28511 resultaten.
In de spiegel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 206 Het zijn sporen van het leven
ze vertellen van geluk, verdriet
mijn twijfel en onzekerheden.
Ook van liefde en genegenheid
die levenslijnen zijn mijn leven
gedragen met liefde in het heden.…
memories
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 69 Wat is de liefde zacht
als de tijd z'n spoor heeft nagelaten,
met allemaal rimpeltjes in je huid
en een geheugen vol met gaten.
Wat is de liefde zacht
als ik je hand voel op mijn schouder.
De liefde wacht en lacht,
ook zij wordt wijs en ouder.…
Dooi
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 515 drab
De sporen die wij samen zetten
Verdwenen, elke stap
Straks getuigt geen druppel meer
Van alles wat ooit was
Toont niets de liefde aan
Heeft tijd de sporen weggespoeld
Waar wij ooit mochten staan…
Sporen (Engels sonnet)
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 2.188 dat onze hemel smoorde
dauwt zich voorgoed in zeeën van gevoel
zijn golfslag deint tot een zachte accoorde
die jouw en mijn voetsporen overspoelt
en steeds opnieuw zal ik mijn sporen drukken
naast die van jou.…
Verbondenheid
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.094 Hoe oud je ook kan worden,
steeds blijf je vast
aan wat je krijgt en geeft,
aan de sporen waarin je
leerde lopen, leerde spreken.
Verbondenheid: met liefde
verder gaan dan waar de horizon
toch steeds weer wijkt;
totdat je zelf een spoor achterlaat
van wat leven kan zijn, en ademhalen.…
terugkeer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 111 De liefde die is weer terug gehuppeld
als een eekhoorn die over takken springt,
zachtjes zijn pootjes in het verlichte bos.
En wij krijgen weer terug wat was maar
sterker nog dan ervoor trekken wij sporen
in elkaars leven, gaan we door de werke-
lijkheid die soms te langzaam maar vaak
ook te snel gaat, en we lachen en praten.…
Spoorde niet goed
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 372 ik spoorde
niet goed jij
treinde op tijden
in vertrek
zwaaide jouw hand
niet altijd naar de mijne
zag je ogen in het
roodgroen van wissels
verlaten kwamen we aan
liet je gaan
maar op het avonds retour
zag ik je weer staan
we denderden voort op rails
die nooit scheiden pas op het
laatste station lachten we beiden…
Verleden
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 607 vurige tranen heeft mijn hart gelaten
voor de liefde die me heeft verlaten
maar nu overladen met zonnestralen
zullen de sporen van die tranen mij niet verlaten
zodat ik zelf geen tranen zou veroorzaken
die ook leed, zouden achterlaten…
Tastbaar onzichtbare
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 161 Langs sporen van wind
lijnen van staal
trekt gelijk het web
van zwak evenwicht
banen van onwetendheid
in stralen van licht
tot aan de zekerheid
liefde die over
horizon schijnt.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Over koffie en passie
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.046 's ontbijtje"
en nog wat zelf verzonnen regels
Zodadelijk krabbelen we samen weer onder de dekens
Maar eerst genieten we van een ontbijt op bed
Daarna genieten we een paar uurtjes
Vol liefde en passie, onder de dekens, van elkaar
voordat ik rond twaalven weer verse koffie zet…
chemin de fer
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 439 nooit ergens zoveel in onbruik
geraakte stukjes spoor gezien
als onlangs in Frankrijk
restanten van idyllisch gelegen
lijntjes van weleer
waarover moeder natuur
zich met liefde ontfermt
sporen van oxidatie
op vermoeide rails geven kleur aan
woelige geschiedenis van jaren her...…
Over het spoor....
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 3.781 Je woont aan de overkant van het spoor,
je bent iedere dag zo dichtbij....
En toch voelt dat kleine stukje,
als een wereld van verschil voor mij!…
Zonder spoor
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 931 Hoe kun je me verlaten
Weg te gaan zonder spoor
Terwijl ik hier achterblijf
Ademloos van verdriet
We deelde lachen en verdriet
En nu laat je me zo alleen
Nu is er niets meer dan herinnering
Een herinnering aan je gezicht
Kijk achterom en zie de lege plek
De leegte die zo voelbaar is
Sta machteloos, tegen je besluit
Wat mij alleen…
Sporen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 501 Morgen zal alles van een ander zijn
Met vaders dood sluiten zich hier de deuren
Het lege huis staat stil de rouw te treuren
Al liet ik wel de troost van een gordijn
Er gaan al vreemden rond op het terrein
Hoewel ik mijn verdriet nog niet kan beuren
Wordt al verwacht dat ik mij los zal scheuren
Van mijn geboortegrond, en dat doet pijn
Nu…
Sporen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 715 Veleden week op deze plaats is
een man verongelukt en de
bloedsporen op het wegdek zijn
sporen van hij die heenging.
