Alle inzendingen over tongen OR lichamen OR haico

De zoete voorsmaak van het begin, is weg, de bittere nasmaak, blijft op mijn tong. De woorden van vroeger, zijn nog alleen stille klanken. Het lichaam en de ziel zijn nog één. Het hart klopt onophoudelijk, van vrees en pijn. Laat het ophouden, zodat ik weer vrolijk kan zijn.…

het raam met de tong tussen mijn tanden verscheur het licht van de bloedrode maan…

Ik moet het zelf wel zijn die dagenlang doodgeboren gillend opgesloten zit in de onechte wereld van huis en tuin waar jij de stoelen klaarzet in het gras en de zon schijnt maar geen warmte geeft in de parallelle werkelijkheid van het pilletje onder mijn tong dat een spook van me maakt zonder lichaam om te doden enkel met uitgewerkte…

Uw ouders hadden geen inspraak in het ontwerp van uw lichaam. Maar als U goed kijkt, zult U zien dat alles in paren voorkomt. Uw ogen... Oren,...linker- en rechterhand Linker- en rechter hersenhelft Linker- en rechterboezem van uw hart,enzovoort... Midden in uw gezicht zitten echter eenzame organen. Uw mond, uw tong...…

Haar raadselogen staarden me aan maar ik bleef terugkijken tot onze blikken elkaar gemagnetiseerd aantrokken passie tastbaar werd handen elkaar aanvulden lippen alles verwarmden lichamen zich verstrengelden Nu lig je ontspannen naast me ik proef het zout van de kleine zweetpareltjes die ik kus als mijn tong hartjes tekent op je nog…

Spoken en ratten likken aan de woede en spelen verstoppertje in de doolhof van leugens over de heldhaftige strijd voor het vaderland en zijn machtige vaders met gespleten tong…

verwarring als een donkere gloed dat ik zachtjes inadem en wat langzaam mijn ogen vult verwarring wat mijn mond instroomd mijn tong laat spreken zonder taal taal die vol leegte is verwarring als een benauwde warmte wat lichamen laat zweten dat dorst laat drinken drinken zonder verkoeling verwarring als een dichte mist waarin te…

Ongetemd vleien tongen verkrampen de zintuigen in verstrengelde ademnood die de lucht doen ijlen... De tederheid sponst twee lijven in extase naar het glanspunt van ultieme bevrediging...…

Ik stik, verslik me in jouw woorden struikel over mijn tong in de herhaling in mijn haast om je te kussen en ik dans mijn lichaam naakt - vrij me met je vingers, raak me raak me aan en houd me Was het eens een bed te ver - waar wij bruggen sloegen met meer lust dan liefde, nu is het bed te ver zelfs mijn innerlijke stem verstomd onder…

o ,liefde ik zuig je in mijn ogen als muts trek ik je over mijn oren fameuze klanken besprenkelen mijn tong – mijn huid in volvoering als satijn omhul je mijn lichaam geladen laaf ik mijn dorst grijpend in deze storm brand ze gaten in mijn kleren blijf maar liefde, dring maar binnen ik geef je wel onderdak o , liefde drink me jouw volheid…

zalft mijn lichaam met vlinderbloesems maar vergeef me ik heb gehuild ik vergat de bloemen onderweg…

Woorden maken blind Gordijnen dicht deuren gesloten Om zinnen en een enkel woord verkeerd verstaan Werd een houding ingenomen een standpunt bepaald Frustraties bleven hangen er werd gezwegen verdrongen en gegist Alles lijkt niet wat het is en niet meer hoe het was Vervlogen is de onbevangenheid van de kindergeest Die blijven…

die priemend vol verlangen klaar staat om te antwoorden op de zwoele vragen die je stelt Terwijl de gordijnen dicht blijven zodat het nog lang nacht lijkt vervul ik je lustvolle wensen: mijn tong tekent natte hartjes op het landschap van je huid…

Spreken in tongen, mensen sluiten zich aaneen. Hand in hand rond de toren van Babel houden zij zich op de been. Zij spreken hun woorden in duizenden talen. Hun geest eensgezind, kent overal dezelfde idealen. Talen over tongen, tongen in talen. De wereld rond kan een geest soms verdwalen.…

Maanlicht wil het in haar mond verbergen: tong die vuur wordt, aarde, water en dan tong. Het wil zich van zichzelf in haar ontdoen vandaag, haar wulpse wolken tot een regen open strelen. het wil het land zijn waar zij druppelt, lacht en valt.…

