Alle inzendingen over schoonheid OR strand

behoedzaam zet mijn voet zich neer tussen koraal en schelpen ik volg de waterlijn voel de warmte van de zee de flauwe streling van de wind langzaam ga ik verder voel de vrijheid en loop zo mijn gedachten in…

Vlaag van vreugde en welzijn Aanschouwen van de golven is zo fijn Met een rustig gehoor op de achtergrond De sfeer is zo mooi, iedereen zo pront Onbelemmerd zijn wij op ons mooist Extravert; iedereen is ontdooid…

eindelijk weer eens het gekraak van scheermesjes onder de voeten…

tot gisteren was hij in de wereld monddood voer hij over oceanen blind doolde hij door woestijnen doof worstelde hij zich door regenwouden met brokstukken in zijn handen aan de rand van de wereld hoorde hij het laatste lied hij wachtte niet op het eind.…

Wat moet het verrukken, zulke maten zich met overgave in je af te voelen drukken. Daarvoor zal het graag zijn opgespoten. Of vermoedt het zich zo innig niet als ik het gun? Dan lag het niet zo onvertogen vol zinderende kuiltjes om dat glanzend lichaam, had het beduidend minder omzichtig gestoven. ----------------------------------- uit:…

Een zandstraal wind in de rug, ergens tussen de badweg en Het Hon het strand een aftelrijm van palen. Waar de zee nog dun is als een pink rollen strandlopertjes als biljartballen over het laken van het water, overrompeld soms door zeeschuim.…

een kind speelt in ’t schelpenzand tussen ’t vuil net als vele andere kinderen, laten zij zich niet hinderen door plastic, patatzakjes, ijzer, hout en ander afval zelfs niet door een stinkende aangespoelde blauwe kwal of door de paardenvijgen in ’t zand kinderen spelen slechts lekker op het strand…

De golven rollen koppen telkens, telkens, steeds maar weer en leggen sprankelend schuim op het randje van de zee.…

Een dagje naar het strand, met Rutte mee Om na die spannende vakantieweken De kop maar weer eens in het zand te steken 'Graaf kuilen voor een ander.' 'Leuk Premier!' Een beetje langs de branding donderjagen Om straks weer water naar de zee te dragen.…

Er ligt iets op het strand Het is dood zeggen ze Dat is niet waar Het leeft Het beweegt van links naar rechts Men pakt een hand Er wordt om gevochten Er wordt aan getrokken Het wordt in schoenen geschoven Tot het versleten is En wegspoelt in de branding…

witte schuimkoppen uitgeblazen op het strand natte voetstappen…

Vaak kwamen wij op het strand en omarmde wij elkaar. Het was puur liefde, die wij hadden. Tranen van vreugde heb ik, omdat ik je graag mocht. Op het strand stond je daar ineens, dat weet ik nog. Nu moet ik zonder jou, want je bent ineens uit mijn leven. Het doet mij pijn en veel verdriet.…

Op een vroege morgen wandelde ik langs de Noordzee, dichtbij de vloedlijn. Een peddelsurfer kwam rustig voorbij. De zon gaf haar licht en opwaartse warmte. Het leek erop dat het een stralende dag zou worden. Toch had de zon moeite, om zich, door het wolkendek heen te prikken. Het was stil, er waren enkele mensen. Slechts de golven…

Uitgestrekt tussen schelpen en aangespoeld zeewier, drijfhout beweegt zich mee met de zee. Zon vraagt: ‘Zou je vlees zich hechten aan je beenderen, als je ‘nee’ zei tegen mijn zomer?’ drijfhout drogend Maan trekt aan mijn water, maakt vloed en ebt weg drijfhout neemt gewicht Sterren banen zich stil een weg van licht.…

Heb ik de woeste zee in mijn gedachten nu ik over het strand loop nabij jouw droom de geest van de elementen huilt als een wilde hond aan de buitenkant van een gezellige broodjestent krijgt het waaien eindelijk zinvolle bestemming gekoesterd als een kind begint schemering te slapen.…

Vanmorgen vroeg was ik op het strand. Regen, veel wind en de golven kwamen redelijk hoog. Het blijft fantastisch om er te vertoeven. De vrijheid die er is, zo mooi. Je wordt er gewoon een ander mens van. De zee, ze brengt vele voordelen met zich mee. Foto Dick Voogd…

