905 resultaten.
Gloeide maanlichtgeel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 153 de vleermuis
en een glazen kat
schedeltjes van ratten
ik had van alles wat
nam de donkere
schaduw van het pad
een paar lijkbleke skeletjes
ging er snel mee aan de slag
mijn raven zaten
op hun tak te rouwen
maar wisten vliegensvlug
de restanten te verstouwen
het elixer gloeide maanlichtgeel
fonkelde wat sterrenpracht
ik roerde het…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
voor het vergeten
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 193 pleidooi voor geluk)
de sterfelijkheid vooruitschuiven
naar overmorgen bijvoorbeeld
de uren tellen
op de vingers van je hand
en elkaar verwarmen en betasten
zolang het nog kan
ook met de vingers van je hand
geluk is een samenloop van omstandigheden
korte momenten die langzaam uitgroeien
tot genegenheid die naar liefde riekt
je geur absorberen…
Haar verborgen silhouet
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 155 Met ingetogen euforie
absorbeer ik als een spons
die mij de kern laat zien
van de fundamentele houvast.
Haar gevoelige hand
gevangen in een zonnestraal
verbergt de gevoelige kilte
als een warmtebron in IJsland.…
paradijsvogelbloem
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 280 een bloem
een vogel
het paradijs
de vogel vloog
zag de bloem
wat te doen?
de bloem ging open
de vogel zat erop
nam het stuifmeel mee
vloog naar het paradijs
zong een vrolijke wijs
zo ontstond de naam…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
- Dankbaar Verlangen -
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 323 En als ik gelukkig was
dan zouden gouden momenten dansen
..uit dankbaarheid, blijvend geluk brengen
omdat jij van mij was, glans in mij fonkelde
want jij zou mijn struikelblokken vangen.
Jij zou mij doen stralen ..…
Het verbrijzeld aangezicht der liefde
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 490 Het licht wat ooit nog fonkelde
de warme taal van het gelaat
krimpt ineen en zwijgt
De dode die niet op wil staan
De kiemkracht die op sterven staat
De onschuld die verdwijnt
De traanval glooit de wangen nat
en sluit de lippen kronkelend
om wat eens is geweest
Nu waanzin mij hier achterlaat
het breekpunt mij door midden zaagt
verlies…
paardenbloem
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 252 De paardenbloem
Prachtig en magnifiek tegelijkertijd
De laaghangende zon scheen een oranje gloed op de grond
De paarden galoppeerden als wilde zwijnen door de wei
Een blaadje van de paardenbloem brak af en vloog weg
Weg van zijn vrienden die nog aan de paardenbloem zaten
Weg van de stengel
Hij vloog en vloog alsmaar door
Tot hij op een bepaald…
Tranen van geluk
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 224 Tranen zijn er alleen voor jou
zij vloeien droog over mijn wang
mijn poriën zijn als een spons
zij absorberen het verborgen voorval.
Tranen zijn er voldoende
om een beekje te laten stromen
de herinnering overstroomt
als een bulderende waterval.…
Haiku
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 99 Een reiger vloog op
hij haastte zich evenwel
op zijn manier niet…
Stroomuitwaarts
snelsonnet
3.0 met 18 stemmen 1.006 Ineens voelden ze iets van luchtweerstand
En onder hen ontstond de duisternis
Er klonk al snel gejaagd gefluister: 'is
De kerstman soms wat roekeloos geland?'
Tevreden sprak de sterrenwichelaar:
De donk're dagen zijn wel vroeg dit jaar…
Credo
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 698 Ik denk, ik weet te voelen wat van me verwacht wordt
mezelf gespreid, verkracht door wat ik wil , niet ben
het duister werken aan een wazig plan
frunnikend, standvastig duim voor duim
geloof, een vaag verlangen
opgezweept door grimmige voorouders
uitgehouwen, vastberaden absorberend
van godendeemstering tot kunstlicht
steeds meer heb…
Hymne aan Hildegard von Bingen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 552 Vergeelde woorden in Latijn
absorberen het irritante gemier.
