255 resultaten.
Volt-files
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 159 Een Kamerlid, een felle strenge kat
met hoog voltage in haar ogenflonker,
kneep dolgraag fractieleden in het donker
tot Volt met niet te temmen spanning zat.
Blijft zij straks wijselijk weg bij die partij
of wordt het negen levens lang stampij?…
Samengesmolten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 141 Samen vlieg ik nu met jou
de kustlijn als scheids
tussen gevangen en vrij
De kamers onzer harten
samengesmolten
tot het absoluut grootste
Het litteken op mijn ziel
fluctueert grootte
in verweesde omschakeling
van hébben naar houden van
goed genoeg nu, ken ik jou
beslist de mooiste blootste…
Twee duivinnen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 475 De baskische muren
luisterden nederig,
bezadigd geworden door veel klanken
Ze zwoegden,
bedekt met mantel der hoop
en onuitgesproken verlangen
Hun onrust ontwaakte twee duivinnen
Ze knepen de wilde bessen uit
en delicieus vocht kleurde onbereikbare velden rood…
De afdruk van stenen
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 914 Opeens lag ze daar
begreep niet wat er gebeurde
gevoelloos zag ze
hoe haar bloed de stenen kleurde
handen omklemden
haar keel, ze spartelde tegen
zonder kracht in staat
hemel en aarde te bewegen
opeens merkte ze
hoe een sterke hand haar
van de moordenaar scheidde
gevoelloos lag ze daar
met de afdruk van stenen
nog in haar hoofd
haar…
De kink
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 111 doordat jij al was
verguisd en ondergekotst
bleek groter dan ik op het
eerste gezicht kon vermoeden
welke kleine plassen leken
ontaardden in grote modderpoelen
waar laarzen dieper in wegzakten
reikte jouw hand naar iets tastbaars
om niet weg te zakken
in datgene dat jezelf veroorzaakt had
keek ik rustig van een afstand toe
zag hoe jij spartelde…
Iets kwijt?
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 314 Men zegt altijd; ga terug
naar waar je eerst stond,
voor je eraan dacht,
maar daar zit 'm net de kneep,
Ook dat is iets wa'k niet meer weet!…
wolkeriaans
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.035 naar een ander wad met wolken
ruisend met een dode langs
de zeereep, langs de kustlijn
strepen trekkend als een rob
naakt en geil in het licht van
vuur, glasscherven werpen
awel, dit weekend lees ik nog
eens terug naar oegstgeest, om
het af te leren, wolken krabben…
Golvende vlinder
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 208 blijft houden van de zee
de opdringerige meeuwen
vindt parelschelpen
op een verlaten strand
hoort de wind
de vliegende storm
vangt op haar hand
het stuivende zand
het duinenkind danst
op de levenslucht
de schenking van het tij
zonder hersenspinnerij
is enkel blij
-
och
kon ik haar weer zijn
een golvende vlinder
langs de kustlijn…
opnieuw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 hij slaat zijn vleugels uit
en vliegt hoog op
om te stranden tussen duinen
en groengrijze golven
tijd om alle zintuigen
op scherp te stellen
onder een gesloten hemel
de kustlijn volgen
samen met de kwelling
en de winst van het loslaten
trekken de stormen in zijn hoofd
gestaag naar het water
een nieuwe dag
gezet in glanzend…
Perspectief in verbinding
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 79 Transparant in kleur
bij ondergaande zon
reikt de kustlijn
tot de horizon
in nachtelijke stilte
onder glinstering verlicht
tekent de mysterie
als schitterend gezicht
in één bewondering
betoverd tot dageraad
met vertier gezang
wanneer uurwerk doorslaat
zo blijven dromen
de verfijnde…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Aah-Nouk!
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 322 Ik kneep m'n billen samen voor Anouk,
Want zij was bij het bowlen uitgegleden,
Zo meldden alle kranten kortgeleden,
Het lied was mooi, toch viel voor haar het doek…
Net toen ik dacht: “m’n snelsonnet is klaar,”
Gaat zíj wèl door, voor ’t eerst in negen jaar!…
hoe heet jouw strand..
