118 resultaten.
Javaanse jongen met de bamboefluit
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 De westerling in verwarring op de gordel
van smaragd wordt met Javaanse tovenarij
bestreden met onzichtbaarheid van
de stille kracht.
Boze geesten kloppen dreigend op de muren
van de macht; slopen tergend langzaam
de stenen, die daar al rusten dag en nacht.…
Tussen gebroken schelpen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 313 (klinkt de roep van de zeemeermin)
De nacht dekt haar toe
met het wonderlijke
waarin de prins van smaragd haar hand vraagt
en met fluwelen mond de ompaalde werelden
van haar schuwe geest opent
Haar ziel schuurt rauwe wonden
op een rand van oud gesteente
maar herkent in hem nog
waarheid en trouw
in het oog dat alles kleurt…
Nachtmerries
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 302 Van alle dingen die bleven
kleur van groene ogen
hard als smaragd
een wilskrachtige mond
die wist van wat en wie
Puntjes van een tekening
verbonden met lijntjes
jij liet zien welke
verbindingen kleefden
perspectief lieten zien
Schaduwen dansten
vier, zes armen voor je
om een onzichtbaar lichaam
maar ik kon de naam
niet onderscheiden…
Cinque Terre
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 126 waar ik nog een salamander spot
bestijgen we de steile trappen
die tot aan de hemel reiken
om van grote hoogte weer
een gekleurde schat te zien
alsof God zelf zijn dobbelstenen had laten vallen
her en der tussen puntige rotsen
om daarna aandachtig en frivool
met tandenborstel, zeef en ecoline
in het rond te zitten spatten
een kladje smaragd…
Cameroun
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 212 bleu royal zachtgeel en karmozijn
Doemt langzaamaan een silhouet, amorf
Van honingbijen zoemend
rond hun korf
Turquoise indigo aquamarijn
Dan kleurt het tafereel in ambergroen
En een dame blanche, gedoopt
in chocolade
Wordt sepia, een zomerfloriade
Die hij, Pygmalion, smeekt
om een zoen
Haar brons getinte huid gehuld
in goud
Smaragd…
vervloekt rood
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 648 spinselnacht
hak geluid weerkaatst
echo op asfalt
terug val
of antwoord
laat me vallen
ontwaak in mij
je maakt me kapot
maar toch voelt het goed
jou haat maakt mij zelfs blij
verlaat spinselstaat
ga mee
het is laat
elf uur elf
hoe lang
moet het bloed rood vloeien
maar laat me niet
lopen in de nacht
lopen en zoeken
een rood groen smaragd…
Vaarwel
gedicht
2.0 met 21 stemmen 31.520 Ik liet me brood en wijn brengen in de restauratiewagen
en dankte god voor het grote geschenk,
Parijs, gedecoreerd met smaragden dennentakken,
fonteinen waar de os en de ezel gedrenkt worden,
bankovervallen, verkeersopstoppingen,
agenten met onbeschaamd witte handschoenen,
hoogmoedige jonge officieren, zeeschuimers
spektakel in het Cirque d'…
Kop of munt
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 506 Het gebarsten spiegellabyrint
schenkt de vrijheid achter hagen van zeewier en
smaragd. Naakte goden en godinnen smelten samen.
