Alle inzendingen over vriend OR verdriet OR eenzaamheid

eenzaam bewandelden zij de weg zij, voor wie het leven niets bood en waar het leven uiteindelijk eindigde in een totaal onbelangrijke dood als schimmen bewegen ze zich voort vergeten door vrienden uit vroegere tijden afgedankt door de wereld, waardeloos verklaard door wat anderen over hen zeiden een voor een slaan ze de weg in allen ongelukkig…

Met toch veel vrienden Blijven lachen Ondanks verdriet Die twee dagen Waar men naartoe leeft Een grote luchtbel Valse schijn Ik schaam me niet Om toe te geven Dat kerst Ondanks dat Ook leuk kan zijn…

Maar toch heb ik verdriet... Jij was mijn beste vriend... Ik was jouw beste vriend(in)... En nu is alles over... De liefde en de vriendschap... Nu ben ik alles kwijt... jouw liefde en onze vriendschap...…

uiteindelijk ben je eenzaam ieder mens staat toch alleen er zijn altijd wel vrienden of familie om je heen maar wie je eigenlijk bent en wat je werkelijk voelt en hoe je al die dingen in je leven hebt bedoeld dat weet alleen maar jij soms wil er iemand mee maar het blijft een eenzame reis in een altijd lege coupé…

en het graanontbijt denkt hij aan zijn verre vriend Bjarne die geen droeve verhalen meer schrijft maar eenzaam droomt in zijn gelukkige kamer over zijn Russische vriend die zijn gedichten schrijft.…

De woorden zijn stenen die vallen in de cirkel van beloftes die nooit breken in de verlaten schaduwen van vrienden die niet in vijanden geloven en minaars die alleen hun eigen eenzaamheid beminnen.…

De man was eenzaam hij schreef slechte gedichten en berichten aan zichzelf vol lof hij hunkerde naar erkenning en licht maar verborg zich met zijn denkbeeldige vrienden in de schaduw van hunnebedden.…

Wat fijn, dat er vrienden zijn, die ervoor zorgen, dat de weg, die belopen moet worden, niet te lang en eenzaam is. Ik hou van hen!…

De namen van wie eens mijn vrienden waren werden tot as tussen mijn tanden, en ik spuw ze uit. eenzaam schijnt men te moeten zijn in deze dode landen, het leven dooft in kaars na late nachtkaars uit.…

Ik ben het al enkele weken hoop dat het maanden worden maar toch ook weer niet want met deze liefde doe ik mijn vriend verdriet het begon met chatten zo onschuldig als het lijkt leerde ik je beter kennen begonnen wij elkaar te verwennen ook in het echt ik wilde steeds meer je belde me op een dag minimaal 3 keer ik zou het m'n vriend…

Mijn vrienden zijn helden voor mij, mijn echte vrienden. Ze kennen me vrolijk, verdrietig en blij. Bij hen kan ik mezelf zijn, de echte mij, Geen leugens, geen schijn. Echte vrienden hebben is fijn, vrienden die me door en door kennen. Die er altijd voor me zijn, elk jaar, elke maand en elke dag. Voor elk soort probleem.…

Doeschka is dood zo ineens Ze vond d’r bazin hier niet schrijft haar in memoriam schrijver Je kunt het ook zonder stellen De ultieme eenzaamheid van je leven zien, ondergaan, verteren Zoals iedereen misschien Een aantal vrienden van me die zeker wel Net als ik nu In zwaar levensweer niet alleen wel eenzaam…

eenzaam hart verloren zoekend in de diepe zee eenzaam hart verschuilend achter bomen als een ree dwalend door de straten als geen mens meer buiten is eenzaam hart zoveel verdriet verlangen en gemis hunkerend naar warmte maar ook warmte doet soms pijn eenzaam hart wanneer zal het weer eind'lijk zomer zijn…

