Alle inzendingen over verlies OR kind

Een handvol zand: Met een hand vol zand begon haar pad van leven, onwetend wat ze zou beleven. Met haar hand vol zand bouwde ze luchtkastelen, dromen brachten haar een verre toekomst zonder verleden. Haar ogen konden glinsteren als sterren in de nacht, ze straalden hoop, liefde en pracht. Ze danste op de tonen van het lied, dat vreugde…

In de wedstrijd van ieders leven is niet van de dood te winnen ook geen gelijke stand alleen maar verlies een groot verlies Sterkte familie sterkte fans dank Johan!…

Wat afgesneden is dringt zich bedrieglijk op, je strekt je armen blind naar de verzaagde voet, een leegte, het verdwenen kind.…

want ik ben zo ontzettend gek van jou nog iets hou van jou blijf lekker gek jezelf en verlies jezelf maar in mijn donkere ogen in oneindige dromen.…

Daar ligt dat jochie, aangespoeld, Dood en eenzaam. Dat was toch niet zo bedoeld Toen zijn moeder hem in zijn armen nam en hij als baby op de wereld kwam?…

Nog één maal de zon zien buigen, en zeggen… “ vaarwel mijn kind.”…

Geen reden kunnen bedenken voor dit verlies. Het vertrouwen verliezen in alles. Emotioneel uitgeput raken. Met stomheid geslagen zijn. Dit alles door het verlies van een dierbare vriend.…

wanneer ik niet meer in de stilte kan staan verlies ik mijn woning van plek tot plek mijn ziel zal rukken aan ijzeren luiken de dood ingaan, het lichaam nog vrij plichtsgetrouw zal ik gebaren naar honderd bomen in een seizoen verwacht jij kan me dan tot stof verbleken van eind tot eind naar een ijdele nacht het kind verstuiven, het laatste…

zijn ogen waren altijd vol ontzetting over de Bezetting nog meer ontzet was hij over het verlies van zijn geroofde tweelingbroer zo ontzet was hij over dat verlies dat hij zichzelf nooit kon ontzetten van zijn schuldgevoel zijn ogen waren ontzet van de Bezetting maar meer nog door de ontzetting over zijn verloren tweelingbroer…

soms schreeuwt het kind in mij hou me vast kruip toch in me als mijn kind weer wordt weggetrokken in de wereld van pijn verlies en weg, ver weg zo dichtbij weg kom lieve nestel nog even in haast verloren gedachten maar gekerfd in de eeuwigheid van thans, gister en de onmogelijke vergetelheid ik heb je zo warm overweldigend…

Een laatste zomerdag Na een veel bewogen zomer Met zoveel verlies in me En zoveel verlies om me heen De bladeren vielen vroeg dit jaar In de harten van mensen De bladeren die verkleuren En die vallen gaan Ze weten van het verlies Ze weten van het verdriet Ze weten van de taak die zij hebben Om ons te laten weten Dat ieder leven vergankelijk…

Niemand kent wie ik verlies. Verloren toekomst en levenslang gemis. Het verstand aanvaardt het gevoel blijft. Kwetsbaar om te delen eenzaam om te dragen. Een hart vol liefde voor vele kinderen. Maar niemand die me mama/oma noemen zal. Het moedervuur blijft branden tegen beter weten in.…

ik heb je blik gevangen twee druppels, tikketak in mijn emmerbak glazig en glinsterend en leeg twee oogdruppels ik probeer te blijven kijken maar ze prikken in mijn zicht en knipperend verlies ik me in het licht en knipperend verlies ik me in je gezicht…

hoogblond de haren dun al dat verlies…

Er is een naam voor oudemensengebouwen -- ze heten: Verlies.…

Wenen in stilte om het verlies. Alleen een non die het hoort.…

de komende geboorte van je eigen zoon zal je vader nog meer indalen in je ziel en zijn niet bij leven maar wel voelbaar de grootvader van het kind, wat je vrouw draagt en zal bevallen overlijden en geboorte verlaten verdriet en komende vreugde gefeliciteerd met het a.s. kind, je zoon a.s. vader…

Op deze dag stierven onze mede mensen Laten we dichtbij hun familie leden zijn, door iedere dag voor hun als troost een kaarsje te branden In onze liefde en steun naar hun uit te spreken Voor dit onbegrijpelijke en onbeschrijfelijke verlies van hun geliefden Van hun kind, broer, zus,kleinkind, oma, opa, ouder, vriend, collega Oom,tante,neef,nicht…

als ik voel denk goed of kwaad alles niets gedachten negeren gevoelens begeren het is te laat als ik kies dan verlies verlies ik jou inspired by: Frank Boeijen – zonder woorden http://www.youtube.com/watch?v=EAxa9SU0ov8…

de cyclus volgend van verlies gevolgd door nieuwe groei…

Zij die twee gezonde Kind'ren het levenslicht Liet zien en ze in liefde Heeft grootgebracht moet Nu de dood haar langzaam In bezit neemt constateren Dat alleen de dochter nog Om haar geeft - haar zoon Heeft al vijf jaar niet Meer van zich laten horen En hoe dierbaar de kind'ren Voor haar zijn blijkt wel Als ze na uren diepe…

Waarom is het zo moeilijk om uit te leggen, hoe leeg mijn leven zonder kinderen is?…

Hoe sterk ben je wanneer je niet meer rouwt maar kunt vieren dat jouw dierbare geleefd heeft en voor altijd aanwezig is in jouw hart…

Bomen die hun blad verliezen staan voor jou als kind. Die een vader moest verliezen, een vader, welbemind. De koude winterdagen met een frisse bries. 't Hoofd nog vol met vragen: Waarom nou dit verlies? De lente komt voorzichtig kijken, al lijkt het soms op niks. Treurnis zal nu langzaam wijken; toch blijft er het gemis.…

Het berooide beeld bevat dodelijke verfijnd smakende tot braak vervallen componenten Zo vredig stilgevallen angstig neergeworpen onverwachts ontrukt in een hoogtepunt van arrogant menselijk falen Sluipende moordenaar cellen besmetter kanker opkwekend wekend en wenend over toekomstig wegvallend leugenachtig verlies De kinderen betalen…

omdraaien, zien hoe ze terugkeert naar het huis en de kinderen en vlak voor de drempel omkijkt en een gebaar van haast maakt alsof er wordt gewacht verlangen en verlies samen komen zonder bloedbad, maar met zachtheid het hart triest gestemd, opgewekt slaat zodra een merel zijn rollertjes maakt geen weg terug dan zo weg te gaan om te blijven…

Mensen proberen teder te zijn ondanks de pijn van verlies en onbegrip. Konden we maar altijd weer herbeginnen. De kinderen zijn er nog, de pasgeborenen waarmee alles nieuw wordt, of toch weer anders dan we nu maar kunnen denken. De toekomst staat te wenken op de winter, de lente, nog ver weg nu. Maar komen zullen ze, zeker komen ze.…

dat kind blijft altijd onder de 16!…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

haar kind al meegenomen ze loopt langzaam naar de zee en verder haar tranen vermengen zich met de druppels van de golven ze gaat naar haar kind…