Gouden regens delen groene pepermuntjes uit.…
Tong Tong
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 236 Luister naar de klanken
Van de Indische tong tong,
Uit holweerklinkende waringin,
Galmend als een gong,
Dreigend in het duister
Dreunend als een gamelan,
Roep van dessa tot de kampong
Voor een koempoelan
Komend van de overkant
De gordel van smaragd,
Een geur van tempeh sajor sateh,
Zinsbegoochelend mijn hart,
Treft mij als een kris…
Koninginnenacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 841 pootjes
ook om hoogst gefaciliteerd te kijken
Op een klapje met Haar handen
kwam schielijk een lakei
met oranje tressen op de voorgrond
voor de rest gewoon in livrei
die Zij met gezwinde spoed erop uit zond
naar ze zei voor Ons van de Nederlanden
ambtshalve het meest speciale
Onzer geheime doosjes te halen
Namelijk die van de geslepen smaragd…
Eiland onbewoond
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 609 Op de uitkijk naar een teken
een leven dat aan mijn oog voorbijschuift
of toch niet…
Lange(r) Hans of Banting/ Best(e)
Om het even wie er vaart
of het schip wat om de kolk roert
Grasduin heilzaam door mijn veste
Pancreas briest Diabetes
omdat zij zeer lang zijn getrouwd
Eiland deel van Insulin(d)e, maar geen
Gordel van Smaragd, of…
Onhaalbare liefde
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 491 Tussen smaragd en gulden druppels
Neerkomend uit verloren liefde
Uit een ver verleden
In verdrietig heden
Voelt de zachtheid van jouw hand
Aan als de zoen uit de relatie toen
Glimmend glanzend van verliefde tranen
Zou ik hem opnieuw willen zoenen
Scherend door de lucht, zwoegend over land
De zee achter mij grijp ik naar je hand
Het weggestopt…
HET EILAND MELOS.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 440 Kleine smaragd in de kring van de edele stenen, die blinkend
Sieren de golvende plooien van 't kleed der Aigaiïsche waatren,
Ligt er het groenende Melos, het vuurontsprotene eiland,
Waar zich de gloed van Hefaistos in spleten en dampende bronnen
Toont, en dat gips en aluin en de zwavel en 't hout in zijn schoot draagt.…
Gelijke munt
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 117 De slang in mij ontzenuwt mijn angsten
en bijt tot de laatste stuiptrekking
van zich af, terwijl het spiegellabyrint
uit elkaar barst en de vrijheid zich
verbergt achter hoge hagen van zeewier
en smaragd. Ik noteerde ergens dat een
mix van hasj, warme melk en suiker kan
resulteren in het zien van ufo's.…
Zaaigoed van Vanille
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 2.171 Tikkend tegen hoge bomen
vallen druppels van smaragd
als witte parels op haar bruidskleed
in verlangen naar beneden
alles duurt zolang het duurt hier
water golft over stenen
zijn de wasvrouwen op weg naar de rivier
een tijd gewacht
totdat de gamelan verstierf
tot het stopte met de regen
Hier zijn kinderen nog kinderen
ze gaan jalan jalan…
schepen van hout
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 boegspriet duikt briesend in schuim
gewend aan roekeloos zwerven zonder
toekomst met een vaag verleden vertrouwd
met de brand van zon jenever maar zelden
ontheemd en soms gekweld door het zout en
de pijnen van schepen van hout en mannen van ijzer
de zee beweegt als een groen kleed
op schuim geweven plooien zuigen vol
leven breken ongetemd langs smaragden…
Zomer van een zevenjarige
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 Kind in katoenen badpak met een
Rokje, zonovergoten ben je
Bruinverbrand
Donker je huid, maar weet van hoe je Vader voor De Gordel van Smaragd Vocht
Heb je niet
Zorgeloos stoei je met omslaande Golven, gulzig drink je Limonadegazeuse, eet je wit brood
Met boterhamworst
Zand knerst tussen je tanden, rots in De branding je vader, maae weet…
Herfstlied
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 247 Voor robijnen, smaragden, kolen en steenkolen.
Voor opbouw, volk en vaderland.
Het weer wordt bar.
Zwavelstokken vallen uit de hemel lijkt mij.
Het water gaat harder stromen.
Vet wordt verzameld.
De beren zoeken hun hol weer op.
Vogels tjilpen in zware vleugeljas.
De marmot ploetert onder de bergen.…
D•e•c•e•m•b•e•r
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 127 Dreigend dreunden donker de djembé's
Evennachtslijn evennaderend
Corrumpeerde Coen de Compagnie,
Eerloos ergerlijke eigenrechter,
Maluku tot muskaatnooteilanden
Bracht barbaars beschaving, bovenbaas
Eilandvolken, etnisch en endemisch
Rechter roverhoofdman... christenhond…
Kerstkoor
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 3.857 Alsof een engel stroop in mijn oor giet
Hij belooft sneeuw in december
Dat de praal van de stilste nacht
Boven Brugge hangt
Als een bruidssluier
Weerspiegeld in het smaragd van haar wintergracht.
