Alle inzendingen over water OR golven

De golven van de zee spreken vele stille talen, die ik niet kan verstaan ook al spreekt het duizend malen. Een lied weerklinkt door de nacht als schuimkoppen op de golven staan, het bruisend lied van de zee zal menigeen stil doen staan. De golven worden opgeworpen een muur van spattend water.…

Ik weet van water niet het wrak dat peilloos diep daar ligt verloren, de duur van zoveel nacht. Verborgen groeit een kilte onder golven bij.…

zee vogels vluchten klapvleugelend golven reuzen vallen vernietigen... zee mensen kijken natuurwonder verwondering verbijstering angst dood... zee eindeloos water golven getemd vogels gebroken vleugellam... zee sri-lanka parel pijn overleven doet alleen de zee...…

Lopend aan het strand stromen de tranen over haar gezicht vallen in water en zand. Golven voeren haar tranen met zich mee bevrijden haar nemen ze mee naar de horizon. Gedragen door de wind nemen de golven ook mee het verleden van het kind nu ze eindelijk is geworden een vrouw.…

zoals ik struin langs oester en blikken fanta hangt mijn geest reeds aan het verderf van moed te zwieren gelijk die witte reiger die me beziet vanaf de rijsdam tot aan de in verval geraakte steiger het is de overvloed die het lijden voedt met een onleesbare handschrift wiens tekst mijn mijmering in zwartgallige woorden in herinnering…

mijn wens op het water wijs met die ene droom als een herinnering meevarend kabbelend op roerende golven opgetogen knipoog ik naar het licht van de dag drijf op zeilen op het geluk dat ik zag…

Hart in het zand wachtend op het zilte water met haar zoute vacht. Brakende golven, groeiende hartstocht. Beuken uiteen spatten en bewegend op de melodie van de wind. Hart in het zand wachtend op het zilte water met haar zoute vacht. Jouw blik raakt het mijne verweven tot een zijden draad. Brandend verlangen blussen we met een chardonay.…

De golven zijn hoog We zien het We beseffen het We erkennen het De golven zijn hoog We varen niet We surfen niet We zwemmen niet De golven zijn hoog We ontwijken ze Te bang voor wat gaat komen In stilte blijf ik dromen Terwijl de zee weer kalmer wordt Het water langzaam rustig wordt De wind zal stoppen met bewegen Dan…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

De zon ging onder en aan het koele stille meer in zilver maanlicht drijft vermoeidheid weg op kabbelende golven het maanlicht verkwikt neemt gedachten mee voor een toekomst veel later over het water.…

drijvend op het water met niets dan de golven zacht wiegend het smalle hout gespannen lijn doorklieft het blauw duikt onder geduld beloond zilver spartelt vandaag genoeg te eten…

De wolken zweven weerspiegeld door oceanen ik zweef ertussen ik waad door water geblust door golven rust ik op riffen van zand bewustzijn lost op een geheel met de wolken gesust door de hemel…

Sereen stil zwijgen loeiende wind scheiding water stuivende golven schuim koppende duin eindloze vlakten ruisende velden. Hoor ik je stem in zwoele warmte boven loeiende wind bulderende golven lach door koppende duin eindloos ruisende velden van liefde.…

Een eindeloos luieren op watergekoeld schuurpapier met gesloten ogen verdampen op het wad de grenzen water en zand slikken de kim voor even weg De wind etst beelden in strandgeel en zeehondengrijs schuren hoeken rond stormvrees is een mensenkwaal niet voor hen die in golven huizen of in het water dat goden draagt.…

Ik verlang naar een zee zonder horizon Waar de lucht overgaat in water Ik verlang naar de kleur van de ochtendzon Naar het rood van de avond Ik wil zoekraken in de golven Ik wil alle woorden verliezen Ik wil schepen tot zinken brengen Hun lading in rook doen opgaan Er is een teveel Aan alles Ik wil niets meer dan water van de grote…

Katers en poezen leven in een paradijs, waar mensen ooit werden uitgedreven. Zij slapen in een zaligheid, waar geen mens leven kan. Weer wacht het paradijs op ons, wanneer mannen verlichting zoeken, en vrouwen poezelig durven zijn. Lieve mensen, wees gewaarschuwd. Mijd verboden vruchten. Eet eerlijk brood. Drink rode wijn.…

Golven schuim vergruisd als wolven achter schapen, slapen onbevreesd. Beeldspraak van zwijgen, meeuwen bestijgen winden, als pioenrozen. Golven dringen aan, miljoen druppels in de oceaan, verdelen water. Zeeën als muze, te weinig tijd het te bevaren, zeilboot zonder kiel.…

Spiegelend in het water.. Pakte jij mijn kinderhand.. En nam me mee naar later.. Nu lopen we langs het strand Schuivend bij de vloedlijn beland.. Tussen mijn vingers ontglipt een warme hand.. Kijk achterom zie sporen door water weggebrand.. Starend naar de overkant.. Golven tellend in het water.. Met mijn kind een warme band..…

Water, niets dan water in de oceanen van de aarde samengebracht schuimende golven raken met veel geklater de drijvende schepen in volle kracht Water, niets dan water zinkend schip op volle zee vergaan neemt herinneringen mee voor later en rust in stilte op de bodem van de oceaan daar in de diepte van de zee zijn mensenlevens uitgeblust…

We laten ze lappen voor flessen water en alle ellende komt als geklater over de drinkers heen. Naar bed naar bed zei Duimelot, niks meer drinken want da's veel te kort!…

Die onbegrepen weer gaat; mij achterlatend bij het kalme water. De geest is in de fles. De geest met een boodschap voor later. Danst met de golven op en neer. Neemt mijn woorden mee over water.…

deinende zee adembenemend uitzicht intens blauw water betoverend verlicht zonsondergang weerkaatst mijn blik naar mijn gedachten rustgevend geluid snijdend door de golven niet meer naar het vasteland mijn hart is aan de zee verpand…

Golven verankeren op een lens. De mens is een druppel. In zijn kleren valt hij op, het netvlies van de visser trilt in niets dan water.…

Niet in een glas water Maar op volle zee Bedenk ik mij later Het is geen storm Maar een orkaan Razend over de golven Het licht van de maan Donkere wolken Ik word voortgestuwd Het is niet op zee Deze storm die nooit luwt Maar in mijn hoofd…

jij dook als een nimf op uit zee schiep nieuwe kleuren in het breken van water en licht zag in je gezicht de lach van eeuwige schoonheid wist dat ik dit aardse bestaan zou verlaten om in de golven van je haar voor altijd onder te gaan…

Onstuimige zee wast in wollige golven uit de gouden bron ~ Boven drijven langs gouden bijen wolkjes blauw mondjes blazen dauw ~ In rust op gonzen van de golven drijvend mee schelpen rinkelen ~ Glinsterend water waterbellen vol muziek spiegelt zeeklanken ~ Lichte bries vervoert avondlucht bij windgetij…

Het schuimende water spoelt golvend aan, En rustig rollend zal het nog wat verder gaan. Het water kabbelt rustig op het mooie strand, Waar enkele kinderen spelen aan de zeerand. De wind steekt op en het zoute water krijgt meer kracht, De zon weerspiegeld in de golven wat een pracht.…

vijvers veranderen slechts de hemel in de deining van hun golven…

Even vlug trok jij een ander plan zwom aan land rekte je uit toen de zon haar warmte en licht aan je gaf jij glinsterend mooie water fee het zoute water droop van je af maar de golven wenkten je terug je riep nog kom het kan ik liep met je mee maar bleef op het strand en dacht was ik maar een zeemeerman…