Alle inzendingen over tranen OR vaarwel

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

vijandig brutaal recht in het gezicht midden in je verhaal het felle wrede licht verblindt het zicht verstoort je lieve leven slaat het zoete lezen dicht op de tast naar meer dan even vroege en latere verhalen allemaal nog-een-keer vieren alles nog-een-keer herhalen liedjes zingen nog-een-keer zwieren jij dacht: het kan niet waar…

Tot nu toe heb ik niet om je gehuild Geen tranen gelaten omwille van je verdergaan Dat zal ik waarschijnlijk ook nooit doen Maar toch heb ik verdriet om je Samen met zovelen Ik kan het ook niet Het is niet eerlijk tegenover Hen Die jou zo goed kenden Mag ik geen tranen laten Ik schaam me Omwille van hun verdriet Hun gemis is zoveel groter…

Laat nog een beetje van jou over in mijn beleving der ziel. Laat nog een beetje van jouw liefde heersen over de haat en wrok jegens mij. Laat dan, ons in onze diepste kwaadste uren nader komen. Laat het hart achter en ook de boze geest, maar ja laat dan een beetje van de wereld over... over voor ons, wij twee, uiteen en toch dicht in elkaars…

Het molentje blijft draaien ...al zijn de kleuren verbleekt Gebroken vanen....bleke tranen ...alsof het verleden weer spreekt Vaarwel,...lief kind Ik denk niet, dat hij ooit vergeving vindt...…

Ik smeek je Nog één kus, één geur ~ Ik kan niet, mijn engel ~ Hoezeer ik het betreur ~ Ga verder, denk aan me ~ Maar koester je zijn Ik snap je, laat je gaan Geef me over aan de pijn Vaarwel ~ Vaarwel Is er dood? ~ Na het leven?…

Omarmend heb ik je vorm gegeven en zorgvuldig al je letters neergezet samengevat in ‘n keurig net couplet zodat ik je zag groeien en zag leven Je bent ontstaan uit mijn gedachten en opgevoed door een dichtershart dat alle vastleggende regeltjes tart met wens ‘n eigen stijl te betrachten Nu je volwassen bent laat ik je gaan nog een laatste…

Wanneer ik naast me kijk Dan word ik gek Niet van geluk of liefde Maar van die lege plek De plek waar jij gisteren nog lag En waar ik mij veilig voelde Zeiden we met veel verdriet gedag Het was voor het eerst Dat we beide hetzelfde bedoelden…

Jij was toen Groot En ik werd steeds kleiner toen ik groter werd Boven was ik bang En onveilig Niet alleen in de deuren zaten gaten Toen Zo ook In mijn hoofd En mijn lichaam Liever was Ik er toen niet Geweten heb ik Verder ga ik Anders door het leven Afstand is verleden tijd in mijn leven Rouwen mag jij doen Wanneer je aan…

mijn schat onze tranen zullen rivieren zijn, nieuwe wegen openen…

Slag om slinger roept de koekoek je verder weg in de tijd je beeld verglijdt als een schip gedragen door de wind nog even en er blijft enkel een streep over het verleden.…

Jouw stem fluistert in het duister zegt mij altijd hopend weer gedag, maar in glinsterende ogen echoot onze afscheidslach…

Waarschijnlijk denk je nu, ga toch weg, laat me gerust, en je hebt gelijk meis, dus heb ik je vaarwel gekust...…

weer opnieuw beginnen Als ik denk hoe ik hier nu zit soms voel ik mij moederziel alleen soms heb ik wat vreugde soms heb ik een traan maar er komt een tijd daar kan ik van op aan dat ik weer lachend door m'n nieuwe leven zal gaan…

Vaarwel! geliefkoosd land vol liefdeleven, Waarin ik leefde voor de liefde, en zij, Die mij de liefde heeft in 't hart gedreven, Het leven liefde! 't Leven gaat voorbij, De liefde blijft.…

