139 resultaten.
ijzeren lijnen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 121 gras groen gewas
staalblauwe lucht
ijzeren lijnen
kreunende kracht
dreigende wielen
stuurloos hart
onbemand figuur
furieuze fantasie
landbouw leeft
vader is dood
driftige doener
vloekte vaak
op z’n Farmall-M
twee wagens
vol met bieten
in kleverige klei
leerde hij mij
te vechten
in het spoor
door te gaan
steigerend toegeven…
kardemom en gember
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 467 de voorposten van haar verlangen
verlaten als eersten
het huis tussen morgen en dageraad
het contact te krampachtig
de onderhandelingen kil en stuurloos
ik verborg me in de gordijnen
strooide woorden zonder kloof te dichten
nu drink ik op mijn eentje
de wijn die ik gekocht heb voor tweeën
verloren de voeling
met mijn golflengte en mijn…
Waar, wat en wie...
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 286 In zo’n dag heel even
de handen als
stuurloos mandje.
Toch ik, toch ik.…
Werd diepte gewaar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 82 het stormde weer
maar ik voelde
geen tegenwind
dreef logeslagen rond
als een stuurloos kind
liet me gaan
zonder houvast
verbaasd door de
kracht die mijn geest
op het lichaam had
keek met ogen
die mij zittend zagen
verdwaasd op de bank
met een chaotisch
hart vol vragen
de verte lokte
door het vrije glas
ik voelde hoe tocht
mij…
Traan
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 418 maar zeker naar beneden
de andere tranen zijn volgzaam
er is verdriet geleden
een zout spoor achterlatend
zachtjes wenend
de emotie gehavend
niet redegevend
de mond gesloten
lippen die trillen
de trots ruw omgestoten
op zoek naar troost om te stillen
het verdriet heeft de overhand
treurend over dat ene
lijdzaam in de emotie beland
stuurloos…
Begeerte
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 149 ben ik stuurloos en
recalcitrant
ken ik maat noch gebod
en neig ik,
niet voor het eerst,
naar gore misantropie.
Wat is ze gul, ze schenkt me
tijd en ruimte.
Tijd is een oceaan,
ruimte een vehikel
voor de man die begeren wil.
Komt terug
dan gaan we op de knieën
en aanbidden zij aan zij
tot de goden van matiging
en beheersing.…
Doofstommen
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 113 Een stuurloos
wiel in de maatschappij,
die geen luisterend oor heeft
tussen de burgerij.
De onbegrepen mimieken uitgesloten
van te duiden replieken. Een monddode
die niet luisteren kan; voor eeuwig
levend in de ban.
Doofstommen spreken niet.
Doofstommen horen niet.…
lopend vuur
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 206 een sonnet
hoe levenslustig het gezang
een melodie waaraan ik hang
de tekst nog zelf geschreven
zoals bij ongekende drang
het zoeken dikwijls dagenlang
soms zelfs het hele leven
zó dobber ik vaak stuurloos rond
daarvan doe ik u gaarne kond
in verzen nauw verweven
de tijd is slechts het lopend voor
dat steevast aftelt uur na uur...…
Het kind in glas
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.110 meer telt
doch wel het gevoel dat de rode sintels
van het pas aangelegd terras doet schreien
en nood zich aan liefde hecht
die verstoort in een
couveuse ligt te ademen
waar brengt mijn religie mij
wanneer ik verwoord dat
vele levens het anker kan laten
vieren met het touw dat zonder eind
een stil verdriet kan raken
door het schip stuurloos…
Wedloop
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 154 Gereinigd door stilte
en ongeduld, op jacht
naar volwassen zinnen,
gedachten en het glas
rijkelijk gevuld, voelt
hij leegte van binnen,
elke streek bevat een
daad, een woord, stuurloos
bouwt hij voort, droes
sleurt hem door de tijd,
bakt het dagelijks brood
een plichtmatige roes,
buigt meewarig over frasen,
waarvan de strekking…
Nettemeijers
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 653 Nettemeijers
Je ziet ze
langs de lange
lijnbaan
lopen - lachend
loerend lellebellend
hoge hakken
korte rokken – tippelend
van genot
in Mokum Lamed
het doet er niet toe
of Mokum Leeumed
overal gelijk
als zinnebeeld
van de nettemeijer
op de wateren
van
de Grote Schipper
zij varen alleen
stuurloos ontroerd
attenooie
wat…
Een strik met een knoop om te ontwarren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 125 Dat gevoel
Alsof je stuurloos
Rond dobbert
In je zonnige zitkamer met
Open haard omlijst door een witte schouw
Met sierlijke krullen
Het vuur in de ogen kijken
Schuifelende voeten over de houten vloer
Rood gekleurd
Zij staat stil bij haar rijglaarzen
Haar vingertoppen beroeren het zachte leder
De verkleurde veters bijna versleten…
Pillen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 156 Een leven zonder pillen
dat zou ik best willen
maar een leven zonder pillen
zorgt er voor dat ik ga gillen
Een leven zonder pillen
doet mijn spieren harder trillen
maar een leven zonder pillen
dat moet ik niet willen
Zonder pillen ben ik stuurloos
zonder pillen niet vooruit te branden
zonder pillen gedachten die dwalen
zonder pillen…
Zeespiegel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 826 Doelloos, dobberend dolen,
kapitein op een stuurloos fregat.
