Alle inzendingen over verlangen OR beminnen

Ik kan alleen bezinnen Dat ik, met ziel en zin, Het leven durf beminnen Omdat ik U bemin! - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - * Wie zeggen jullie dat ik ben?…

Oh lijf van Andalusië de olie over je lichaam werd verwarmd door de zon en maakte me hongerig en heet Oh lijf van Andalusië netkousen van boomgaarden versieren je glooiingen en maakten me wild als een stier Oh lijf van Andalusië zeven dagen mocht ik je beminnen en elk heuveltje en elk rimpeltje deed me verlangen naar meer.…

Eén schaduw teveel In gebroken verlangen Eén droom teveel In een leven lang Vier woorden Goed bewaard In beslag genomen Jou gevraagd Verradend beminnen Zwervend in gevoel In woorden gebladerd Onzegbaar verkoeld Donker verdriet Steeds weer herhaald Een hart van morgen Begraven vandaag Hand zonder hand Eén schaduw te weinig…

liefdevol terzijde maakt roekeloos tevreden en Nirvana doemt op als perfecte herinnering aan de ongerepte passievolle beminning…

ik voel je lichaam waar ik zo naar verlang.. wil je beminnen ..mijn hart gaat te keer... jammer de muziek is afgelopen,.. er komt wel weer een volgende keer...…

Of God wil mij voor onnodig leed beschermen en Hij sluit alle poorten, dan rest mij inderdaad een stilzwijgen en een aanbidding voor Zijn alziende wijsheid, Zijn bovenmenselijke Liefde is in wezen groter dan elk verlangen, wat ik kortzichtig tot obsessie verklaar.…

Haar onuitputtelijk beminnen. Eens, ja eens, zal alles liefde zijn!…

Ik heb iets bereikt, en nu voel ik een leegte -- die ik wil vullen.…

Omdat mensen verlangen, bang zijn en vechten om het kwaadaardige te beslechten. Waarom dan geen totale opheffing? Omdat wij mensen samen met de haviken en de duiven iets mogen wegwuiven, totdat enorm veel kracht zal zorgen voor een vrede van morgen. Voor ieder leven. Een compleet nieuw gegeven.…

Een vrouw beminnen is de dood ontkomen, weggerukt worden uit dit aards bestaan, als bliksems in elkanders zielen slaan, tezamen liggen, luisteren en dromen, meewiegen met de nachtelijke bomen, elkander kussen en elkander slaan, elkaar een oogwenk naar het leven staan, ondergaan en verwonderd bovenkomen. 'Slaap je al?…

en schenk mij licht lees mij uit, lees mijn hoofd stuk schenk mijn geest totaal geluk les mijn dorst, dicht mijn zinnen leer mij de poezie weer te beminnen…

jij in mijn leven jij hebt mij in die korte tijd dat speciale gevoel gegeven elke dag dwaal je door mijn gedachten en ik weet dat ik je te lang heb laten wachten maar bang om het te proberen bang voor wat er komen zal weet niet wat ik met dat gevoel moet beginnen wetend dat ik wat ik zoek bij jou zal vinden ben ik bang om je te beminnen…

als het jaar zijn einde nadert verblijf ik wat dieper vanbinnen de hemel duikt dan ongevraagd in mijn ziel alsof ik het sterven, haast gedwongen moet leren beminnen het hangend grijs dringt zich door mijn huid om de maakbaarheid te vertragen en de winterslaap te verkiezen tot mijn allerlaatste bruid als hoop verder reikt dan het…

Blijf bij mij, en ik zal je elke dag opnieuw beminnen.…

daken kleuren roodbruin in het land, bomen kijken er verliefd door vensters op zoek naar nog wat warmte binnen, ze vertakken zich als nesten of ze in de herfstzon kleintjes verwachten. de beige muren van Pontoise steken af bij de sapgroene, cadmiumgele velden boeren schuifelen niet in dit schilderij, Pissaro heeft ze allen in bed gestopt…

