3212 resultaten.
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
OPNAME
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 271 Het vernuftige doosje met de zoeklens
wil dan plaatjes maken naar ieders wens:
overal zwerven zoekende zinnen.
De verlangde afbeeldingen zijn binnen,
vol pracht, geboren buiten de landsgrens
of in 't rijk van de honkvaste mens.
Plakboeken gaan vragende ogen winnen.…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
onbegonnen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 347 vooralsnog heb je mijn woorden
je hebt ze ingekleurd
maar het stramien is nog niet klaar
en ondertussen zwerven ze maar
doelloos
als mijn voortdurende gedachten…
Jouw Zoon de Zwerver...
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.332 Je zoon hoeft nu niet meer te zwerven...…
Schooltje?
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 2.887 Het oude schooltje,samen
in de klas met de gebladderde plafonds
waarin het venster van de wereld
verkleind werd door geblindeerde ramen
ver weg van de lentezon en het
uitnodigende groene gras
die lonkten aan de verkeerde zijde
van dat weerbarstig glas, schemerig
verlicht door matglas bovenlicht
in de schaduw van de hoofdcipier
die met puntige…
De eenzame zwerver
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 586 Je hoort de eenzaamheid
ook in zijn breekbare stem
na een zonovergoten dag
van moeizaan eenzaam zwerven
terug in zijn keuken
met het open raam
warmt hij de soep op
en belt met zijn geliefde
die overzee zwemt
in een rood badpak
achtervolgt door haaien
hij vraagt haar
naar haar liefde
maar zij antwoordt niet
zij blijft liever…
Herfst
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 237 Een boom gestild
verkleurd verschiet
verdriet achter de huizen
buigt eenzaam met de wind
geef hem die hand, mijn vriend
en tracht onachtzaam
mee te zaaien
deze droeve melancholie
heel af en toe
tussen het zwerven
het is nu voorbij
de grote trouw
blijft behaaglijk
binnenshuis
waar haardvuur knettert
en weer een jaar
bedachtzaam wordt…
moederlief
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 244 je koos om te zwerven,
een triest en zielig bestaan
je vrienden, die lieten je maar begaan
in je leven van verdoken scherven,
geen plaats… om liefdevol te sterven.…
Aldus gezwegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 99 Maak een beeld, schep wat licht en een vlak.
Dan een huis, naast een dijk,
laag, onder korenblauwe luchten.
Het is etenstijd, onverbiddelijk heden.
Het volk trekt over de velden.
Honger vindt de kliek opgeschept.
Genoeg voor picknickdagen, maar te karig
voor de velden
van verschroeiend licht en stugge aren.
Een oerbeeld van de eenvoud…
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 1.677 Zwerven
Ik zoek een onderkomen
Waar warmte en liefde is
Zodat ik weer kan leven
En ik jou niet meer zo mis
Een plek waar ik veilig ben
Met vriendschap om me heen
Voor eens en altijd geborgen
Eindelijk niet meer zo alleen
Voorlopig blijf ik zwerven
En jij kunt mij niet meer vinden
Jouw hart was eens mijn huis
Maar jij kon je niet aan…
Heelal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 wij zwerven
als scherven
door ruimte
en tijd
als kwijtgeraakte
onderdelen
steeds weer
op zoek naar
een vorm van
nabijheid
om alles
wat stuk is
te helen…
Met holle schreden
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 480 Met holle schreden
zwerven jouw woorden door mijn stad.
Soms klop je aan
zo verlegen
bij ons huis.
Maar daar woont niemand meer.
Ik leef nu op kamers
bij mezelf.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
lichtdansje
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 230 Wat kan men nog zeggen
zwerven tussen de straten
van letters
wat kan men nog zingen
de sterren te dwingen
nooit te stoppen
met schijnen in de nacht
te spreken met
haar licht
o zo zacht.…
Het levende Woord
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 425 Flarden van woorden
Zwerven door mijn hoofd
Woorden zo ongrijpbaar
En toch zo onontwijkbaar
Reddende woorden
Vrijmakende daad
Verlosser der Mensen
Jezus, Zoon van God!…
Dodijnendom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 DODIJNENDOM
Tussen verschoning en overjas
de gepoederde hoop, de dracht,
de klokkende buik, de lebbige lach.