Tot zij op een dag in het water keek
en zichzelf in de rimpeling aanschouwde.
Een nieuwe koers ontstond alwaar
zichtbaar geworden schoonheid ontvouwde.
Zij werd de zon in haar eigen hart,
haar sterren in het donker.…
(L)even
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 659 Een maandag
Voor de één een beetje geluk
En voor een ander minder
Begin van ‘t leven voor een pas geboren kind
Afscheid van een goede vrind
Tevredenheid voor wie er nog in gelooft
Gramschap die de geest verdooft
Liefde en licht
Haat afleesbaar op een donker gezicht
Een nieuwe start of de herhaalde dagelijkse routine
Een after tea of stuurloos…
Gordiaans
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 108 Als avontuur bedoeld,
hebben we ons schip
getuigd, werd het door
angsten weggespoeld
als jachtig galjoen, een
vliegende Hollander
overtuigd, geankerd
in een nauwe wambuis,
gekapseisd in ondiep
water, waar het lot het
zwaard in vast liet lopen,
bolde winddruk de zeilen
met 12 gordiaanse knopen
van vaste koers verstoken,
stuurloos…
er zij schaduw
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 177 of men wil of niet
vaak blaast wind
stof door het hart
het bevuilt verlangen
houdt het licht apart
en maakt ogen dof,
gevoelens blind
soms ben ik stuurloos
en weet niet waarom
dan kiest de dag
zijn eigen plan
dat het verstand
verre van volgen kan
en mij verstookt
van een enige lach
of kieren dicht naar buiten
met een duister gezag…
Behouden vaart
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.160 Vraag me niets
als je me naar de nacht ziet staren
mijn armen om mezelf geslagen
wiegend in een zee van pijn
wiens golven niet te breken zijn
maar telkens nieuwe vloed aandragen
Vraag me niets
als ik worstel met woeste baren
stuurloos zoek naar kalme stromen
blind navigerend op het vertrouwen
dat ik de haven zal aanschouwen
wanneer de zon…
In Gedachten.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 502 Vraag me niets
Als ik worstel met woeste baren
Stuurloos zoek naar kalme stromen
Blind navigerend op het vertrouwen
Dat ik de haven zal aanschouwen
Wanneer de zon is opgekomen.…
Liefde
hartenkreet
3.0 met 34 stemmen 1.982 Jij onbegrijpelijke liefde
Waarom hou ik zo van jou
Stuurloos willoos verloren
Mijn emoties in het nauw
Jij onbegrijpelijke liefde
Gevangen in jouw gevoel
Mijn hart loopt over smelt
Hunkerend lachend zwoel
Jij onbegrijpelijke liefde
Zomaar naar jou gedreven
Geen weg brengt me terug
Naar waar ik was gebleven
Jij onbegrijpelijke liefde…
Windkracht 12 ?
