Alle inzendingen over wind OR bloesem OR leven

Mijn handen gevouwen Rond mijn gezwollen buik Je antwoordt met Een zacht bewegen Als bloesem in Een lentestruik…

als gij de avond om uw schouders plooit, figuur, gekerfd uit nachtelijk ivoor, de droom der wimpers langs de luchten spant en scheemrend schrijdt blauwen uw ogen bloei en slaan de winden witte geur en wijn, die uw omdroomde schreden kostbaar siert; en firmamenten ruisen sterrenbloesems, die uwer handen tasten schreemrend dauwt.…

zachte regen beroert de delicate schoonheid van huiverende kersenbloesems op ranke twijgen wiegen witte vogels wij lopen uit de langgerekte dag jij fluistert dat we voor geluk zijn geboren de bergen hullen zich in wolken…

bloesem ik zou wel willen kunnen vliegen zegt de bloesem tegen de vogel voordat de lentewind zijn bloemblaadjes meeneemt…

Zij steelt de wind, vliegt verder dan ik dromen kan. Vergeet de tijd, trekt de aarde rond om dan zomaar voor mijn ogen te dansen in het licht van een andere lente.…

Leer mij te geuren, te kleuren, te geven, hoe kort of hoe lang het leven, niet te zeuren.…

In je kortstondige bestaan verrijk je met je schoonheid menige tuin, park en laan O, bloesem wat ben je mooi met je uitbundige trossen in zachtroze bloementooi…

Je hoort alleen de geur van bloesems samen zingen met de lentewind !…

(april 2015) wetend, dat hier niet alleen maar lente bloeit... er groeit een wondertje op wattendons, de wereld gonst geluk klein spul en witte sokjes een jurkje zonder smuk, gebloemd met zoveel liefs in de verte blinkt een Barbiepop een roze fiets, een poppenwagen een zacht gebloemde meisjesjurk, daar zomaar in het niets…

Stille schildering Bij het dragen komt leven in de kimono…

Ik zit onder een boom vol bloesem, die roze bloesemblaadjes vallen laat bij een zacht briesje in het gras, waar mijn gedachten weg dwalen. Een wollig lammetje blaat Ik zucht. Er zit liefde in de lucht.…

Milde kers in bloei Zachte huid van lotusbloem Na de kalme storm…

Bloesem dwarrelt zachtjes op de grond. De tere blaadjes voegen zich in een wit tapijt. Ze zijn een exponent van tijd Lente maakt plaats voor zomer. De seizoenencyclus weldra rond.…

Zo zag ik een erwt weifelen aan een stoeprand, de erwtenbloesem onzeker zijn naar welke wind haar dolle rose hoofd te hangen - en de bloesem nikte, er kwam een hand in handschoen haar bedekken, en de erwt viel, er kwam een schoen om op haar te staan. ----------------------------- uit: 'Verzameld werk', 1983.…

De witte bloesems doen je juichen om al dat nieuwe leven. De hoop vervuld en dankbaarheid voor zoveel moois al is ’t maar even.…

achter laten de rand het bos, de bomen en de struiken bijna, de bloesems ruiken rekkend naar leven de dood voor altijd parkzicht, het duurt maar even…

Na de winter Ontdooid door de eerste zonnestralen Zij kwamen in het voorjaar nieuwsgierig om zich heen kijkend Zagen de bloesem al bloeien voelen zich zelf nog klein Doen hun best om te groeien Ze hangen teer Hun knopjes aan de tak en stammen De zon geeft ze licht en warmte De wind komt ze zacht kammen De bloesem duurt kort In…

tussen bloesem en vallend blad verwaaid, schijnbaar verloren schuilen nog tastbare sporen van vroege kinderjaren vol onschuldig verlangen nog heimelijk geloven in oude verhalen en prille dromen hunkerend naar geborgenheid tussen bloesem en vallend blad in het snel vervlogen leven is het broze kind…

Al is het deze keer wat later… Knotwilg Ik draag het voorjaar in mijn afgezaagde armen, wacht nog even met het uit te strooien, tot een hoopvolle wind haar zal ontdooien en ons met rijke bloesem zal verwarmen.…

Mijn winterjas hangt in de kast ik draag weer bonte kleuren vogels sluiten kwetterend een pact om met hun zang mij op te beuren wind en wolkjes spelen saam de bomen baren bloesems zee blaast briesje aan waar schelpje me komt groeten…

Een symfonie in kleuren en geuren bloemen, bloesem en lentegroen blauwe lucht witte wolkenpracht zonnelicht en onzichtbare wind streelt het hart en onze wangen teder en zacht dit alles valt ons ten deel het lenteseizoen in schoonheid gevangen, een adembenemend juweel…

Een plotse windvlaag door Japanse kerselaars: sneeuwbui van bloesems.…

zwevende bloesem als papiervlinders vol kleur betoverd door geur…

Vlinderkens tintelen langs open bloemen zachtkens strijken ze de boom des vlinders de lenteregen had haar takjes gebogen onrustig cirkelden ze tussen de bloesem In verbeelding en gepeins sloeg mijn mensenharte gade ze vlogen waarlijk schoon in harmonie met haar omgeving Ze vlogen in grote getale om de lamp heerlijk…

Bloesem ik mis je in deze koude tijd Je roze schoonheid geur van vergetelheid Bloesem ik mis je zo zacht als fluweel Witter dan sneeuw aan je groene steel Bloesem ik mis je wonder der natuur Fontein vol bloemen mooi frêle en puur…

Bloesem van bomen dwarrelt neer als confetti het is weer lente.…

Ze staat weer in bloei de appelbloesem wat is ze mooi met haar prachtige bloementooi uitbundiger en voller dan het afgelopen jaar raakt ze telkens weer m'n hartensnaar haar hangende trossen met sneeuwwitte bloempjes die als een waterval zacht dansen in de wind is ze een streling voor het oog en zo teer bemind…

De wind is wit en de bodem ijzig Maar ik denk aan kersenbloesem Roze. De nacht is grauw en hangt over de morgen heen Maar ik droom van de boom in jouw tuin Die druipt van kersenbloesem Roze.…

Bijen zoemen rond de appelbloesem met haar gemengde gevoelens in het licht in een relatie met de voorjaarszon en bij de rivier, aan de oevers van de Waal begin ik met jou, vandaag, een fruitig verhaal want echte vruchten liegen niet niet in geluk en niet in verdriet.…

het vermoeide hart zet haar vensters ver open het regent bloesem…