Eerst zien en dan nooit meer geloven
Want het blote oog is een bondgenoot
Tekent de krijtlijnen van wat kan.…
Naar het Zuidland
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 75 Behalve op de kleinste der Antillen
Daar schijnt men niet aan royalty's te tillen
MASTREECHTER STAAR
Weest welkom, Koning
Willem-Alexander
Wij voelen ons een tikje buitenlander
Vandaag is Limburg ook uw vaderland
Wij zingen Verdi's Slavenkoor,
Nabucco
Een knipoog naar de Gordel
van Smaragd
En u - dat had u zelf ook niet bedacht…
Zoon van de zon
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 69 -
met lichtend schijnsel
op zijn ranke schouders
Op de brede treden
van het hoge luchtpaleis
in de lichtgloed van een gouden koepel ziet hij Helios
gehuld in purperrode mantel
in een zetel van smaragd
stralend met zijn alles ziende ogen
Die ziet hem staan en kijkt verrast,
hèm had hij zeker niet verwacht
'O Zon,' zegt Phaëthon…
Minnezingers Meilied
poëzie
5.0 met 2 stemmen 876 Zij ging en bezag haar bloeiende hof,
in de lucht van safier wedergalmde haar lof,
de rijzende zon wierd van robijn,
de blozende kimme van karmozijn,
het zwingende woud van smaragden was,
de beek van kristal, en het levende gras
van vonkelend tintelend diamant
van zeven kleuren bij zonnebrand.
Ei, ei, ronkende snaren!…
's Levens Beker
poëzie
2.0 met 7 stemmen 4.134 Laat smaragden en saffieren
's Levens brozen beker sieren;
Laat robijn en diamant
Schittren om zijn gouden rand;
Laat hem roos en anemonen
Met het geurigst kransje kronen;
Laat de tintelende wijn
Gloeien door zijn kristallijn;
Laat hij tot de boord geschonken,
Vrolijk schuimen, dartel vonken,
En verlokken oog en hart;
Laat hij met zijne…
Een nerveuze kok
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 242 Origineel Review van een elektrische kookplaat (met 1 ster)
Altijd bang dat ik iets laat verbranden
Dat ik het fout doe
en dat mensen ziek worden
van mij eten
Of dat de tempratuur
uit de hand loop
En de keuken afbrand
Mijn laast koopplaat voegde
een nare ervaring toe
aan die angsten
Toen de knop opeens los schoot
en er een flinke…
Multatuli
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 66 Hij was heus niet gemakkelijk hoor,
dat geef ik zwart op wit toe,
maar nog steeds vindt hij een schappelijk oor:
hij doorbrak immers ieder taboe.
Als vrije denker en publicist,
bestreed hij elke misstand
in de kolonie (wat u al wist) -
schreef zelfs de Koning van ons land,
maar die hield zich Oostindisch doof
voor het misbruik in Insulinde…
Lentetooi
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 75 Het Cantonpark toont weer zijn lentetooi
Als ik een zakdoek in de boom
ga leggen
Weet ik al wat u denkt en wilt gaan zeggen
Het lijkt wel feest in 't Gooi en
't rijmt op mooi
Of had u soms gedacht aan apenkooi
Gorilla in de Wintertuin - bokito
- Reïncarnatie van schurk Hirohito -
Maar dat is van een gans ander allooi
Geschiedenis…
Mei (Boek I)
poëzie
4.0 met 54 stemmen 7.365 Mijngraverslampen zetten ze, wier schijn
In 't gras smaragden zalen maakt. Daar zit
Met perkamenten schrift en in geelwit
Gewaad, een elf den nacht uit en studeert
Geneeskunst, wat de jicht heelt, wat regeert
De pols en 't hart. Langs hem gaan met gelach
De elven meisjes dansend, dat een vlag
Hun wapperend gewaad lijtk.…