Ineens zijn we alleen Onze lichamen verhit Tongen zacht strelend Ik kan mij niet meer beheersen Je lichaam kan ik niet meer weerstaan Wild trekken we onze kleren uit Hongerend komen we tot een hoogtepunt De climax is het einddoel van deze heerlijk droom...…

De kou trekt door haar lichaam Een nieuw slachtoffer gevonden Zij staart wat door het raam Haar lichaam vol met wonden De warmte is verdwenen En leeg is nu de stilte Haar witte, lange benen Zijn nu gehuld in kilte De kou trekt door haar lichaam Verdrijft nu elke kracht En starend door dat raam Had zij dat al verwacht Daar eenzaam en…

mijn lichaam het is opeens zo stil alsof ik niks meer wil eenzaamheid weg? niet alleen meer is het pech? niet rustig teruggetrokken in een donker hoekje maar ook niet vrolijk of blij geen liefde en geen pijn?…

Drie mensen in mijn leven hebben mijn lichaam als goed ervaren: Mijn man die het genot ervan beleefde en mijn kindjes tot ik ze mocht baren. De eerste is reeds heen gegaan en de laatsten worden groot. Wie geeft mij nog reden voor bestaan hetgeen mij zekerheid bood. Ik plaats mijn lichaam voor de spiegel. Een wazig beeld verschijnt.…

wat kan ik nu nog vragen van dit broze lichaam dat me te vaak verlaat en dat lief en langzaam tot op de laatste draad wel lijkt afgedragen?…

De zon verbleekt bij 't ochtendgloren en breekt de stilte in haar schoot - de kreet van 't kind dat is geboren De maan verwarmt het iele lijf.…

lichaam je onzichtbaar opwinderig lichaam je zonder schaamte aankomende lichaam je lawaaiig klaarkomende lichaam je zich naar mij omdraaiende lichaam je zich ook wel afwendende lichaam je mij nooit onwennige lichaam je mij nooit onbekende lichaam je mij nooit onbeminde lichaam je altijd aanwezige lichaam. ---------------------------…

Een mens is maar een mens en ieder heeft zo zijn grens probeer ook eens nee te zeggen ook al is het moeilijk om uit te leggen; zeggen ze dan 'doe niet zo flauw' luister naar je lichaam en blijf dat trouw.…

Voor anderen vanzelfsprekend Niet meer dan normaal Voor jou slechts een hoop aan het Einde van dit verhaal In de bloei van je leven Klinkt als een cliché Zoveel kansen zoveel ideeën Alleen je lichaam werkt niet mee Beperkt in je doen en laten Toch geef jij niet toe Het zoeken naar een balans Naar het wanneer en hoe Niet zielig…

Ons lichaam een tijdelijk voertuig voor onze ziel (?)…

Waar het lichaam heeft gelegen is het gras geplet takken zijn geknakt de plek wordt vergeten het gras zal herstellen de tragiek blijft…

Hier is mijn lichaam, neem het maar mee. Probeer me, vertrouw me mol me, herbouw me. Hier is mijn lichaam, neem het maar mee. Proef me, ruik me. Voel me, gebruik me. Hier is mijn lichaam, neem het maar mee. Open me, ontleed me. Laat me, vergeet me.…

lichaam wees lief voor mij wees bedding voor dit vreemd getwijnde leven wuif naar mij met armen vol schaterende bloemen zodat ik je zonder schroom een bondgenoot kan noemen bolster mijn stoutste dromen in vliezen van handgeschept papier zodat ze spelevaren tot in de bomen als ik de zonnewende vier en haal eindelijk eens de ploeg door…

Een lichaam geeft de woorden in stilte aan. Ogen laten zien wat er in je om gaat. Armen gaan open voor een omhelzing. Handen klaar om kracht te schenken. Hart vol liefde laat lichaamstaal spreken.…

Soms doe je niet wat ik wil en maak je mij van binnen even stil. Je laat me de diepte van het leven voelen. Niet makkelijk wat ze met verwaarloosde tuberculose bedoelen. Zal het ooit nog zo zijn? Alleen lachende dagen zonder pijn. Niet te bevatten maar toch blijven hopen bijna 8 jaar lang met opgeheven hoofd door gelopen. Bidden voor de wonderen…