Alle inzendingen over schaduwen

wij overschreeuwden de dood met onze eerste ademtocht hielden zijn schaduw in groeispurt buiten ons blikveld pas later in verantwoordelijkheden nemen kwamen we hem weer tegen risico’s werden afgedekt in gezamenlijk overleg hoe lang er recht was op leven met een lach zijn wij toch onverwacht als vrienden uit elkaar gegaan het…

zonder silhouet er zijn nog jaren om het tij te keren met mijn schaduw als enige inzet…

Wacht op nieuwe momenten die nu nog in de schaduw zijn. Straks zullen ze de leegte vullen als woorden worden uitgesproken. Dan zal de schaduw verdwijnen plaats maken voor een nieuw begin.…

Schaduw tekent nog altijd je ogen al is je jeugd reeds lang voorbij elk gevoel wordt nog gekoesterd gisteren is nog steeds zo dichtbij. Laat wat eens is geweest een mooie herinnering zijn, ontplooi je gevoel durf weer te dromen in een toekomst van nu en morgen.…

ik schrijf de nacht vol met geruis; het lawaai van stilte als ik de bevroren menigte naar een volle leegte sluis roep nog met verstijfde lippen, de ogen zien naar binnen rest mij de schaduw die het geketend waken zal beminnen…

Verenigd tot het duister je omhult Licht bepaalt de scherpte van de rand Het is je eerste vriend en blijft tot je leven is vervuld Hij gaat voor niemand aan de kant Je wordt achtervolgd en ingehaald Soms gaat hij verloren achter iemand anders Gebundeld wanneer omringd door medestanders Hij is in elke taal vertaald Bij een overdadige zon…

Je hebt er geen behoefte aan Om in iemands schaduw te staan. Liever sta je in het volle licht, Waarbij je de ander pootje licht. Zo is het vaak gegaan. Schaduw is een van die dingen, Waar je niet overheen kunt springen.…

Het is geen ramp dat ik mij aan het verleden vastklamp ik omarm de gedachten van toen ik verwarm me aan de schaduw van jouw zoen het is geen ramp dat ik onvoorstelbaar veel aan je denk ik ben nooit meer eenzaam door de schaduw van je lichaam jouw schaduw volgt mij in het vage licht van mijn lamp maar ook in het volle licht van de zon…

In de schaduw van de bomen onder een warme zomerwind sliep ik als een weerloos kind vergleden in een arg’loos dromen. Vaag hoorde ik oude geluiden uit een tuin die er niet meer is. Het voelde wrang, als een gemis dat niet zo rechtstreeks is te duiden.…

mag ik je dromen lenen ze vullen met geluid de kleuren van seizoenen geven de tijd zetten we uit om eindeloos te dansen op de muziek van ster en maan nachten door te halen pas tegen het ontwaken de droom als schaduw laten gaan…

verdwijnend in vergeten zal ik de schaduw van wie jij bent niet meer volgen de stukjes ego die je haalde ter opwaardering van je eigenwaarde zijn verworden tot bellen van zeep net als onze geschiedenis heeft de toekomst na deze laatste omhelzing geen recht meer van bestaan…

De schaduw van de gevallen engel Valt over mijn schaduw heen. Niets laat iets voelen tot wat het zal zijn Of mag worden in de schaduw van de zon. De nacht licht op in een maanloos landschap. De engel staat stil en wacht. Ik strek mijn handen uit in een machteloos gebaar. En voel de macht die zich verliest in wellust.…

was Terwijl ik dans hier met die schaduw Van mijn vroegere bestaan Zonder kleur gevoel of reden Is het tijd om weg te gaan Daar waar enkel duister is Ontbreekt alleen nog het contrast Misschien is dat de plek te zoeken Sterft daar eindelijk mijn last…

Ik ben uniek in veel dingen kent men mij zelfs aan mijn schaduw maar als men mijn schaduw niet meer kent hoe uniek zal ik dan nog wezen?…

Voor Arend-Douwe Verder dan het Westerkwartier was Zijn familie nog Nooit gekomen Aan huis en haard Vastgeklampt door De eeuwen heen Stapte hij zo maar Over zijn schaduw heen En was daadwerkelijk Een van zijn mooiste Dromen uitgekomen - Had ie op Aruba Een leven zoals géén een…

