Alle inzendingen over wierook OR mysteri�n OR onbegrepen

Bewijs van onbegrepen leven.…

onbegrepen kou leeft binnen haar verstarring een warmer hart beeft de kleuren van dit leven bekleden mijn buitenkant…

Zwaar onbegrepen en uitgeknepen trokken ze hun kleren dus weer aan.…

Zo diep geraakt Zo intens onbegrepen Zo verloren een vriendin Reis met me mee droom Neem me bij de hand Zo verloren gevonden…

kruisweg U bent Uw weg gegaan onbegrepen toch gegaan doorzettend ook voor mij ik ga mijn weg niet begrijpend toch gaandeweg inziend opziend naar U…

ze luistert naar de stilte van de nachten ze hoort het gefluister van haar gedachten plotseling schreeuwt binnen in haar van alles zich uit maar ze verbreekt niet haar stilte uit angst voor het onbegrepen geluid…

Wel is het steeds weer het dier, ongevraagd en onbegrepen, zijn leven geeft.…

Wat onbegrepen is, begrijpen. Wat blind is, laten zien. Wat bedekt is, ontdekken. Wie dood is, tot leven wekken.…

ik luister naar de stilte van de nachten ik hoor het gefluister van mijn gedachten en plotseling schreeuwt binnen in mij van alles zich uit maar ik verbreek niet mijn stilte uit angst voor het onbegrepen geluid…

De grafsteen is gekuist Magere Hein mag komen zich verbazen over de geur van wierook en gebeden Zien hoe de plantjes op het graf gesnoeid netheid uitstralen Ja Pa, ons ras sterft uit tot we weer samenkomen…

Als kind herinner ik de late mis Met de mystiek van wierook en de psalmen De broodjes die vers uit de oven walmen Het uitgestelde slapen na de dis De kerk staat nu wat verder van mijn huis Wel heb ik heel de engelschare thuis…

ijle tonen van gezangen sturen beden naar omhoog donker draagt geschraagd door wierook in spiralen genoegdoening deemoed heeft handen gevouwen in goddelijk vertrouwen op goedertierenheid kerken raken we kwijt ook zonder pilaren en muren kunnen wij vraag en gebed direct naar de hemel sturen…

zij hebben kaarsen gebrand gebeden in wierook verpakt langs pilaren omhoog laten kringelen geknield en in deemoed hun ziel laten zien in het donker van leven naar licht maar de devotie is weg het is een gebouw getooid met de luister van vroeger voelt nooit meer als thuis waar het warm was van zonden in het lijden aan pijn en emoties…

gaat dicht geeft zicht op lange gangen die met gebed en contemplatie zijn behangen draag een pij die ik gekozen heb omgord het touw met knopen die gestrikt zijn door een toekomst zonder jou ik orgel klanken voel mijn knieën op gebedenbanken laat de knopen glijden langs het schaamrood van mijn ongebruikte dijen snuif wierook…

ik heb kathedralen bezocht naar God gezocht langs bogen en pilaren soms kleurde even zon zijn haren in de gebrandschilderde ramen zag de fresco's staties van zijn kruis proefde wierook in een geur van ver verleden toch zingen nog vandaag de mensen zijn gebeden zij voelen zich er thuis ik ken de ster van Betlehem Maria,…

kwezelige stemmen over God hoort snoeven nodigt je gebed gebrandschilderd etst licht je ziel herinnert je waarvoor je viel en proeft de sfeer, je voelt je weer zo zondig als weleer kom biecht, vertel je zonden aan de Heer zijn macht achter de tralies weet van alles meer en schoont met lange penitenties hij lacht en wacht tot de wierook…

in het zachte dromen met geloken ogen namen heiligen jou vaak bij de hand om samen te lopen of de heuvels te bezoeken van het santiago bedevaart land opgegroeid in kathedraal en basiliek met de mystieke geur van wierook zonder wiet na een heerlijk opschonende biecht met een vleugje kerkelijk magie want zij bepalen nog…

ze reiken strak omhoog de torens van verlangen maar in hun fundamenten nestelen de slangen naast wierook pracht en praal buigt deemoed schouders in gezangen sluw strijden serpenten om macht in de gewijde stilte van de wandelgangen…

Dansend op een zilveren draad Flierefluitend buitelen zij ongeremd Bewogen regels op vrije akkoorden Speelse woorden doch niet erkend Dan verstomt het vrolijke festijn Onbegrepen dit vrije woord als geheel Streng worden zij tot de orde gemaand Gedanst gefloten mag er zoals betaamt Somber onbegrepen ploffen zij in het gras Geordend…

Begrepen of onbegrepen, worden zij geboren, mijn engelen leiden een eigen leven.…

hulpeloos gevangen in een web van verlangen wil schreeuwen vechten slaan me even laten gaan daar is alleen oorverdovend die stilte van een onbegrepen kilte…

Vaag, onbegrepen, kapot. Wanneer vind ik het licht?…

Koude wind snijdt door mijn ziel, Als een scherp mes Kerft het in mij Alleen, onbegrepen en kil Laat het me achter in deze storm Met koud bloed…

hoe hard zij tegen de regen in fietste ontkomen aan kan ze niet in haar hoofd opzoek naar die ene stem nog altijd onbegrepen trapt ze hard verder vechtend tegen een zee van tranen…

van het ene op het andere moment sta ik hier naakt, nu niets meer is, zoals het was te midden van al die scherven zoek ik krampachtig naar houvast in dat wat leven heet wat eens mijn basis was, is veranderd in onzekerheid cement omgezet in tranen, voelt het als één grote zee waarin ik stuurloos ronddobber, in de hoop langzaam weer grip te…

dragen in de synthese muziek jij kende het spel dat geschreven staat in balken met mollen en kruisen proeft hoe daarin nog verborgen emoties huizen tot op de dag van vandaag het oeuvre is gewikt en gewogen nu breng je eindelijk zijn schoonheid naar boven in jouw dirigeren wil jij proberen ze echt te etaleren na zoveel onbegrepen…

In een lente droom van ongekend verlangen lijkt eeuwig van korte duur als chaos verwaaid door de tijd in een windvlaag van tranen geschreid door een voorjaarsbruid zonder sluier in de ochtendnevel voelt zij zich onbegrepen dag lief…

Ik mis je omdat je me niet wilt begrijpen ik vergis me als ik zeg het moet nog rijpen ik had liever niet dat het begon ik vergeet je maar ook vergeten is begrijpen ik weet alleen niet hoe.…

Onbegrepen offer. Het spel valt in stukken uiteen. Geen partij. Als een schaap, met open ogen naar de scheerder, mug op weg naar web, de held zijn slagveld tegemoet. ---------------------------- Uit: Schaakgedichten Uitgeverij Passage 2006…

(voor Marie Corelli) Met je wespetaille en je volle boezem maakte je bij menige man het hoofd op hol, de knikkers aan het schommelen, maar dat was niet je bedoeling, want boven je fysieke sexappeal was je oerliefde hoogverheven en omdat je een voorkeur had voor vrouwenliefde had je maling aan de geijkte sexe-omgangsvormen. Je woonde veertig…