Staand op het zand van een eenzaam ver strand zoek ik vergeefs naar de bron en die stip aan de horizon waarop ik kan navigeren om op het punt te arriveren vanwaar ik ooit ben vertrokken maar ik zie slechts in schittering de dag mij bloedend verlokken langzaam stervend in loutering…

geef de dichter een stukje strand en hij zal met welhaast passionele drang mooie woorden schrijven in het zand…

Het strand en het zand, ik plof neer. Het is niet meer bemand, heerlijk z'on heel groot meer. Mijn gedachten maken mij wakker, alles komt in mij op. En zeg tegen mijzelf, hee makker, wat zitten wij hier tof. De rust maakt zich van mij meester, ik zie en hoor niets meer. Hee daar drijft een zeester, ik citeer.…

Slenterend over het strand Onze passen vertragen Wij zijn nog niet verslagen Jouw warme hand in mijn hand. Terug wandelend over het strand Wij komen er samen wel Na verdriet komt herstel Jij pakt teder mijn hand.…

Dwarsdoorsnede en wind waait rechtdoorzee het zout op de huid en het zand zondermeer warm noch koud…

Toen het laatst mooi weer was In dit dichtbevolkte land Ging ik met mijn verloofde Een dagje naar het strand Wij zijn vroeg vertrokken 's Morgens om een uur of twee Het is zeven kilometer Van huis tot aan de zee Toen wij het strand bereikten Was het reeds gezellig druk En al struikelend over losse Maar ook vaste ledematen Kreeg ik eindelijk…

tegen de felgekleurde horizon dansen schaduwzwarte manen zuiver gezang klinkt golvenhoog zilte wind fluit spelend mee ritmisch klinkt de passage van lichtvoetige lange benen volbloedig gestrekte spieren glanzende schoonheid in cadans natuurgeluiden volgevangen laat hen dansen op het strand majestueus figuren draaiend zwarte paarden op…

in de lange trage rollers maakt nog sissend goed waar het strand toen heeft gebloed…

Ik streepte met zand over de toppen van je schoonheid, raakte met mate je vrouwzijn aan kuste het strand in je haren terwijl je wist dat je op het hoogtepunt mij tot stoppen zou manen Het spel van schelpen en wat zeewier haakte in elkaar door het aangespoelde visserstouw en hoe ik het ook ontknoopte, deze liefde was niet waarop ik…

Wil zo graag Nog even die Jongen zijn van Zo'n jaar of acht Spelen in opa's Tuin, schaatsen Op de gracht, Wil zo graag Nog even weten Wat ik toen dacht Mezelf kortdurend Verliezen in mijn Gedachtengoed van toen - Maar 't zijn, ontdek ik nu, Onbereikbare bestanden Opgeslagen in de hersenen Van toen - 'k moet leven Met…

In een spleet tussen de stenen op ons terras groeide je op in de maand april op een onooglijke plek dicht bij de muur achteloos liet ik je er staan Nu in mei besloot ik het onkruid te wieden ik kwam je tegen als een steel met een pluizige bol erop een ronde vorm met punten en draden Een fijn weefsel glinsterend in het licht ik keek in dit…

Schoonheid zit van binnen, werd mij altijd gezegd. Maar ik kon nooit winnen, in het verbale gevecht. Ondanks de schoonheid die ik bezat, werd ik gezien als een wrat. En nu moet ik vechten voor mij, De schoonheid tegemoet, Worstel ik me eindelijk vrij...…

Als zware deken hangt geluidloos de nacht wikkelt stille vormen in haar ravenzwarte vacht Myriaden sterren kristallen van licht maken de hemelboog een goddelijk gezicht Het meer bespeelt de volle maan het spiegelbeeld kraakt rimpels in haar zilver als water haar raakt Lopend in de nacht één met zoveel luister mijn blik reikt omhoog…

gezien aan de kant je rode hart bloeide liefde deinde warme hartstocht langs mijn hand jij golfde zomer op de wind van snelle auto’s die in passeren hun motorgeluid even heftig uit moesten proberen ben terug gelopen naar de rode golf in de roze zee die op mijn netvlies gebrand stond de bloem streelde ik maar plukte haar schoonheid…