Om te vergeten speelde hij in zijn Theater van beminnen met zijn poppen daar van binnen om te zeggen wat hij wou maar nu verbeeldde met een lijf waarmee zijn stem iets kon beginnen en zich spreken zou tot hen die hij zou spelden op zijn mouw Ik hou van haar - mijn hele leven en zou haar echt alles geven waren steeds zijn laatste woorden…

zoveel rechters hebben hun oordeel geveld in het begrensde land dat in de boeken staat beschreven, de verdrevenen opnieuw verdreven beschermd wat zo beschaafd in naam van koningin en vaderland met alle wapenen wie anders is te lijf, te lijf gegaan de wet heeft opgesloten die als kind werd opgejaagd in chaos van besloten huizen, de kelders…

Een muze beminnen is goddelijk, voor een poët. Dichters begrijpen de roerselen van uw ziel. Ze herkennen de liefde in uw ogen. Laat hen tot uw stoutste dromen toe. Geef hen al uw zorgen en uw smart. Nooit worden verlichte dichters moe. Onvermoeibaar beroeren zij uw lichaam, en uw geest. Zorgen tillen ze van uw schouders.…

Zonder liefde kan men niet beminnen; daarom wacht ik hier op jou. Ik heb steeds de geluiden van de angst overstemd. Mijn mond weigerde zijn klanken te imiteren. Mijn gemoed bleef altijd op de vrijheid gericht. Ik heb met een mes op de muren geschreven. Mijn hand kerfde telkens dezelfde naam. Ik heb klanken naar een melodie toegezongen.…

Speels laten je vingers Je de weg vinden op mijn huid Zacht voelend de warmte Die zich vertaalt in verlangen Speels laten je ogen Je vangen in verliefdheid Glijdend over mijn huid Laten je ogen niet meer los Speels laten we elkaar Onze lichamen beminnen Liefde laat ons smachten In onze samensmelting Speels laten ogen en vingers De…

overrompeld in onzekerheid naar antwoorden hoe hem teder zacht te beminnen zijn handen gaan beven…

Jij bloeide als een roos in mijn hart Zacht als zijde beminnelijk van kleur Vol van liefde en intense tederheid Omgeven van een honingzoete geur Jij overspoelde mij met golven passie Benevelde de lucht vol van verlangen Mijn gedachten enkel en alleen bij jou Jouw beeld in mijn dromen gevangen Jij voerde me zachtjes naar het paradijs Liet…

die diep van binnen opborrelt en door de aderen ruist Kookt, broeit en wacht zonder pijn op Het hartstochtelijke beminnen totale overgave, samen één zijn.…

De liefdesfluisteraar fluistert heel zacht Recht in je hart hunkert en smacht De liefdesfluisteraar praat warme zinnen Liefelijke woordjes en wil beminnen De liefdesfluisteraar laat je verlangen Ruikt zoet zo zoet om je hart te vangen De liefdesfluisteraar kruipt haast in je huid Wil samen versmelten in een zuchtend geluid De…

Ik weet niet of er zinnen bestaan die de geur van je huid kunnen vangen, de bewegelijke spirit in je ogen, een bron die wordt verwend als de prille knoppen botten, het fluisterstille gebaar van mijn vingertoppen in je rulle haar, de koelte in de schaduw van je oogleden, die altijd te beminnen.…

Voor de verliefden is er maar èèn hartewens Elkaar beminnen.…

Ik verlang naar mijn gevleugelde droom. Weg te vliegen, op te lossen in de lucht Geen rijkdom of macht zou mij meer vrijheid kunnen schenken. Ik zou vliegen zo hoog als een vogel maar kon. Het verenkleed brengt mij naar de hemel. Waar ik vlieg in de oneindigheid en mij verbaas over het gebrek aan zwaartekracht.…

Ik wil je laten zweven, op de wolken van geluk, Als ik vol verlangen mijn lichaam tegen het jouwe druk. Ik wil je laten deinen op de golven der lust. Als je me liefdevol omarmt, en hartstochtelijk kust. Jij en ik, geboren om te beminnen. Samen zullen we, deze storm overwinnen.…

ongemeende gevoelens Het rank gevormde aangeprezen lustig banaal Laat mij dromen ongedwongen in het onwetende Met volle liefde beminnen mijn droom mijn ideaal Schrijver Ivan Grud…

'k Verlang naar jouw stem, jouw warmte, 't gevoel 'k Zie jouw schoonheid. Hoor jouw zucht. Voel verlangen Verbonden met elkaar. Verstrengeld tot één Kussend, vrijend, beminnend; lijf-aan-lijf…