Alle inzendingen over sombere droom

Bang scharrel ik rond, er zijn hier grote gaten -- die ik niet kan zien.…

In een monsterstad staat een somber huis ik hang er rond en kom tot niets achter het sombere huis ligt een lommertuin ik dood er rondjes van verdriet in de lommertuin staat een hoge boom een pijnboom daar huil ik uit klaag ik aan aan de pijnboom zit een tak daaraan hang ik zeer en terwijl ik dat doe voel ik…

De regen valt Een sobere symfonie Een bloedend hart Als verwelkte rozen Het sombere hart In de regen De wind waait Een lichte bries Een somber akkoord Een sobere melodie Het schrijnende hart Dan de wind Het is koud Het hart kreunt Een smeulend vuur De liefde verteerd De dichter verkleumd De regen De wind De koude De storm…

cynisme, dan liep alles op rolletjes, waren mijn gedachten alle dagen zacht net als mijn gedichten, maar ik vrees dat dat er niet in zit en negatief en somber zijn, heeft, geef ik toe, soms ook wel wat…

Vergeet je problemen gooi je sombere gedachten weg als oud afval als onkruid uit een verwilderde tuin…

Even dacht ik, verroest daar komt de zon maar het was van korte duur, de wolkenpartij won en nu is het weer somber.…

smelt wapentuig om en maak er glijbanen van voor de kinderen [senryu]…

Deze nacht was het mooiste mijn deel je droeg mij woorden aan, alsof je hart klopte en veel opkwam met de wassende maan. Het was als brood voor mijn mond ik genoot van de kruimels licht, alsof het het eerste had van de ochtendstond compleet verguld ontspannen en onverplicht. Alsof je nog steeds wist wat taal is wat ik dagelijks uit onze…

Je lichaam en geest even tot rust laten komen, als je geluk hebt beleef je mooie dromen. En als de nacht weer henen gaat, begint opnieuw de dageraad. Met nieuwe moed begin ik aan de nieuwe dag, en alles lijkt minder somber dan ik het gisteren zag.…

Dan breekt de hemel open Door alle donkere lagen Het zonlicht werpt zijn stralen Op deze grijze sombere dagen.…

op de top van de zendmast spiedt de gevederde koning sombere wolken deren niet hemels is zijn uitzicht en king size!…

Snelle, donkere wolken Zoeken door tranen heen Jouw helder lachen Grillige, naakte takken Zwiepen door de wind in Jouw sombere gedachten Schrammende, gewonde bladeren Schroeien littekens in Jouw bedrogen herinneringen Een ijzige, huiverende mist Dringt door de schimmen van Jouw serene dromen Een nieuwe, blauwer wordende horizon…

Mijn enige houvast is dat de zomer eens zal wederkeren en dat mijn gedachten dan zullen opfleuren tot zover droom ik en vlieg ik in mijn onbegrensde fantasie als een vlinder in de lente.…

Het doet mij vluchten bij boek en warme haard, de grijze sombere luchten, geen zonnestraal die zich openbaart. Een wens nog nu de dag is vergleden, dat het voorjaar, zich wat haasten zal, zodat deze somberheid zal zijn geleden, en de zon zijn warme stralen opnieuw geven zal.…

somber wolkende aasvogels als vlokken roet boven slagvelden niemand op de aarde ziet de vlucht van witte duiven…

Het maakt mij verward In mijn dromen verschenen Alles is veranderd Het doet gewoon pijn Om niet te kunnen zijn In het vuur van reflectie Het verlangen maakt eenzaam Want loslaten kan ik niet Vasthouden wil je niet Einde connectie…

zijn getint dan weef ik sterrenlicht in dennenbomen omdat ik weet dat nu de tijd begint om onbevangen weer te mogen dromen dat ik dit keer wellicht een wonder vind…

gaat nu zeker komen ‘t lammetje in weide zal ’t sneeuwen vergeten vervult de vragen weer met nieuwe frisse dromen dat we levende minnaars zijn willen wij nu weten.…

sombere verdwijnt stillaan wordt alles terug warmkleurig want de weerman verkondigd en seint: het weer wordt mooi en het leven ruikt… fleurig…

Ik loop een marathon samen voorop met jou los van de massa weg van het gedrang we kijken elkaar aan wat voelen we ons blij Maar in een trappenhuis raak ik je kwijt ik ga een etage te hoog en we moeten naar benee Buiten zijn alle bordjes plots weg of verhangen richtingloos ren ik rond tot ik weer de massa zie Nu sjok ik achteraan…

de vijfde golf, die wordt het echte werk geloof me maar, ga sparen voor een zerk hoewel, laat die maar lekker waaien ook verbrand maar liever en ga op in rook geen mens kan straks nog bloemen voor je leggen of bij je steen een droevig woordje zeggen…

De lucht blikt donker terug als ik hem somber aankijk niet van plan op te klaren voordat ik een concessie doe: Voor een lach een zonnige dag…

huis leeft op door hun verhalen hij wil zijn schuldgevoel graag afbetalen als goede koning uit een kinderdroom dan komt zijn eigen droom de buit weer halen hij stopt ze nog wat toe ... als suikeroom…

voor wie het ziet het spel kan weer beginnen met een lage inzet angst als zwart achter de dingen de dagen die ik somber was die tel ik niet die doen niet mee.…

voor mijn vader Rust nu maar uit je hebt je strijd gestreden al je zorgen en verdriet behoren nu tot het verleden heriner mij niet in sombere dagen heriner mij in stralende zon hoe ik was toen ik alles nog kon…

Wanneer de hemel huilt, de zon zich achter wolken verschuild, somberheid zich manifesteert, is er een ding wat hij heeft geleerd dat er na regen áltijd zonneschijn komt!…

De gele narcis breekt in de donkere nachtmerrie de gladde vijver maakt furore als intelligente lachspiegel landwegen kronkelen zich in zijn sombere gedachten bij het hek waar zijn slaap de stille droom hervat neemt het landschap de vrije hand in vreemdsoortig droef verlangen beginnen landerijen met ochtend boerderijen kraaiende hanen…

Vandaag werd ik spontaan getroffen door een aanval van lichtvoetigheid, waarvoor geen therapie bestaat, dan zéér sombere gedachten. Mijmerend ga ik zitten op een bankje. Somber denk ik aan de zinloosheid van ons sterfelijk bestaan. Mijn donkere wolken werden getroffen door een aanval van de zon. Ze verloren na een nutteloze strijd.…

Nu het herfstbruin weer door de bomen snelt en de zomergloed haar laatste dagen telt vlucht dan niet naar sombere oorden beluister het bos, de klank van de verwaaide woorden.…

Dwalend langs nu ongekende stranden Besef ik niet dat ik hier reeds was Ziet niet de schoonheid van het heden Slechts de somberheid in al zijn vormen Dan is het daar en het verlicht mij De warmte van de dageraad Verheugd laaf ik mij…