Alle inzendingen over spoelen

lichaam tegen het mijne aan Ik wil je handen stevig vasthouden Om ze nooit meer te laten gaan Ik wil je zoete lippen proeven Op een manier die niet zou mogen Ik wil verdrinken in de glans Vocht van je schitterende ogen Ik wil je benen kunnen strelen En je mijn liefde laten voelen Ik gaf je 't vocht dat je gebruikte Om mijn hersenen te spoelen…

Vertraagd trek ik gekke gezichten tezamen zien ze er normaal uit Ik spoel mijzelf verder en weer terug, vergroot me en bekijk me dicht op de huid: ik zie er levensecht uit wat voor hoed ik ook draag wat mijn wensen daaronder ook zijn In het duister tast ik in mij naar wie ik ben, luisterend naar mijn lichaam dat slecht te verstaan…

Opdoemend bevrijding der luchten ziet de nacht, waarin 'k mij boven zee en land verheffen kan, jou strelen met dit lied van git dat in jouw kamer klatert en vlamt en doeken zet in lichterlaaie, zand van rotsen maakt, van tongen tentakels met de kleefgreep van ware verzinsels die mij gaar binden als sliert op een spoel.…

Zee, spoel mijn ziel Zee, wees mijn steven Zee, geef mij hoop Die ik dóór kan geven. Aarde, wees mild Omarm mij nog even Geef mij wat tijd Om nog dóór te leven.…

onaangeroerd, vertrokken met de trein van half zeven onder het gebladerte te volgen de nacht ontkleedt de dijk van oude wilgen en verschrompelde schaduwen het water de golven vormend dreigen onder spiegels waar ijskoude dromen beven het water breekt de strijd tussen leven en dood de beelden ik hou teveel van ze woorden, ze spoelen…

week door ‘t water te geraken mijn ziel doorleeft wel enkel aan ‘t verzuipen - oppervlakkig laat nooit gaan - behalve drijven doet een vlot van enkel jonge twijgen ook als bindingen bestaan van natuur en al ontdaan weet van tijd of iemand meer moet ik zijn gedreven rimpelig mijn gewekt verstand liet water mij in den beginne spoelen…

ergens als een herkenning draai ik krullen in het haar en stil me bij het weten dat deze zomer de wijsheid brengt - waar ik voor ga de tijd die telt allang niet meer in dit grote reuzenrad, 'k voel me wind die vrijelijk alle richtingen kiest omdat haar droom de wens is van vertrouwen soms voel ik me regen en spoel dan met de stroming…

Straks klikt hij weg dan is het stil en spoel ik weg met hem. --------------------------------------- uit: 'Entre deux mers', 1997.…

De walg die omhoog kwam spoelen. 's Nachts door het zeewier gegaan. Het hoen van de wanhoop zien broeden. Zo moedig gestreden. Genoeg genoeg om de dans te ontspringen. Om straks in vijandig land jezelf als een parel te vinden. ----------------------------------- uit: 'Het land van de vijand', 1989.…

de schuimkoppen van de zee spoelen het wier met zich mee steeds verder van de kust waar liefde rust. Wie brengt het terug naar tederheid en knuffelt zacht tot vergetelheid De golven omarmen de weerbastige palmen afgebroken afgeknapt Het strand van het eiland doorwoeld en weggespoeld geen leven meer verdronken in afkeer.…

Er is een drempel die verzakt is tot een kloof een berg die een kuil wil zijn een strand dat uit het water rijst geef maar een schelp voor de zee een hand om het zand te lichten een zandklont om de kloof te dichten bouw maar een zandkasteel in de lucht of spoel de muren en de trappen glad tot de kloven elkaar langs het water ontmoeten…

waar oude wonden helen, verzonken herinneringen eenzaam wachten...op het licht voor jaren bedolven onder water,zout en zand draag ik mijn geluk op handen naar de hartslag van golven en spoel weer aan land...…

welke waarheid wordt gebeeldhouwd onderaan de urne terwijl onze handen wrijven over het gelaat van schaamte hoelang zal de trein blijven branden tussen losgehaakte windstreken die doorheen zwartgekalkte grachten de gruwel spoelen in de keel van menselijkheid en de vloed van vrede willen herwinnen zeg mij, wie richt het hoofd…

Vannacht rustte... ....jouw kus op mijn lippen altijd poets ik mijn tanden en spoel ik mijn mond rond Gisteravond voor ik ging liggen, heb ik slechts gedanst Daarna ben ik gaan slapen met jouw kus op mijn mond Vannacht rustte... ....jouw kus op mijn lippen in mijn droom kwam jij voorbij Wij speelden en minden Stilte werd voorafgegaan…

liefde vindt een weg als water in snelle beken verlangen valt doorlopend op het dak met iedere tik, takken, bladeren alles druipt van dikke druppen regen roept ritmisch, neem me mee, naar waar we onderkennen wat boven water niet kan bestaan geven we ons over, spoelen aan we golven, we komen, we gaan we stromen, samen, als één zijn we…

