3760 resultaten.
De achtste muze
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 115 Een goedemorgen Fatima Morgana
Zijt gij een droomvrouw of
een déjà-vu
Een nachtpauwoogsurprise prèsque nue
Sirene, engel, elf of een mirage
Een schijngestalte van de
achtste muze
Gesluierde Ondine, parvenu?
Waar schuilt uw diepste mysterieuze macht
Uw zinsbegoochelende toverkracht
Waart gij in mij, o wachtster
van de nacht?…
(M)aantrekkingskracht
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 748 Zodra de zon weer aan de horizon
boven de zee zal verschijnen
terwijl de dageraad wacht
zal deze diamanten spiegel zonder pardon
als een Fata Morgana verdwijnen
tot de volgende heldere nacht.…
Het circus van internetdaten
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.723 morgana allemaal?…
"De zon schiet gaten... ",
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 288 Graven geleden,
was de aarde nog één tuin,
nu een Fata Morgana.
Licht zichtbaar in leegte
op de grens van het duister,
door onzichtbaarheid.
Ziener met één oog
tovert blinde tekst omhoog
bloem van gedichten…
Voor niets
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 629 Als de woestijn zijn zandkorrels
moest betalen
Zou er geen korrel zand zijn
om mee te nemen.…
Wateraubade
gedicht
2.0 met 20 stemmen 6.785 Kranen - blijf altijd stromen,
woestijnen - blijf altijd dromen met je fata morgana's
vol levenselixer. Genoeg nu, ik mis je, mis je, mis je
-----------------------
uit: ABG nr. 72, 2009.…
ALTIJD IN MIJN GEEST
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 221 ==============
Elvis kan ik heel goed nadoen
vooral hoe hij in zijn bolle tijd
- it's now or never -
zingt op het toilet
nog één middernachtelijke
dubbele peanutbutter banana sandwich
in het vet gebakken
I'm so lonely I could die
hij kon het niet meer aan
om de koning van de rots te spelen
geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd
uppers…
Publish or perish
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 Publish or perish
Had men mij wel gelezen?
Steeds werd ik afgewezen.
Van Meulenhoffs redactie
kreeg ik zelfs geen reactie
en ook de Tweede Ronde
had mijn brief nooit gevonden.
maar Het Liegend Konijn
loog: bij ons moet u zijn!
Uitgeverij Perdu
vond mijn werk déjà vu.
Querido schreef correct:
u heeft niets dat ons trekt.…
Verse or worse?
gedicht
2.0 met 2 stemmen 4.165 Als uw poëziecriticus John Bayley
schrijft over jonge personen die opkomen
en schitteren als meteoren
in de academische wereld, is hij zelf
aan het imploderen en wordt een
gapend zwart gat. Ingezonden
brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis.
Wat bedoelt Bayley als hij dichters
prijst die weigeren poëzie
te laten klinken als zichzelf…
Nature or Nurture?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 De koekoek
is een dwangneurotische vogel
als 'ie in een klok woont.…
Blufpoker
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 814 “Kom maar” vulde ik gretig in
Maar de wens verfde de droom
In gebroken wit, ik tuimelde er midden in
Een fata morgana, een pop van chroom
Die ik nu nog schandelijk, schadelijk bemin
Zo leg ik gulzige woorden op jouw tong
Kom maar, nader, blijf
Het was toen het bloed kolkte en zong
Het was bluf toen ik zei
Ik lust je rauw en lauw, mijn moordwijf…
Jij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 289 De dag ontwaakt met een glimlach naar jouw
een warme bries strijkt neer vanuit het zuiden
ik voel de zonnewarmte op mijn huid
een moment een ervaring een tinteling
ineens kom jij tevoorschijn uit die fata morgana
jij streelt mijn hartstreek met heel jouw wezen
ik voel ons samen in heimelijke verbondenheid
een thuiskomen die haar weerga…
KOORDDANSER OP LUCHT
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 561 morgana
de eeuwige illusie van een dichter
die me verleidt.…
Reiskost
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.161 Het is voor ons van belang
dat alles vervalt tot stof
terwijl ik bij de wadi´s zong
in fata morgana´s voor jou
bestond, geen droom of vreugde
zeker geen geluk of zaligheid
Ik beitel herinnering in jou uit
opdat je mij zult gedenken
regels die galmend versterven
en tevens ogen, die angstig
sluiten om dat kransje ijzer
van roestvrij staal…
Eens danste ik in een Csárda
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.386 In een Fata Morgana zweeft mijn gedachte
Naar U, mijn Puszta te Hortobágy.
En naar de lieve Csárda waarin ik danste en lachte
Op de Puszta te Hortobágy.…
Kernsplitsing
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 141 stortbad
op weg naar het einde van de val
een explosie waar kernen splitsen
van ijzig water naar klamme kleuren
Rillingen door het granieten hart
van rotsblokken en ijsmeesters
we huiveren zonder angst
getemd en zonder te spatten
meanderen we geruisloos weg
naar kleurloze diepten
Achter ons bouwt het water verder
aan luchtkastelen en fata-morgana…
De waanzinnige werkelijkheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 211 Van de ene waan in banen geleid,
tot een nieuw Fata Morgana.