Als een schip met transparante zeilen, terloops en licht, verliet een afscheidskus de haven van je mond. Ik bleef verstild achter op de kade en staarde nog lang in de verte alvorens me om te draaien en de mistige avond in te lopen.…

Als ik mijn ogen open doe zie ik jou dan voor mij staan? Ik ben heel erg moe Je laat mij toch niet gaan? Ik heb lang op je gewacht nu is het ten einde. Ik heb mijn wens niet volbracht maar het was wel een fijne. Ik zeg je nu gedag ik hou het niet meer vol. Vandaag word het mijn sterfdag jij was voor mij waardevol. Vergeet mij niet…

We huilen samen en bedanken je voor alles wat je ons gaf We zullen je missen en nooit meer vergeten, Vaarwel mijn VRIEND Veel knuffels van je Baasjes en Bazinnetjes…

wegdeinen in mystiek zweven als zwanendons op warmte van de Rustrivier jij streelt mij als ik mijn hoofd neerleg in jouw hals ik vaarwel je als jij wegdrijft naar China ons land waar jouw ogen behoren…

." Zo zult gij spreken, en vaarwel daarmede, o Dichten jong en licht: ons roept de tijd tot hoger peil en zwaarder bezigheid.…

En al die tijd lag daar Dat heel gewone stukje papier; Niemand wist Dat er zo'n vreselijke afscheidsbrief Op zou worden geschreven. -------------------------------------------------------- uit: 'Dierentalen en andere gedichten', 2003.…

De eerste, onrijpe sneeuw viel als zuivere kerstversiering bedekte onmerkbaar de stationsgebouwen, de perrons, de daken van de huizen in het noorden van Frankrijk, er soesde een bodempje sneeuw op de landerijen. De trein verwijderde zich schokkend van Parijs, onwillig bemand door een man in uniform, verstoten door de stad. Ik liet me brood en…

ik wil je stem niet horen wanneer ze afscheid neemt op toonhoogte van brekend glas vertelt hoe mooi het alles was maar zwijgt hoe jij dronken werd zomaar naast mij schaamteloos een ander verleidde een eind maakte aan ons beiden de woorden die je zei gaan wellicht verloren maar de naklank van je stem zal ik blijven horen…

hoelang zal 't laatste lied duren klanken der uitgeleidene hoeveel engelen zullen nodig zijn om het koor te vervullen waardoor de hemelpoort gestaag haar deur zal openen op het juiste moment licht zal schijnen ter begeleiding om haar te brengen daar waar wij nog niet klaar voor zijn liefde de boventoon voert klinkt 't vaarwel onherroepelijk…

't is tijd om verder te gaan verder dan ver, uit jullie leven vandaan. En wanneer ik dan ga, kijken jullie me verdwaasd aan inderdaad, zover had dit nooit mogen gaan.…

Ik heb van je gehouden, een tijd van blind geluk. En het is niet zo zeer jouw liefde voor mij als wel mijn liefde voor jou die ik mis Want jouw liefde bestond niet. Maar je vulde mijn denken, je vulde m'n uren. Ik kon zelfs een papier alleen met jouw naam vullen Nu ben je enkel nog gedachten waarmee ik mijn nachten vul.…

[Haiku] dreinende regen opspattend rondom de kist een hemels kaddisj…

[Haiku] daar gaan de wolken één voor één drijven ze weg maanlicht op hun rug…

Vaarwel..... Oudste gebouw van onze Vesting, tijden meegegaan, eeuwen blijven staan. Statige oude dame die speelde met de zon. Stormen overleefde, en oorlogen doorstond.…

thuis op is gegrond vervaagt & sporen van je hongerige mond en gretige vingers van mijn huid worden gewist door de kille lenteregens en de ijzige wind onze harde woorden met afkeer gevuld voorbij de helder verlichte grenzen van ons paradijs verjaagt, kan ik mezelf horen fluisteren tegen een wijze, oude boom: wuif vaarwel…