Alle inzendingen over taal OR dictee OR dichter

m'n god alweer zo'n moeilijk stukje tekst waarmee men iets van poëzie wil duiden de dichter maakt in taal geluiden waarvoor hij naarstig woorden zoekt... men stuit op wrange hindernissen en breekt de tong op lettergrepen weerom blijft men als lezer in 't ongewisse en de dichter onbegrepen…

En als ik lees wat tal van dichters schrijven, Dan zou ik daar ook depressief van blijven.…

Dichter Rutger Kopland, pseudoniem van Rudi van den Hoofdakker, is overleden. --------------------------------------- Opnieuw is er een dichter overleden. De Nederlandse taal laat weer een veer, Nu is het Rutger Kopland, deze keer, Dat Rudi ook maar rusten mag in vrede.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De dichters weten wat zij niet weten. Zij spreken in hun vreemde taal; zij gaan de dood in tot het begin; zij ontdekken leven - en zien de wereld aan met hun hartstochtelijke onschuld en veranderen de aarde in de werkelijke aarde.…

De zweep over de meute dacht Van Kooten Hij zette toen zijn paardenmiddel in En trok de teugels aan in elke zin Zo vatte hij het volk flink bij de kloten Want warme ballen ja daar houdt ie van Die Kees het is en blijft..een vieze man…

Huisjes op de dijk met wilde tuinen, waar ik wel eens doorheen wil struinen verfrissende wind door mijn haren naar heldere vertes staren Daar sta ik, blik op oneindig Ik wacht op dat moment dat ik vangen wil Ik zie geen verschil Verder is het stil Geen auto’s, geen treinen, geen fabrieken Geen massa, geen wind, slechts molenwieken hier…

Ze staat hier en kijkt om zich heen en wiegt haar heupen op weelderige klanken Ze neuriet wat en gaat zitten met haar teddybeer op haar schoot Ze sluit haar ogen en geniet van de muziek die alleen klinkt in haar hoofd De wereld gaat aan haar voorbij langzaam vanuit haar dromen Ze heeft een heerlijk leven maar vliegt weg naar vroeger naar…

Nog zachter dan een zedig streelgebaar Ontvouwt de roos haar vurig rode kroon Haar volle blaad’ren in het ochtendschoon Dodijnend door een zoele zucht aldaar De doornen deren niet haar zoete toon Zo vredig vlammend deze tijd van ‘t jaar Hier breeduit bloeiend, licht, helder en klaar Zulk woekerende weelde; ongewoon! Deez’ schone schijn,…

ik ben de dichter die in sobere taal zijn gevoel tracht weer te geven zuinig op mijn zinnen geef ik gehoor aan spaarzaamheid uit het alfabet kies ik na wikken en wegen met zorg de letters die werkelijk iets te zeggen hebben…

Na het Dictee, dat ik braaf elk jaar maak, Dringt Philip Freriks vaak mijn dromen binnen En kwelt mij ‘s nachts met niet te spellen zinnen Totdat ik in het bange zweet ontwaak. En ’s avonds als hij nieuwsleest op teevee Schrijf ik nog wekenlang krampachtig mee.…

Prachtig zo'n vogel toch! Anser Erythropus Net komt hij onder die bremstruik vandaan Vlug, geef me even mijn Dubbelloopsjachtgeweer Kookboek en braadpan en tuinkruiden aan…

De taal blijft drinkbaar dankzij het heldere glas, vol gedecanteerd.…

Een dichter opent de deur naar inzichten in taal en geeft in grafemen kleur aan gevoelige contacten die hij verbaal belicht hij sluit contracten in fonetische beelden vol wijs weids inzicht en welluidende weelde af de dichter verwoordt verleden en heden in klinkende klanken van Sanskriet tot straattaal sluit hij begripvol en…

op het scherpst van de taal sneuvelen woorden als bij een schipbreuk de dichter als drenkeling klampt zich vast aan lettergrepen in luttele zinnen vangt hij een versje voor eigen gebruik hij spreekt het zachtjes uit en het blijkt nog goed voor een glimlach…

Wie zich in gespierde taal steevast aan het woord vertilt maakt zich ongewenst verbaal en lijkt aangeschoten wild wil mij tot de macht verheffen dat ik woorden wegen kan want diep dichterlijk beseffen doet lichtgewichten in de ban.…

op het scherpst van de taal sneuvelen woorden als bij een schipbreuk... de dichter als drenkeling klampt zich vast aan lettergrepen in luttele zinnen vangt hij een versje voor eigen gebruik hij spreekt het zachtjes uit en het blijkt ook nog goed voor een glimlach…

Ik had een goed verhaal En zij was goed in taal Zo vonden wij elkaar En werden een schrijvend paar Nooit samen op de bank Maar ergens op een plank Staan we nu al zoveel jaar Dichter dan wie ook bij elkaar…

Thematieken type dictee. een tralie tijd machine, die alles misleidt. Gevangen in gangen van x maal tijd, dat wordt smullen in enen en nullen, vreet bit.…

uit de mond van de dichter gehoor in ogen van lezers…

Al dichten dichters vaak met erg veel venijn. Ze uiten hun verzen, vaak lyrisch, soms banaal. Maar het gaat om de essentie, het spelen met de taal. Met taal als kanaal, kan men zijn spinsels kwijt. Maar moet er dan zo nodig een beste zijn door strijd?…

Daarom zijn dichters dan geroepen om te delen en zo de levenspijn een beetje soms te helen.…

het gevoel van gemis over wat niet meer is soms wordt het heden ingehaald door het verleden idealen te ver heen wankelend op één been ondergeregend door de realiteit gehavend in de loop der tijd compromis is niet de ideale weg maar soms treft toeval vol de twijfel want eens dichter altijd dichter soms verder weg vaak dicht er bij…

Het ongekend gevoel ontkiemd in ‘dichters volle geest is niet doordringbaar. Daar waar woord en ziel versmelten en het metrum strak en ongerijmd de zinnen samenvoegt, bestaat in ongeschreven taal inhoudelijke waarheid wat hij zeggen wil.…

Zwoegend zoek ik naar wat woorden Ben vandaag niet goedgebekt Zinnen die finaal ontspoorden Of waarvan de clou was uitgelekt Ik stootte maar wat ijle kreten Taal valt toch altijd op zijn plaats Maar het is kwaad kersen eten Met een dichter, achttienkaraats…

Bloemrijke taal is van nature florig. Geef mij al die florige dichters maar.…

Zonder houvast leidt de dichter de pen rolt van tafel op een woordtapijt In tijdloos licht wacht de taal op een teken van de schrijver schuift met vaste hand gesmoorde woorden terzijde in de ronkende schaduw van het geschrift…

Voor de zinnen van een stichter stamhoofd van gedachten-gangen `t kloppend einderloos verlangen dat lijnen vloeiend telkens dichter -ligt aan kleuren en aan toon- van taal en teken door elk ader zoals het talent van een vader -op een zoon-…