Achter de hand. Psalmen en gesnik.
Er is een pak voor ieder leven.
Plunje. Boel. Paradekleed. Ieder
is gelijk de ander andersom
in hem gekleed. Rokend. Leppend
of onthoudend. De mens is zijn bef,
zijn lus, zijn trens, zijn pat…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
PLEIN DER WONDEREN
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 512 Bomvol met allerhande souveniertjes
Die wij, op hoop van zegen zijnde Kniertjes,
Maar wat graag voor de kinderen meenamen
We keken door getinte brillenglazen
En knepen onze oogleden tot kiertjes
Omdat het zout als bijterige miertjes
Op onze arme oogbollen bleef azen
Pisa vormde een schril contrast met Napels
Rome, Milaan, Florence en Turijn…
Dansende zinnen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.258 Dans met mij, laat mij leven
intens voelen en beleven
glans mijn ogen smelt mijn lippen
ik wil aan jouw lichaam nippen
Vrij met mij bespeel mijn zinnen
leer mij weer opnieuw beminnen
proef mijn geur, voel mijn huid
adem mijn naam, schreeuw het uit
verwarm ons beiden met verlangen
laat jouw liefde mijn lichaam vangen
laat mij zweven, vervul…
Duistere zinnen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 814 Klankkleur
van klinkers
gesproken
zinnen
verdichten
vezels
vol vervoering
gevangen
verlamming
Snaren trillen
warme draden
rood, blauw en geel
versmelten
tot zwart
hoe diep
en duister
kunnen
zinnen
zweven…
Bij lange na nog niet!
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 829 Ik ben nog lang geen dichter,
dat ambieer `k ook niet
`k probeer slechts in zinnen te vatten
wat me deugd doet en verdriet.
Ik ben nog lang geen musicus
al bespeel ik een instrument
`k laat ware meesterwerken over
aan diegenen met het echte talent.…
VERSLETEN ZINNEN
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.364 Al die mooie woorden
ik wil ze allemaal vergeten
want langzaamaan zijn die
zinnen allemaal versleten.…
Zend je wat zinnen, zand en zon
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.470 ik stuur je stil wat kleine woordjes
stop ze zachtjes in een envelop
verzend het richting zand en strand
daar vang jij ze misschien wel op
waar schelpen ooit mijn voeten kusten
de dag geluidloos overging in de nacht
ik verdriet verloor en niet kon berusten
in wat mij de duisternis ooit bracht
zonsopgang bracht plots nieuw licht…
Stralende zinnen
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 1.648 Ik teken lijnen in verleden
raak het heden even aan
wil jou voelen met mijn zinnen
zo maar even naast je staan
wil de wegen weer bewandelen
met steentjes liefde en tederheid
zonder kuilen en obstakels
na intens beleefde strijd
niet de handen in de zakken
gebald tot vuisten vol verdriet
naar royaal geopende armen
met een samen…
Vermoorde zinnen .....
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 870 Zwijgend pakt zij de letters in,
schuift het laatste teken achter
de punt naar binnen, het vraagteken
valt, maar ze stapt er blind overheen
taal laat zij achter in mooie zinnen,
waren ze echter zinvol geweest, dan
had het alfabet niet gebraakt op de
regels van dat uitgelezen onderwerp,
daar waar het gezegde zwijgt, spreekt
het lijdend…
Hongerig
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 497 Nog nooit zo’n zin gehad in verruiming
der zinnen, de piraat in mij gooit
zijn haak uit en vist vette kluiven,
gooit nieuwe woorden over tong
en smaakbarrières en is nergens
zo appetijtelijk als hier: op dit
maagdelijk wit papier.…