Alle inzendingen over spijt OR vogels OR voorjaar

Als jij een vogel was Zou je vliegen tot de morgen Zou je vrij zijn zonder zorgen Als jij een vogel was Als jij het water was Zou je golven tot de nacht Zou je zoeken naar levenskracht Als jij het water was Als jij de lucht was Zou je waaien voor altijd Zou je huilen zonder spijt Als jij de lucht was Maar jij bent niet een vogel…

zoals ik als kind ooit ruggelings in het prikkelende gras 'n jonge lente welkom floot gelijk een vogel zwierend langs witte wolken en stralende zon door het hemelruim vloog zo fluit ik steeds weer vol verlangen bij het prille geel en groen het tere voorjaar tegemoet .…

jaren geleden zweeg het geweld in die groene lente van mei na een lange grauwwitte winter van duistere dood en ijzige koude de zon kwam terug men zag voedsel regenen vogels zongen als in elk voorjaar hun muziek klonk in de stilte van wegstervende bommenwerpers hoop in een nieuwe wereld…

Zij draagt het voorjaar in een hart dat zingt van zomer, zoals vogels, klein en kwetsbaar, zoals sneeuw smelt in haar handen, uit liefde voor het leven dat aan kracht en kleur gaat winnen, strooit zij woorden als bloemen, tovert zachte zinnen, laat het lied van lente opnieuw beginnen en alles ademt ZON!…

In liefde geschreven voor mijn oudste zus Hennie Terwijl het leven langzaam Wakker wordt en in dit Late voorjaar ook de vogels De lente weer herkennen Ligt voor jou het einde Langzaam op de loer Leven dat stil aan Lijden werd en zichzelf Begint op te geven - Ik hou je hand vast Om je tot in de eeuwigheid Niet meer los te laten…

Vroeg in de ochtend ontmoette ik het vogelmeisje. ‘Waarom ben je zo bedroefd?’ vroeg ik aan haar of zij aan mij. ‘Omdat wie mij zoekt komt als ik er niet ben en schreeuwt en huilt omdat ik niet te vinden ben; ik kan het niet horen en het maakt mij bedroefd.’ Neergelegd staat het meisje op (laat mij maar eerst opstaan, ik ken de…

boerenland weideland het thuis van vele vogels ieder voorjaar weer maar de vogels de vogels zingen niet meer* het leven is uit het weideland kapot gemaakt door gif en kunst- en de vele andere mest waardoor de vogels zijn weggepest al wat het land hen ooit aan levensvreugde bood helaas zo pijnlijk zo zeer – is niet meer is verdwenen levenloos…

oh, kon ik je gezicht maar vatten uit de zoom van mijn gedachten schilderen in een gedicht waarin woorden beelden spreken oh, kon ik je hand maar nemen samen springen in vroeger voorjaar bloemen in zomerjurkjes dragen door slootjes langs de wei oh, moge alle vogels zingen van jou voor altijd in mei I.M. Joke…

Fiets door het dorp Zoals zo vaak, zo veel, Voel de zomerzon Zijn warmte vooruitwerpen Over dit vroege voorjaar, De vogels zingen mij Hun nieuwe dag tegemoet En aan het eind van Dit groene weiland Dat hier voor me ligt Zie ik een hartroerend Schoonheidstafereel Van de merrie met haar Jongste veulentje Die samen zo gelukkig…

Op straat, op een transformatorhuisje: ik zoek zieke, dode vogels, dank u wel ik woon in de Knollendamstraat. In de krant: als een zebra gaat liggen sterft hij In bed, ik zie weer mijn grootvader vlak voor hij sterft. Het was in het voorjaar, de paarden gingen van stal en hij leunde tegen het hek.…

dichtbije verschiet zal de herfst een heerlijk voorjaar zijn Vogels keren weer in hun broedgebied en verdwenen is alle zomerse chagrijn Ergens in het reeds dichtbije verschiet zal de winter een prachtige zomer zijn Dan wordt voor ons de winter favoriet; pakken we bier in plaats van glühwein 3-3-2018 Ton Rijkers…

Van de bomen vallen bladeren, De dagen schieten voorbij, Maar gelukkig voel ik het voorjaar naderen, Dat geeft me een gevoel, zo vrij. De bladeren komen weer aan de bomen, De vogels zingen weer hun lied, Ik voel energie mijn lijf in stromen, En voel hoe ik hier van geniet.…

even maar mijn verlangen naar voorjaar, lentelicht.…

Vertrekkende vlucht Een groep ganzen in v-vorm Vee staat nog op stal…

Die al zo lang Zijn eigen ik is Kwijt geweest, zoekt naarstig Naar wie hij geweest is, Wie hij geweest zou kunnen zijn, Naar waar hij gewoond heeft; Een steen kiest hij uit Om in contact te komen Met de materie, in haar Te vinden waaruit hij bestaat: Hij pakt de steen, legt zijn Hand op haar, en voor hij Begonnen is met het…