Heilige stilte staat als een huis
en bliksemschichten
verlichten de pijn.…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
brokkenpiloot - senryu
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 359 gekscherend vloog hij
over de top maar vergat
op tijd te dalen…
Peins wat
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.168 Zweef hoog in Andes,
peins wat ik zou willen zijn
als ik hier niet vloog.…
Windstreek
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 162 juni vloog om
en nu dreigt juli ook al
voorbij te stormen…
Schone
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 196 verleiding
lokt me dichter
sluit mijn ogen
laat me meevoeren
naar daar waar
liefde door de
kanalen stroomt
wilgen niet meer
treuren maar de
verrukking omarmen
bloemen aanlokkelijk
hun kelk heffen
vlinders het hoofd op
hol brengen
zoemt blijdschap
tierig rond in deze
weelde
wiegen bladeren
op het ritme
van de wind
absorbeer…
Midzomernacht
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 636 Je naakte lichaam fonkelde
een zwarte silhuet
in de stilte..
... en ik huilde zacht...
En terwijl ook mijn gedachten
zich in zee lieten zakken
Rees mijn laatste vraag
mijn emoties te boven
Midzomernacht...…
doortocht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 65 toen viel de stilte
hoorbaar als een waterdruppel
begon de dwaaltocht door de grot
kalksteenkegels sperden ons de weg
als stenen afgodsbeelden
wanhoop droop in pegels
van het gewelf
langs torenhoge ijskaskaden
van langvergeten angst
heel even fonkelde het meer
agaten spiegel in het vuur
van onze fakkels,
onpeilbaar als het navelstarend…
doodstil
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 197 doodstille vijver
een kikker wacht geduldig
er vloog iets voorbij…
opgewonden
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 248 met het hoofd op hol
vloog hij haar in de armen
en nam de benen
[senryu]…
Vlinder
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 2.856 Mooie vlinder,
je vloog mijn leven in,
lichtte mijn bestaan op,
gaf mijn leven zin,
Mooie vlinder,
je was niet sterk genoeg,
ik mocht maar even van je genieten,
je vloog weer weg,veel te vroeg.…
Hoe kook je slakken zonder schelp
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 529 Hoe kook je slakken zonder schelp
absorbeer de overvloed
aan water
met het zoutvaatje
verstopt
ik loop afgesleten treden
blootsvoets, de blaren kapot
het zachte eelt moegestreden
wie legt mij uit
hoe blijft het schrift schoon
de handtekening standvastig
in trillende vingers
ik raap de peuken en verstrooi
as, in bloeiende weides
madelieven…
DIE DOOIE HUIS ( Taal: AFRIKAANS )
gedicht
3.0 met 7 stemmen 5.423 ”
Die kinders vind dit swaar, om die
gespanne atmosfeer te absorbeer.
Ons eet maar aan klein stukkies vleis,
dis Kaapstad - Kairo, in die kombuis.…
Valse liefde
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 2.548 Verbogen uitzinnige onjuistheden
Verwarrend bijeen gebracht
Verlaten valse lippen
Overtuigende woordenstroom
Waarheid wederom verkracht
Wulps bemint zij in overvloed
Geeft zich gewillig over
Judas in mij maakt gebruik
Gif absorberend wat zij verwoordt
Wetende de ziel vermoord
Daar het keerpunt de steen gegooid
Verminkte slinks met…
Dag en nacht
gedicht
3.0 met 94 stemmen 19.497 Hij brak haar zonder dat hij ’t wilde,
uit liefde die geen liefde stilde,
zodat zij neerstreek, nooit meer vloog,
nog altijd mooi: een nachtpauwoog.…
In het avondrood
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 215 het laatste licht
van de kortste dag
fonkelde op jouw gezicht
je hebt de tranen
laten gaan na een
jaar moeizaam sparen
gelegenheden genoeg
maar emoties laten
zich nu niet meer bedaren
de liefste dingen
zijn ons afgenomen door
op afstand te coronen
alles wat van waarde is
wordt nu door het
negeren opzettelijk gemist
ik heb je…
het etiket gaf je een bed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 539 je fonkelde als vuur
in glazen vol met dromen
de druiven rijpten zuur
maar uit het bocht
dat zijn herinneringen gistten
fermenteerde liefde puur
troebelheid vermistte de
verspilde jaren zon op dronk
nasmaak van de eikenhouten fusten
herkenbaar aan de fles
werd je geschonken aan de tong
je was nog jong door onbedaren
het etiket gaf…