de branding in mijn traan…
Lispeltuut
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 135 Ik draag je bij me,
als altijd draag ik je bij me
Zelfs door mijn jaszak heen
hoor ik je ruisen,
hoor ik de zee
die in je is -
Ik zet jouw schelp
tegen de mijne
En hoor hoe je ruist,
hoe de wind in je suist -
Alsjeblieft, Lispeltuut,
vertel me alsjeblieft
hoe laat het is,
Want niemand hier
weet hoe laat het is.…
Aan zee
poëzie
4.0 met 4 stemmen 704 Alle smarten, iedre vreugd,
Wat voor eeuwig harten heugt,
Al verblijden,
Elk verdriet,
Levens ongezeide
Lied;
Wat, verward en onverwoord,
Zielen deelt en harten moordt,
Wat, gevonden
En verstaan,
Zalig maakt van stonden
Aan:
Licht verwoorden het de twee
Die behoorden ‘t lied der zee:
‘t Lied dat blij na
Droef berecht,
‘t Lied dat alles…
Ruis
gedicht
2.8 met 139 stemmen 34.268 Jij die zo luchtig was,
je bent bekleed, bekleed met gezag,
je schrijfsels, je spreeksel
hebben je ver gebracht,
tot de zoveelste macht,
je lopen een ritus
je spraakkunst ruis
ze hebben je ver gebracht,
ver van huis,
de uitoefening van je lach
is onbedaarlijk in orde,
je bent vanzelfsprekend geworden.
--------------------------
uit…
Er is te veel ruis
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 97 waarom dansen wij
niet meer voluit
voel jij mijn hand amper
als ik je warm begeleid
waar zijn de rozen in
jouw haar omkranst met
een lach uit de mooiste
mond op het westelijk halfrond
ik heb ze vergeten
er is te veel ruis door het
moeten weten van alledag
we keren terug naar hoe alles was
waar verbazing en schoonheid
de triggers…
ruisen
netgedicht
1.5 met 2 stemmen 170 een golvend graanveld
ruist na in de avondwind
voor de rode zon…
Ruis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 375 Zittend in mijn tuin
Ervaar ik een moment van
Stilte
In het Pi-bestaan
Wind, zon, gras
In deze nieuwe Herfst
Een moment ook van Ruis
Geluid van auto’s en gedachten
Die afbrokkelen in mijn hersenpan
Schizofrenie blijft en is altijd aanwezig
Nu alweer moe en nog weinig gedaan
Maar ik en de zon blijven toch bestaan
En zullen altijd weer…
Ruis
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 163 Tussen ruis en zand
de handen in het haar verloren
en de weg, met alle mensen kwijt.
Droge ogen, natte wangen.
Daar schreeuwt een vogel,
op brokstukken gezeten
dat wij het niet weten willen.
Zo verzwijgen wij vol spijt
van een wereld stil en doods,
zingend van een engel
die tussen beer en eend
ongeschonden bleef.…
ruis
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 251 Waarom nog blijven
op dit strand zonder zand
alleen ogen blijven blind
oren horen
dit kind
is op weg
onderweg
alleen zomaar tot ziens
dit gevoel is niet van wederzien
Blijven nog om wat
geen zand zonder op dit strand
blind van woorden in je ogen te zijn
hoor ruis oor
kind dit is gevoel
onderweg zijn
is nooit op tijd gericht
en…
Ruis
netgedicht
4.5 met 21 stemmen 364 Wij zijn nu niet meer
dan dat wat verdween
een laatste kus
van zout op steen
Mijn voeten vinden
weer vaste grond
toch hoor ik soms
het heimwee ruisen
in het hart van een schelp
die jij voor mij vond
dan spreekt de tijd
zo licht als vlinders
keren woorden terug
naar hun fluistertaal
vertel mij nog één keer
een oud verhaal
van…
ruisen
netgedicht
1.5 met 4 stemmen 92 buiten ruist regen
mijn binnengevoel warmer
kaarsen scheppen sfeer
waar ik zachte woorden zing
vertellen ogen liefde…
Ruis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 416 Ruisend hart
In bruisend verdriet
Woede en angst
Om voorrang vechtend
Ruis op mijn eigen
Lijn waardoor ik
Er niet meer wil zijn…
wat ruis voor mij
netgedicht
4.1 met 7 stemmen 109 Wat ruis voor mij
Op een muurtje ben ik gaan zitten
Op de grens van tuin naar plavuis
Alleen, voor mijn huis en schuif
De gordijnen van de dag opzij
De zwangere lucht staart mij aan
Vlijtige liesjes zwaaien per abuis
De klimop staat moederziel alleen
De schaduw staat met handen in de zij
Het geluid om mij heen is verdwenen
Ik wil de wind…
Ruis
snelsonnet
4.1 met 7 stemmen 187 De geur van frikandel en varkenssmoor
kruipt door de heg en claimt mijn open serre.
Door buitenboxen hoor ik Bauer blèren
tot aan een buurtfeestdecibelrecord.
Een schicht, een klap – dan is er niemand meer.
En met de regen keert de vrede weer.…
Ruis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Leeg de vergaderzaal
Stoelen weer in het gelid
Het scherm in de hoek spuit nog
de laatste nieuwsberichten
Ik ga op de ronde tafel liggen
rek me uit en geef me over
aan welbehagen, gestreelde
loomheid, oh, nu niet
aan jouw handen denken
niet aan genomen besluiten
plannen en actiepunten en
niet aan de ruis van buiten
het rimpelen van…
Misschien niet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 169 Misschien niet de eeuwigheid,
maar toch een stukje rust
gevonden in het ruisen van de zee.
Weg van de mensenmassa’s van de
grote stad, waar de mensen als atomen schuren;
flaneurs zonder boodschap.
Misschien niet de totale vlucht
van alles dat zeer doet en nutteloos
lijdt, zonder reden of doel.…
gedichten gevuld met gezichten
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 484 blikken in ogen die
wijken voor kijken
in een cirkelend
praten zonder gesprek
nietszeggende stemmen
die zichzelf verwennen
overschreeuwen de harde
muziek, wie kent ze niet
hun toon is gewoner
dan de ruis van de bomen
een vogel fluit zijn bestaan
hun lied is wel te verstaan
een middag gedichten
gevuld met gezichten die
iedereen…
Lente aan zee
netgedicht
3.1 met 11 stemmen 422 Lente aan zee
grens tussen water en land
hagelwit strand
te midden van elementen
Dichter bij de oorsprong
van het leven kom ik niet
lentewarmte jaagt grauwe kou
de zee over naar ‘t noorden
In de luwte
aan de voet van de duinen
bij ruisen der branding
zink ik weg in ‘t geheel
Los mediterend op
in blauwe weidsheid
de…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.8 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
o grote moeder
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 o grote moeder
wieg me in je armen en zing een lied
van zon en maan
van zee en aarde
van leven, dood en leven…
Stadsmens
netgedicht
3.5 met 15 stemmen 302 Lopend op het strand
met de golven van de zee
die bruisend aankomen rollen
hoor ik het ruisen van het helmgras
in de duinen
de duinen die ons land moeten beschermen
op blote voeten loop ik voort
het zand kriebelt tussen mijn tenen
met de krijsende meeuwen om me heen
voel ik me vrij als een vogel
als stadsmens kom ik graag aan zee
de…
Kijkend over de waterlijn.
netgedicht
3.1 met 7 stemmen 172 Ze worden gedragen op
golven van de westenwind
en omarmd door de zee.
Waar ik vind mijn rust
als ik luister naar het
lied van zee en wind.…