21218 resultaten.
In lijnen van luwte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 122 ik heb je gekend
als vallend blad
dansend op wind
stralend in
licht van de zon
kleur om en om
je patroonde
de grond met
schering en inslag
ik las rust in
lijnen van luwte
seizoenen voorbij
maar in de top
knopte je boom
naar betere tijden
wil melker
07/07/2010…
Holterberg in zwart/wit
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 262 onverschillig de bomen
doch de eerste vallende eikels
maken het verschil
in een aflopend seizoen
'alles wat valt'
heeft zijn tijd gehad
mompel ik zacht
herfst zucht als
een kille afmaker
door de kruinen
van de bomen
regenval maakt met
gevoel voor drama
het plaatje compleet
voor een foto
in zwart/wit…
weer de herfst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 398 de herfst gaat op
aan vallend blad
't seizoen vergrijst
in koude nevel
het geeft de dichter
iets van wrevel
te weten hoe
de tijd verstrijkt
maar ach de kleuren
inspireren en geven
zin aan het bestaan
dus rest het leven
met de waan...
het zal ooit weer
ten goede keren…
weemoedig vruchtgebruik
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 167 (herfstsignaal)
laatst las ik ergens dat herfst
't meest geliefde seizoen
is voor de poëzie
dit jaargetij leent zich
bij uitstek voor melancholie
als een bron voor
weemoedig vruchtgebruik
herfst tergt gevoelens
zoals het vallend blad
de tijd zal arceren
en dichters aanzet
tot verzen van verval…
Liquide
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 54 De echo van je stem
de blikken van je schaduw
in tijd verwijderd
er was niets anders
dan vervagende luchten
waar je in kon zijn
als oude vogels
die in pijnbomen zochten
naar een medicijn
maar water van goud
zou best wel kunnen vloeien
langs regenbogen
niets komt weer terug
behalve de seizoenen
en een boog van goud.…
Oude mannen in korte broeken
gedicht
3.0 met 20 stemmen 11.343 Ze wandelen heel gemoedelijk voorbij,
hun seizoen is een apart seizoen.
Ze hebben geen behoefte aan een wandelstok,
ze gaan met een reserve aan kracht
begonnen in de de winters van hun jeugd.…
Oude mannen in korte broeken
gedicht
3.0 met 2 stemmen 3.685 Ze wandelen heel gemoedelijk voorbij,
hun seizoen is een apart seizoen.
Ze hebben geen behoefte aan een wandelstok,
ze gaan met een reserve aan kracht
begonnen in de winters van hun jeugd.…
HALF WERK
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 171 Voetballers opgelet!
Waar blijft ons kutgedrag?
Zo wordt dit mietjeswerk
kloten is dat!
Jongens, kom op, volg de
aanvalbeleidsaanpak:
wél laten leven,
hálf dood is toch zat?…
Voorbije tijden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 ik wist dat
de bomen eens
op zouden zijn
van de rij die ik
al een leven lang
aan het tellen was
waren zij ooit
groot dan zijn
zij nu klein in
verscheidenheid
seizoenen spelen
voor stammen geen rol
die zitten al overvol
met data van
voorbije tijden
het aantal is ook
niet van belang wel
de vraag voor hoe lang
ik tel en zie…
van lente en zomer
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 653 Maar dan bevangt haar een hals-
over-kop van levensliefde
en buitelt zij over haar kindertijd
uit: elke voorzichtige aftastwarmte
verleden tijd.
Plotseling groot en volwassen
Zomer ongeremd en open.
In het lichterlaaie van haar plooirok zon
en kleuren schrijdt zij stralend:
de mooiste van zusters.…
van lente en zomer (revisited)
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 475 Zij laat als kind een witte moeder achter,
wrijft zich wat eerstelingslicht uit de ogen:
er komen klokjes, er verzamelt groen
zich in eentonig groene regenbogen.
Zij gaat aarzelend lopen en vermoeden
dat er een feest broedt verderop, of later.
En heel het veld bloost waar haar voeten gaan,
want twee, drie tinten dragen haar op handen.…
Winter
gedicht
3.0 met 48 stemmen 17.196 Hoe winter waakzaam is
voor alles wat beweegt
en keerpunt is:
de aanslag van een karabijn,
het knappen van een tak,
de hoefslag van het everzwijn.
Hoe winter weerloos is
voor alles wat verdwijnt
en zichtbaar blijft:
de voetstap van de jager,
de stervende sneeuw,
het eeuwig brekende water.
Hoe winter zwijgzaam is
en weifelt in jouw…
van glas achter glas reeds de lente
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 679 groene narcissen
ineens trompetterend geel
op de vensterbank…
Lente
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 519 De seizoenen van het jaar
Geven me het gevoel
Van omhelzen en zoenen
En juist die andere dag
Kruiste een nieuwe liefde mijn weg
En zette mijn hart in vuur
Voelde dit moment als mijn laatste liefde
Blijdschap met verdriet
Zonneschijn met regen
Een leven lang zonder tranen dat is wat ik verlang.…
Lente
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 564 Zonovergoten gedachten
als vlinders...
als vlinders in mijn hart
Een speels gevaar
speelt door mijn haar:
jouw hand...
