5894 resultaten.
Seizoenen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 Steeds gaan er seizoenen voorbij
en zie ik de bomen verkleuren.
Vol van het groene blad dan het geel
met de kaal wordende takken.
Als de herfst komt met zijn storm
zal hij in mijn hart gaan luwen.
Heel langzaam het vertrouwen in
mezelf weer zal gaan hervinden.
Dan zal er ook voor mij weer
een nieuw seizoen beginnen.…
Seizoenen
gedicht
2.0 met 12 stemmen 8.415 Hoe vlinderlicht het licht
over het nauwelijks groen
zo pril als ik
waartussen ik
begon aan mijn seizoen
De toon van 't groen werd diep
de tuin kwam vol geluid
want wat mij riep
bedrieglijk riep
liep met de knoppen uit
Hoe kort o argeloze
voel je de zon maar branden
nog tuimelen rozen
over rozen
ze roesten aan de randen
Straks…
Seizoen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 372 Als de dagen weer gaan lengen,
de wolken minder tranen plengen,
als de klok weer wordt verzet,
dan staan de schaatsen weer in ’t vet.
Mensen wees dan op je hoede;
moeder krijgt de schoonmaakwoede,
zeult dagenlang met emmers sop -
‘Spic and Span’ knapt alles op.
Als moeder weer is uitgerust
en vader haar hartstocht’lijk kust,
terwijl de…
Seizoenen.
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 392 Zomer, zomer
Alleen jouw warmte
Vertelt kleuren.
Herfst, herfst,
Jouw aanvang van
Verrotting adem ik.…
Seizoenen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 339 Onbewoonde klokken in lentetijd
tikten tot een nieuw seizoen
zich vol goede moed had aangemeld
waarin elk uur verstreek
Bevroren bloemen in zomertijd
verwaaien deden ze graag
in het hart van jouw aanwezigheid
die me altijd raken kon
Verzonnen boeken in herfsttijd
waar bleef het ware verhaal
wat een ieder lezen zou
de dag versneld voorbij…
Seizoen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 92 Druipende neusgaten !
Hooikoorts is ergerlijk
Lopende ogen ’n
Vreselijk kruis
Dus kom ontgord nu die
botaniseertrommel
Vader en blijf eens ’n
avondje thuis…
mijn seizoen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 143 Onbekommerd
slenter ik door
zachte aarde
en ritselend blad
Laat voetsporen achter
en kijk niet om
De wind veegt
ze met
een nonchalant gebaar
weg
Verdwenen is mijn leven
Ik adem
witte wolkjes
Blaas plagend door
flonkerende nijverheid
En strijk met
een vinger voorzichtig
over de kwetsbaarheid
van de herfst
een geur…
Seizoenen
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.898 Hoe vlinderlicht het licht
over het nauwelijks groen
zo pril als ik
waartussen ik
begon aan mijn seizoen
De toon van 't groen werd diep
de tuin kwam vol geluid
wat wat mij riep
bedrieglijk riep
liep met de knoppen uit
Hoe kort o argeloze
voel je de zon maar branden
nog tuimelen rozen
over rozen
ze roesten aan de randen
Straks valt…
Seizoenen
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 388 Voor tuinders is de lente hét seizoen.
De zomer is er voor wie houdt van heet,
de herfst voor wie graag paddenstoelen eet,
en schaatsers moeten het met winter doen.
Maar jonge minnaars zijn voortdurend smoor;
verzaligd zoenen zij seizoenen door.…
DE SEIZOENEN
poëzie
4.0 met 2 stemmen 735 Najaar, vluchtend langs de wegen,
Bijna hebt gij afgelegd
't Rode kleed, dat losgeregen
Enkel aan één gesp nog hecht.
Langs de zoom der bruine heide
Zweef zo ijlings niet voorbij,
Zet Uw ben met fruit terzijde,
En tot afscheid zegen mij.
Ook Uw beide zusters duldden
Bij het afgaan van dit pad,
Dat mijn gul gebrachte hulde
Om een gunst…
Seizoenen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 155 Hij kon niet voldoen
aan haar verwachting
en steeg niet in haar achting
toen zijn keuze zo anders bleek
werd het winter in haar zomer
maar toen hij zijn eigen weg kon gaan
brak voor hem de lente aan.…
De seizoenen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 313 De herfst zoekt zijn weg tussen zomerse buien
Een enkel blad valt op het bruingroene mos
De wolken bedekken de zon die wil schuilen
De dauw legt een zilveren gloed op het bos
Opnieuw weer een ochtend, een middag, een avond
De nacht maakt de vier dagseizoenen compleet
Zes uren per dag voor een lente, een zomer
Een herfst mondt uit in wat…
De seizoenen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 Lente, zo teer
het seizoen van
vernieuwing en groei
Zomer, zo frivool
geeft uitbundigheid
vrolijkheid en bloei
Herfst, zo onstuimig
met verandering
en afscheid
Winter, zo sereen
waarin bezinning
en gewaarwording heerst
Zo gaan de seizoenen rond
In de reflectie van de tijd…
SeiZoen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 158 een late rode klaproos
wiegt op de tonen van de wind
een paardenbloem wacht op
getuite lippen
buizerds kondigen zichzelf aan
cirkelend in de lucht
schreeuwen ze naar
hun prooi
een vlinder danst
samen met een blad dat
naar beneden dwarrelt
terwijl seizoenen elkaar kussen…
De seizoenen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 21 We willen blijven bruisen
niet bij de voorraden rusten
We halen licht en groen in huis
in de binnenkanten
van ons bestaan
een gretig gevoel
geen verveling, geen trage tijd
geen lange starre uren
in het zijlicht van de lage zon
We maken plannen in de herfst
we ruimen op in de lente
we rusten uit in de zomer
Complementair op het seizoen…
Lente Lief
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.092 In seizoenen vond ik jou
tussen geweven spinrag en
gevallen oude bladeren,
verwelkt tot in het
diepste van je ziel.