Verdriet stop je niet zomaar even in een doosje je kunt het proberen te vergeten,,,,voor een poosje Maar telkens weer zal dat verdriet je raken dan probeer je samen om er iets van te maken Want je echte vrienden weten met jouw verdriet om te gaan laat mij dan ook in jouw verdriet naast je mogen staan Verdriet kun je niet verstoppen…

je naar boven haalt die zijn er niet veel iemand waar je respect voor hebt zie het als een juweel Elkaar steunen door dik en dun samen lachen, samen verdrietig zijn in leuke tijden, wanneer het tegenzit een echte vriend voelt heel fijn Een echte vriend is om van te houden is er altijd een echte vriend laat je nooit meer los die wil…

Ik sluit mijn vierde ronde in het park en hoor alleen knerpen van het grind triest, dat pas in eenzaamheid de God herontdekt wordt als een vergeten vriend toch, geen woord dat wij delen noch sterfelijkheid noch onsterfelijkheid die ter sprake komen en als er waren grote levensvragen die zijn al lang beantwoord of wachten in de schaduwen…

Soms voel ik me onzeker Onzeker en verward Soms voel ik me vrolijk Alsof de zon schijnt in mijn hart Soms voel ik me verdrietig Verdrietig en verscheurd Soms moet ik zo lachen Alsof die lach nooit eerder is gebeurd Soms voel ik me eenzaam Eenzaam en alleen Maar steeds vaker voel ik me gelukkig En kijk ik om de nare dingen heen…

Een trouwe vriend Ik dacht een trouwe vriend te hebben een vlieger zou ik met je oplaten als jij beter zou worden want jij maakte jaren geleden een vlieger voor mij toen we nog jong waren helaas bleef hij aan de schoorsteen hangen en nou vraag ik eigenlijk waarom welkom in mijn huis ontvangen gewoon eigen volk gezellig eten een glaasje…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…

ik zit wat voor me uit te staren en denk terug aan alle jaren jaren van vreugde en verdriet neen mijn beste vriend vergeten kan en wil ik jou niet…

Vrienden…. Voor altijd, Het gevoel van eenheid… Samen lachen, Samen huilen, Samen, altijd… Geen eenzaamheid, En met deze eigenschap, SAMEN ZIJN, in onze vriendschap, Het is mooi Onmisbaar, Wees elkaars steunpilaar, Samen… altijd….…

Je leven is vol eenzaamheid een solo strijd niet te winnen Je wilt wel anders maar het lukt je niet, verdriet. Je ziet de mensen lopen, blijft hopen op aanspraak. Maar ze zien je niet, willen niet kunnen niet. Je blijft alleen in je strijd tegen de eenzaamheid.…

pen Schrijf mijn beste vriend Schrijf over mijn liefdes die ik heb beschreven en hoe ze mij de grond in hebben gekregen en hoe ik mezelf weer naar boven heb gevlogen Schrijf over mijn leven en over mijn verleden en alles wat ik heb geleden Schrijf, schrijf mijn pen Schrijf mijn beste vriend Schrijf over mijn land en zijn verdriet Schrijf…

Ook al wil je brein het niet eventjes opgelucht zijn, is toch fijn Loos al die tranen; loos dit verdriet om één ogenblikje gelukkig te zijn…

Men trof eens in een labyrint Een heel verdrietig, eenzaam kind Wat was het bang Het duurt zo lang Voor wie gewoon geen uitweg vindt…

regen spoelt mijn geest verdriet sijpelt in aarde droevige grondstof er wortelen treurwilgen zij geuren naar eenzaamheid…

Eenzaamheid, pijn en verdriet, maar niemand die mijn wil ziet, misschien een counselor van stichting wreed - open mijn weg - ik weet het niet.…

Maar op de lange duur, ‘t werd stiller, eenzaam, guur, stond in de kou, Nu weet ik, zo is het leven, de echte vrienden zijn gebleven, zij bleven trouw, ‘k Voel me nooit meer echt alleen, met liefde om me heen, van vrienden, lief en kinderen. Geniet van elke nieuwe dag, door mijn tranen kwam de lach, wat kan mij nog hinderen.…

God kent jouw verdriet en eenzaamheid Als een vader wil Hij voor jou zorgen Bij Hem ben je veilig en geborgen En nooit meer alleen, want Hij is er altijd.…

God kent jouw verdriet en eenzaamheid Als een vader wil Hij voor jou zorgen Bij Hem ben je veilig en geborgen En nooit meer alleen, want Hij is er altijd.…