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 484 zij staat daar
in een hoekske
glundert wolken
bruisende bloesem
verstuift liefde
aan haar bezoekers
warm en ongekreukt
staat gij in mijn
schaduw, o uw handen
knijpen verlangend
een moederke staat
gebukt in haar hofke
tussen de akonieten
zij knikt minzaam
als de zeewind, als
de kustlijn van hier
tot ginder, waar gij
zwaait naar…
Als een lied van stil verlangen
netgedicht
4.0 met 59 stemmen 1.488 Ik volg het voetspoor
van een dromer
langs de kustlijn
van jouw hand
geven golven
zich gewonnen
en de branding
waar ik strand
spreekt van liefde
zonder woorden
schrijf ik zinnen
in het zand
onbewogen
lacht het leven
in jouw ogen
keert het tij
als een lied van
stil verlangen
waai jij even
mee met mij...…
aurora
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 103 het wiegt en weegt haast niets
als meeuwen, langs hun kustlijn op thermiek,
de zonnewende nog in oorsprong
licht
een mooi gezicht tekent zich af,
langs Noordelijke lijnen breekt haar kleur
in golven, volle-manig rond haar aangevroren graf
haar haren en haar lach, vertekenen in rood
de stille dood
van oude winters…
De kustlijn verandert niet voor de visser
gedicht
3.0 met 24 stemmen 18.806 De kustlijn verandert niet voor de visser
die dagelijks zijn netten uitgooit
en onder het slijk het aardewerk niet vermoedt
Het land was steeds land voor de boer
die over haaienkerkhoven heen
zijn wiede afstapt
Graniet is hard en eeuwig en zo ook het marmer
voor het kind dat metershoge
tot kiezels afgesleten rotsen
over het wateroppervlak…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
dode mus
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 120 op het strand
kneep ik een handvol zand
in mijn kinderhand
de zandkorrels
verdwenen
tussen mijn vingertjes
vóór ik ze vorm kon geven
zo greep ik later naar je liefde
die tussen mijn vingers wegvloeide
onvatbaar
ik bleef
achter met niets
een kinderhand
is gauw gevuld
maar mijn hand
sloot zich op
de spreekwoordelijke dode mus…
Heb lief en zie op
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 309 voor meer tijd aan de wal
worden lege uren nuttig besteed
zodra je de kustlijn nadert
staar je niet blind in verzonken reliëfs
heb lief en zie op
rust van verademing op de canapé
ongestoord binnen
wend je de ogen op het ogenblik
van windluwte
kijk je naar buiten, naar ginds
waar een diepere serene sfeer is
nabij het water, dat ik zo…
Threnos
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 283 braamstruiken, helmgras en duinkonijnen
kunnen niet kiezen voor mijn hazenpad
zodra Leviathan luimende kustlijnen
in woede zal dragen op haar schouderblad
landhongerig de zeereep wil ondermijnen
en verbouwen tot zonloze dodenstad
die in gedenkbladen zal verkwijnen
wanneer de klaagzang klinkt van cherubijnen
niemand nog kan schuilen onder…
leven en sterven
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 126 levende kustlijn van zand
altijd in wording
altijd aan het sterven
landschap in beweging
grillig ruig
stelend en vretend
onberekenbaar
huizen verdwijnen
onder bergen zand
Charybdis’ wellustige
kaken zuigen
schepen op om ze
dan weer uit te spuwen
verslindende Scylla
wacht sluw haar kansen af
niets niemand blijft gespaard in
dit…
FARIDA
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 jonge vrouw in de collegezaal
De een zit in een Halloween verhaal
De ander in een glossy zo meteen
Het dekbed van de een is hard als steen
Haar slaapkamer is koud en leeg en taal
Noch teken staat al maandenlang centraal
Hoofdbrekens hebben er het rijk alleen
Een nauwelijks volwassen leven brak
Het web was kleverig, de prooi was zwak
Hij spartelde…
Windkracht 7
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 108 gewapend met graafmachines
is het gevecht losgebarsten
omheining is niet meer
of wordt uit de grond getrokken
om de kustlijn te beschermen
tegen wind en zeewater
mensen worden gezandstraald
terwijl zij zich een weg banen tegen
de wind in, zand zit overal
mascara loopt uit
golven beuken op de kust
knabbelen zand van
het smalle strand…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Dovre fjell
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 302 weids klonk haar lokroep
rendieren ver daarachter
ze zwaaide met een stok
in haar korte spijkerbroek
het rendiermos was zachter
dan ons dekbed, sphagnum
kneep ze uit op haar borsten
het spartelen indachtig erna
ik speel op de verlaten piano
foto’s dichterbij, belevingen
er is onweer op komst, het
riet buigt dieper dan ervoor…
De verrekijker
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 826 Zag ik hem knipogen
of kneep hij een
oog dicht voor de kijker.
Hij was te ver weg voor mij.
Ik liep hem tegemoet,
hij moet mij scherper
hebben gezien,
toen hij me overeind hielp
zag ik hem van dichtbij,
de verrekijker leek
een oogje dicht te knijpen
toen hij een oogje kreeg op mij.…
Valse intimiteit
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 271 met koude vingers
kneep kille mist
het leven uit de dag
wolkte langzaam omsluitend
hield met valse intimiteit
de herkenbaarheid buiten
alleen op een eiland
zonder zicht en geluid
kroop beklemming van binnenuit
eindelijk in opluchting thuis
de angst is voorbij en geeft
in dwalen de wildste verhalen…
De hoge noten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 128 ik heb teveel
gehamerd op de
snaren van je hart
de klankkast
kneep te vaak
de hoge noten
maar in de
wirwar van geluid
haalde ik die er niet uit
mijn melodie
moest klinken al
streek ik tegen haren in
jij brak het
laatste vals akkoord
ontstemde de muziek
vol zachtheid is nu
ons touché de resonans
danst in de klankkast…
Goud
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 41 Paarden in galop dichtbij
de kustlijn, waanzinnig
mooi.
De wind maakte het
behoorlijk fris, maar dat
neem je gewoon voor
lief.
De gevoelens aan zee
zijn prachtig, zeker als
het goud
de overhand heeft in
onzekere tijden.
Je waant je toch even in
een andere wereld.…
Najaarszon
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 41 Dicht tegen de kustlijn
kwamen de golven
rustig aan land.
Helaas ging de zon snel
onder, het blijft
wonderlijk hoe ze steeds
ondergaat.…