Ik opende jouw deuren
en zette ze op een kier
zodat de warmte naar
binnen kon en je uiteindelijk
smelten zou voor het
eerste zonlicht.…
Nat-Blad
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 508 Geelgroen en bruin
bezaaid over straat
Regen ,wind, mist
waar je gaat of staat
Bomen laten los
elk blad haar verhaal
Groeven diep gesleten
hun voeder bijna kaal
Ruilen van seizoen
de warmte nu voorbij
Bijna onopgemerkt
in het nieuwe jaargetij
Ik snuif de lucht op
van nat blad en kou
De geur die mij beroerd
herfst ik hou van jou…
Arrow yezz
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 799 Geurend en zacht
zomer van toen
Leven vol liefde
passievol seizoen
Rozengeur zwoel
dansen in de nacht
Arrow yezz Fm….…
Wisseling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 140 De winterzon van gisteren
is heden nog altijd dezelfde
verspreidt nu stralen van licht
in een andere hoek
over onze zachte ronding
Alle sneeuw is verwaterd
van maagdelijk naar transparant
dwars door alle seizoenen
ligt het landschap er onveranderlijk
in oplopende graden van warmte
Vandaag zwaait de jonge lente
de oude winter vaarwel…
Bonte struiken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 151 heb lang gezocht
naar een stuk land
waarop ik wilde leven
bomen geplant
voor schaduw en zekerheid
bonte struiken in het half licht
een heg gaf
warmte en overzicht in
beschermend omheinen
pas later kwamen
de bollen en bloemen
voor wisselende seizoenen
verhoogde borders
en bakken om van dichtbij
de bloei te ervaren
heb mij…
Ontwapenend
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 80 het kan nu wel wat minder
ondanks groei van het gewas
de zon schaamde zich dood
gaf te vroeg zijn warmte af
en geeft zichzelf vrijaf
mensen kleden zich te bloot
regen vindt de grond te droog
het wordt tijd voor wat gespetter
dus de wolken hier omhoog
dijen uit naar iets gezetter
men is hier toch gewend
dat seizoenen eigenzinnig zijn…
Tussen de stenen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 124 ik schuil
tussen de gladde stenen
vergroei met het mos
en voel de regen
kletterend vallen
op mijn gedachten
die naakter zijn dan ooit
en weer zullen drogen
in de wiegende warmte
van een zomerse dag
ieder ander zou zeggen
dat ik hier niet pas:
zo seizoenen lang
tussen het ongedierte
kruipend op mijn huid
en krioelend…
Veerkracht
netgedicht
3.0 met 62 stemmen 1.730 Als seizoenen veranderen wij
dragen nog lasten
maar
minder zwaar
anders in gewicht
verandering moet
kracht van het seizoen
kleurverschil in `t groen
vertrouwen in jou
ons!
veranderen kan
veerkrachtig
als seizoenen doen.…
Terugblik
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 866 Zo veel als de bomen en hun begroeide takken
mij wisten te vertellen van deze waarheid;
zoals de parelmoer blaadjes in de groeiende
april donkerte lichtroze kleurden, zo spraken
zwijgende tekens van de eerlijke seizoenen
die hun enthousiaste lach even lieten zien
in de middens van hun bloei, toch
vers blijvend in de warmte der herinnering…
Lente en zomerbruin
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 68 in jouw seizoen
werd ik wijzer
door het heldere
blauw van
volwassenzijn in
onafhankelijke trouw…
Het diepste zuiden
netgedicht
3.0 met 39 stemmen 49 ik wist dat
jij zou komen
zag de horizon
oplichtten door
fantastische
bloemen
in je handen en
je lach straalde
al van verre
jouw warmte
in je ogen
sprankelden
ondeugende
beloftes om
ooit in dat
geluk te mogen
spiegelen want
uit het diepste
zuiden komen altijd
de mooiste bruiden
we leven in
seizoenen
vol records de
een nog…
ode
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 242 de zon
is zich bewust
van haar onmisbaarheid
ze bepaalt tijd en seizoenen
de zon is leven en eeuwigheid…
Winterzon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 370 Vreemd hoe alles wankelt
door de seizoenen van de tijd
maar er nog nooit een vuur is geweest
dat deze warmte heeft gedoofd.…
Hallo allemaal
snelsonnet
1.0 met 1 stemmen 198 We dachten dat er geen taboes meer waren
Dat alles wel gezegd was en gedaan
Dat we met medemensen zijn begaan
Dat gêne iets was uit de kinderjaren
Hilarisch ligt de kleine ziel hier bloot
Zo heerlijk fout wordt alles uitvergroot…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…