Alle inzendingen over vijver OR zwanebloem OR lissen

rimpel in vijver vibreert en raakt voorzichtig mijn verwondering…

Vijver in golflinks op zijn bodem balletjes hangend aan wolken…

parende padden op steen in vijver op het pad sta ik…

Om de vijver heen een rondje met het hondje zielsgelukkig blij…

De avondzon giet een dagvol diepe kleuren – uit in de vijver.…

Als eerste kan hij worden gelegd je kunt hem in de vijver gooien en je kunt ze geven voor brood. Het kan niet worden ontkend de wijzen hebben hem gevonden.…

Ganzen gakkend rond het wak lokken menig broodkorst aan welke drijvend op zwart water zeer snel in open snavels gaan De oever van de vijver door moddersneeuw omgeven geeft tussen grauwe glibberglans een spoor van groene sprietjes aan.…

In winterkou spiegelt de vijver niet als in de zomer met alle mooie dromen tijdens mijn ouderdom en mijn verdriet is er een gladde ijslaag op gekomen en onder dat ijs, in de vijver heel diep ligt de as van de man waar ik mee sliep veel eenvoudiger dan het leven spiegelen kan denk ik terug aan momenten met mijn man in winterkou ligt zijn…

‘k werd kersvers verliefd, door sprong in een datevijver - ‘k ben in de wolken…

een prille april vist kurkdroge vijvers op ik voel nattigheid…

een reiger vliegt laag krassend over de vijver moderne dino…

koninklijk bezoek de vijver is gesloten lang leve de vorst…

[Haiku] De vijver is kalm een maanbeschenen lotus bezweert het duister.…

Helblauw de luchten in rimpelloze vijver tot plots een gans duikt.…

Mediteren is de kikker én de vijver de sprong én de plons…

Boom, vijver en rots zijn melkwegen, droompaden van amper aren: vanuit de ruimte nauwelijks zichtbaar, vanuit mijn vierkantig bestaan werelddelen op zich. Losse entiteiten in mijn heelal?! Uitkijk op het leven of gewoon de tuin! VIJVER ROTS…

Hoofd vol gedachten: vijver vol opgewonden kwakende kikkers…

Bevroren vijver, het ijs rond gouden vormen maakt diepvriesvissen…

zon kleurt de schubben in rimpelloze vijver wit-oranje koi…

Bevroren vijver maan danst op lichtkristallen vis blijft koelbloedig.…

eenden drijven vlakbij in de vijver volgens mij denken ze aan jou net als ik…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Het is een moedig mens, die het aandurft, om in een stille vijver van verdriet, een wonderlijke steen te gooien. Zie! De steen heeft onze angst verdreven. Onze ogen worden vanzelf weer droog. Onze vijver is opnieuw gaan leven!…

Ik maakte tussen de lissen met de hand een wak in het kroos. Er steeg licht op van beneden uit de zwarte spiegelgrond. Ik zag een tuin onbetreden en een kind dat daar stond. Het stond aan zijn schrijftafel te schrijven op een lei. Het woord onder de griffel, herkende ik, was van mij.…

De zon zou je willen aaien De lucht wat verfraaien Meer in blauw gareel Zonnestralen vallen ons ten deel De lucht wat verfrissen Bloemrijke oevers met gele lissen De lucht beter uit laten komen Nu mag je er in wegdromen De temperaturen spelen Vlinders met velen Bijen dartelend rond bloemknoppen Het laat je hart sneller kloppen Lach…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Duistere vijver, in het roerloze water ontstaat een gedicht: goudvissen in een cirkel drinken van de watermaan.…

schrijf een zin van 120 woorden lees Proust om te weten hoe je ja, hoe je dat schrijft de lichtgroene bladeren langs de ijle wilgentakken bij de vijver waarin men kijkt om zichzelf te zien zonder rimpels en liever nog een gouden toekomst en kinderen als in Combray die misschien weinig weten bij de vijver gouvernantes en…

Ooit lagen wij samen bij de vijver De vijver vreemd genaamd "De dood" We staarden naar de sterrenhemel Jouw hand op mijn heup, je hoofd op mijn schoot. Ooit keken wij daar samen naar dat wat oneindig lijkt zonder dat ik besefte hoever wij zouden komen Je durfde me toen nog niet eens te kussen Je was nog de uitkomst van mijn dromen.…

Laat me, vijver, waar ge ontwaakt, - daar, ten dagerade aan 't rozen, naar uw nacht de morgen naakt, - laat mijn aanzicht, week en naakt, eigen bleekheid tegen blozen.…