Alle inzendingen over sarcasme OR levenshouding OR levenswijsheid

kale nekken strekken zich voorbij wat wenselijk is ze azen op de kruimels in een blikken zonder blozen dat niet menselijk is ze vreten de restanten uit het marginaal krijsen schuttingwoorden maken hels kabaal in hun meer dan uitgekauwde taal ze verklauwen vederlicht hun prooi behalve hun excreten vinden ze niets mooi zij zijn…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Veel kinderboeken tonen in alle eenvoud de levenswijsheid, waar volwassen mensen vaak lang naar blijven zoeken.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Jij vulde mn hart met het licht van je ogen Jouw eeuwige lach liet mij niet onbewogen Je zaaide je liefde diep in mij een nieuw hoofdstuk, een nieuwe bladzij Maar toen kwam de duisternis de droefenis, de ontsteltenis Jouw liefde bleek een leugen vastgelegd in mijn geheugen Jij vulde mijn hart met de haat van je ogen Jouw sarcasme liet mij…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Je verminkt jezelf met dubbelzinnigheid vermengt betekenis met prooi omhelst je in de slachtofferrol het schip is al dertig jaar aan het zinken met medicijnen en alcohol aan boord de zee blijft vrijwillig in het verdrinken jouw wanhoopstem wordt niet gehoord jouw glimlach speelt de clown met zinloze ironie, onvermoeibaar sarcasme…

Na het spartelen in het water, de winden vaak ongunstig de havens zelden vrij, spoelde hij aan als wrakhout Waar het vel te dun geworden was zette het sarcasme zich op de huid als een aanwas, een slechte gewoonte waar moeder nog voor waarschuwde Moeders zijn machteloos al branden hun kaarsen plechtstatig wanneer de huizen leeg zijn…

moegestreden mens Zijn ziel ontvangen in Uw Raadselrijk Wil die ontdoen van alle slik en slijk Dat is van ieder hier de grootste wens Draag hem terwijl hij slaapt voorbij de grens Geef daarmee van uw Licht en Liefde blijk Wil wiegen toch de moegestreden mens Zijn ziel ontvangen in Uw Raadselrijk De hunker is onhoudbaar en intens Stel toch sarcasme…

M'n liefje en m'n duifje kent u wel Ik las Op weg naar d'hemel fanatiek Hij schreef verhalen voor het jonge grut Maar ook romans - suspense, verrassend plot Sarcasme, ironie - z'n toon was vlot Al fantaserend in z'n schrijvershut Kiss Kiss Someone Like You Only Live Twice Helaas, zijn filmscript won geen Oscar-price…

Hier, in de achtertuin, snurkten de zagen En klopten hamers hard zonder sarcasme Op de planken die hoofd en wereld schagen - Zij zuchtten, hijgden, zweetten bij het klussen, Niet uit vermoeidheid, maar uit enthousiasme Voor bouwen en de ruimtezee daartussen. ----------------------------------------- uit: 'Het vuil van de schoonheid', 2015…

ze kleuren met verschijnen in belichting zullen ze verdwijnen dan gaat haar stem weer voor ze spreekt van echt terwijl jouw emoties figureren de sterkste zal triomferen ze weet van goed of slecht jij ziet publiek dat hunkert van verlangen maar je laat de liefde zich verhangen in een strop verdriet zij lacht om ironie schampert met sarcasme…

ze woonde in het dal van pais en vree zo ogenschijnlijk innerlijk tevreden obstakels werden, levenswijs, gemeden en ’s middag dronk ze kalm een kopje thee de kater op haar schoot had geen idee van onrust uit een sluimerend verleden de bange blikken, schijnbaar zonder reden hij onderging haar strelingen gedwee ze vond haar weg, manmoedig,…

O Munganyende, o Hélène Christelle Vous êtes jolie et, quant à moi, si belle 'k Zie uw ogen, wilt u ons vertellen Van uw levenswijsheid, o Christelle Gij zijt zo schoon als Hélena, moiselle Uw donkerbruin gelaat, uw zachte velle Uw blik waar passievuur in op komt wellen Wil toch van eros en amour vertellen Jambo, vous êtes, comme…

Het was alsof ik in een spiegel keek De allereerste keer dat ik je zag Het was een onvergetelijke dag Qua levenswijsheid was ik nog een leek Ik was verbijsterd en totaal van streek Ik voer nog lang niet onder eigen vlag De dichter die in mij te slapen lag Ontwaakte en waagde de oversteek Het is nu alweer dertig jaar geleden Dat ik verliefd…

lachend grijpen naar mijn toetsenbord knopjes ratelen in razend tempo mijn verrukking terug af en toe nog net te vingervlug omdat ik me weer jubelend in je woorden stort ondeugend antwoord ik vol enthousiasme schaterend kan ik je pretlichtjes haast staren met heel je zijn ben je mijn hart binnen gevaren nadat ik ben gevallen voor je heerlijke sarcasme…