De eerste confrontatie met de koude vloeibare zilte minerale waarden, waarvan er ons zoveel omspoelt op de ganse aarde; prepareert de mens met pit op de tijdingen die spoelen door ons bestaan. En ons, dankzij, weer telkens op de kustlijn doen staan.…

Ik spoel het stof af van al mijn wegen. Ik spiegel mijzelf aan wat ik vind; val ik mee of val ik tegen? Mijn ervaring heeft mij geleerd te leven van de zon en van de regen. Van nood wordt wel beweerd kan men morgen beter leven. Het kan mij niet schelen dat ik vandaag de zon niet zal zien.…

wil spelen met de dingen om me heen stofjes die in licht verdwalen dansend op de zonnestralen zomaar voor het spel alleen gedachten vangen die in zonlicht hangen een vage schijn die niet anders blijkt te zijn dan een stukje uitgesteld verlangen je mag de warmte van mijn handen voelen als ik je troost omdat tranen van je wangen spoelen…

zijn naam in het zand hij schrijft de hare erbij - elf letters spoelen weg.…

stuif het water, druppels regen zo spoel je soms mijn tranen weg mijn handen raken enkel nog visioenen ze volgen ieder lijnenspel ik kus nog enkel in verbeelding en voel de huiver in mijn bloed mijn zinnen braken enkel nog sermoenen ze maken soms een woordenspel ik spreek nog enkel tegen muren en galm mijn spreuken tegemoet stuif…

gevoel blijft mijn verstand kwellen Alles van binnen is dood en kil donker en leeg zijn mijn gedachten het leven staat voor mij even stil niets kan nu mijn pijn verzachten Sla nog één keer jouw armen om me heen laat me nog één keer jouw warmte voelen geef me nog één laatste zoen en laat me alleen dan kan ik proberen jou uit mijn hart te spoelen…

kruipen om het gewicht van angst te ontwijken geen genade, meedogenloos diep in de strakke vorm van toewijding zo zwart het gat, wat voor mij ligt wanneer zijn ogen bruggelings wijzen van binnenuit beweegt het spreken wanneer het licht mijn lip doorboort rij na rij, de haakjes geopend gehoorzaam adem ik in weinig zeggen en spoel…

Dit treurige gebouw waar men op deze morgen slechts terloops de eigen soort begroet en het eigen denken weg laat spoelen onder een spirituele koude douche. Hier, waar het echte mededogen te vroeg is overleden en aan de verkrampte is voorbijgegaan.…

De sporen die we trokken in het zand Waren steevast voorbestemd om weg te spoelen Op de vloedlijn staan weer jongelui te joelen Ze claimen onze plek daar op het strand Ons zandkasteel met zijn robuuste toren werd weggeblazen door een drieste golf Zoals het schaap wordt gegeten door de wolf Geen mens leeft eeuwenlang, is uitverkoren Burchten…

Luister op het duin naar golven der zee Daar spoelen ondersteund door branding Verhalen van lang verleden met zich mee Verhalen van verre landen onbekend Met kusten van rotsen of palmenstranden Landen vol schoonheid zo niemand kent Daar in Atlantisch heerste enkel vree Geen haat of nijd verscheurde de band Helaas, ’t is verdwenen in…

Jij bent een blinde passagier verborgen in het ruim van mijn verlangen ik kies de zee al dromend op de pier en jij het schip met horizon behangen onze ogen spoelen aan in verre landen maar toch gaan we voor anker in onze haven van gevlochten handen waarin de sporen van gemis verzanden één keer nog wil ik in de zee van liefde springen en…

Met droge keel schreeuwt zich een schor refrein van een klaaglied met vergeefse doelen raspend naar buiten, niet weg te spoelen met de beste rode of witte wijn. Steek ik niet onder tafels of stoelen dat wat zich verhuld heeft in schone schijn de laatste dag van de veertig mag zijn mij zonder vocht te laten afkoelen.…

Verdwijn, red je vege lijf, spoel de hypocriete woorden uit je vacht. Luister naar jezelf, wees vrij en weet, je wordt verwacht, door iemand net zo puur en echt als jij.…

in muziek de tomeloze kracht van vreugde de stilte van verdriet het lijden medelijden was er even niet verdoven dichtgooien van kloven gelijkmatigheid geeft geen gevoelens prijs het rustige gekabbel van maanden jaren waardeloos gebabbel geen geruzie geen partij ik was er niet niet bij na schipbreuk van restanten spoelen…

Eeuwenoude rituelen positief verteer van spijs Verjongingskuur voor lijf en geest en uithoudingsvermogen Koreanen en Chinezen hebben nooit gelogen Want ginseng in de gemberthee maakt oergezond en wijs Boksdoorn ginseng gember rode dadels en anijs Voeg dagelijks drie dadels aan je basisvoeding toe Was en spoel de rode met rozijnen in wat…