15335 resultaten.
In de voetstap van mijn vader
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 137 In de voetstap van mijn vader
wil ik lopen langs het strand,
wil ik kijken naar de zon
en genieten van het land.
Wil ik dromen,lachen,eten,
en van alles wil ik weten.
Naar de golven wil ik kijken
over hoge wijde dijken,
wil ik vechten met de wind,
hollen wil ik als een kind.
In de voetstap van mijn vader
wil ik vrij zijn en tevreden…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Herhaling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 127 Bomen blijven
bijna eeuwig vruchtbaar
ze baren bladeren
telkens opnieuw
tot ze moe zijn
vallen en wegwaaien
gekleurd
door vermoeidheid
door zwieren en zwaaien
aan takken
totdat die kaal zijn
en weer opnieuw baren.…
regelnevenleger
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 153 De staat zal baren:
een regelnevenleger
van ambtenaren…
Het verbond ( M.S. )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 293 Ik brak het niet. Vandaag.
De stilte voor en in jou.
Jij, van wie ik houd...
we reden samen, op de fiets, op ons ijzeren ros
onder takken van zomerbomen.
We roken de bloesem
snoven nieuwe vruchtbaarheid.
Jouw rijke mentaliteit verzorgt en zorgt
voor juiste en zuivere inspiratie!
We genoten die zomers van zon, water, lucht en vogels.
En de…
R.W.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 140 zijn naam
licht en broos
koesterende omarming
zijn leven
aangeraakt en kil
staat op een kier
hoe veel ziet hij
in het donker
wie blijft achter in de leegte
wie bevrijdt de
gekooide nacht draagt
het licht op handen
hij balanceert op een
gebroken toverdraad
zijn lichaam in de sneeuw…
om de tuin geleid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 70 opnieuw valt er sneeuw
mijn hoofd lijkt
doorzichtig als glas
alles is zo helder
en toch
denk ik aan niks
herinneringen
wat zijn dat eigenlijk
zijn ze echt?
als alles wit is
vallen de
verschillen weg…
Spelende meisjes
gedicht
3.0 met 44 stemmen 17.138 Mijn sombere visioenen
van een wereld die verging,
vervaagden in 't licht van die kinderen
tot een herinnering.…
Overdenking
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 167 Ik vaar reeds lang in kalmer water,
met hier en daar wat averij,
door hoge golven, woeste baren.
Ik stuurde af en toe wat bij.
Soms is er nog wat deining,
een lichte rimpeling…
als mijn gedachten wijlen
bij een lieflijke herinnering.…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Boot gemist
snelsonnet
3.0 met 33 stemmen 1.742 Women on Waves, de Vrouwen op de Baren
zouden in zee met wie niet baren wou.
Dat was althans het plan. Toch bleek al gauw
dat men het hele plan moest laten varen.
Want nu Els Borst haar fiat niet wil geven
is deze boot voortijdig afgedreven.…
[ Ik heb mijn buik vol ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 18 Ik heb mijn buik vol
plannen, het is ongezond –
ik moet gaan baren.…
het is slechts een herinnering
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 908 of elkaar zonder lakens
als kinderen
mijn lach, jouw barse stem
ik hoor je tred op de tegelvloer
het ritselen van de krant
je sleutelbos
je hand op het tafelblad
hoe scherp is dat beeld
ik telde je passen op de trap
doe net als jij de witte was
bij bont en moet lachen
bij die herinnering
alsof jij straks binnenstapt
zoals je in de deuropening…
- Liefde felgekleurd -
netgedicht
4.0 met 71 stemmen 1.030 Liefde felgekleurd,
probeer mij nog de rose wolken te herinneren.
Jaren geleden heb je mijn gek hart gestolen,
je wil was trots, de grote toren geboren.
Wij hadden toen zoveel tijd en jeugdidealen
enkel dromen, liefhebben, kindjes baren.
Het lijkt alweer zo lang geleden,
jij en ik, liefde als verwachting felgekleurd.…
God, de stilte en ik
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 348 Heel dichtbij mijn ziel... zodat alles
gaat vervagen en alle lagen
van tijdsbeleving, herinnering en pijn
verdwenen zullen zijn.