Daarom, op deze nacht denk
ik terug aan mijn beste vriend,
ineen gezakt als een hoopje stof,
voel ik mij eenzaam en alleen gelaten.…
Sporen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 449 Een machinist uit het Noorden
Wiens bovenleiding soms stoorde
Wisselde veel
Van vrouw en van rail
Wanneer ie zelf niet zo spoorde…
sporen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 665 Zo leeft de wolf intens zijn leven
drijvend op het maanlicht gaat hij door
standvastig volgend het juiste spoor.…
Sporen
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 2.449 gelijk zijn zicht haar gloed weerkaatst
als hij halend liefde stemt
zo is zij ook in ‘t minst geremd
als zijn huilen eens misplaatst
nachten heeft hij haar gemist
schaduwscherp verlangen eenzaam
versmolten met haar hemels lichaam
dat hij talmend groeiend wist
jachtig haastte hij zijn tocht
grommend naar de vele sterren
happend als er eentje…
Sporen
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 490 Verkleurd blad
vochtig groen mos
talloos gesponnen webben
en
in grauwgroen uitgewoekerd graspad
een diepgetrokken
glad glanzend modderspoor
doorgelopen over verhard pad
en
in een smalle net uitgebaggerde
rechte sloot
zwemt een eenzame woerd
onwennig rond
sporen van vertrokken zomer
-van een nieuwe herfst!…
spoor
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 923 is het de hond
die uitkijkt wat komt
of de man met zijn verre blik
waar ik in kan drijven
de twijfel van het wachten
opstaan, weggaan niet meer zijn
ik herken het geluid van de trein
dat ze trouw zijn aan elkaar
de verbinding losjes toch vast
alsof ik hen kon vangen…
Sporen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 233 En alle sporen zijn zo klein
en blank, die wij hier laten
als op een sneeuwend veld
het vluchten van een hermelijn.…
sporen als toen
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.224 kobolds door de bossen zijn gerend
verstard zijn zij, veranderd in elegieën
gebogen ’t lijf en leer gerimpeld hun gezicht
met lege ogen als van verlaten bruiden
gebogen onder zware levensplicht
geen lachen noch wat blijheid onder lichten
waar enkel muggen zwermen en ’t gezoen
van afscheid nemen van hun zonen, dochters
enkel de wegen trekken sporen…
Sporen
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.540 Miljoenen schijnwerpers dansen
gericht op mijn leven
Ze verlichten jouw sporen
waarop mijn hart zich heeft begeven
Jouw liefde weerspiegelt
in elke nacht, in al mijn dromen
want het is allemaal voorbij
Je bent als die heldere, felle ster aan de hemel:
jouw warmte berijkt me niet meer
je bent te ver weg van mij
Ik voel de warmte van…
sporen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 345 Zilveren vogels trekken sporen
witte strepen tegen blauw,
uitgedijd gaan zij verloren,
verdwijnen als de morgendauw.
Sommige mensen laten sporen
achter; banen van veel licht,
deze gaan nooit meer verloren
maar blijven altijd in het zicht.…
Mijn spoor
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 305 De wil, dat een ieder die bestaat,
eer natuur, zijn leven zal nemen
Als zalig mens, door het leven gaat
slechts gepaard, met reële problemen
Ja, gaarne laat ik na mijn spoor,
doch behoeft ooit te weten
Dat ik hierbij mezelf verloor,
door pressie, en wanhoop, bezeten…
sporen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 137 het strakke vel is weg en
het glanzende vakantiebruin
heeft plaats gemaakt voor
ouderdomsvlekken, oudbruin
ik ben verouderd,
zegt mijn kind,
geen handzalf
dicht die kloof
de spiegel trekt voren,
gelaten laat ik
een leven achter mij…
sporen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 445 mijn lichaam
bewaart
de herinnering
aan wat
geweest is
attendeert
op wat
vergeten leek
de sporen
volgend
verteer ik
het onverwerkte…
Spoor
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 85 zijn leven was een
slijmspoor
van goedertierenheid
en
liefde tot de medemens
van
wat staat je dat toch leuk
en
nienand kan toch koken zoals jij
en
op zijn sterfbed
zei hij
ik dank jullie wel
en
dacht hij
tevergeefs
nu komt mijn tijd
denk ik…
Spoor
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 652 Kleine jongen,
liever zag ik je ontsporen:
met piercings, tatoeage en tentenpak
naar lowlands gaan.
Of met gitaar
en drugs op zak
in een schimmig café staan,
zwarte kleding
en zwarte lijnen om de ogen.
Liever dat.
Vandaag heb je de trein gepakt,
naar een witte wolkenplek
waar bloemen metershoog
samen met kittens en paarden zingen…