Alle inzendingen over vlucht OR doop OR troost

, vlucht, vlucht ...…

ik doop mijn kwast in liefde en met een hele grote haal schilder ik de wereld… een stukje leuker voor ons allemaal…

Inkt komt uit een pen, eten uit een pan, hersens groeien niet, als je dope gebruikt, en toch, kan men er boeken over schrijven!…

Aan flarden geschoten humaniteit, Mens die zijn naam dreigt Te verliezen aan zijn eigen onmacht, Niet in staat zich te verweren Tegen het kwaad dat alles in Zijn vaart meeneemt, hartstochtelijk Op weg naar de hel - Met in het achterhoofd nog Een paar laatste flarden hemel, Waarnaar hij wanhopig op zoek is Om te redden wat er te redden…

Mijn liefste herinner je, het steile pad naar Kathmandu? Onze rugzakken droegen zwaar, onze voeten sleepten moe. Links, de afschrikkende eeuwende Himalaya piek. Rechts, bodemloos de groene jambalaya diepte. We zochten vrede bij Boeddha en menig slinkse goeroe. Mijn liefste herinner je, de schaduwloze brandende zon, kwellende lege veldflessen…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

en kukel en ik kraai Wij maken van beroep lawaai Zo maak ik hopen en ik graaf En ik hinnik, spring en draaf Ik ben nachtegaal en zing Zo heeft iedereen zijn ding Ik rook, dus ik ben Ik headbang, dus ik ben ook gek, dat je zo kunt ontaarden Maar ach, laat een ieder in z'n waarde Je hebt er ook die zijn er voor de gezelligheid Als troost…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Droogte ingehaald dankzij de winterregens herleeft de natuur…

De eerste breuklijnen worden zichtbaar en – de waarheid biedt niet altijd troost – overmorgen is verpakt in een vage belofte het leven is schaken in de schaduw waar het strijkend restlicht wordt geliefkoosd in uren van glas haastig afgestofte herinneringen herleven traag maar intens vluchten kleuren in warm zwart het sterven naast…

De meter nam de baby op en hield het kind ten doop. De priester nam de meter op en dacht: 'Ik mis een hoop.'…

De flamboyante islamofoob krijgt in Europa zijn eerste doop. Hij maakte opgeld met Fitna-geweld. Kabouter Bos moet voor hem op de loop.…

sluit een sierlijk vaarwel uit maar een aanloop bevrijd je van al het aardse gedoe nu je aan één stuk 13.000 kilometer over eindeloos water van de grootste diepste zee vliegt uitgeput en licht verdwaasd misschien strijk je in Nieuw-Zeeland neer 4Blue Blue Red and White poëtische magie schiet tekort als ik je mysterieuze vlucht…

Snuiven, slikken, maar vaker de naald, het doet haar vluchten in vage dromen waar ook zij geen ene troost uit haalt. De troost is haar reeds lang ontnomen. En morgen, bij het krieken van de dag, zal men haar vinden, 'n nog jonge meid. Een meisje zonder hoop en zonder lach, maar die eenzaam stierf, vóór haar tijd.…

te bieden, die kleine troost?…

sereen als de gieren die vinden in stilte gegeten, verzadigd verlaten hun prooi zo niet de jacht op het leed door de med-man beter gekend als de media-maan genadeloos speurend en junkend naar shots verlangend naar snel-scorend media-dope zo krijgt het bloed nooit meer tijd om te stollen kleurt keer op keer alles nog roder dan…

vertrouwd in vele handen rood op licht blank hout het achteloze spel van engelen in de dop verandert echter snel in strijk en zet vlamt explosief geweld de potentie is geveld het blanke hout brandt dansend fel de zwarte engel naar de hel…

Niet zal de tijd door droefheid kwijnen vanaf begin is ’t leven hoop misschien zal schoonheid verdwijnen als jaargetijde in een levensloop maar toekomst is bevestigd in de doop.…

Hou je in Nederland een Spa-stop vraag dan om het flesje mét de dop. Want de mooiprater brengt kraantjeswater. Nee hoor, dit is geen Hollandersmop !…

De horizon stralend toelachend, maar Uit de wereld gerukt zonder verre vlucht. Wij staren in het luchtledige door het plotse. Een vrolijke vrouw zal je nooit zijn, Jij blijft ons nabij in gestokte wording. Dit overstijgen werkt verscheurend, Wij staan genageld aan de grond … Jij vertrok, en de troost kwam niet!…

Ik doop mijn pen Niet in het gif Maar stoot mijn lans En schrijf met bloed Mijn letters branden in de lucht Ik kalk Zwarte geschiedenis Getekend: Urs…

Tankte hij soms nog gevaarlijke dope ?…

Door sneeuw bedekte velden zwoegt hij voorwaarts terwijl de felle stormwind schurend gaten blaast in de laatste ijdele dromen die hem nog helpen door de dag Die zoektocht naar troost het verlangen naar iets nieuws werden een vlucht om te vergeten maar hij heeft zo lang gezocht dat al is vergeten wat te vergeten De grijze lucht laat steeds…

Al die mensen vluchten voor geweld, al die mensen sneuvelen zijn nog niet geteld. Al die mensen waren op zoek naar een veilig thuis, al die vluchtende mensen komen nooit meer naar huis. Al die mensen, op de vlucht, zijn verdronken en dus: is de vlucht ten einde. Het vluchten is voorbij…

Iets kleins dat groot wordt: je ziet een schroefje liggen – dat ergens ontbreekt.…

Als ik op de eerste trede mijn linkerteentje doop, aarzel ik in al mijn leden tussen huiver, lef en hoop. Ik geef je tóch mijn vinger en vraag om heel je hand. Voel goed hoe ik nog slinger van lust naar liefde, en verstand. Ik kijk naar jou en laat mij dopen, los van rede, kant of wal. Geheel gewichtloos val ik open, plons! omhoog!…

...en de inkt is bloed geworden dichters dopen daarin hun pen en het bloed is nu geronnen in de schoonheid van het onbegrepene de regel afgebroken terwijl het woord nog wilde betekenen...…

Troost voelt als een omhelzing. Troost is een warme deken om jouw eenzame schouders heen. Troost komt dan als er een gat valt, een verdriet. Troost is ook een gevoel van herkenning: je bent samen er door heengegaan. Troost komt wanneer je open staat voor warmte. Troost is een feest van begrip.…