Alle inzendingen over verhangen OR schooier OR moordgeschreeuw

Wat in sluwe vroomheid laag verraden, zonder monden uiteengescheurd, genadeloos verhangen wordt aangetroffen zal hij met voorlopige handen, naïever dan een verdrietig dier, tot de felste herinnering doen ontbranden! Ondanks gezapige generaties, weldoorvoede rechters en hemeltergende kortzichtigheid door gebrek aan zelfkritiek.…

Dus Greenpeace, Amnesty en Unicef En alle andere schooiers, ik onthef Me van me mijn naastenliefdeplichtsgevoel. Nog één zaak blijf ik steunen met plezier: Uw bedelbrieven gaan bij 't oud papier, Dat opgehaald wordt voor een heel goed doel.…

Ik schrijf je naam in schemer en kus de inkt, vaarwel schrei lachend tussen laken verhang de plafonnière Afscheid glanst barrière twinkelt atollen aan`t verleden schuift gordijnen over fel ik schrijf je naam in schemer Donkere glazen onaangedaan hoe lang we ook vermeden dat laat zich niet ontkennen Dat laat alleen maar weten het duister…

Worden de bouwvallige houtwallen verhangen? Het warme meisje wast haren en geblauwde ogen. Zij danst op koude voeten de strenge winters in. .…

Zij is niet langer de boom waaraan jij je na doping zou verhangen hij is nooit meer de droom waar je op jouw fiets naar zou verlangen droeve helden van weleer gaan in de hemel tekeer met helden van vandaag en stenen in de maag droom niet, verzin niets, verlang niet meer de begroting van de tandarts doet evenveel zeer als een verleden…

Minister Verdonk ‘Kom zet die schooiers aan de kant en gooi ontheemden uit het land! Een straf beleid is ons devies: Wij spreken immers met de lies?’ Wat is dit toch voor lullaland!?…

prikkeldraad en paaltjes beesten in het gras bonte koeien mompelen windend van het gas vogels fluiten duikend schooierig gebekt scheren nesten zoekend kletsend uit hun nek vlinders vliegen kleuren ogen geel en wit van licht strijken neer op bloemen vouwen vleugels rustend dicht sloten dromen zwart door zonlicht groen gekant strakke…

Gebakken taal heeft soms een snoet als hoofdletters een rok dragen en lange lussen veters rijgen in op maat gemaakte korsetten dansen volgzinnen ademloos verliezen af en toe grip bij het walsen en keren geven platweg smoel aan lachende letters tussen soms verwrongen woorden wanneer zij zich spontaan verhangen aan een wit gekalkte…

Heeeey een toverstokje in het stof wat zal ik daarmee eens gaan wensen geluk en lief voor alle mensen dat lijkt mij werklijk uiterst tof Geen ziektes meer of ongelukken vaarwel met pijn, de dood gevangen geen mens kan zich meer echt verhangen in de spiegel zien we ware stukken Wie schildert kan geen ezel kiezen het doek valt niet meer te…

Weet je nog de stilte bij de boom, Kerima de dag van mijn eerste nominatie die jij mij gaf in beloofde stilte omdat ik zweeg als een dichter die zijn ziel niet verdoemde sindsdien veranderde er veel woorden bleven niet hetzelfde jij werd beroemd, ik bleef achter bij die boom in een droom er waren mensen die mij konden verhangen…

wat als de rolstoel niet meer draait in een kamer vol obstakels als de koorts weer naar je graait met zijn vlammende tentakels wat als de pijn steeds twijfels zaait over het nut om zo te leven dan huil je in je bed slechts toegedekt met wensen en verlangens en worstelt iedere dag om de molenstenen om je nek als bordjes te verhangen…

Met je afgetrapte gympen aan en je veel te korte broek lijk je te zijn weggelopen uit een heel oud jongensboek Je zegt nooit veel, eigenlijk niets maakt nooit een praatje met de buren je lijkt wel mensenschuw geworden en blijft maar in de verte turen Ze zeggen dat je ooit professor was al is dat nergens aan te zien je lijkt een schooier…

Een ouwe, afgetobte schooier kreeg eens van een zonderling Een bankbiljet van duizend gulden, voor hij zich verdrinken ging De stumper keek naar 't papiertje, nooit had hij zoiets gezien Hij dacht: Het is bepaald een grapje, of het is wel vals misschien Hij ging, om zich te vergewissen, naar de zaak van een bankier Daar toonde hij voor 't loketje…

't Is gedaan; De hekken zijn verhangen! Daar is in 't Meer voortaan Voor u slechts slib te vangen.…

hoofdrol ook al wil je dat vaak niet jouw gevoelens zijn decor ze kleuren met verschijnen in belichting zullen ze verdwijnen dan gaat haar stem weer voor ze spreekt van echt terwijl jouw emoties figureren de sterkste zal triomferen ze weet van goed of slecht jij ziet publiek dat hunkert van verlangen maar je laat de liefde zich verhangen…