Dorre, maar glanzende berghellingen omringen Galilea's schittermeer, zien met voldane levenswijsheid neer op wat beneden hen wil samendringen. Teruggetrokken, peinzende eenlingen, joelende zwemmers en woelig verkeer geven alle 't vere verleden eer; kunnen ze verdraagzame geest bezingen?…

Dan wiegelt en ritselt een levenswijs blad om krachtig geloof te doen ontluiken. Over de stroom, tussen takken, verschijnen in elkaar vloeiende regenbogen, waarin zeven kleuren opbeurend schijnen. Hun trillend geschitter toont mededogen van Hierboven: God wil al de Zijnen sterken met dansend licht in de ogen.…

de wereld is het goud waarvan je houdt als je ooit liefde hebt gekend door warmte bent verwend maar kleuren klateren met blikken klanken kou kruipt op uit vloeren met verrotte planken ze jatten letters uit de blauwe lucht en zwarten ze om schaduw mee te maken ze haten licht schrijven jaloezie dwars door je heen, sarcasme snijdt…

Wie nee zegt het risico te beleven eens kort iets anders te ervaren in zijn leven, die heeft de levenswijsheid ontkent dat de natuur zijn eigen signalen zendt; welke de schoonheid aan een ieder zal geven, die niet vlucht voor de wetten van het leven.…

Oud en grijs vervult het ons met weemoed, met levenswijsheid, kalm en goed. We zijn blij dat we leven, kennen de zin. Vullen hem graag voor ons nageslacht in. Onze wijsheid helpt hen evenmin, want goed of fout, zij doen hun eigen zin. Maken fouten, of kiezen verkeerd. De tijd geeft te zien of ze hebben geleerd.…

Het varkentje kon zijn geluk niet op, Het beestje werd veel blijer nog dan blij Toen iemand in een kleine slachterij Een pen schoot in zijn blije varkenskop. Om in een grote slachterij te sterven, Dat zou zijn stervensvreugde maar bederven.…

Mijn krant verliest een van zijn trouwste klanten, En dat vanwege hun verdienmodel: Ik krijg hem niet maar ik betaal hem wel, Want de bezorging daar klopt van geen kanten. Het lukt ook niemand om ze te bereiken: “Te druk met niet-bezorgen in de wijken.”…

Beneden kraait het volk zijn goegedacht en kokhalst spot - sarcasme onverdund - : 'Je God, waar is Hij, heeft Hij wat gekund ? Hij leeft ?...Ha ! Lang al pieredood gedacht !…

Relativeert dan hun problemen, met humor en levenswijsheid omgeven. Door ervaring haar gegeven. Maar ze heeft nog veel te geven. Ook al is ze grijs en oud. Puttend uit herinneringen, uit een lang bewogen leven, bezit ze zonder het te weten... een schatkamer vol goud.…

hier te genieten van bonte bloemenpracht waar vlinders en bijen hun leven kracht gaven een geliefd woonoord van eenden en zwanen die in en rondom de vijver rust en vertier vonden de graag bezochte lusthof behoort tot het verleden struiken en planten voelen zich thans verlaten kijken verslagen in 't rond de oude hoge bomen vol levenswijsheid…

Zij loopt langzaam door de dagen schuifelt zacht van uur naar uur heeft antwoorden op alle vragen is levenswijs, maar toch zo puur perkament doorschijnende wangen een permanentje in heur grijze haar soms zingt zij plotseling gezangen vervalt dan weer in mistig grijze staar een stille lach in half geloken ogen een wetende glimlach om haar…

Op de muziek van 'School' van Supertramp. Zie link. --- --- --- 'k zie haar ied're morgen, schooltas in de hand volgestopt met boeken, lopend langs de waterkant regeltjes en regels, steeds maar meer en meer met twee woorden spreken, dank je wel mevrouw, meneer - dan gaat het je goed.. schoolbel luidt, school is uit, lekker naar…

. ______________________________ IRONIE Een zot is dwaas, een nar doet hooguit gek Tijl Uilenspiegel, spotvogel en kwast Von Münchhausen, een antiheld, fantast Maar tussen spot en humor zit veel rek Aan hen hebben we ironie te 'wijten' Cynisme en sarcasme kunnen bijten…

Dat van die ezel en van die steen - geldt dat ook voor een ezelin? Er blijven stenen komen op het levenspad, minder en kleiner Tot de les geleerd, de wijsheid verinnerlijkt, de steen slechts zand is…