De blauwe regen op ons pleintje, toont zijn overdaad aan tere bloesems, in wel duizendvoud. De mezen in het hokje aan de muur vliegen driftig af en aan met voedsel voor hun kroost. En beide kanten van de straat, omzoomd door boompjes, met hun bloesems laaiend rood. Het grasveldje barstensvol met madeliefjes, die hun gouden…

De vogels die zijn gebleven waaien wapperend met hun vleugels alle kanten op. De volgende bui dient zich al aan, druppels parelen al spoedig langs plantenstengels naar omlaag en verdwijnen voor eeuwig in de bodem. Ik denk dat we nog ver van het voorjaar verwijderd zijn.    …

het voorjaar is het het weifelende blauw van de iris het uitbundig geel van de zonnebloem het is niets dan dit…

naar het voorjaar-…

ik mis de vorst in mijn cyclisch denken het ijswater van de sloten de lucht met bevroren idealen ik mis het afscheid en verzwijg de spijt van dat ik leef en de bloemen die ik je nooit gaf ik mis de vogels in je ogen de tempel van je fatsoen de nissen waar ik kon schuilen soms wens ik, was het maar als toen…

Niet zomaar een boom, een vriend, die bloesemde, aan wie ik ieder voorjaar weer een witte hemelvaart beleefde, die ruisend schaduw gaf en duizend gouden appeltjes ging maken, als wintervoer voor zwarte vogels. De motorzaag heeft gierend hem vermoord, vandaag. Een zwarte dag. Zijn wortelwond ligt open en bloedt...…

Een ochtend geeuw De laatste sneeuw Het zonnetje mag komen Tussen blauwe lucht met wolkjes wegdromen De zon laat takjes pruilen Knoppen die zich verschuilen De winterse pret is gedaan Het voorjaar komt er aan Een glimlach wordt geboren Vogels die elkaar weer horen Het maakt de dagen opgewekt De winter wordt genekt Roel van Ekeris©…

en bijen om het voorjaar op te vrijen…

Mijn liefde kent geen gaan en komen Kent geen afstand ook geen tijd Voelt als vogels, vlinders, bomen Vrij van trauma's, zorg en spijt Wars van eisen, zonder grenzen Nimmer aflatend, keer op keer Meer bestaat er niet te wensen Ik bemin de liefde zeer…

Als een vogel uit het zuiden ben je teruggekomen door stormwind en mist om het voorjaar te vieren in mijn tuin die je nog wist met de eetbare lekkernijen een vijver waaraan je je lest. Ik hoorde van verre je fluit zo charmant.…

zij smelt haar voorjaar is de winter moe…

Wij praatten, lachten Bedreven de liefde Schreven. Dansten en Reisden de wereld rond Onze laatste kus Onze eerste keer Onze laatste adem Ons samenzijn Nooit meer Onze lijven versmolten Jaren tot één. Onze erotiek Echt verheven tot kunst Onze laatste kus Onze laatste adem Onze laatste keer Echte liefde in Een mum Van tijd tot iets dat daarop Lijkt…

voel hoe ik je vasthoud als woorden op huid niets is een schaduw onder het zandglas van spijt ik geef je mijn ritme nog liever dan lief als een lichtgolf van vogels door het nachtelijke tij en ik adem jouw schoot in kleuren van méér mag ik jou geven het windwarme leven als zee en als vrouw volkomen in jou…

beschrijf me deze belofte niet als zacht de zee oneindige golven wanneer dan ook geen enkel woord draagt de eeuwigheid, aan beide zijden alsof er wind zou waaien, heen en weer laat het zijn het voorjaar dat komt twee vogels onvolmaakt zichzelf in het vinden en almaar mooier beschrijf me niet maar laat ons het strand als…

in m'n tuin nestelt ....een meesje Geel-zwart zijn verenkleed,blauwe kop valt in het voorjaar niet echt op Het is een-spring-in-de-struik -wat je ook noemt-: 'een vroege vogel' Bij glorende morgen -wat heet- zingt ie vanaf schutting of tak Aan langslapers lak in mijn tuin plukt ie de dag Van mij mag ie hij houdt…