Van geesten in hokjes, titels, cijfers,
vervreemden wij van elk waarheidsgevoel!
We trekken anderen maar, in de waan,
die wij hebben gecreëerd,
dat het dan moet worden.. .…
Illusie (2)
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 188 Hoe kan afscheid zeer doen
Als iemand nooit bestaan heeft
De warmte die je voelde
Slechts je eigen verlangen
Bevroren in de kou
Van de zwarte nacht
Hoe kan er verdriet zijn
Om iets dat nooit geweest is
Slechts dromen die echt leken
Net zo snel verdwenen
Bij het ontwaken
Uit de zwarte nacht
Waarom treuren
Om een fata morgana…
naar hier of in Hyderabad
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.270 in jagende wolken
zie ik je staan
in die luchtkaravaan
span ik mijn mooiste kameel
om jou te gaan dragen
we reizen langs
duizenden fata morgana's
drinken exquize elixers
pleisteren rust en proeven
van stilte in groene oases
ik splijt alle rotsen
voor het vloeiende goud
in juwelen laat ik je baden
wacht tot een huwbare nacht
als sluiers…
Brexit zonder brains
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 103 horrorshow
in het theater van de backstop
van de brexit aan de Thames
als Belgische bonbon
met Brussels logo haar pleidooi,
een voorstel slechts, een schamele fooi
werd weggestemd en weer verdween
een broze Brusselse praline -
papieren tijger in een kooi
Hoe nu verder, is de vraag
die thans weer op de lippen brandt
in Brussel, brexit or…
Woestijn I
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 717 geruisloze winden dragen het stof
dat valt op de daken van de huizen
die hier ooit stonden
in mijn dromen knarst het
tussen de van water ontvloten
tanden achter de droge ruwe lippen
van mijn mond
de universele ruis zaait zich
overal, in visie, zicht en verstand,
en doorheen het verglijden van het besef
van tijd ziet de vreemdeling toe
hoe de woestijn…
woestijn
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 363 turend naar de kim
ingepakt door stofwolken
zie ik kamelen…
Leunend tegen hete wind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 175 woordloos spreekt
de boom verlatenheid
leunend tegen hete wind
en zand uit de woestijn
zijn kroon is in
verdrogen kaalgeschoren
tot het laatste leven
in een dorp dat niet mag zijn
muren dwars gebarsten
in generatieslang bestaan
kapotte daken fluisteren
nachts hun troosteloos vergaan
zand rukt op met lange duinen
in vorm en kleur…
Noviet!
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 49 Sommigen zien op een onbewaakt moment plotseling het licht, anderen proberen eindeloos en verder een fata morgana te bereiken.
Maar ook dat zal een eeuwige illusie blijken...…
helen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 als jij je
toevertrouwt
aan de aarde
ik je blinddoek
en begraaf in
het zachte zand
van de woestijn
als dan een
muur van zand
je hoofd van
het ongeziene
lijf zal scheiden
dan wachten
jij en ik
tot de maan
haar schaduw op
de aarde werpt
en de kracht
van de eclips
je helen
zal…
Splinters uit een houten hoofd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 146 Een satijnen kind passeert
in volle breedte
de dode stammen schrikken
van zoveel onschuld
een wolf stopt met huilen
langzaam komt het bos in beweging
is het de wind
of zijn het mijn vragen
die bedwelmend de dagen losschudden
en het licht bevend ontsteken?
als kermislichten dartelen sterren
door de schiettent van mijn geweten
ergens onder…
Het Zand
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 128 Zand
ik zie
alleen
maar
zand
Ver weg
dichtbij
voor
achter
en
opzij
alleen
maar
zand
Ik
voel
overal
zand
in mijn oren
in mijn ogen
knieholten
en ellebogen
overal
zit zand
Ik ben gek
op zand
op kuilen
duinen
en bergen
grof geel
en fijn wit
zand
Ik geniet
van
woestijn
steppe
en strand
hollen
lopen
dolen
in…
Het pad
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.683 Fata morgana's dienen strikt gemeden.
Je draagt een rugzak van het merk 'Verleden',
die zich bij elke stijging zwaar doet voelen.
Een helder beekje om bij af te koelen.
Straks komt een uitspanning: 'De Hof van Eden'.
Het pad geurt naar jasmijn en oleander.…
oververhit
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 159 als een uitgedroogde kameel
in de woestijn
strompelt mijn “ik"
door mijn hoofd
wegzakkend in het zand
brandt m’ n kop vol pijn
uitgedoofd
als een kaars
van zijn vlam beroofd…
Gevecht in de woestijn [sonnet]
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 534 De gedwongen discipline
Als een tergende woestijn
Je kruipt en verbijt de pijn
Onnadenkende machine
Zoute druppels - tranen en zweet -
Je blik staat strak vooruit
De stilte is pijnlijk luid
De horizon – oneindig breed –
Millimeter lijken kilometers en vormen samen een meter
Fata morgana’s fluisteren, ‘Wat een flater!’…