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 216 avontuur
bedoeld, hebben we het
schip getuigd, werd
door angsten overspoeld
een jachtig galjoen, als
vliegende Hollander
overtuigd, geankerd
in een nauw wambuis,
gekapseisd in ondiep
water, waar het lot het
zwaard vast liet lopen,
bolde winddruk 12 zeilen
met de kracht van de
gordiaanse knopen en van
een vaste koers verstoken,
stuurloos…
Nieuw
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 242 er vloog een meeuw voorbij: hij liet zijn spiegelbeeld
na aan het water, gevallen binnen rimpels die wat kringen draaiden
rond hun kern
stuurloos kolkte nog meandering langs witte plooien tijd
vaag verweven met ooit
ik droeg mijn uren, een ander leven lang
morgenstond en middagtij, tot in langgerekte avonden
klonk er toen een lied
als…
In volle overgave aan het nieuwe avontuur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Stuurloosheid zoekt zich een weg in
een opnieuw beginnen.
Met die spanning die opnieuw ontdekken
doet; in het ongewisse voet voor voet.
Muren ooit om je heen nu afgebroken.
In een bewustzijn met de dag bij de dag
ontloken. Toekomstgerichtheid zal de ziel
nu gaan winnen. In een volle overgave aan
het op het nieuwe avontuur bezinnen.…
Koud
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 Stuurloos in de lome hitte,
de zomer voelt als een warme jas,
maar leeg, leeg,
gedachten vlinderen,
het beeld van ons zitje
in onze mooie tuin
rimpelt onherkenbaar
op de windloze vlag.
Leven was ooit
zonder kompas mooi,
zonnewarmte ook in de winter,
bloemen juichten
vogels zongen
in jouw spoor.…
Plankgas
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 55 jij hebt mij
stuurloos gemaakt
in de vaart
van het leven
jij en ik naast elkaar
die samen zoveel
liefde kunnen geven
een wereld tegen
en toch hebben
we gas gegeven
blind zijn we gegaan
in het ondergaan
van zon kruisten
we land en baan
maar draaiden nooit
mijn handen heb ik
gebonden aan het stuur
waar jij als co piloot mij
de weg…
NEDERLAND BEWEEGT
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.108 Zwanen als sneeuwwitte vlekken stuurloos
in het koude water, gekoppelde eenden
opvliegend, kraaien loensend roofbewust.
Thuis in de gematigd warme huiskamer
ontdoe ik mij van wollen muts en wanten,
ontdooi en zie buiten de olijke capriolen
van mees en mus: Nederland Beweegt!…
dag acht
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 293 het is koud varen met een gebroken roer
een doemscenario zonder kunst
herkent het pikhouweel om spaanders
te hakken van het teveel aan rust, een wond
waarvan de hechtdraad asymmetrisch
de oevers tracht te helen versmalt
slechts het zicht op de horizon
midscheeps loodst nog wel mijn trots
ons door de branding, doch wanneer het roer
stuurloos…
de duivel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 178 in de donkere kamer
onthullen zich bij tijd en wijle
beelden van onbekende aard
ook al lijkt de waarneming zuiver
en belicht onder de juiste hoek
soms groeit er ongewild
een boze duistere geest
waarvoor ik ernstig huiver
zou een slang
zich verbergen
duivels van zin
die plots enkel schaduwen baart
en, zo lijkt, mij met stuurloosheid
willen…
Zonder één woord
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 312 van het ene op het andere moment
sta ik hier naakt, nu niets meer is, zoals het was
te midden van al die scherven zoek ik krampachtig
naar houvast in dat wat leven heet
wat eens mijn basis was, is veranderd in onzekerheid
cement omgezet in tranen, voelt het als één grote zee
waarin ik stuurloos ronddobber, in de hoop
langzaam weer grip te…
Tijdloos
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 221 onverwacht van slag
het is niet vreemd dat ik mij hecht
ieder mens zoekt immers naar gelijke tred
laten varen is niet slecht, zo wordt gezegd
doch het gevoel van verlies blijft onverlet
het getij is dan op iedere afstand belust
omdat zij mee schommelt met het hart,
ik ben daar doorgaans wel van bewust, echter
het is een draaikolk die mij stuurloos…