* loflied op dora en nora als nora en dora verschijnen is het gedaan met de rust tranen met tuiten trekken de dames als zij vreugde toveren van gezicht tot gezicht de lakens delend poetsen, stoffen en zemen zij het toilet spic en span met klinkslag of sneer trekken zij dweilend ten strijde tegen smet en smeer schuierend en schooierend…

Uit de zure regen van hand – gespitte graven waaruit de ochtenden zich laven tot het morgen gloren, worden nieuwe tranen geboren, leggen zon en maan een schaduw over een geleefd gezicht, lucht en water verhangen zich aan nevelringen, de mens wikt en schikt zich in een aantoonbaar gewicht, naar de maat van al die overbodige…

Dat begon al in de gereformeerde kerken, waar psalmen en gezangen mijn vrije geest wisten te verhangen. Restanten daarvan zijn nog steeds te merken. Ze wegen even zwaar als een nucleaire raket.…

hij heeft zijn jas van duizend dagen aan touw verhangen huid en huis verkocht voor kostbaar diamant loepzuiver van het eerste water als dagelijks brood eet hij groen gif een rubberen slang tussen zijn metalen lippen ademt solderend gas in keel en longen binnen zijn mond smeedt stof en zand nu is mijn vaders…

aan mijn voeten, hetzij wat katoen als de winter haar vacht weer intrekt en ik een insteek heb aan de wereld waarom trekt de lucht zich samen in 't blauw met zwijgzame strepen het gesprokene is nog niet koud als de donderwolken zich verweiden Aan elke druppel hangt een wit woord dat ik in onvruchtbare grond gezaaid heb het heeft zich verhangen…

Je beschreef hoe je jezelf zou verhangen en hoe je daar op zou reageren. Was het maar bij een flirt gebleven, want de weggetrapte stoel was een stoel van Niets. De jankende hond een beeld dat wegebde en je huis ineens een mortuarium, bestormd door hulpverleners en agenten.…

Gelijk de witte zwaan aen Strymonis fonteine Bevindende haar jong verhangen in een strik Vergeet haar zoete zang en in een ogenblik De vleugelen na-sleept en wandelet alleine.…

Ik loop een marathon samen voorop met jou los van de massa weg van het gedrang we kijken elkaar aan wat voelen we ons blij Maar in een trappenhuis raak ik je kwijt ik ga een etage te hoog en we moeten naar benee Buiten zijn alle bordjes plots weg of verhangen richtingloos ren ik rond tot ik weer de massa zie Nu sjok ik achteraan…

Er is een lijst van zangers die allang hun muzikale pijp aan Maarten gaven, er niet meer zijn, verdwenen en begraven, en ons nooit meer bestoken met hun zang. Daarop is Elvis weer het hoogtepunt, wat jammer, ‘k had dat Gordon graag gegund.…

gans Meetjesland blinkt strakskes als de voren op hun rug zijn gegaan einders tegenwinds dood lopen tegen dijklichamen licht verpaupert in takken ik hou van grijs, met rood zoals een sjarpe de vrouw omhelst, haar mantel tot op de enkels doet vallen het grijze haar in een knot ogen spiedend rondgaan regensluiers verhangen zich in de…

( voor Adriaan van Dis ) Adriaan, mijn zoon, wat kan een mens diep wegzinken in zijn ellende in zijn schrijfkamer, de zeewind giert door de holten in je hart, naar de bossen van Indië, waar ik mijzelf heb verhangen of ben jij het?…

ze hebben me gemold handen die met vingers water van de muren haalden hebben ze gepolst armen die mij troostten verhangen in een loos gebaar ze hebben in mijn schouders de wereld overhoop gehaald ik schuur mijn borst en rug tegen de muur om mijn verloren greep te laten dagen uren weer te delen met mijn cel ze gaan me monddood maken…

Schooieren langs de wegen, Hangen aan een tram, Elke kar de zijne, Elke stoep van hem! Koning in z’n lompen! Koning in z’n zin! De wereld in een doosje, En hij er midden in!…

moet altijd plat en ik constateer die heeft een cursus gehad Mijn psyche op een hellend vlak mijn bloes begint te knellen dus begint ze op haar gemak De zegeltjes te tellen Een uitleg over de prijzen de aanbiedingen en btw en ik zie vol afgrijzen drie kilo muntgeld in haar portemonnee Waanbeelden dwalen door mijn hoofd over een verhanging…

Blijf verhangen aan het klokje en vooral het verrukkelijke parfum. Nou ja, we zien verder wel. Of weet jij goeie raad?…