Alle inzendingen over tijd OR bestaan OR seizoenen

iemand zegt ik zie het leven als een reis door de tijd... nee zegt de dichter ik zie het leven als een reis door de seizoenen waarbij oponthoud soms onontbeerlijk is…

Stoeien met de tijd, omzien in nostalgie. Heeft iemand nog de regie?…

Slechts gehuld in onschuld sta ik voor je vol vertrouwen in wat komen gaat want onze levens zullen zich vlechten als boomtakken die een koepel vormen tegen regen stormen weren zon doorlaten net als loof zal ons bestaan zich kleuren naar seizoenen van leven tot het laatste lege blad door ons is beschreven…

een lege tafel en vier stoeltjes symboliseren het verval van een verlopen seizoen zoals ook de bladeren op de grond getuigen van weleer met een gevoel van wat geweest is is geweest blijf ik toeschouwer in de kilte van de tijd...…

Ochtend en avond Dag en nacht Dat zijn de kaders Van mijn bestaan Waartussen ik Mag bestaan Leven, noem ik dat, Laat ze maar gaan, Die onzinnige tijd, Die zinloze tijd Want tijd bestaat niet, En zonder tijd kan ik verder gaan…

trekt onze aandacht door zijn kleur seizoenen zijn er aan te zien geeft schaduw, schuilplaats, zekerheid wij zijn verplicht om dat te doen wat nodig is de tijd is rijp de waarde is heel hoog het voortbestaan in wankel evenwicht gebracht is beter dan de ondergang die nu de bomen wacht…

trage tijd geen lange starre uren in het zijlicht van de lage zon We maken plannen in de herfst we ruimen op in de lente we rusten uit in de zomer Complementair op het seizoen voelen we dat we leven Een gretig gevoel…

ik spin garen met mijn tijd weef patronen in seizoenen keurig naar de werkelijkheid bekleed de maatschappij in standaard kleuren extra modisch geeft meer kans op averij toch heb ik thuis geheime franjes spat ik uit in liefhebberij helaas niet in oranje die tijden zijn voorbij…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'alles is verleden tijd sprak de dichter' in de schaduw van oktober ben ik het die amechtig tracht mee te liften op de rug van een seizoen van verval met de snelheid van vallende eikels gaat het snel bergafwaarts…

zijn dan het gewone dagelijks proberen op het randje van slapen en ontwaken ankert tijd bestaan kijk ik naar een opklarende hemel weet dat ik moet gaan…

Als ze schijnt natuurlijk, dat is in dit seizoen minder dan in het voorjaar of de zomer. Mooi is het wel als ze er is, je beseft dan hoe belangrijk zij is. Zonnepracht hebben we op zijn tijd nodig, want zonder kunnen we zeker niet.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Herfst, winter, lente en zomer komen en gaan, maar Gods liefde en trouw blijven bestaan. Hij geeft ons de seizoenen en tijden, laten we ons dan in Hem verblijden. Ook in de herfst van ons eigen leven, wil Hij ons kracht en sterkte geven. Laten wij daarom steeds maar weer, ons vertrouwen stellen op De Heer.…

Onder een nieuwe maan Wandelen we Naar een nieuwe toekomst Jij kwispelt de weg Langs struik en heg Snuffelt aan bloemen En plukjes gras Mijn nieuwe kompas Mijn nieuwe lantaarn In een diepblauwe nacht Een Nieuwe Maan Verlicht mijn bestaan Luna is haar naam Samen Dansen we De vier seizoenen Van het leven…

Bliksemschicht schiet door dicht getrokken gordijnen van zwaar beladen kolken wolken pakkerds treffen in`t aangezicht schokken smeltwatervallen langs haar lijnen Regenbui drijft over als een sluier prevels schuin afgeklonken aan rondingen einder verschijnt er grijs gezonden een ara in rui nevelmotjes fladderen van onder tot kruin Zon breekt…

Bliksemschicht schiet door dicht getrokken gordijnen van zwaar beladen kolken wolken pakkerds treffen in`t aangezicht schokken smeltwatervallen langs haar lijnen Regenbui drijft over als een sluier prevels schuin afgeklonken aan rondingen einder verschijnt er grijs gezonden een ara in rui nevelmotjes fladderen van onder tot kruin Zon breekt…

de winterjasmijn laat 's zomers blaadjes vallen herfstaankondiging…

Nee, spreek niet van de winter - het wordt nacht - de winter wacht wel want de tijd beweegt zich zonder haast nu van ons af. Kom, sluit je ogen en vergeet voor even alle storm, de kou en laat het donker aan voorbije dagen en laat de zon aan wat niet meer zal zijn. Ik open de gordijnen.…

Lente doet me goed, de zomer laat me leven, herfst en winter niet.…

Met blote, zongebrande benen stapt ze door de zomer naar een roestig bruine winkel voor kousen die glanzen en haar laten dansen ver voorbij midwinternacht. Als de ochtend gloort, groet zij met een zwoele lach de lente, die de liefde in manden vol met zoenen, zoet en zacht als dons voor haar heeft meegebracht.…

Adem draagt een waas van kilte en ik voel hoe herfst mijn lippen raakt aarzelend gelijk een blad niet wetend waar te zweven een moment slechts maar genoeg om stormen te verlangen…

Ik geef aan dit seizoen een waarde van veel te grote woorden; de stilstand waakt over het jaargetijde dat mij soms verder laat. ---------------------------------------------------- Uit: 'Toverdraad van dagvervlijf', 1986.…

jij voedt mij met jouw zonnestralen de geur van hyacinten houdt ons dichter krokussen lachen ons toe wanneer ze voorzichtig de kop op steken wij kussen de dag die ons verblijdt met alles wat mooi is…

Lente De bomen groen, en fris En jij kruiste mijn pad Ik zag jou, jij zag mij Zo vonden wij elkaar Zomer De felle zon, lange dagen Ik bestond niet meer, Jij bestond niet meer, Jij en ik werd wij Herfst De bomen langzaam kaal De warmte die verdween Met de bladeren van de bomen, verdwenen wij ook langzaam Winter De bomen kaal en…

samen zongerijpt in zomertijd ons leven waar de herfst reeds wenkt dromen we lentedagen op godverlaten stranden…

Steeds gaan er seizoenen voorbij en zie ik de bomen verkleuren. Vol van het groene blad dan het geel met de kaal wordende takken. Als de herfst komt met zijn storm zal hij in mijn hart gaan luwen. Heel langzaam het vertrouwen in mezelf weer zal gaan hervinden. Dan zal er ook voor mij weer een nieuw seizoen beginnen.…