Zonovergoten dromen
als feeën...
als feeën in mijn geest
Eén ademtocht,
mijn ziel doorzocht,
vind ik jouw wezen daar...…
Late krekel
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 808 Een tijd van komen, een tijd van gaan.
De zomer is weggegleden, en de herfst komt er aan.…
Zonnewijzer
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 800 De lucht is gedrukt in eendagsvlinders
wolken wijken voor de zwaan
die zich door violen het seizoen inleidt.
Geuren bespelen bezige bijen
in een muzikale ode
van tedere aanraakbaarheid.
Vandaag is een vuurzee
een bloeiende linde
in een vaas voor het raam.…
zongoten
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 363 herfst domineert in mozaïek van seizoen
en viel met de deur in haar territorium
met een barbaars temperament
groef ze zomer uit met zongoten energie
de tastbare warmte
werd door haar donkerte toegedekt
haar passen zijn gezet
in een zuiging van fluweel
in haar stopbewegingen van najaarswaaier
zet ze zomer in een ingescheepte stilstand…
Van alle seizoenen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 138 eb en zonnegloed
ze blijven stromen
door mijn vurig bloed
zandgekleurde haren
bloeiende wangen
bruisende zee verlangen…
De lente ontvouwt,
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 253 de steen zeilt over het water
kringen versus kringen
gaan ze over in elkaar
de zon schittert op de golfjes
terwijl de steen langzaam afdaalt
zijn weg vindt naar de bodem
'n strak blauwe hemel waardoor
de treurwilg in knop de rust
weerspiegelt in het kabbelende water
*…
tuinstoelenblues
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 281 gevieren, zo twee aan twee
staren ze me triestig aan;
nog maar enkele maanden
te gaan en dan mogen ze
van mij weer buiten staan;
en ik geef het maar toe
ik kan er even niets aan doen
't is ook niet mijn seizoen…
winterse rozen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 489 roodglazuren rozen
groeien in koude nachten
geliefd in haar seizoen
haar lippen bleek en wangen koud
zo rook ik haar winter
als een geurmelodie
en haar geruis van bladeren
als een zacht geraas…
Oneindige eindigheid
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 123 Lente
Zomer
Verval
Ik val
In een oneindig bodemloze put
En ik blijf maar vallen
Dat valt heus niet mee
Het vallen
Het verval
De bladeren blijven maar vallen
Deze herfst
Tot humus
Tot winter
Daarna
Punt
Uit
Eindigheid
In een oneindige stilte
Het eeuwigdurende niets
Totdat de rups
In en uit de cocon…
Als de hemel daalt
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 302 die het ongevraagd maar wel van nature
op mijn vliedende tijd hebben gemunt…
De spotvogel.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 273 de spotvogel had achter de kat aan gezeten
de hele zomer lang
vol spot vol spot vol spot
pesterig en hanig;
de kat kroop op veranda’s onder schommelstoelen
zwaaistaartend
en zei iets woedends tegen de spotvogel
dat ik niet begreep
gisteren kwam de kat kalmpjes het garagepad oplopen
met de spotvogel levend in zijn bek,
vleugels waaierend…
Bij de kladden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 154 Toen ik eindelijk besloot
te gaan genieten van de zomer
bleek deze over datum
dus nam ik me voor herfst
bij de kladden te grijpen
maar waar zaten die eigenlijk
winter waaide aan mij voorbij
daar 't leek of ik bevroren was
gelijk 'n ijskristal
nu hou ik mijn adem in
onverhoopt wachtend
tot lente haar entree doet…
Wanneer mijn moeder zomer werd
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 421 mijn moeder bestond uit seizoenen
alleen in de zomer had ik haar lief
dan was zij lichter dan de wind
vrolijk als een kind
rennend op blote voeten
in de herfst was zij vallend blad
dan raapte ik haar op
en sloeg de aarde van haar schouders
dekte haar toe in het grote bed
tijdens winterdagen sliep zij
maan en zonlicht gingen aan haar…
Vrouwe der seizoenen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 138 Drie lentes was de kleine meid
Vijf zomers de godin
Acht herfsten de groentevrouw
Tien winters de heldin
En welk seizoen of het ook was
Met bloemen of verval
Zij zong altijd haar eigen lied
Op bergen en door dal
De jaargetijden vol van kleur
Zij vlogen met haar mee
Van haar geboorte tot haar dood
Tot as en sterrenzee
Sindsdien…
Ontaarding
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 wanneer zij weer
met z'n allen vergaderen
hangt hij angstvallig bladeren
terug in de boom
iedere dag
wel een keer
of vier
want de herfst
waarin alles bederft
is niks voor hem…
Verkleuren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 109 het gevallen blad
houdt zich niet stil
in tegendeel
het kleurt de herfst
terwijl zij een
langzame dood
sterft…