Alle inzendingen over rust OR begraafplaats OR klooster

San Damiano eenvoud en soberheid hebben in dit klooster gestalte gekregen mijn overvloed tot zwijgen gebracht in vriendschappelijk delen van vrede en alle goeds…

De schoot van de stilte uur van de nachtwake vertrouwd raken met duister gehuld in het niets als wij de oren en ogen sluiten mijn dagen in het klooster 1…

In het klooster van las Huelgas In de biechtstoel zit de priester, Fluistrend spreekt zijn biechtelinge Van de wereld, van haar zonde. Nimmer zien des priesters ogen Wie hem toespreekt. Nimmer blikken In de wereld meer de vrouwen, Die het klooster heeft begraven.…

er zijn mensen die met stenen praten op de begraafplaats kom je ze wel tegen met gebogen hoofd stamelen ze zinnen tegen een zerk maar zerken zwijgen doch de tekst op de steen geeft goddank tóch nog iets van troost…

Ze hebben eeuwenlang al lopen zoeken, Naar de begraafplaats van Sint-Nicolaas, ’t Is in Turkije, want de ouwe baas, Was bisschop daar, zo staat het in de boeken. Dat hij bestaat, daar twijfelt niemand aan, Het graf is leeg, dus hij is opgestaan!…

Het klooster lijkt zwijgzaam in vrede muren hangen oud de schouders krom zwaar vermoeid tegen elkaar gevleid hun vensters staren loodloos glas in tijd waar lijden tocht trekt door ‘t heiligdom bruine stenen; afbrokkelend verdwenen gevallen in dwang van eerder slechten het gedronken bloed versnelt ze tot gruis verlokken de wind, “breng…

Voltooien van de cirkel bidden om een vredige nacht het ritme van de dag verbinden we met ons leven de kosmos is het bed waar we morgen uit opstaan mijn dagen in het klooster 7…

Denken en doen kunnen door elkaar draven; druk bestaan en rust mogen zich geven aan de reis naar onbekende haven.…

Breda 's grote begraafplaats in het late zwart wordt kleurig gestreeld door zachte handen uit Hemels licht, die liefkozend landen op dit oord, waar men rust na vreugde en smart. Lampen vol glanzend groen bemoedigen hard het verlegen roze, dat teer wil branden naast lage schimmige loverranden.…

weg uit zon en het gebrom van prikkende en gemeen stekende insecten mensen kiezen het donkergroene loof dat koel gehouden wordt met schaduw voor rust en lichaam verkwikt de geest weer vit wil melker 16/09/2023…

het kerkhof of, zoals u wilt, de begraafplaats, ligt er berustend bij de dag is sereen want iedereen die hier komt ervaart eindigheid de laatste tuin van mijn ouders hun graf is rijkelijk beplant geen steen ze zullen ervoor moeten bloeien…

naar het klooster loopt dood.…

Het nieuws is heftig en best wel naar, dus gaat de televisie uit, de radio brengt me niets beters dus is het rustig in huis! Ik sluit de wereld buiten, de gordijnen dicht hier en daar een kaarsje, wat flakkerdend kaarslicht het is zalig warm, knus en rustig binnen ook al moet de inloop nog beginnen! Maar soms moet je besluiten, wat beter…

Tis weer vaderdag Wat zal ik geven Wat moet het zijn Dit jaar geen truttig ding Iel en klein Hij krijgt een opvallend Groot cadeau Dat duidelijk maakt En goed laat zien Hoeveel ik van hem hou Op begraafplaats Crooswijk Sectie tien…

Ik schrijf de rust toe aan de zielen aan de zielen van weleer Zij waren levensmoe want hun stemmen want hun stemmen klinken niet meer Ik dicht ze vogels daar bladeren ritselen daar bladeren ritselen van verdriet Zij gingen ons voor doch wachten wij louter doch wachten wij, want onze tijd is 't nog niet…

De begraafplaats stilt mijn rouw, het leven een enkele reis. Een vagevuur verlicht de bedorven zonde, jouw hel een paradijs. Het meest triest? jouw vertrek doet me niets. Jouw goddelijk kadaver verwens ik, en ik sla de doodskist dicht.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

zelden klonk er zoveel schoonheid in de stilte sierden zachtere tinten het krieken van de dag dommelden klooster en akkers in zijden nevels bleven woorden langer zwijgen m’n zinnen vromer dan gedacht…

Innerlijke rust je van de stilte bewust onder het maanlicht.…

een blikvanger in de achtiende divisie van begraafplaats Montmartre als een vorm van ontkenning staat zij daar 'herrezen' uit een zee van bloemen die tot jaren na haar dood nog dagelijks door bewonderaars worden bijgezet…

toegevoegd De vierde, de laatste; vol Ik keek in dat keldergraf Ik keek te diep in de diepte Het roerde de diepste dood in mij De bloemstukken vierde het leven In al haar pracht en uitbundigheid Maar ik ervoer ze als uitgebloeid, dor De Kasteelruïne vertelt verhalen Van eeuwen en eeuwen terug Bij mij aan dovenmansoren gericht De begraafplaats…

aan de oever van de wiel fluit ik het oude zonnelied over zuster aarde en water, broeder zon en wind de kloosterkat komt naar me toe, spint haar plekje in mijn schoot ik streel en noem haar schuchter zuster poes…

tussen heiligen van glas in lood in het donker zo wonderlijk belicht bij verstilde stemmen en oude gezangen bekruipt me een heimelijk verlangen te leven als een vredige kloosterling…

Mijn lief, mijn lief waar ben je al die tijd gebleven Om onze oude woning Judasbomen staan Koos je voor sterren achter hemellichaam maan? Mijn ziel en zaligheid heb ik aan jou gegeven Je ging voor lange tijd en ik kon dat niet aan Je handschrift duiden was een vloek en tevens zegen Weerhoudt mij tussen al je regels Petrus' haan? Of mag ik…

Een nieuwe dag daagt uit de schoot van stilte vieren we licht nu nog onvolkomen maar als een geschenk overkomt schoonheid ons…

Het daglicht sterft langzaam weg we ruilen het in voor kaarslicht we verzoenen ons met de tegenstellingen in ons en smeden ze om tot eenheid…

Maar naastenliefde is nog geen gevoos, en klooster geen comparatief van close.…