Helemaal niks.…
nooit meer hetzelfde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 wat hebben we samen
veel bergen en dalen gelopen
door sneeuwstormen en smerig weer
zo goed ook als bij stralende zon
we maakten grapjes en we lachten
deelden onze gedachten of niet
we vochten met en scholden elkaar
tot wij in elkaars armen thuis kwamen
we joegen de stuipen op elkaars lijf
lachten en haalden herinneringen op
tot met onze…
Een terugtredende tijd
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 48 in
een datering die dichtbij
de nog zo levendige
waarheid van ogen en
stem kwam uit de
toenmalige archivering
in een terugtredende
tijd heeft de werkelijkheid
de blauwdrukken van
toen open en beleef baar
gemaakt met magie
en mystiek in essenties…
Baren in stilte
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 3.701 De koele zwoele wind door de haren
Nooit eerder weer gevoeld sinds jaren
Machtig alles kunnen klaren
En toch weer woelig bedaren
Standvastig bij de fok
Fier en ferm, lijf rechtop
Jagen we het zeil in top
Starend naar de spits voorop
We hijsen alle zeilen
Wat mij betreft nog zeemijlen
Uren lekker maat-loos varen
Ik hoef mij niet te scharen…
Zonder in pijnen te baren
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 75 wilden meer
cirkels en lussen
draaien wenden en keren
alles in ruimte uitproberen
kiezen en voelen
met oog voor de juiste kleuren
harmonie en contrast
inspiratie vonkte op volle toeren
wij smeedden goud
volgens alchemistische
wetten doorbraken tradities
en jengelden schimmige liedjes
hebben toekomst gemaakt
zonder in pijnen te baren…
BAR EN BLOOT
snelsonnet
3.0 met 24 stemmen 1.242 Ons blootcafé krijgt weldra weer dat zwoele:
een knipoog naar de oudste tak van sport,
de wufte wulpsheid waar u warm van wordt,
een glas om weer een beetje af te koelen.
Wie tegen bloot is moet dat niet verzwijgen,
die kan dan mooi van ons de klere krijgen.…
Zorgen baren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 186 zie in je ogen
het werk
dat je handen niet klaren
gedachten
stapelen zich op
in het zorgen baren
nog breek je niet
jouw vezels zijn al
zo lang strak gespannen
burn-out zei de arts
jij had de bui al zien hangen
de regen begint nu te vallen…
Aan het einde van de bar
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 882 Een grijze Amsterdammer
drie turven hoog
een goedgebekte tronie.
Je zou hem geen stuiver geven
als je niet wist
dat hij een expert is
op het gebied van Anne Frank, WOII en Mokum
als je niet wist
dat hij bezoekers rondleidt in de Hollandsche Schouwburg
delinquenten met een taakstraf begeleidt
publiek om zijn vingers windt
wanneer hij de…
middel baar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 100 ‘je bent oud’ zeggen ze, ze keert zich om
en kijkt naar al haar woorden
een samengeraapt vocabulaire
gaapt bodemloos de put voorbij en blij
draait zij zich terug
ja ze is oud; ze draagt de dag
op handen en met flair gebaart ze,
dat het mag
wis en waarachtig blijft het fout
haar jonge kant nog te belichten, maar alla-
ze is er nog…
NASTORMSE BAREN
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 246 De zee toont bij vergane wind
nog hoge gelaten golven
met bolle gladde ruggen
vol stille schuimslierten
waarin luchtbellen
steeds verstoppertje spelen
de traag slinkende welvingen
tillen en duwen het schip voort
geven de reizigers
bemoediging en verlichting
het loerende gevaar verdwijnt
voert kwijnend een griezelspel op
grappen zegevieren…
Baren en sterven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 121 Een vrouw die baren moet.
Een man die sterven gaat.…
kwets-baar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 93 Onder een badlaken een meisjesbeen
zandkorrels verraden een zomerse dag
gestrand in eeuwigheid
De dood die IS zaait angst
Vliegtuigen keren terug zonder dromen
De zon achtergelaten op een kwetsbaar strand
Tegelijk een stille straat in een rustig dorp
Een egel roerloos langs de kant van de weg
Geveld door snelle onachtzaamheid
We zijn…
vloeibaar baren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 118 schoonheid is niet aan te raken
ik ervaar dat met mijn ziel,
een kwetsbaar baken,
die roert, beroert en ontroert
maar altijd is, ook tijdens gemis
immers dan is het vaak zoeken
naar troost of zalven van een wond
dan schenkt een kleur of roept een beeld
dat neigt naar liefde, naar het gebroken nabij
waar de nacht de dag besteelt
het lijkt…
zicht-baar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 105 ik sterf aan mijn huid
waar jij nog flirt met bloesem
mijn ogen dimmen telkens meer,
de glans van binnen lijkt te tanen
jij daarentegen verbeeldt
een eeuwig wuivende verenpracht,
in dit moment dat jij met mij deelt
buig ik verder terwijl jij lacht…
Woelige Baren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 letters zweven voorbij
op zoek naar een plek in woorden
gevoelens woelen in mij
die nooit bij me hoorden
al de letters nu op een rij
vormen plots wat we ooit waren
weer jij en ik samen wij
en het juiste gevoel
wordt opnieuw geboren
kruipt weer omhoog in mij
een woeste zee
te woest voor woorden
komt gelukkig langzaam tot bedaren
met…