De intercity raast zijn schaduw achterna Wie zal er winnen?…

De schaduw bepaalt de afstand. Maar wat ik zie is de nacht. De maan beschijnt de lantaarnpaal. Donker gekleurd in een flits. De droom haalt het niet nog eenmaal. Mijn stappen verbeelden rakelings. Tot de schaduw van jouw licht. Duister verlaat jij mij blindelings. Beeld voor beeld in de nacht. Mijn schaduw schijnt voortdurend.…

Zijn lichaam werpt een lange schaduw over het portret. Met de handen betast hij het landschap van haar gelaat. Ik weet niet wie ze is toch ken ik haar van een leven dat ik niet leefde. Ik verpakte het in schuurpapier. De diepte van de stille nacht knaagt aan mijn onvoltooide leven.…

Een mens kan een mens niet bezitten, treedt in de toekomst na elke geboorte, werpt het licht zonder schaduw in de strijd en alles lost zich op tegenstrijdigheid..…

Het komt er vaak op aan Niet in je eigen schaduw te hoeven staan. Maar heb je de zon in de rug, Dan zie je toch al vlug Je eigen schaduw terug. Maar schaduwen verdwijnen, Als jij je eigen licht laat schijnen.…

Hoe je zwarte gedachten licht, lucht en land overschaduwen Wegtrekkend Poelen achterlatend Onredelijke verhoudingen Dan weer de kleur, de geur na zomerregen Onbegrepen…

De rekening van ruim een half miljard Die deze week uit Brussel is gekomen, Zet bruut een streep door Europese dromen, Mark is flink aangeslagen en verward. Want voor het eerst in de geschiedenis Weet men hoe groot de 'zwarte handel' is.…

Schaduw van morgenstond Houdt geheim wat ie van de nacht vond. Zachte schemering brengt schaduwen tot leven, tot het kille daglicht de spoken van de nacht vervaagt! Het is weer DAG…

Ik ben een schaduw wacht op de dag en verdwijn in de nacht overdag volg ik de lokroep van mensen het spel van de kinderen de ruzies van echtgenoten s'nachts verberg ik mij ongezien in haar gesloten ogen zij geven mij de rust ik word even zichtbaar als ze haar nachtlampje aandoet haar ogen bewegen en ze slaapt verder.…

De Nacht valt over de schaduw Takken van de boom Rijken tot hoog in de hemel De sterren Door iedereen gezien Zo ver weg Theelichtjes Op de bladeren van de boom Brand! Brand! BRAND! De schaduw doorbroken door een vonk De wereld Zweeft…

Ik zag schaduwen over een trambaan glijden, van hen op weg naar huis, of elders heen. Van het ene naar het andere punt het gaan belevend, lopend over steen. De schaduwen snelden. Toen ik ze zag, sloegen zij slag, vanuit het westen.…

Land zonder grenzen; over de grens De lucht kleurt vlammend rood Hoe maken wij ons los die dolen in zijn schaduw die ons vergezeld Zijn adem raakt ons soms heel even waar de hoop van de verwachting hunkert naar de frisse waterstromen O stuwende kracht van de macht met onze zinnen geboeid opnieuw tot buit ten dode vermoeid moeten…

Is het eenzame onzekerheid van een boom in de regen van de vroege ochtend tijdens een winter die aarzelt in stilte nu adem valt in zwijgend verlangen met niemand die de droom opraapt is het de schaduw van de nacht die me terugroept naar jou.…

En daarom bouwt mijn kommer aan een huis waar lamp- en zonnelicht getemperd zijn voor de ogen en waar de soobre lijn van een gelaat en waar de vrede van een vriendschap staat lijk schaduw van een boom over mijn hoofd gebogen.…

na zonsopkomst heb ik mijn schaduw gedragen tot over de grens en liet hem af en toe even over het randje kijken naar daar waar mijn rest ooit verblijven zal hij vertelde mij over het vredig mooi zodat ik straks met een gerust hart ongemerkt als de zon op haar hoogste punt is mijn schaduw in alle rust kan verlaten gewichtloos laat ik me…